Tja...
dat was even een anti-climax. Wodan liep bibberend en met zijn staartje tussen zijn pootjes de deur uit en trok mij, tante Truus achter mij aan.
We waren snel thuis en ik vertelde het nieuws aan Chantal.
Deze geloofde mij niet en ontkende het meteen. Ze had Wodan eens gekocht op de markt van een oud vrouwtje en die had gezegd dat het een bekroond dwergpincertje was met een koninklijk stamboom maar die had ze niet bij zich op dat moment. Het kon geen sjiwawa zijn.
Intussen trok Wodan zich terug in zijn mandje met een identiteitscrisis en rolde dramatisch met zijn ogen.
Intussen stommelde ik naar boven en ging even op bed liggen om bij te komen. Wat een gedoe.. Als ik dat had geweten had ik die club niet bezocht.
Chantal viel me ook weer lelijk tegen. Ik keek eens om mij heen naar alle porseleinen kitsj om me heen en werd goed. kwaad. Zat was ik het hier.Met een zwaai maaide ik een paar consooltjes leeg en pakte mijn koffer.
Ze zocht het maar uit.
Ik ging wel naar een hotel.
In de hal lag er een brief voor mij op de brievenbus. Ik scheurde hem open en las hem terwijl ik mijn koffer, tasje en herenparaplu naast mij neerzette en las de brief van een of andere bemoeial die wat van de situatie vond.
Dat ontbrak er nog aan.
-------------------------------------------------------------------------------------
Lieve Tante Truus,
Dat is schrikken. U heeft dus een Chiwawa gekocht.
Wat een schatje !
Maar de mensen kennen dit ras helemaal niet.
Daarom een waarschuwing .
Vraag niet in herengezelschap , wil je mijn Chiwawa zien.
Dat wordt namelijk nogal eens verkeerd opgevat.
Julia Hendrikso
|