|
|
|
Voor mij, om gelukkig te zijn, en voor geïnteresseerden! |
|
|
02-12-2011 |
Dank zeggen |
Na mijn bezoek aan Ivar Blad-weg ga ik naar de Kapel. Er brandt licht, dit verrast me; ik dacht dat de Kapel op veel dagen gesloten zou zijn. Ik ga er niet rechtstreeks naar toe, maar wandel eerst nog naar de afgesloten directeurswoning 'Hezelburcht'. Hiervoor zou ik de Staatsloterij moeten winnen. Hoewel... ik ben tevreden met kleiner. Terwijl ik rondwandel, vliegen duiven op uit coniferen en taxussen. In de tuin ligt een verwaarloosde vijver. Onder een hoge spar ligt een witmarmeren steen. Sprookjesachtig.
In de Kapel steek ik kaarsen op om Maria te bedanken voor alle ontdekkingen. Het is er doodstil, enkel de verwarming zoemt. Twee bidstoeltjes nodigen uit te gaan zitten. Ik gun mezelf twintig ademhalingen. Dat is zo verrukkelijk. Niet dat ik mijn ademhaling verander, nee, ik gun mezelf bewust de ademteugen zoals ze zijn. Ik gun mezelf de levensruimte en levensenergie. Nou ja, in werkelijkheid ga ik er wel rustiger van ademhalen. Haha, gewoon rustig ademhalen, dat is de bedoeling.
Daarna wandel ik rond. Op het tabernakel staat IC XC NIKA. IC XC betekent Jezus Christus. Wat zou NIKA betekenen?
Op de tweede boog boven het altaar staat Maria afgebeeld. Ze staat naast het kruis waaraan Jezus hangt. Ze houdt haar armen wijd in een machteloos gebaar, alsof Ze zeggen wil: "Kijk nou toch, wat mensen doen."
Tja, soms is het zinloos je tegen mensen te verzetten. Als mensen bang en boos zijn, is er soms geen houden meer aan. En als ze hebberig zijn!? Hmm.
Aan de zijkant van het altaar staat een kruisbeeld waarop de symbolen (Krachten/Krachtdieren) van de vier Evangelisten zijn afgebeeld:
- De Adelaar voor Johannes.
- De Stier voor Lucas.
- De Leeuw voor Marcus.
- De Mens/Engel voor Mattheus.
Aan de andere kant van het altaar staat een orgel. Ik doe een poging een lied te spelen. Hmm, ik mag nog wel wat oefenen. Misschien is het helemaal niet de bedoeling op het orgel te spelen, maar ik doe het enkel uit dankbaarheid voor alle ontdekkingen die ik hier heb mogen doen. Op een tafel ligt een schrift opengeslagen. Ik schrijf er enkele zinnen in, zo ongeveer: 'Dank, en dat er plek mag zijn voor de bomen uit de moestuin in het Parc, en de zegen voor Dekkerswald!'
De drie kaarsen branden sereen als ik de Kapel verlaat.
Het is vreemd: de hele tijd niemand tegen te komen. Even later wandelen er toch twee allochtone vrouwen en een man op de weg. Een van de vrouwen loopt zichtbaar moeilijk. Ik fiets nog naar het zuidoosten, naar de Mgr. Terwindtschool, een school voor speciaal onderwijs. Verrassende omgeving; er staan uitgezaagde houten Rien-Poortvliet-kabouters. Leuk. Tegen vijven is het donker. Heb ik toch al die uren goed weer gehad!
Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Kapel, Hezelburcht
|
|
01-12-2011 |
Ivar Blad-weg |
Het wordt al kouder als ik terugfiets naar Ivar Blad-weg. Mijn fiets zet ik in het rek bij het gebouw aan de andere kant van de weg. Het heet 'De Kentering' en er wordt aan gezondheidsmanagement gedaan. Interessant. Aan de overkant van de kruising staat 'Het Taborhuis' waar begeleiding wordt gegeven aan mensen met kanker.
Bij Ivar Blad-weg aangekomen, maak ik foto's van 'zijn ogen'. Het is maar een geintje, want ik voel veel respect voor de enorme eik: 'Zou die ene stam nu echt weg moeten? Hij hangt ietwat over de weg maar het mag geen naam hebben.'
