Via het antieke schild van de Belvédère in het stadhuis van Nijmegen kom ik opnieuw bij het Hunnerpark waar de Belvédère en de Sint Gertrudiskapel zich bevinden. 

Hm, alles rond Sint Gertrudis intrigeert me op dit moment. Vorsend op het web onderzoek ik hoe het park aan zijn naam komt. 

'Hunner' of 'Huner' blijkt de herleiden op de Hoender- of Hunnerpoort. Hoender oftewel kippen. Zouden hier kippen verkocht zijn? Bij die poort? Op zijn Nijmeegs ofwel Nimweegs wordt het meervoud van hoen 'huner'. In het Achterhoeks 'hoonder'. 

Wanneer is het Hunerpark ontstaan?

Het web biedt het antwoord: het Hunerpark wordt na 1876, na de ontmanteling van de stad, aangelegd. Oorspronkelijk is het park veel groter, wel twee keer zo groot als nu.

Het zuidoostelijk deel met de grote vijver met fontein wordt in 1935-1936 weggenomen voor de toegangswegen naar de Waalbrug. Deze wegen vormen een plein dat de naam 'Keizer Lodewijkplein' krijgt. 

Hm, in 1956 wordt de vorm van het plein gewijzigd en krijgt het een standbeeld van Keizer Trajanus. Vanaf dat moment draagt het plein de naam 'Keizer Trajanusplein', kortweg 'Trajanusplein'.

Tja, Keizer Lodewijk de Vrome, zoon van Karel de Grote, zal net als Keizer Karel niet in Nijmegen geweest zijn. De Romeinse keizer Trajanus maakt meer kans. Onder zijn regering kreeg Nijmegen de naam Ulpia Noviomagus Batavorum.

Hm, keizer Trajanus is een van de vijf goede keizers, ook genaamd de adoptiekeizers omdat ze geen mannelijke nakomelingen hebben. Ze regeerden tussen 96 en 180 na Christus, de Gouden Eeuw van Rome.  

Tss, die vijf goede keizers vormen een intrigerend verhaal, met name vanwege de seksuele connotaties. 

Warrior Iadied 

http://nl.wikipedia.org/wiki/Adoptiefkeizers

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hunnerpark

http://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Traianusplein

http://www.noviomagus.nl/Vrij/Hunnerpark/HunnerparkCat.html

Op 2 februari gaan Mijn Lief en ik naar het stadhuis van Nijmegen. 

Desgevraagd denkt een bewaker dat het oorspronkelijke 'wapenschild' uit 1646, dat ooit op de Belvédère was aangebracht, zich thans op de Gedeputeerdenplaats bevindt. Hij loopt met ons mee, maar het schild is op de Gedeputeerdenplaats niet te vinden. 

Ha, het blijkt ernaast, in de felicitatiekamer voor bruidsparen, te hangen. Slechts het bovenste deel hangt hier. Zou de spreuk er in 1646 daadwerkelijk onder gestaan hebben?

Opvallend is dat de ridder aan de linkerkant nog minder op een ridder lijkt. Hij heeft een aardig buikje. Een nar? Misschien. Misschien is hij muzikant. Hij lijkt meer een stoffen kap dan een helm te dragen en mogelijk zijn de buizen met rondingen aan het eind geen helmteken maar de uiteinden van muziekhoorns. Ik zou er eigenlijk bovenop willen kijken.

En de rechter? Ook de rechter lijkt minder op een ridder. Er schijnt wel een vogel op zijn hoofd te staan. Ik hou het op een adelaar. Allebei dragen ze fier een martiale snor.  

Tss, het blijft een mooi 'reclameschild'.

Kijk en oordeel zelf.

Warrior Iadied

Terwijl ik mijn energie in WEDERWAARDIGHEDEN steek, zingt Mijn Lief in het Colourful CityKoor dat het een lieve lust is. Het koor treedt op in het Verenigingsgebouw Overasselt; in De Vereeniging in Nijmegen; in Woonzorgcentrum Nijevelt en in het Wijnfort Lent. 

Ik ga ondertussen naar Schatgraven in Kasteel Doornenburg... om te horen dat mijn schatten geen waarde hebben. Jammer! Maar goed, al deze plaatsen maken een goede kans om door de Stralen van het Keizer Karelplein geraakt te worden.

Door het schrijven voor WEDERWAARDIGHEDEN kijk ik vaak op latere tijdstippen dan de concrete ervaringen op het web. Zo ontdek ik op 1 februari 2012 dat het origineel van het wapenschild van de Belvédère zich in het stadhuis van Nijmegen bevind. Ik val bijna van mijn stoel af; zó kom ik in het stadhuis terecht!

Het Stadhuis is de plek waar, volgens Marco Pogacnik van 'De Kracht(plaatsen) van Nijmegen', de twee etherstromen van de Rijn en de Noordzee zich kruisen. 

'Wat zou het effect van die kruising zijn?'

De teksten zijn me bekend, en toch!?

