Bericht van nicht Tramala

Lieve lezertjes

Onlangs kreeg ik een levensteken van Tante Truus.

Na een heftig conflict met haar hartsvriendin Let, wel een paar jaar geleden inmiddels, was zij onverhoeds vertrokken naar de Malledieven.

In een met tranen bevlekte mail vertelde ze mij dat Let destijds zo lelijk tegen haar had gedaan en dat had haar zwaar aangegrepen. Ik heb haar zoveel goeds gedaan, schreef ze. Altijd kreeg zij mijn afdankertjes mee. Soms zat daar nog wel een drankvlek op  die er niet uitging met Vanish Foetsie of wat degelijke rokken die wat uit de mode waren maar alles was nog zeer dragelijk geweest verzekerde tante mij. Ook gaf ze Let, als ze weer eens onaangekondigd op de stoep stond, altijd wat zorgzame kliekjes in een flets Tupperware bakje mee die al een tijdje in de koelkast stonden. Maar nee hoor stank voor dank was het geweest met Let.

En dat had tante Truus diep gegriefd. Het was tot een escalatie gekomen toen Let haar had beschuldigd  dat ze een voedselvergiftiging had opgelopen na een bakje gekookte kroten van tante Truus te hebben genuttigd wat ze met haar goede hart had meegegeven aan Let. Let had met overslaande stem geroepen dat ze drie dagen op het toilet had gebivakkeerd.
Nu dat trok tante Truus niet meer. Ze had nicht Jo de sleutel overhandigd  en wat over het bewateren van de planten gezegd en was met haar oude hutkoffer met onbestemde bestemming vertrokken.

Jaren lang hoorde ik niets van tante Truus tot ik onlangs die mail kreeg.
Ik heb haar onmiddellijk teruggeschreven met het nieuwtje dat Let inmiddels in huize Zonnegloren is opgenomen. Direct kwam er een bericht terug van Truus dat zij het nieuws had overwogen en besloten had weer naar Holland terug te keren o.a om naar Let te gaan kijken hoe die er nu bijzat. Wat vreemd dacht ik bij mij zelf. Maar ze zeggen dat de tijd alle wonden geneest na een paar jaar . En misschien was tante Truus die palmbomen en die cocosnootcocktails met een rietje en parapluutje wel zat geworden inmiddels.

We zullen het zien!