Ik stap in Ivar Blad-weg en ga zitten op de Stomp: "Hallo Ivar Blad-weg, hier ben ik, Thea Warrior. Ik kom even praten."
Nauwelijks zit ik of ik voel hoe de Acht in mijn Bekkenbodem begint te bewegen. De Acht is eigenlijk om goed te gronden, maar nu is het of de Acht zich losmaakt en omhoog beweegt en mij met zich mee wil nemen.
"Nee, nee, Ivar, ik hoef niet te reizen. Ik hoef nergens naar toe."
Het helpt niet veel, eerst vlieg ik over een soort Paddenstoelen en dan vlieg ik al over Dekkerswald.
"Ivar, ik wil enkel even praten!"
"Oehoehoe, nergens naar toe?"
"Ik wil je nogmaals bedanken voor de Reis naar de Bovenwereld."
"Hoeoe."
Gelukkig ik zit weer.
"Weet je dat ze de ene Stam willen afzagen?"
"Oeh, oeh, tegen de Mens kan ik me toch niet verdedigen," antwoordt Ivar.
"Je naam lijkt een Samenstelling te zijn van Taxus (Iv) en Krijger (Her)."
"Hoeh," antwoordt Ivar Bladweg.
Hij bevindt zich hoog in de Lucht en zou mij het liefst afschieten om een Reis te maken.
"Hoeh, nergens naar toe?"
"Ik wilde enkel bedanken. Ik heet ook Krijger!"
"Goeh, kom terug als je wilt reizen, als je iemand wilt bezoeken. Hoehoe, ga nog naar de Kapel, bezoek Maria, Zij wil je nog graag zien en vergeet niet..."
"Jaha, gewoon rustig ademhalen. Dankjewel."
Ivar Blad-weg heeft zijn Aandacht alweer elders en zeilt ver en hoog door de Lucht alsof hij met de Wolken speelt.
Ik stap uit de Boom, ondertussen schemert het.
Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Ivar-Blad-weg, Maria, Kapel
|
|
30-11-2011 |
Leon Putleuner |
De moestuin lijkt weinig geheimen meer te hebben. In de hoek is een opslagplek met roestige poorten, bakstenen en een schuur met een instortend overhangend dak. Bij die schuur staat net zo'n boom als Boself Lennard en Leon Putleuner. He, heten ze nu allebei 'Leeuw'? Zonder iemand te ontmoeten, wandel ik rond. Bij Putleuner aangekomen ga ik op de rand van een koude kas zitten.
Ik sluit mijn ogen en zeg: "Hallo Putleuner, hier ben ik weer Thea Warrior. Hoe gaat het met je?" "Goed, goed, goed," galmt Putleuner. Ik kijk en kijk en denk: 'Wat zie ik nu, gaat er een Deur open?' "Kom binnen, kom binnen, kom binnen," zegt Putleuner. Ik ga naar binnen. Daar zit Putleuner. "Wat vind je van mijn geheime Kamer, Kamer, Kamer?" Ik kijk rond in het kale Vertrek. Er staat enkel een soort Stoel. Hmm, het is meer een Blok Hout. De Stoel hangt schuin tegen de Muur en Putleuner zit erop. Ik hoor ook iets tikken. Een Klok? "Heet je Leon?" "Dat weet je: Leon, Leon, Leon." "Je lijkt een, eh, jonge Boswachter." "Ja, dat is ook wat ik doe: wachten, wachten, wachten, wachten in het Bos, Bos, Bos, Bos." "Kan ik iets voor je doen?" Leon Putleuner kijkt me aan: "Nou, eh, gewoon..." "Ja, gewoon rustig ademhalen, ik weet het."
Op de koude kas open ik mijn ogen: "Dankjewel, Leon Putleuner, ik ga verder." Ik maak nog een foto van de 'jonge boswachter'. Het lijkt erop dat ik me nergens zorgen over hoef te maken: Gewoon rustig ademhalen! Mijn fiets staat mooi buiten de poort op mij wachten. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, moestuin, Leon-Putleuner
|
|
29-11-2011 |
Boself Lennard |
Zou het? Zouden de bomen in de moestuin risico lopen bij de aanleg van het nieuwe Parc Dekkerswald? Op zaterdag 26 november 2011 besluit ik 's middags opnieuw naar Dekkerswald te fietsen. Tenslotte wil ik nog een goede foto maken van 'de ogen' van Ivar Blad-weg. En de boom in de moestuin, die door Lieve Vrouw de hare genoemd wordt, wil ik ook graag bij daglicht bekijken. De lucht is dreigend donker als ik wegfiets. Het voelt een beetje waterkoud. De wind doet de bladeren aan de bomen ruisen.