"De etherstroom van de Noordzee loopt bovengronds dóór tot aan het Mariaplein, waar deze stroom wordt aangetrokken door de geestelijke kwaliteit van de aarde (de Sophiakwaliteit), die daar omhoog komt."

Hm, Maria Sophia is een andere naam voor Maria de moeder van Jezus. Maar wat staat hier? Als ik het goed begrijp, komt de etherstroom van de Noordzee stroomopwaarts richting Nijmegen. Dit vind ik al heel bijzonder. En dan? In Nijmegen 'stoot' de Aarde, volgens zeggen, iets van haar kwaliteiten / bewustzijn omhoog en dat 'iets' trekt de etherstroom aan of ze botsen of mixen of...

Tja, en wat is dan 'het effect' van dit samengaan? Wat voor ervaringen zijn hier mogelijk? Hm, op het Mariaplein bevindt zich dus een Interactiepunt van de Noordzee met Moeder Aarde. Hoe weet Marco Pogacnik dit?

"De etherstroom van de Rijn/Waal wordt op het Keizer Karelplein ondergronds aangetrokken door een spirituele stroom, die daar van boven de aarde instroomt."

Tss, waarom komt de stroom uit de richting van Duitsland nu ondergronds aan? Kan iemand mij dit uitleggen? Hier staat duidelijk 'aangetrokken'. Twee krachten die zich verenigen. Alsof de een magnetisch is voor de ander. En dan? Wat is het effect van dit specifieke verenigen? 

Hm, dit is dus een Interactiepunt van de Rijn/Waal met 'de Hemel'. Waar dient het voor? Wat kan ik ermee? Ben benieuwd of ik in WEDERWAARDIGHEDEN ooit met antwoorden kom.

De tekening van de kruisende etherstromen, op pagina 4, biedt me opeens iets nieuws. De geschreven woorden zijn niet zo goed leesbaar, maar bij het Keizer Karelplein staat: Sophia working from the width of the universe.

'Hm, Sophia...  Wijsheid die werkt vanuit de volle breedte van het universum?'

Haha, en als ik dan op het Keizer Karelplein een poging doe om contact te maken met het Bewustzijn van een boom... dan zie ik de Hagia Sofia!  

Hagia Sofia - Heilige Wijsheid

Het is alsof mijn Ervaring bij de beuk op het Keizer Karelplein bevestigt wat er in 'De Kracht(plaatsen) van Nijmegen' geschreven staat. 

En wat heb ik er nu aan gehad? Ik was verbouwereerd omdat de Gebeurtenis me overviel. Het was wel leuk om met Gertrudis richting de Hagia Sophia te lopen. Er was niks aan dat ik er niks van begreep terwijl ik het ervoer. Dat Gertrudis me leek te plagen, zorgde er niet voor dat ik me op mijn gemak voelde. Wat zou ik hebben moeten zien... daar op het Keizer Karelplein... daar in Constantinopel bij de Hagia Sofia... of in het leven in het algemeen?

Als ik intuïtief antwoord geef, is het: Het gaat in het leven om Liefde en niet om materie.

Bizar, als ik bij 'Afbeeldingen' google op 'Keizer Karelplein' zie ik de Hagia Sofia ook! Het is een foto gemaakt door een student tijdens een studiereis naar Istanbul van de studievereniging Ismus van de afdeling Politicologie van de Radboud Universiteit Universiteit. Boeiend hoe alles door elkaar verweven raakt.

Warrior Iadied

Ad foto: AFB 1. Etherische stromen van Rijn en Noordzee. Uit De Kracht(plaatsen) van Nijmegen - Geomantie in het Rijk van Nijmegen (p. 4), door Nelemans, H. 2011. Nijmegen: Geateam

http://www.ru.nl/politicologie/contact_en/studievereniging_0/studiereis_istanbul/

Finding courage

Facing truth

Conquering inner conflicts

Getting on the right road

Re-emergence

Onto an emotional journey

Authored by 

Sofia Khan

Light told me - finally:

Do not waste your precious time

worshipping me!

Do not cling to me!

My purpose has been to give you a way

to seek realities and directions

I reach you so you can use me -

see, seek, find

I am the purest form of illumination

Line your eyesight on your future,

use me to go there

I am not te destination!

I am a means of getting there

You are overwhelmed, feeling lost

until I appear

Now you are able to see where you are

You want to emerge from the darkness

And you give me all the credit

No - it is your own courage

your own realization

your power

your energy that is being sparked

It is your life that you will claim

and nurture

This light - it is your own

Transform yourself -

Set your sights high, wide and far

beyond yesterday's dream

This light knows no limit 

It shines beyond the horizon

Go forward

You have a desination waiting

for its discovery

Places unseen

Give yourself new vision

Re-create yourself

Do not focus on the points of light -

use the light

Do not blind yourself staring at me

See what has been bestowed

upon yourself

And what lies ahead

Use the point of light - turn back

Find another road

Rise up in body and spirit

I'm blessed to be light - and bright - the

perfection, brilliance and excellence have

dazzled and thrilled all that watch -

I'm no magician

I'm all action - I shine - I travel

faster than you can comprehend -

I am light

Act, brave soul, now,

there is so much to learn

Life is all around - go, live,

with all talents, all senses,

Go in every direction

Find yourself where you can soar

to new heights.

