Als we op een pad nabij de Elyzeese Velden wandelen, begint opeens de wind te waaien. Het is alsof de beuk waarlangs ik loop me roept. Een meter of tien verder is Lieve Vrouw ineens in de ban van een volgende beuk. We besluiten te proberen contact te maken... elk een eigen boom. 

Ik wandel een paar meter terug en klim tegen 'de berm' op.

'He, hier heeft pas iemand een blikje 'weggegooid'.' 

Het blik schemert zilverachtig tussen het groen van twee lagere struiken. Dan zet ik me achter de beuk neer op een dode tak op de grond.

Als ik mijn ogen sluit, zie ik onmiddellijk een Blauwwitte Slurf. Ik ga door de Slurf, verder en verder. Aan het Cirkelvormige Einde lijkt er, op kop, een Bos in te staan. 

Dan zie ik mezelf in dit Bos staan: "Hallo, ik ben Thea-Warrior, is hier iemand? Ik wil graag iemand ontmoeten."

Ik ervaar Energie naast me en dan zie ik een in het groen en bruin geklede Mannelijke Elf. Hij draagt een lief bruin Hoedje, het ziet er Robin-Hood-achtig uit.

"Kan ik iets voor je doen?" vraagt de Elf.

"Nee," zeg ik, "ik kom niet voor iets speciaals, maar misschien kun je me iets leuks laten zien?"

"Oh, ik kan je wel iets vertellen... nee, het is beter als ik het je laat zien."

We lopen samen door het bos. Aan mijn linkerhand zijn meerdere Elfen bezig met het schoonmaken van Wortels. Ze gieten er Vocht langs en vegen heel voorzichtig met Bladeren door en langs de Hoekjes. 

'Er liep Zoetigheid en Vergif langs de Wortels van de Hulst. De Hulst kan er niet tegen... wij-Beukelfen helpen als Vrienden met het schoonmaken van Wortels. Elkaar helpen bij Nood is de Ware Aard van Vriendschap."

Ik knik: '"Eh, ben jij het Bewustzijn van de Beuk?"

"Ja, wij samen," zegt de Beukelf met een uitslaand armgebaar, waardoor de Andere Elfen er ook bij horen.

We wandelen verder. Aan onze Rechterhand spelen grotere en kleinere Beukelfen met elkaar. Het is een plezierig Gebeuren. Telkens klatert een Lach en ik zie vele blije Gezichten.

De Beukelf praat door: "Vriendschap is eenvoudig... als Mensen vriendelijk tegen elkaar lachen als ze elkaar tegen komen, is er sprake van Vriendschap."

Ik bekijk de actieve, spelende Beukelfen en zeg: "Ik zegen jullie vanuit het Diepst van mijn Hart en wens jullie het Allerbeste."

De Beukelf is er wat verlegen onder: "Het is fijn dat je gekomen bent."

Ik reageer: "Ja, ik hoorde je Stem op de Wind, alsof je 'Hier' riep."

"Ja," zegt Beukelf, "de Klank van onze Stem wordt gedragen door de Wind."

Dan zegt hij wat timide: "Boom en Mens kunnen ook Vrienden zijn."

Ik begrijp de Hint; het is de Bedoeling het Blikje op te ruimen dat bij de Stam van de Beuk ligt.

"Ik denk dat ik je wel kan helpen..."

"Dankjewel," zegt de Beukelf, en dan open ik mijn ogen en ervaar mezelf weer zittend op de dode tak. De omgeving ik blauw en koel. Heel mooi.

Als ik opsta en naar de beuk wandel blijken er twee blikjes van een energiedrankje tussen de wortels 'verstopt' te zitten. In een van de twee zit nog drank. Ik pak beide blikjes op; later zal ik ze in een vuilnisbak stoppen.

Na de wandeling gaat de landschapsgroep koffie drinken in Restaurant De Kalebas van het Afrika Museum in Berg en Dal. Sommigen bezoeken daarna de tentoonstelling 'Goddelijk en Griezelig, het geheim van de slang'. Op zaterdag heb ik al uren langs de presentaties gewandeld. Veel tijd kan ik er deze zondag niet spenderen: de energie is er te onrustig. 

Maar zo mooi... de slang... symbool van wedergeboorte, initiatie, wijsheid, alchemie, herrijzenis en genezing. Ik verbind 'slang' onmiddellijk met de Chakra-keten; met Contact met Great Spirit; met de Ouroboros; met 'Het Verhaal van de Steen'.

Warrior Iadied

Andrews, T., 1997. Luisteren naar dieren, Spirituele en magische lessen uit het dierenrijk als sleutel tot zelfkennis en bewustzijnsverruiming. Haarlem: Becht.