Op het terrein fiets ik meteen naar rechts. Zo kom ik vlot langs Ivar Blad-weg. "Dag Ivar Blad-weg, ik kom straks nog even bij je langs." Het is alsof Ivar me opmerkt en het betreurt dat ik verder fiets. In de moestuin zie ik een kleine, rode tractor wegrijden. Ik fiets het terrein van Dekkerswald af en aan de achterkant om de moestuin heen. Daar zet ik mijn fiets goed op slot.
Ik ga door de ijzeren poort en wandel langs Putleuner. "Dag Putleuner, ik wil eerst even het terrein verkennen, straks kom ik even praten." Hmm, zouden er nog meer putten zijn? Ik struin over het terrein. Zie verder geen putten. Dan loop ik naar de centraal staande boom. Iemand heeft een jutezak in de boom gehangen. In de ondiepe put staat water. Een kraan staat ernaast. Het blijft me verbazen dat ik niet kan bepalen wat voor boom het is. Ik zie geen vruchten. Het zijn oude, maar niet zo grote bomen. Zouden het fruitbomen zijn? Hmm, op het middenterrein wordt geen bouwput gegraven. Er ligt een berg zwart zand die blijkbaar afgegraven wordt.
Ik maak enkele foto's. Naast de put heeft de boom onder in de stam een soort scheur. Dat is een goede plek om naar het bewustzijn van de boom te gaan. Dus zet ik me op een hoek van de put en zeg: "Hallo boom, ik ben Thea Warrior en kom even met je praten. Is dat akkoord?"
Ik sluit mijn ogen en maak mezelf in gedachten klein. Ik wandel door het gras naar de spleet in de stam en ga naar binnen. Voor me gloeit een metalig bleekblauw, rond en enigszins bol, Bewustzijn. "Hallo, is daar iemand? Ik wil graag kennismaken en een Gesprek voeren. O, laat ik me even voorstellen: Ik ben Thea Warrior." Het is net of het Bleekblauwe Bewustzijn sputtert: 'Kookt het? Nee toch...' Voor mijn ogen spat een Bleekblauwe Plasmabol met Pieken uit het Bewustzijn. De Bol stijgt omhoog en neemt de Vorm aan van een mannelijke Boself: "Hallo!" Vrolijk springt de Boself in zijn bruingroene Pak en met zijn groenbruine Hoedje door de Ruimte boven het Bewustzijn. Ik zie geen Vleugels. Wat een Plezier, ik word ietwat beduusd van de Sprongen in het Rond. "Hallo, ik wilde even kennismaken, want ik ben bezorgd of er Plek is voor deze Boom in het Parc Dekkerswald." De Boself maakt een onbezorgde Indruk: "Wat is dat is." "Hoe vind je het hier?" "Het is hier prima. Ik wil hier wel blijven!" "Wat voor Boom ben je?" "Lin, Lin, Linil." Ik kan het niet verstaan: 'Zegt hij Linde? Nee toch...' "Hoe heet je?" "Lennard." Dan komt Lennard ineens naar beneden gezeild. Hij is net zo groot als ik en geeft me een Pakkerd op mijn Wang. "Kan ik nog iets doen?" "Ja," lacht Lennard, "gewoon rustig ademhalen." 'Hehe, oké.'
Ik open mijn ogen en kijk naar de boom 'Boself Lennard'. Kleine regendruppeltjes beginnen te vallen en doen het water in de put lichtjes bewegen. "Dankjewel voor het contact." Ik sta op en leg de jutezak over de jonge blaadjes. Hmm, misschien blijft de zak hier wel hangen. Licht en lucht kan er doorheen en mogelijk toch een beetje bescherming tegen vorst. Als ik wegloop hoor ik achter me: "En hij heet Leon." Duidelijk, Lennard heeft het over Putleuner: Leon Putleuner! Hmm, volgens mij kan ik gerust zijn wat er ook gebeurt. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, moestuin, Lennard
|
|
28-11-2011 |
Prettig gestoord! |
In het duister wandelen we buiten het Dekkerswaldterrein naar het noorden. Bijna geen hand voor ogen te zien. We giebelen en lachen omdat we af en toe bijna struikelen. Dan wandelen we langs de vlechtheg. Ze ruist kort als ik Lieve Vrouw over haar vertel. Door het ijzeren hek gaan we de moestuin in.