Begin, I command you,

begin to fulfill your destination

 There is no easy way to face me

I'm in front of you, facing you, 

just you, just me

Nothing can hide from me,

a genius of purity

I see, clearly

Something is wrong and it needs fixing

Your existence depends on it

There is only one truth

that stands upright

Live in truths -

the battle will always favor you

Glow, then a spark, then the flame

Set this world ablaze 

with your courage 

to live

It is all there, all within you

Lieve groet,

De krachtige leylijn volgend steken we de rotonde van het Keizer Karelplein over naar de Titus Brandsma Gedachteniskerk. De leylijn gaat centraal door de hoofdingang. De scheur boven de hoofddeuren in de schildering van Sint Jozef, beschermer van de kerk, geeft aan waar de leylijn loopt. 

De kerkruimte zindert van de energie en de hoge koepel doet de kerk stralen van licht. 

Binnen is er een tentoonstelling over het leven van Titus Brandsma, Karmelieten-pater, hoogleraar en rector magnificus van de Katholieke Universiteit in Nijmegen die, opkomend voor persvrijheid, werd opgepakt en in 1942 stierf in het concentratiekamp Dachau. 

In 1985 is Titus Brandsma door paus Johannes Paulus II zalig verklaard. Op mij komt hij als een doortastende, vriendelijke, charismatische man over.

Weer buiten wandel ik naar de World Peace Flame, de WereldVredesVlam op het voorplein, de Titushof. 

Dat is waar ook: midden juni 2011 heeft het Colourful CityKoor hier gezongen toen de vlam geplaatst werd. Halfcirkelvormige muren bakenen de hof af en op zwart marmeren platen zijn mooie uitspraken aangebracht. Die van Hecato spreekt me aan: 'Je vraagt welke vooruitgang ik heb geboekt heb? Ik ben begonnen een vriend van mijzelf te zijn.'

Terwijl ik deze lees, vraag ik mezelf af of het waar is.

Tegelijkertijd voel ik iets bijzonders: het is net of ik over de muur heen geroepen wordt. Ik wandel om de oostelijke muur heen en zie een heel grote boom staan. Deze boom roept! Oh, vandaag ben ik te moe, maar er komt een dag dat ik contact ga maken met het Bewustzijn van deze boom.

Als Mijn Lief en ik naar het centrum wandelen, zie ik een enorme gele spin op een poster in een reclamezuil. Dat is waar ook 'Spannende Spinnen' in het Natuurmuseum van Nijmegen, daar wil ik nog naar toe. 

Warrior Iadied

Wat verbouwereerd besluit ik de leylijn te volgen en over te steken naar de Titus Brandsma Gedachteniskerk. Mijn Lief instrueert het oversteken.

Warrior Iadied

Westelijk van het beeld van Keizer Karel stap ik over een versmalling tussen twee vijvers naar de andere kant. Hier ligt een wat breder bitumenpad. Als ik erop stap, voel ik de energie van een zware leylijn. De energie lijkt vanaf het torentje van het stadhuis te komen en loopt, aan de zuidkant, langs een beuk met een grote wortelvoet. Het is een prettig gevoel, zeker daar waar het pad een beetje lager ligt. Daar waar regenwater zich kan verzamelen. Blijkbaar buigt de lijn hier af naar... de Titus Brandsma Gedachteniskerk, voorheen de Sint-Jozefkerk.

Van tevoren heb ik me al voorgenomen te proberen in contact te komen met het Bewustzijn van een van de bomen. Aan de kant van de Bisschop Hamerstraat ga ik enkele meters voor de grote beuk staan. Ik sluit mijn ogen en wil mezelf bewust twintig ademteugen gunnen... maar bij de eerste Ademteug ben ik heel onverwacht, direct ergens anders. Eerst heb ik het niet eens in de Gaten. Ik zie een Hemelsblauwe Lucht met daarin gouden Koepels van een Moskee of Kerk. Ik ben helemaal in de Ban van de Gouden Schittering.

'Dit ken ik! Dit heet.... Sofia, Sofia... nog iets, iets met 'wijs' of... Hagia... Hagia Sofia!'

Brr, ik ben helemaal in de War: "Zie ik hier de Hagia Sofia? Gouden Koepels?"

'He, is dit nu het Bewustzijn van de Boom? Wat is hier aan de Hand? Ik ben in een Keer naar Turkije gereisd... naar Istanbul... wat is dit nu, is het de Bedoeling dat ik daar op Vakantie ga?'

De razende geluiden van het verkeer rond het plein trekken mijn aandacht: 'Zo klinkt het Verkeer in Istanbul ook...'

Ik realiseer me dat ik verplaatst ben, maar voel me onthand en vraag: "Gertrudis!?"

