Welja,
beste Werner knul...Dit is een serieuze blog en niet de afdeling Gevonden Voorwerpen van de RET.
Alsof ik op het moment niet iets anders aan mijn hoofd heb!
Ik zal je het adres van mijn paranormale buurvrouw geven..
Dan heb je nog de meeste kans om je dure vibrerende ijzerwerkje terug te vinden.
Ik raad je aan voortaan maar piano te gaan spelen, zo'n piano verlies je niet zo gauw onderweg.. dat zou me stug lijken. Maar je kan zeker geen piano spelen.. Geen zin gehad in een jaren lange studio. Ik ken figuren zoal als jij wel.. Voor triangel slaan hoef je niet naar het conservatorium .. en hard oefenen.
Dat kon je vanaf je zelden verschoonde bed doen. Ting..ting,,ting..
Lieve Tante Truus,
Gisteravond moest ik optreden in het concertgebouw, want ik speel triangel
in het Concertgebouw orkest.
Samen met mijn collega met contrabas gaan we altijd met de tram vanwege het parkeren.
Zelf heb ik een klein instrument in foedraal maar mijn collega heeft het maar moeilijk
bij het in en uitstappen. Wat is die contrabas groot en zwaar.
Daarom hielp ik hem even met uitstappen en vergat daardoor mijn kostbare triangel.
We zagen de tram nog wegrijden.
Daar zat ik dan in het volledige orkest zonder triangel.
We speelden Harold en Italië van Hector Berlioz, waarin de triangel normaal duidelijk een belangrijke rol heeft.
Het applaus was dan ook magertjes, want het ontbreken van de triangel was opgevallen.
Vanmorgen vroeg stond ik al bij gevonden voorwerpen. Dat wordt moeilijk zei de ambtenaar,
Zo'n klein ding valt niet op, wat jammer dat het geen paarse krokodil is.
Wilt u eens aan uw lezers vragen uit te kijken naar mijn kostbare instrument.
Ik ben helemaal ontdaan. Bedankt voor uw medeleven.
Werner de Vreede
|