Ouders die hun kind verliezen

Plots

Draait de wereld

Andersom, en

Splijt de aarde open.

In dit zwart gat

Tikt nu de klok

Achterstevoren,

De tijd bloedt leeg

Hij zal geen verder

Leven vullen.

Fietsen-Haiku

Fiets er even uit
Auto's geven toch teveel
Achtergrondgeluid

Tadorna

Wielertoerist

Kantjes eraf rijden
let er mee op
of bochten afsnijden:
het kost je de kop.

Kijk niet alleen rond
maar ook voor u uit:
leiband met hond
en u ligt onderuit.

Dertig - liefst minder
en achter elkaar,
ontwijk elke hinder
en trap niet te zwaar.

Ben Rombaut

LEVENS-LOOP

 

Hij is hier al geweest

En nu is hij weer terug

Vraag niet van waar hij komt

Hij moet ook nergens heen.

 

Zijn rugzak met de tijd

Heeft hij hier neergezet

Vertelt hem waar hij is

Een plaats nu, net vandaag

 

Komt hij meer mensen tegen

Maar niemand wijst de weg

Zijn blik gooit poorten open

 

Zo blijft hij,

Verder,

Lopen.

JOGGEN - Haiku

Ben rondje lopen
Stress uitzweten onderweg
Gevlucht naar nergens.

JOGGEN - Enkele Definities (*) :

 

In een poging om deze wijdverspreide doch eerder bizarre menselijke activiteit te doorgronden, ben ik tot volgende voorlopige omschrijvingen gekomen.

Ik wil ze ter kritiek aan U voorleggen.

 

Bang zijn van je eigen schaduw (de paranoia-drive)

Ontsnappingspoging die steeds weer mislukt

De meest elementaire manier van filosoferen

Proberen los te komen van de aarde (volgens Zen-boeddhisten)

Born to run (volgens Bruce Springsteen)

Parcours-fetisjisme (elke jogger heeft er minstens 3)

Pijnlijk grensverleggend

Vluchtmisdrijf

(na 10 kilometer:) proberen die ene voet toch nog voor die andere te krijgen

(na enkele jaren:) een ongeneeslijke dwangneurose

 

(*) voetnoot: Elke definitie loopt mank, maar jij gelukkig niet, ga dus maar beter zelf een rondje rennen.

P.S. 1. : Een voet-noot is nog geen blaar.

P.S. 2. : Just keep on running.

Stroom stroom stroom !
roept de wind…
en blaast al de regen
langs de rivieren
terug naar zee

 Lore Smets

(8 jaar, zit in het derde leerjaar van basisschool Kameleon in Haren,
winnaar van de jeugdpoeziewedstrijd - gedichtendag 2012)

RIVIEREN in hun LANDSCHAP

PASSAGE als de slinger van een klok    wiegt het water heen en weer op en af doorheen de seizoenen als tikkende wijzers die de tijd van het jaar aangeven alleen het bankje blijft gewoon staan       en op dat bankje zit ik af en toe en zie het komen en gaan Melissa Bocklandt

GLORIA de rivier, als een vrouw volle flanken, wuivend lis uitdagend begeerd door stoere dijken die niet van haar zijde wijken en de plooien kussen van haar zilveren kleed begeerd door de wilg in een buiging vallen zijn takken als warrige lokken voorover raken aan een rimpeling Melissa Bocklandt

Autumn days of my life. Wondering where has it all gone ?
It seems so fast, times gone past.Will I still live strong ?
As the days of my life fly by. All I can do is smile and shrug.

(Uit het 'Autumn Days' van 'Rag Alley'.)
 

'RAG-Alley' is een internationale band met Robert (D), Alan (UK) en Geert (B), ze coveren een mix van Americana, folk en country-songs, en zijn nu ook op You-tube te vinden met een eigen nummer 'Autumn Days'. 

Als je onderstaande link aanklikt, brengen ze het helemaal gratis en speciaal voor jouw.

https://www.youtube.com/watch?v=KivEbgyVuKQ

De Dijk in Lentetooi

Het dorre winterkleed ligt neer
geweken voor het prille groen
dat moeiteloos terrein inneemt.

Wit en wiegend zoomt het fluitekruid
langs het dijkpad.
Glanzend geel
blinken vrolijke boterbloemen.

De meidoorn bloeit in dikke trossen.
Pittig pronken pinksterbloemen
in hun kardinaalpaars kleed.

Een koekoek roept
Schaapjes grazen.

Een feest voor oog en hart.
Balsem voor wie heling zoekt.

Als door een toverhand hier uitgestrooid
zomaar, voor elk van ons
langs onze Scheldedijk.