He, ze loopt rechts naast me. Ze is iets ouder dan ik, mijn Vriendin maar ook mijn Dienares, en ze loopt te giebelen alsof ze zestien is. We lopen gearmd. Hé, we zijn allebei Tieners! Ik ben dertien/veertien Jaar. Gertrudis draagt een geelcrème Gewaad, ik ben gekleed in een velours pauwblauw Kleed.

'Hé, dit is... dit zijn de Middeleeuwen.'

We wandelen richting de in het Zonlicht glinsterende Hagia Sofia. Gertrudis leidt mij.

"Waar gaan we heen?"

Ik-Thea realiseer me dat ik de Kluts kwijt ben en als ik-Tiener weet ik ook niet waar ik heen ga.

Gertrudis heeft ondertussen iets gezegd en ik-Tiener reageer met: "Ik zie niks, o, ik ben blind."

"Kijk dan beter," reageert Gertrudis weinig begripvol.

Het is alsof ik geen grip heb op de Gebeurtenissen, alsof ik niet zie wat er te zien valt.

Omdat we dichterbij zijn, zie ik de glanzende Koepel niet meer, we lopen in Schaduw.

"Jij bent de Bruid," zegt Gertrudis.

"Van wie?"

"Van de Khan."

"Van de Khan?" reageer ik terwijl ik mijn Pas inhoud.

Gertrudis trekt aan mijn Arm: "Kom je mag studeren," en dan plagerig, "Studiebruid."

Voor ons gaan brede, witte Traptreden omhoog. We lopen samen de Trappen op: omhoog.

Dan open ik mijn ogen. Ondanks het verkeer lijkt het doodstil in het park van het Keizer Karelplein. Alles ziet er blauwig uit. 

Hm, in dit leven ben ik niet in Istanbul geweest. Ik realiseer me dat ik tijdens de Wandeling daar in Istanbul aarzelde verder te gaan; dat ik me voor de Gek gehouden voelde door de plagerige Gertrudis.

Brr, ik had geen doel, wilde nergens naar toe, zocht een gesprek met het Bewustzijn van de Boom en dan blijkt er hier in het park van het Keizer Karelplein een Transportcentrum in Tijd en Plaats te zijn. Het heeft me overvallen. Wat moet ik hier nu mee? 

Warrior Iadied

Het Keizer Karelplein trekt, dus steken Mijn Lief en ik zaterdagochtend 28 januari vanaf de Bisschop Hamerstraat de drukke verkeersrotonde over. 

Noordelijk van het standbeeld van Keizer Karel op zijn paard wandelen we over het pad. Behalve een oude boom waarvan de voet bijna geheel verdwenen is en die uit vele figuren opgebouwd lijkt, neem ik weinig waar. 

Ja, een groot aantal lege blikjes en lege glazen bierflesjes. Wie verpozen hier? Rond het plein raast het verkeer, net een racecircuit.

Na mijn bezoek aan Doetinchem op 24 januari 2012 houd ik me thuis weer bezig met de Draaiende Zon. 

Wat is eigenlijk de geschiedenis van het Keizer Karelplein? Wat zou het Effect van die vreemde Draaiing zijn? De Stralen leken rechtsom te draaien, en dat klopt met het stratenpatroon, maar de auto's rijden linksom!

Hm, ben benieuwd.

Op het web tref ik een controverse. Nijmegen wordt al sinds de 15e eeuw gezien als de stad waar Karel de Grote verbleef, letterlijk zijn residentie had. 

Tsja, dit blijkt een fabeltje te zijn. De historicus en adjunct-stadsarchivaris (van 1946 tot 1957) Albert Delahaye heeft de kat de bel aangebonden. Het is hem niet echt in dank afgenomen. 

Ach, ik kan dit laatste wel begrijpen; de culturele identiteit van de gemiddelde Nijmegenaar krijgt door zijn inzichten een behoorlijke knauw en veel wetenschappers staan erdoor in hun hemd. Wel triest voor de heer Delahaye die zeer integer de wetenschap bedreef.

In Nijmegen zijn archeologisch vondsten uit de Romeinse tijd overal te vinden, overblijfselen uit de periode dat Karel de Grote leefde (742 of 748 tot 814 AD) niet tot nauwelijks. 

Oké, loslaten: de op 25 december 800 door paus Leo tot Imperator Augustus, Keizer der Romeinen, gekroonde Karel de Grote is niet echt van de Nijmegenaren; hij is van Noyon in Frankrijk.

Maar het beeld van Keizer Karel dat prominent midden op het Keizer Karelplein aanwezig is, mag van mij blijven; een schitterend symbool van het feit dat mensen elkaar van alles wijsmaken tot meerdere eer en glorie van zichzelf, om de eigen zak te spekken of om de ander een hart onder de riem te steken. 

Tss, ik vind dat ik dit mooi geformuleerd heb. 

Haha... ik meen het: gewoon laten staan, de wereld draait er rustig om door. Het is toch een schitterend symbool van de aard van mensen!?

