De volgende dag verscheen dokter Noest hoogst persoonlijk om me naar zijn experimentele operatiezaal te begeleiden.
Alle patiënten zijn mij kostbaar, zei hij tegen mij met een zijdelingse glimlach terwijl hij mijn elleboog greep. Wat zou hij daarmee bedoelen? Ving hij bij iedere patiënt een fors bedrag van een van de concurrerende ziekenfondsen?
Maar ik liep maar braaf met hem mee want hij had me nog een extra de luxe bonusoperatie beloofd nadat ik had geklaagd dat tegenwoordig mijn gemoed wat zwaar op de navel drukte.
We kwamen de operatiezaal binnen en die zag er heel anders uit dan alle operatiezalen die ik met mijn bultenoperaties had meegemaakt.
In het midden stond een grote vergulde Louis Kenze stoel op een groot podium onder een fel verlichte kroonluchter en er lag een hoogpolig tapijt... dat had ik nog nooit meegemaakt. Er stonden wat bijzettafeltjes waarop wat enge instrumenten lagen te blikkeren. Een van die geniepige zusters stond al grijnzend klaar en kwam op me af met een grote spuit.
Eén moment, nog sprak dokter Noest, we gaan eerst de patiënt comfortabel installeren en hij hielp me een handje het podium op. Ondertussen vulde de ruimte zich met zachte viool muziek van André Ruis, een life optreden tijdens de Kerstnacht in Maastricht, in de antieke kerk.
Op de wanden was roze fluweel gespannen en er stond een mooie boekenkast met bruine geleerde werken. De dokter waste zijn handen in een Carrera marmeren fonteintje, trok zijn groene schort aan en pakte een hygiënisch maskertje. Daarna pakte hij een zilveren vergiet waar losse electroden aanhingen.
Ik zette mij schrap.. de transformatie ging beginnen.
Ondertussen,,, hoorde ik daar vanuit de verte een gillende sirene aan komen? Zou er ergens in de buurt soms brand zijn? Ik werd vasgeklipt aan de stoelpoten en aan de leuningen. Het lawaai kwam steeds dichter bij. Dokter Noest en zuster Dwee keken geërgerd richting raam.
Die herrie paste niet bij de procedure.
Er werd hard op de deur geklopt. Alle alarmbellen gingen rinkelen en de sprinklerinstallatie begon te druppelen....
|