Daar werd tante Truus wel even stil van en dat wil heel wat zeggen.

Mevrouw Wittgenstein leunde intussen voldaan achterover. Zij had haar plicht gedaan en haar zegje gezegd.

"Zo", zei ik, "dus dat zijn de mogelijkheden die ik krijg aangeboden? Het lijkt helemaal nergens op. Ik kan me nog beter inschrijven voor een verblijf in een hondenasiel.Daar zijn tenminste nog speelweiden met ballen. 

Gaan jullie zo om met de ouderen in de samenleving? Het staat je netjes Stein. Maar jij bent alleen maar een doorgevende figuur met een bovenmodaal salaris. Wacht maar eens wat er gebeurd als jij mijn leeftijd hebt bereikt. Misschien kom je wel in een slecht geïsoleerde container met een schutkleur terecht en moet je het daar mee doen. Misschien wordt het je dan voorgespiegeld as een eigentijds tiny house waar je nog blij en dankbaar voor moet zijn. Laat ik je dat maar eens vertellen dame".

Maar mevrouwWittgenstein was al stilletjes weggeslopen. 

Een klopje op de deur en Gerda verscheen, "Dag tante Truus, gaat het een beetje.. wilt u een kopje warme soep"? "Dank je lieve meid. Tante Truus moet even bijkomen van dit gesprek". 

" Maar er zijn 2 brieven voor u gekomen .. dat is toch best leuk nieuws voor u"? 

Dat hangt er van af wie ze hebben geschreven. Ik weet dat nog niet zo net. ik zal het wel zien, 

Rij me maar gauw hiervandaan. 

Als de wiedeweerga"!