Zou het de bedoeling zijn dat de mensheid dit gedrag afleert? Of is het onze taak om de kronkelfeiten als zodanig te accepteren? Er zijn zeker mensen die zich er zeer goed onder gevoeld hebben: Nijmegen - Keizer Karelstad!

Wanneer is het Keizer Karelplein eigenlijk ontstaan?

Hm, rond 1880 toen de vestingwerken eindelijk afgebroken mochten worden en de stadsuitbreiding een aanvang kon nemen. Het plein is naar het Place de l'Etoile in Parijs ontworpen en heeft oorspronkelijk een diameter van 150 meter. 

Oh, sneu, ik begin beter te begrijpen hoe pijnlijk het is dat Karel de Grote de grote afwezige van Nijmegen is; krijgt de stad een groots plein dan dient zo'n plein natuurlijk de naam van de grootste historische figuur van de stad te dragen... en dan blijkt alles fantasie.

Hm, in 1957 had Albert Delahaye zijn ideeën reeds naar voren gebracht en pas in 1962 is het door Albert Termote ontworpen ruiterstandbeeld van Keizer Karel in het park van het plein geplaatst. Hoe rijm ik dit? 

Warrior Iadied

Ad foto: 120228 Ruiterstandbeeld Keizer Karel

http://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Grote

http://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Karelplein_(Nijmegen)

Ik struin vele kanten op door het centrum van Doetinchem: de VVV in 't Brewinc; de Walmolen; de stadswal met de oude stadsmuurrestanten; de Driekoningenkapel; het Joodse Monument; de gedichten op de lantaarnpalen van het Simonsplein; 't Gevang; het Stadsmuseum; de kerk van de Baptistengemeente met de tekst 'Predik het Evangelie'.

'Hm, hier zou ik nog uren kunnen vertoeven.'

De Driekoningenkapel raakt me; het is net of ik de Sint Gertrudiskapel uit Nijmegen zie.

Op een ANWB-infobord lees ik dat deze laatgotische zaalkerk eind vijftiende eeuw gebouwd is. Wel, dat komt aardig in de buurt van de 1459 van de Sint Gertrudiskapel.

Op het web vind ik meer info. Het kerkje hoorde bij het Driekoningengasthuis, dat voor de opvang van armen, zieken en ouderen zorgde. Blijkbaar bestond het kerkje al in de veertiende eeuw en is het in de vijftiende eeuw verbouwd. Het uiterlijk van vandaag gelijkt dat uit de vijftiende eeuw.

De kapel begon als katholieke kapel gewijd aan de Drie Koningen. Na de reformatie in 1590 werden doordeweekse diensten in de kapel gehouden. Van 1761 tot en met 2008 maakte de Evangelisch Lutherse Gemeente gebruik van de kapel, maar deze gemeente is opgegaan in een andere protestantse en nu is de Driekoningenkapel of Gasthuiskapel een podium voor kunst en cultuur. 

Hm, ergens bizar hoe de functie van al die prachtige gebouwen in de wereld om ons heen verandert.  Toch blij met 'de vondst' van de Driekoningenkapel. 

Warrior Iadied

Ik wandel door de Grutstraat richting de Catharinakerk. Midden over de straat loopt een goed voelbare leylijn recht naar de kerk toe.
Plotseling voel ik ook een leylijn naar rechts gaan. 
Het is bij de Van Capellestraat. Aan het eind zie ik een hoge open poort. Wie of wat is 'Van Capelle'?

Op de oude plattegrond in het boekje 'Verdwenen Stadsgezichten Doetinchem GRUTSTRAAT' staat aan het eind van deze straat volgens mij de RC Kerk.
Nu is er geen kerk te zien.

Ik wandel verder door de Grutstraat. De leylijn gaat door een deur het schip van de Catharinakerk binnen.

Ik wandel rond de kerk. Aan de andere kant, de zuidkant, komt de leylijn dicht bij de toren in het schip door een deur naar buiten. Jammer dat de kerk van binnen niet te bezichtigen is.

Warrior Iadied

Ad foto: de deur aan de noordkant van de Catharinakerk, waar de leylijn het schip binnengaat.

Gelovige heeft me foto's zien maken. 

Spontaan vertelt hij over persoonlijke problemen: voelen is een probleem.

Ik reageer nogal stellig met de opmerking dat dit laatste blijkbaar al lang aan de gang is.

Verbijsterd kijkt hij me aan en vertelt nog opener over wat hem bezighoudt. 

Dan suggereert hij dat zijn problemen binnenkort verholpen zijn; een zekere Gabriella gaat hem ervan verlossen.

Ik schrik: "Gabriella, daar heb ik gisteravond toevallig op het web iets over gezien."

Wat ik zeg klopt; ik zocht info over Doetinchem en kwam plotseling op een nogal zweverige, zogenaamd spirituele, website van ene Gabriella: 'Tss, is dit toeval?'