Putleuner is bijna niet meer te zien. Lieve Vrouw lacht: "Het is net alsof er borsten op de rand gelegd worden." Ik kreun en zeg: "Sorry boom, mag ik je Lieve Vrouw voorstellen?" Lieve Vrouw put zich onmiddellijk uit in het aanbieden van verontschuldigingen. Omdat het zo donker is, brengt de fotocamera uitkomst om te laten zien wat er overdag te zien is. Ik fotograaf Lieve Vrouw naast Putleuner op de rand van de put.
Lieve Vrouw is onder de indruk van alles wat ze ziet, maar tot mijn schrik krijgt ze meteen ideeën om de boel opnieuw te exploiteren. Brr, dan is deze droom die in de redelijk stille verlatenheid gegroeid is weg! Hmm, Putleuner zei het al: "Alles gaat weg, alles wordt nieuw!"
Als we naar de auto wandelen, komen we min of meer midden in de moestuin langs een vijfde vierkante waterput. Deze is me niet eerder opgevallen. Er staat water in. De boom die erbij staat, is van dezelfde soort als Putleuner. Ik weet nog niet wat voor soort bomen het zijn.
Lieve Vrouw voelt zich aangetrokken tot de solitair staande boom: "Dit is mijn boom!" Het is net alsof de boom vreselijk haar best doet er te zijn en gezien te worden. Tussen haar grote takken lijkt een nestje te zitten, maar op een foto blijken het jonge takjes te zijn met verse groene blaadjes. De natuur is in de war. Het warme weer van de afgelopen tijd zorgt voor niet bij het seizoen passende gebeurtenissen. Of... de wereld verandert gewoon. 'Zou deze boom het loodje moeten leggen in verband met de ogenschijnlijk aan te vangen bouw midden in de moestuin? Brrr.' Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Lieve Vrouw, Putleuner
|
|
27-11-2011 |
Het Godenpaar |
Met gesloten ogen zeg ik: "Hallo Blad-weg, hier ben ik Thea-Warrior, ik heb Lieve Vrouw meegebracht." Ondertussen hoor ik al zijn bulderende Geluid: "Blad weg; Blad weg; hoeahoe; Blad weg." Terwijl ik zit, voel ik de liggende Acht in mijn Bekkenbodem bewegen. Net een rond, vliegend, wapperend Tapijt. Het Geluid dat Blad-weg maakt, heeft iets van een Windstorm: "Blad weg, hoehoeahoe." "Sorry Blad-weg, dat ik de Bladeren niet wegveegde... waarom was het nodig dat ik de Bladeren wegveegde?" "Hoehoeoe, anders kon je mijn Zetel niet zien!" Klopt, de Bladeren lagen zo hoog opgetast in de Voor, in de Ruimte tussen de Stammen, dat de Stomp niet te zien was. Ik zou tot over mijn Knieën in de bladeren gezeten hebben. Het voelt alsof de bewegende Acht in mijn Bekkenbodem mij omhoog lift. "Ik ben hier met Lieve Vrouw." "Hoehoe, al gezien," antwoordt Blad-weg. "Waar wil je naar toe?" Mijn Hemel, waar wil ik naar toe? "Naar mijn Moeder," antwoord ik en denk aan mijn 83-jarige Moeder. Terwijl ik Beelden van mijn Moeder in mijn Hoofd heb, voel ik dat ik 'verplaatst' word. "Verward, in de War," hoor ik. 'Wie, denk ik, is mijn Moeder verward of ben ik in de War?'