Iris van de Meirssche

                  

Ooit schoof een schip hier traag te water,
de ziel en ‘t zweet van ’t volk 
geklonken tot een ranke romp
van staal en zekerheid,
vol hoop en zorg voor later.

Maar eens mooi opgetuigd,
met vlag en wimpel op haar best gekleed,
verdween de bruid naar zeven zeeën
en is langs hier nooit weergekeerd.

Alleen de Schelde keer op keer,
brengt elke vloed
een stroom vol heimwee mee.

         

Scheepswerf De Schelde was de trots van Vlissingen. De hele stad liep uit als een schip van de helling gleed. En het bloeiende bedrijf gaf volop werk. De meeste arbeiders stonden met liefde 30 jaar en meer aan de machines, tot de neergang van de scheepsbouw inzette.

Het scheepsbouwconcern Rijn-Schelde-Verolme Machinefabrieken en Scheepswerven NV (RSV) was een combinatie van scheepswerven en machinefabrieken die begin 1971 ontstond. In 1983 ging het als gevolg van vele oorzaken voortkomend uit de toenmalige crisis in de zware scheepsbouw, ten onder.

Cockerill Yards was een scheepswerf gelegen te Antwerpen, later verplaatst naar Hoboken. John Cockerill opende zijn eerste scheepswerf aan de Belgische Maas rond 1818-1819. De onderneming ging in 1982 failliet en werd overgenomen door Boelwerf.

De Boelwerf werd in 1829 opgericht door Bernard Boel, hij werd later opgevolgd door zijn zoon Jozef Boel. De grootste bloei van J. Boel & Zonen ontstond na de tweede wereldoorlog toen het bedrijf internationaal doorbrak. Door de internationale crisis in de scheepsbouwsector raakte de onderneming halfweg de jaren tachtig in de problemen en werd zij op 28 oktober 1992 failliet verklaard.

POEZIE (*)

Waar niemand om vraagt, wat nergens toe dient,
Ligt verzonken, verankerd gebonden, hier
in krullen en kronkels verstild op papier;

't Geschreven geduld verwacht nog de lente,
Als de wind zich vult met ontwakende woorden,
en wolken vol klanken vervliegen ten Noorden;

Boven gevangen blijven kiemen in wervels hangen,
Hersenspinsels die wortelen in een web van echt en waan,
willen voeten krijgen om hun eigen weg te gaan.

Tadorna

(*) "...de meme la poesie, si elle est par accident narrative et signifiante, est essentiellement une modulation de l'existence."

Maurice Merleau-Ponty

DICHTER

Ik wil gelezen worden,

mijn ziel laten verslinden

door grijze wijzen en geile giechelgrieten,

's avonds in de schemering,

wanneer het net nog kan.

 

Zij lezen niet wat ik geschreven heb,

en horen niet wat ik wil zeggen,

toch tilt de lust hen hogerop

en gaan hun hoofden zwellen.

 

Zij zien wat ik nooit heb ontwaard,

beleven wilde avonturen,

die mij werden bespaard.

 

Toch ga ik weer proberen,

en gooi mijn vangnet wijd

om woorden uit het leven

te strikken voor altijd.

Twee acrostichons (naamdichten of letterverzen), met de letters van het woord "verwondering"

I	II
Vandaag ging toch de zon weer op               En alleen ik heb het gezien, hoe Reikhalzend stralen Waterlopen kleurden: Okergeel, maar Niemand die bleef staan De dag deed zo gewoon, alleen Een enkel kind Riep luid en lang: Ik ben het, hier en Nu : Gewoon verwonderd.	Vraag niet waarom En niet waarvoor; Redenen om te zwijgen Waarheen gaat het je leiden, het Openstaan en kijken Naar Dat En ook nog wat Rijkdom voor de ziel Ineens gevuld met Nieuw Genot, verwondering.

 

EUTHANASIE of
Het SPOOKSCHIP de VLIEGENDE HOLLANDER

Dit wordt mijn laatste reis, dacht hij
ik vaar wel uit, maar keer niet weer
want alles is hier als vanouds
en jong zijn lukt mij ook niet meer.

De kerk, het plein, het lang gezicht
van uitgezakte gevels, vertellen roddels
vol chagrijn, ik ga ze nu vergeten.

Eén koers nog wil ik varen, recht vooruit,
geen omweg door het leven, 't gegist bestek
heeft lang genoeg geduurd en
niemand die zal wenen.
 
De zee loopt leeg, aan 't einde
moet ik zijn, daar wacht mijn laatste storm
met hem raas ik mijn woede uit
en daarna blijft het stil.