Gelovige vertelt dat hij mailcontact heeft en dat ze gezegd heeft dat hij binnenkort bij volle maan geholpen wordt met zijn problemen: "Ik heb er uitdraaien van..."

Hij troont me mee naar zijn kamer/kantoor boven en ik bekijk de website. Het een na het andere aan te klikken goudkleurige schatkistje komt voorbij.  Ik lees de hoogdravende, af en toe rammelende, teksten van de uitdraaien: 'Tss, volgens mij is dit een website die misbruik maakt van goedgelovige of wanhopige mensen.'

Gelovige vertelt dat hij al 50 Euro heeft overgemaakt en dat hij nu dagelijks mailtjes krijgt dat hij nog niet betaald heeft: "Maar ik betaal niet meer... wanneer zou het volle maan zijn?"

"Heb je geen agenda?"

Samen bekijken we zijn agenda en ja: 7 februari 2012 is het volle maan. 

Ik raad hem aan niet meer te betalen als het niet geholpen heeft.

Terug beneden zijn de vier vrouwen nog druk bezig met hun viltwerk. Ik beloof Gelovige een keer terug te komen om te praten over het niet-voelen. Aan Fraaie geef ik het boekje over de Grutstraat terug. Dan ga ik naar buiten om Doetinchem nader te bekijken: 'Wat de ene gehaaide mens de andere meer kwetsbare mens al niet kan aandoen.'

Warrior Iadied

http.//www.gabriella-psychic.com/

Even later sta ik in een kleurige, druk beschilderde, gang. Aan het eind links staan velerlei horizontale strepen: "Ieder heeft hier zijn eigen streep getrokken."

Fraaie gaat theewater opzetten en vertelt dat ze bezig zijn een ontmoetingsruimte te creëren. Dan showt hij de schitterende roestvrijstalen keuken: "Gezamenlijk aangeschaft. Alles is van iedereen en wordt doorgegeven."

Op een plank staan verschillende potjes: "We maken zelf appelmoes en jam, ook om te verkopen."

Rond de schuifdeuren in de woonkamer is iemand kunstzinnig bezig geweest met A-4tjes. Het is een creatief en kleurig geheel. Aan de wand hangt een flip-overvel met regels. Bovenaan staat: HUMOR, daaronder Wij vinden belangrijk! 

Het zijn boeiende regels... voor vrijheidslievende mensen.

Fraaie houdt me een theedoos voor, en de rooibosthee smaakt prima. 

We discussiëren over regels en hulpverlening. Over de allergie van sommigen voor het gareel, het in de pas lopen, en hoeveel spanning dat oproept. 

Ik vraag of ik een foto van de regels mag maken.

"Prima, geen probleem."

Hij toont me enkele kamers op de eerste etage. Aangezien er niet geslapen wordt, lijkt iedereen een soort kantoortje te hebben.

"Sommigen werken met druk- en zetwerk."

Terug in de zitkamer zijn daar vier vrouwen bezig met wol en breiwerk. 

'Vrijwilligsters?' 

Ze gaan vilten om boekomslagen te maken voor de verkoop in de ontmoetingsruimte. Over een dag of veertien moet die ruimte, in de oude winkel, gebruiksklaar zijn. 

Spontaan komt Fraaie met een boekje aanzetten: Verdwenen Stadsgezichten Doetinchem GRUTSTRAAT.

Prachtig, het boekje begint met een oude plattegrond en er zitten vele afbeeldingen van ansichtkaarten in. Terwijl ik het boekje bekijk, heeft Fraaie zich bij de groep in de balkonserre aangesloten. 

Midden tussen alle beweging en actie zit een wat oudere man (Gelovige) mij ondertussen rustig te observeren.  

Warrior Iadied

Buro Tekstueel / J.S. Horsting (juli 2008). Verdwenen Stadsgezichten Doetinchem GRUTSTRAAT. Doetinchem: Stadsmuseum.

Foto's maken, vormt geen probleem. 

Fraaie wijst naar een tamelijk nieuw bordje op een zitbank: "De namen van de mensen die op dat bordje staan, zijn daar... op dit bankje gestorven. Zo worden ze niet vergeten. We vonden dat dat niet mocht."

Ik knik: "Uit het oog niet uit het hart."

Fraaie vertelt dat het hoekpand een inloophuis is: elke dag van 09.00 tot 16.00 uur geopend voor dak- en thuislozen.

"We staan hier in de oude stadsgracht, links de stadsmuur rechts de -wal."

De stadsmuur is niet overal in verband opgetrokken. Hier en daar zijn de stenen gewoon gestapeld:"Dit zijn oude stenen, misschien wel uit de twaalfde eeuw."

"Veel ouder," reageert Fraaie, "iedereen die in de stad wilde wonen, was verantwoordelijk voor een deel van de stadsmuur. Hier, om Doetinchem, zijn het allemaal venen en in de Donkere Middeleeuwen was men het bakken van stenen verleerd. Om een stadsmuur te bouwen, moesten in de omgeving stenen gezocht worden. Die werden gevonden bij bouwwerken van de Romeinen. Die wisten wel hoe stenen te bakken. Dus de stenen die je hier ziet, zijn al uit de Romeinse tijd."