Penterman, Thea - Warrior (2006). Het Verhaal van de Steen. Utrecht: Uitgeverij Gopher.

Op Bali bestaan in de hindoeïstische gemeenschap meerdere rituelen die niet op een vast moment in het jaar maar naar aanleiding van specifieke gebeurtenissen worden uitgevoerd. 

De Barongdans is zo'n ritueel. Deze dans wordt uitgevoerd als er in de gemeenschap negatieve gebeurtenissen plaatsvinden: een kind ernstig ziek; een deel van de oogst mislukt; een gebroken been; enzovoort. Via de dans wordt een verzoek om het goede 'uitgezonden'.

De Barong is een mythisch dier; een Leeuwdraak. 

In de voorstelling in het dorp Batubulan op Bali speelde afgelopen juli echter de Barong ket. Dat wil zeggen dat het masker van de Barong geen dierlijke kenmerken vertoonde. Twee spelers zaten in het kostuum van de Barong 'verborgen'.

In de Barongdans wordt het Kwaad verbeeld door een Heks, de Rangda. Zij brengt, komend van de kant van de zee, kwaadaardige invloeden mee. In de dans eist de Rangda offers, zelfs mensenoffers. Krijgers uit de gemeenschap vechten met de Rangda maar zij verliezen. Als de Rangda 'sterft' komt zij terug als dier. Bijvoorbeeld een zwijn of kraai en deze dieren hebben dezelfde magische krachten als de Rangda zelf. 

Na de strijd met de krijgers komt, van de kant van de berg(-en), de Barong op. In het daaropvolgende gevecht is er geen sprake van een winnaar of verliezer, maar de Barong is in staat de Rangda te verjagen!

Met de rituele Barongdans drukt de gemeenschap haar visie op het leven uit: het Goede en het Kwade blijven altijd naast elkaar bestaan, maar de wens van de mensen luidt dat het Goede binnen de gemeenschap de bestaande uitdrukkingsvorm is... of het Leven daar maar notie van wil nemen: 'Laat hier, bij ons, het Goede zichtbaar zijn; welig tieren.'

Het respect voor het Kwade blijkt op Bali overigens ook uit de offers die de hindoes aan het Kwade brengen. Het zijn pogingen het Kwade te vriend te houden, zodat het zich gedeisd houdt.

Warrior Iadied

Penterman, Thea-Warrior (2006). Het Verhaal van de Steen. Utrecht: Uitgeverij Gopher.

Vleer, W. (1992). Leylijnen en leycentra in de Lage Landen. Deventer: Uitgeverij Ankh-Hermes

Nelemans, H. (2011). De kracht(plaatsen) van Nijmegen - Geomantie in het Rijk van Nijmegen. Nijmegen: Geateam.

"Nee hoor… dat had jij gedacht… déze Steen is niet voor jou…"   

Inwendig tot in elke vezel gespannen reik ik mijn hand uit naar de Steen die een van mijn reisgenoten amper vijf minuten terug aantrof tussen de miljoenen keitjes van het strand. 

“Laat eens zien!?” 

Hij reikt mij de Steen aan en tegelijkertijd klinkt bovenstaande tergende mededeling in mijn gehoor: "Nee hoor… dat had jij gedacht... ..."

Zo sieren deze woorden het begin van mijn relatie met een op het eerste oog gewone steen. Gewoon!? Nee, hij of zij (voor mij is het meestal zij) is niet gewoon, nee, verre van dat! Ik schrijf haar naam niet voor niks met een hoofdletter! Vertrouw erop, het wordt wel duidelijk hoe het allemaal in elkaar zit. Díe dag, op 22 juli 1996, begint in elk geval mijn relatie met haar.

Waar? O, de cruciale ontmoeting vond plaats in het Zuiden van Engeland: op het strand van Chesil Beach. In de jaren daarna is er veel met haar gebeurd. Eh, met mij, beter gezegd: met ons. Hmm, en vele anderen.

Zoals? Tja, zoveel... waar zal ik beginnen? In 2000 en 2011 leidt onze kennismaking in elk geval tot het experiment 'Reizen met de Steen'. Twaalf Reizigers participeren daarin. Zij (vrienden, studenten en bekenden van mij) vertrouwen onder tijdelijke geheimhouding hun persoonlijke ervaringen aan het papier toe en vervolgens worstel ik een aantal jaren met de op mij toegestroomde informatie. Uiteindelijk vindt de info zijn beslag in het onderhavige document 'Het Verhaal van de Steen'. 

En de Steen... wel háár magie groeit.

Warrior Iadied

Foto: De Steen op het strand van Chesil Beach, onscherp gefotografeerd op 22 juli 1996.