Dan zie ik voor me een ronde Tunnel. Schitterend, de Tunnel bestaat uit gevlochten Beukentakken en Rozentakken. Ik reis en reis door de Tunnel. 'O,' besef ik, 'ik ga niet naar mijn Moeder... ik ga naar Mijn Moeder, naar Moeder Aarde, naar de Goddelijke Moeder. En terwijl ik verder en verder ga, word ik wat verlegen. Dan sta ik voor Haar: Moeder Aarde. Ze ziet er natuurlijk uit, een beetje morsig. Haar donkere Haar is opgestoken en zit zoals gebruikelijk in de War, er steken Takken als Versieringen doorheen. "Zo, hallo, daar ben je." "Ja, Moeder Aarde." "Fijn, je had Rust nodig." "Jaja, het is langer dan drie Jaar." "Ja, heel goed, fijn dat je er weer bent." Ik knik en vraag mezelf af: 'Wat te doen?' "Ik ben met Lieve Vrouw." Moeder Aarde knikt en raakt me vriendelijk aan, dan trekt Ze me naar Zich toe en kust me. God de Vader zit schuin achter Haar. Hij buigt zich langs Haar heen en raakt mijn Bovenarm aan met een houten Staf. Heel vriendelijk allemaal. Ik zet een paar Stappen vooruit en dan krijg ik van hem ook een Kus. Een beetje onwennig. "Eh, wat ga ik nu doen... op Aarde? Eh, voorzichtig zijn?" "Neuh, neuh," mompelen Ze. "Gewoon rustig ademhalen," zegt Moeder Aarde. Ha, waar heb ik dat eerder gehoord!?
Als ik opzij kijk, zie ik Lieve Vrouw met een big smile staan. Een vlindertje fladdert om ons heen. Lieve Vrouw maakt een foto van mij terwijl ik nog op de zetel zit. In mijn hand de grote kaars die ik in de kapel van Dekkerswald heb gekocht. Haha, prettig gestoord! Ik stap uit Blad-weg en bedank de boom voor zijn steun.
"Hij zei dat hij Ivar heette," zegt Lieve Vrouw. Hmm, ik ben benieuwd wat Ivar betekent. "Mijn taak is: Gewoon rustig ademhalen." Lieve Vrouw straalt: "Die boodschap kreeg ik ook!" Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Blad-weg, Godenpaar
|
|
26-11-2011 |
Hallo Blad-weg! |
Donderdag 24 november 2011 zetten Lieve Vrouw en ik onze kennismaking voort. Bij een kop thee hebben we zoveel te bepraten dat het bijna te donker is om nog te gaan wandelen. Ik wil haar echter graag Dekkerswald laten zien, dus...
Als we de onttakelde kapel bekeken en bij het Mariabeeld een kaarsje op de goede afloop opgestoken hebben, gaan we richting de moestuin. Het schemert al als we bij Blad-weg aankomen. We bewonderen de grote eikenboom. Hij is niet twee- maar vierstammig! Een stam is afgezaagd, twee stammen staan reusachtig te zijn en de vierde heeft een rode verfcirkel: op de nominatie afgezaagd te worden. Zou het echt noodzakelijk zijn?
Ik wandel om Blad-weg heen. Het is nat en koud. Te nat om op de grond te gaan zitten. Is er iets om op te zitten? Een dode tak? Nee, dan zou ik prachtige paddestoelen kapot trekken. Als ik omhoog kijk, zie ik dat de takken van Blad-weg zo gedraaid zijn dat het is alsof hij twee grote ogen heeft. Lieve Vrouw ziet het ook. Lieve Vrouw en ik overleggen: Nee, dit is geen doen. "Sorry boom, vandaag is het te nat en te koud. Binnenkort kom ik met je praten; ik heb nog wat goed te maken." Lieve Vrouw zegt: "Volgende keer als ik weer met je wegga, neem ik een dekentje mee." Terwijl de bomen in de omgeving doodstil zijn, ruist de grote eik ineens met zijn resterende bladeren. Lieve Vrouw en ik kijken elkaar verwonderd en blij aan.
Dan zie ik dat ik 'in' Blad-weg kan stappen, en realiseer me dat Blad-weg een echte Reisboom is. Een Boom die helpt om te reizen in de Andere Werelden; om Reizen in de Bovenwereld mee te maken. Ik zie dat de stomp een perfecte zitplaats is. Terwijl ik in Blad-weg stap en ga zitten, gaat Lieve Vrouw in de boom met haar rug tegen een van de grote stammen staan. Ondertussen is het al behoorlijk donker. "Vraag de boom naar zijn naam," zeg ik tegen Lieve Vrouw; zij heeft nog geen weet van 'Blad-weg'. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Blad-weg
|
|
25-11-2011 |
Hanuman in Neerijnen |
Hanuman in Neerijnen. Ja, geintje, en ook waar! De veiling is al begonnen als ik het Stroomhuis binnenwandel. Nummer 54 is mijn biednummer. Gelukkig staan de schilderijen waarin ik interesse heb achteraan in de catalogus. Er wordt niet veel geboden. Recessie? Te anders? Het Colourful City Koor doet zoals gewoonlijk de rillingen over mijn rug gaan: prachtig. "Das glaubt man doch wohl selber nicht!"