Ha, wie had er ook weer vragen over de ouderdom van stenen? 

Hm, hiermee is niet gezegd dat de stenen van de St.-Geertrudiskapel in Nijmegen van Romeinse afkomst zijn. De kapel is in 1459 gebouwd en toen wist men weer hoe stenen te bakken, maar hergebruik is blijkbaar heel gewoon geweest. Dus...

De fundamenten van de afgebroken Grutpoort, stevig schuin opgetrokken, liggen deels bloot. Fraaie slaat me gade terwijl ik links en rechts foto's maak: "Wil je iets drinken? Je mag wel binnenkomen dan laat ik je het gebouw zien."

De vraag is niet aan dovemansoren gesteld, ik accepteer de uitnodiging.

Warrior Iadied

Aan de andere kant van de huisjes van de Kapoeniestraat is het een gezellige rommel.

Staand op de hoge wal tussen de gemeentestruiken staar ik verbaasd naar tuinkabouters die in vogelkooitjes gevangen zitten. Te zien aan het groen op de muur hangen de kooitjes er al langer.

Omdat ik van dichtbij foto's wil maken van de oude stadsmuur wandel ik langs een kunstwerk op hoge iele poten, het lijkt wel iets van Dali, naar de Grutstraat. 

Langs de zijkant van het hoekpand ga ik naar beneden. De lager gelegen tuin lijkt half een bedrijfsruimte. Aan de achterkant van het pand is een balkonserre waar meerdere mensen bij elkaar zitten. De kabouters intrigeren me; 'Gevangen Aarde-Energie'. 

Bizar, welke betekenis kan ik daar aan hechten?

Even later komt een man (Fraaie) naast het huis op gelopen. Hij komt vriendelijk naar me toe. Als hij zich naar me toebuigt, ruik ik alcohol. 

Warrior Iadied

De verrassend sterke leylijn loopt richting de gebouwen die aan de stadswalkant van de Kapoeniestraat staan. Ik wandel het straatje in om het uit te lopen en dan rechtsaf te slaan, maar zover kom ik niet.

Ik word bij het eerste huisje links gegrepen door een bord van de ANWB, en maak rechtsomkeer om aan de andere kant van het pandje te gaan kijken. 

Warrior Iadied

Dinsdag 24 januari ga ik naar Doetinchem voor een tweede praktijkbezoek. Daarna neem ik de middag verder vrij om te doen wat ik de vorige keer nagelaten heb: de Straat uit en dan rechtsaf.

Hm, ik geniet en raak betrokken, maar daarover later. 

Op het web heb ik al stevig gestudeerd op Doetinchem. Nou ga ik hier niet de Canon van Doetinchem schrijven maar wel, in het kader van mijn ervaringen deze middag, enkele relevante gebeurtenissen naar voren brengen. 

Daar gaat-ie:

In 838 komt Villa Duetinghem reeds voor in een oorkonde van bisschop Albericus van Utrecht: er is sprake van een nederzetting met een kerk.

Rond 1100 wordt er een stadsmuur gebouwd omdat plunderaars de stad meermaals belagen.

In 1236 krijgt de stad stadsrechten van graaf Otto II van Gelre, wordt de stadsmuur met een meter verhoogd en worden er vier grote stadspoorten gebouwd: in het noordoosten de Hezenpoort, in het zuidoosten de Hamburgerpoort, in het zuidwesten bij de Oude IJsel de Waterpoort en in het noordwesten de Gruitpoort. Later wordt rond 'Doetinchem' een dubbele gracht gegraven en worden er zelfs voorpoorten gebouwd.

In 1527 vernietigt een grote stadsbrand het volledige stadsarchief. Ook de grote Sint Catharinakerk gaat hierbij ten onder. Bij de herbouw ontstaat de huidige vorm: een gotische hallenkerk.

In 1672 wordt het grootste deel van de stadsmuur afgebroken.

Tussen 1850 en 1900 verdwijnt het overgrote deel van de stadswal en de vier poorten. 

In 1945 lijdt de Catharinakerk grote schade door foutieve bombardementen. 

Tussen 1948 en 1963 wordt de kerk hersteld.

Voorlopig genoeg geschiedenis. Oh nee, het web biedt nog een verrassend feit.

Het wapen van Doetinchem is een goudkleurige leeuw met een dubbele staart, omgeven door drie zilverkleurige mispelbloemen, op een azuurkleurige ofwel hemelsblauwe ondergrond. Deze leeuw, de Gelderse Leeuw, behoort toe aan Otto II, graaf van Gelre en Zutphen, die Doetinchem in 1236 stadsrechten verleende. 

Tja, het is bijna de leeuw op het wapenschild van de Belvédère in Nijmegen. 

Het verschil? De leeuw in Nijmegen heeft een enkele staart. 

