Tante Truus!

Waar was u  nou? Ik stond bij baan 38 in de hal bij Schiphol en ik heb u niet langs zien komen.

Ik ben daar weggestuurd en later zei zo'n aardig meisje bij de balie dat u vermoedelijk in de Fip ruimte zat en daar mocht ik niet in want ik ben geen Fip.

Stond ik daar met mijn mooie struik boerenkool in geschenkverpakking met een rooie strik erom.

Maar toen ik weer naar buitenging kwam ik een lief meisje tegen met een brilletje en bleek blauwe ogen. Zij heet Sipje, en ze zei dat u er echt wel was geweest daar.

We hebben meeladressen uitgewisseld en ze heeft haar 06 nummer aan me gegeven. Zij had een Androiet 2, zo'n lief meisje. Jammer dat ze zo ver woont, helemaal in Ossendrecht.

En ik woon nu in Appingedam bij me zus om te helpen bij het melken van de geiten voor de kaas. Daar is veel vraag naar en het levert goud op zegt Lena. ik vind die kaas niet te vreten ook niet in de sla maar ik krijg een aardig zakcentje .. meer dan ik op de Zorgboerderij verdiende.

Nu ben ik verkouden en zit thuis met een sjaal om maar ik heb een gedichtje gemaakt.

Sipje

Mijn hartje

Mijn liefje

zo ver weg

en ik ben zo dicht bij

Mooi hè, dat noemen ze geloof ik ekspierimentele poesie. ik heb geen idee wat ze daar mee bedoelen eigenlijk. Los zand gedichten?

Tante Truus.. schrijf me even hoe het gaat!

Uw Rintje