Als de veilingmeester vraagt te bieden op een schilderij met Hanuman, Koningin Sita en een dienares erop houd ik mijn biednummer omhoog. Voor mij! 'Hanuman in de tuin van Ravana op Lanka' is van mij. Niemand anders biedt. De Godin redden opdat het Godenpaar weer kan 'heersen'! Een uitdagende missie. Warrior Iadied
|
|
Tags:Neerijnen Hanuman
|
|
|
Pure Parels |
De mist slokt mensen op hangt slingers op versiert de wereld met parels.
Warrior Iadied
|
|
|
|
24-11-2011 |
Terug in de Tijd |
Mijn Lief vraagt of ik meega naar de UIT-spanning het Stroomhuis in Neerijnen. Op zondag 20 november 2011 luistert het Colourful City Koor uit Nijmegen daar de kunstveiling 'Bali voor Bali' op. De Lionsclub Neerijnen Rivierenland organiseert de veiling.
Terwijl het koor repeteert, bekijk ik de kunstwerken. Verfijnde teken- en schilderkunst. Sterk beïnvloed door hindoeïstische denkbeelden. De veilingopbrengst gaat naar de stichting Senang Hati (Gelukkige Harten), een stichting voor en door lichamelijk gehandicapten. Als gevolg van godsdienstige vooroordelen en angst voor zwarte magie worden lichamelijk gehandicapte mensen op Bali vaak maatschappelijk uitgesloten. De afdeling fysiotherapie van een te bouwen revalidatiecentrum zal verblijd worden met de gelden.
Verrast bekijk ik op de expositie drie schilderijen die betrekking hebben op de Ramayana. - De droom van Ravana, de duivel, die Godin Sita wil veroveren. - Hanuman in de tuin op Lanka, waarin Ravana Godin Sita na de ontvoering gevangen houdt. - God Rama die Hanuman bedankt, nadat Hanuman Godin Sita heeft gered. Of is dit de deal tussen God Rama en Hanuman dat Hanuman op zoek zal gaan naar Godin Sita? Oude herinneringen worden levendig: eerder gemaakte Reizen hoog in het Heelal. Misschien vertel ik er nog wel een keer over. Hoe dan ook ik ga meebieden.
De veiling begint pas over een uur en het koor repeteert nog toegewijd, dus eerst een cappuccino en dan wandelen in de tegenovergelegen kasteeltuin. De dikke mist maakt er een sprookjesachtige wandeling van. Rechte paden, slingerende lanen, kolossale beuken en eiken, spookachtige wilgen. Humor: parkeren uitsluitend op begraafplaats! De natuur hangt slingers op; kleine waterdruppeltjes hangen aan webdraden. Dit is genieten. Warrior Iadied
|
|
Tags:Neerijnen, webslingers
|
|
23-11-2011 |
Geen Mariagrot |
Mijn Lief en ik fietsen graag. Op zaterdag 19 november 2011 benaderen we Dekkerswald vanuit het westen. Over de Biesseltsebaan zijn we naar het zuiden gefietst, dus wandelen we met de fiets aan de hand door de bossen om bij het Dekkerswaldterrein te komen.
Er zou een Mariagrot zijn op Dekkerswald. Op de website van het UCCZ zijn er historische foto's van te zien, maar tot nu toe heb ik geen grot kunnen ontdekken. Op een van de foto's staat trouwens een oude plattegrond en als ik die goed bestudeer, zie ik 'Grotlaan' staan. Nu is het padenplan enigszins gewijzigd, maar...