Hm, Nijmegen werd in 1230 door Roomskoning Willem II in onderpand gegeven aan graaf Otto II en bleef Gelders bezit omdat Willem II zijn schulden niet kon aflossen. Dus de leeuw op het wapenschild van de Belvédère is vast de Gelderse Leeuw. 

Hé, wat gebeurt er als ik de Belvédère of de Sint Geertrudiskapel met de Catharinakerk verbindt? Komt het verlengde in Nijmegen in de buurt van het Keizer Karelplein? Hoe zoek ik dit ooit uit? Topografische kaarten kopen! Het zou me niet verbazen.

Terug naar mijn middag in Doetinchem.

Na het praktijkbezoek parkeer ik mijn auto iets verderop op de parkeerplaats van de Grutpoort. Als ik uitstap, ervaar ik blij verrast vrijwel onmiddellijk de energie van een sterke leylijn. Twee grote Amerikaanse eiken lijken op de lijn te staan. De westelijke eik, die met de grote wortelvoet en het meest nabij aan de Oude IJssel, staat er volgens mij bovenop.

Ad de foto van de Amerikaanse eik: zit er rechtsonder een Aapje bij de stam?

http://nl.wikipedia.org/wiki/Doetinchem

http://nl.wikipedia.org/wiki/Doetinchem_in_de_Frans-Bataafse_tijd

http://nl.wikipedia.org/wiki/Nijmegen

http://www.bredevoort.org/wiki/index.php/Doetinchem

http://www.deutekomhistorie.nl/historie_doetinchem.html

http://www.dickmann.org/doetinchem/geschiedenis.htm

Het terrein van het Verpleeghuis Joachim en Anna waar de lijn van Orientalis naar het Keizer Karelplein doorheen loopt, is mij onbekend. Joachim en Anna zijn, volgens de legende, de ouders van Maria en dus de grootouders van Jezus.

Het web onthult dat hier in 1972 een groot bejaardentehuis, Joachim en Anna, onder de slopershamer is gevallen. Het was een burchtachtig gebouw met een voorgevel van honderd meter breed en vier forse torens. Op de westhoek was een groot beeld van St Anna met Maria-als-jong-meisje ingemetseld met daaronder de gedenksteen uit 1926 van de wijding van het gebouw.

Hm, die gedenksteen moet in het huidige gebouw nog ergens ingemetseld zijn. Ik tref op het web ook nog een afbeelding van een Mariakapelletje dat, als ik het goed heb, in 2011 in de tuin is gezet. Spannend, zou de leylijn daar doorheen lopen?

Vrijdag 20 januari zie ik kans 's middags met Mijn Lief bij 'Joachim en Anna' langs te gaan. De gedenksteen is snel gevonden: bij de postvakken in een gang links van de centrale hal. De huidige kapel blijkt energetisch volkomen neutraal. 

We vragen bij de receptie naar het Mariakapelletje en worden naar de achtertuin verwezen. Daar staan we plotseling bij de restanten van het oude beeld van St.Anna-en-Maria. 

Het ontroert me, wat mooi! 

In de oosthoek van de tuin treffen we het kleine Mariakapelletje. Ik wandel met mijn wichelroeden door de tuin. Er loopt een sterke leylijn. Als ik met mijn gezicht naar het kapelletje ga staan dan gaat de lijn door de dikke boom rechts van het kapelletje, dus dichter bij de Groesbeekseweg. Dit is de leylijn die van Orientalis lijkt te komen. 

Als we weggaan, vraagt Mijn Lief aan de receptioniste of er nog iets gedaan wordt met het oude beeld in de struiken in de achtertuin. Er wordt een notitie van gemaakt, maar wat vind ik Sint Anna met Maria mooi zoals ze daar op de grond onder de bladeren liggen.

Warrior Iadied

http:/www.noviomagus.nl/Gevels/Gevelstenen/Groesbeekseweg327/Groesbeekseweg327.htm

http://www.noviomagus.nl/vrijkun41.htm

http://www.vandewaterbouw.nl/renovatie-en-verbouw/mariakapel-joachim-anna

In de nacht van 18 op 19 januari ontvang ik weer een Beeld. Vanuit de reeds gevonden lijn Keizer Karelplein - Nebo - Dekkerswald waaiert een grijzig Vlak uit richting het Oosten. Net een Waaier die een Stukje uitgeklapt wordt.

Ik besef dat ik een lijn dien te trekken die door het huidige Orientalis gaat.

Op de kaart lijken de volgende punten verbonden te worden: het hoofdgebouw van Orientalis; de Cenakelkerk in de Heilig Landstichting; het terrein van Verpleeghuis Joachim en Anna; café Groenewoud (uit 1763); de kruising Heyendaalseweg-Archipelstraat; de achterkant van de Antonius van Paduakerk tegenover Blixem aan de Groesbeekseweg en dan het Keizer Karelplein. Of het echt zo is, zal ik nog moeten checken.

Het lijkt erop dat het Keizer Karelplein een Zon met vele Stralen is!

Warrior Iadied