Op vrijdagavond vond ik trouwens de betekenis van 'Behoudenis der Kranken'. Behoudenis betekent zowel behoud alsook heil. Met 'Heil der Zieken' kan ik goed uit de voeten. Maria als toevluchtsoord, daar waar een mens zich veilig waant en waar de mens dus rust kan vinden. Rozen-Maria zei het al: Gewoon rustig ademhalen.
Ook heb ik me gebogen over de Latijnse teksten uit de Kapel. Ze behoren tot een Gregoriaans gezang dat op Sacramentsdag en Witte Donderdag gezongen werd/wordt. Nobis natus, nobis datus: ex intacta Virgine: Voor ons geboren, voor ons gegeven: uit een ongerepte Maagd. Het betreft het geloof dat Jezus waarachtig tegenwoordig wil zijn onder de mensen (in de voedselgaven van brood en wijn die in de Heilige Missen geconsacreerd werden/worden).
Jezus staat, door de verhalen in het Nieuwe Testament, natuurlijk voor een bepaalde levenswijze. Door Jezus zijn grote groepen mensen met elkaar verbonden en in die gezamenlijkheid zorgde men voor elkaar. Zorgen voor de naaste is een belangrijk uitgangspunt: leren samen te leven! Jammer dat de kerstening met zoveel agressie gepaard ging. De inheemse zienswijze en cultuur zijn soms radicaal vermorzeld, en moord en doodslag was niet vreemd.
In de twintigste eeuw, in de jaren vijftig en zestig, heb ik naast de gezelligheid de dwang en onvrijheid binnen de katholieke gemeenschap ondervonden. De historische foto's op de website van het UCCZ getuigen van de cohesie. En nu lijkt hier alles te vervlieden. Putleuner zei het al: Alles gaat weg en alles wordt nieuw.
Mijn Lief en ik wandelen heen en weer over de heuvels naast het afgebakende terrein van Dekkerswald. De Grotlaan vind ik, maar geen Mariagrot. Nadat ik het terrein uitgebreid bestudeerd heb, kom ik tot de conclusie dat de Mariagrot is afgebroken. Wat resteert is blijkbaar een enorme conifeer, een boom die normaal niet in een bos groeit. De conifeer staat op een horizontaal plateautje. Ja, rechts daarvan zal de Mariagrot gestaan hebben. Ik klim tegen de helling op en veeg met mijn schoenen de bladeren aan de kant. Allemaal grillige steenslakken op de grond. Klopt wel, daarvan werd de Mariagrot, een kopie van de grot van Maria in Lourdes, destijds gemaakt. Haha, Blad-weg zei het al: Blad weg!
Ik twijfel nog even of ik een foto van Blad-weg zal gaan maken. Maar Mijn Lief en ik zijn vermoeid en de koffie roept! We wandelen en fietsen naar het westen: naar het mooie dorp Malden. Warrior Iadied
http://uccz.nl/uccz-dekkerswald/historie/ http://nl.wikipedia.org/wiki/Pange_Lingua http://www.woorden.org/index.php?woord=behoudenis
|
|
Tags:Dekkerswald, Mariagrot
|
|
22-11-2011 |
Putleuner |
Terwijl Mijn Lief van mij weg wandelt op die 18e november 2011, zet ik me op een afstand van ongeveer drie meter van de boom die op de put rust neer op de grond. Het is koud, het heeft gevroren vannacht. Hmm, het is net of de boom over de rand heen wil klimmen.
Ik luister even naar de geluiden in de omgeving, aarde wordt in vrachtwagens geschept en de wagens rijden af en aan. De geluiden mogen er zijn. Ik stem me af op mezelf, op mijn ademhaling.
Dan realiseer ik me dat ik al twee keer hetzelfde woord heb gehoord: "Putleuner." Opnieuw: "Putleuner." Even denk ik: 'He, wat flauw... tegen de Put leunen, dat is wat de Boom doet.' Ik maak mezelf klein om naar het Bewustzijn van de Boom te gaan. Ik kom in de Aarde terecht en zie zwarte Wortels vlak en breed tegen de Putwand aangroeien. Hogerop komen de Wortels zwart bij elkaar. Het ziet er mooi uit. Ik klim langs de Wortels, maar het lukt niet echt om bij een Bewustzijn te komen: 'Zou de Boom in de Kou al slapen? Gaat het nu niet?' Dan hoor ik een stem: 'Vertrouw, vertrouw, vertrouw, vertrouw." Het is een galmend Geluid dat me enigszins overdondert en verwart. Ook al zie ik geen Bewustzijn ik besluit mijn Vraag te stellen: "Er is een Bericht verdwenen dat ik schreef over de spirituele Kwaliteiten van de Beuk. Is het niet de bedoeling dat ik schrijf over Feiten die overal op het Web gevonden kunnen worden?" "Hou-vast, hou-vast, hou-vast, hou-vast. Houd vast aan de concrete Feiten." Oké, wat ik schrijf, dient dus te gaan over wat ik meemaak, over mijn Ervaringen. "Hou-vast, hou-vast, hou-vast, hou-vast!" Het galmt om me heen, dan begrijp ik het: Putleuner is de Naam van de Boom en Putleuner gebruikt de Put als Klankkast. Hij geniet van het Gegalm. "Hou-vast, ja, dat is wat je doet, je houdt je vast aan de Rand van de Put. Je houdt de Put zo stevig vast dat je hem stuk trekt." Putleuner antwoordt: "Alles gaat weg en alles wordt nieuw. Alles gaat weg en alles wordt nieuw. Alles...." Putleuner galmt om me heen. Jaja, ik begrijp het: vergaan is normaal op Aarde. Ik besef dat het niets te maken heeft met het Vergaan van de Wereld of zo. "Vertrouw, vertrouw, vertrouw, vertrouw!" "Mag ik je zien?" "Ik kijk je al aan," anwoordt Putleuner. Enigszins verbouwereerd open ik mijn ogen. Inderdaad, Putleuner kijkt me aan. Ik zie zijn Gezicht onder op de Stam.
Wat een grappige herriemaker, die Putleuner! Ik kijk nog eens goed naar de stam. Helemaal onderaan het vrij grote gezicht van Putleuner, maar linksboven zie ik nog een gezicht, een kleiner rond gezicht, een beetje leeuwachtig. Putleuners' gezicht heeft ook wel wat weg van een langwerpig leeuwengezicht. Hmm, er is blijkbaar veel te doen hier. Dekkerswald is een vrolijke, wat plagerige omgeving: Blad-weg, Putleuner, Drakenkop. Gezellig!
Mijn Lief loopt ergens achter me en komt naar me toe. Hij legt uit dat de putten waarschijnlijk gevuld werden met water dat van het dak van het huisje kwam of ooit moet er ergens hoger water hebben gestaan dat in de putten kon lopen. De putten staan onderling met elkaar in verband. Water werd omhoog gehaald en dan werden de groenten uit de moestuin in de hogere, gesloten helft van de put gewassen. Het vuile water werd waarschijnlijk over de grond verspreid.
Samen wandelen we verder. We lopen zelfs om het hoofdgebouw heen naar de oude voortuin. Mijn lief bewondert de coniferen. Contact zoeken met Rozen-Maria doe ik niet. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, moestuin, put, Putleuner
|
|
|
Blad-weg-onrust |
Na de ervaringen van 12 november 2011 ben ik veel met mijn gedachten bij Dekkerswald. Ik geneer me dat ik het blad niet weg heb geveegd bij de tweestammige beuk toen ik 'Blad weg' hoorde. Ik rationaliseer mijn handelen en voer heel wat discussies met mezelf: - Ik hoef me niet van mijn eigen plan af te laten halen. Hmm, maar soms is dat suf als je dat niet laat gebeuren! - Er staan honderden tweestammigen in het bos, hebben die dan allemaal last van de bladeren die tussen hun stammen invallen? Nee toch! Of wel? Hebben bomen er last van? Kunnen ze daardoor eerder rotten? En al die oude meerstammigen dan? - Ja, sorry hoor, ik had niet in de gaten dat ik zonder te focussen op een boom diens 'stem' echt kon horen. Ja, ik weet, dit is me in mijn leven wel eerder gebeurd, maar sinds de Koningsboom had ik mijn focus juist op gericht contact maken. Ik had niet in de gaten dat ik het zo gemakkelijk kon. Ik twijfelde juist of ik het nog kon. - Hmm, 'Blad weg' kan zoveel meer betekenen dan 'Veeg alsjeblieft de bladeren weg tussen mijn twee stammen'. Oké, dit zal het wel betekend hebben, maar het zou ook 'Neem de bladweg, de weg met de bladeren!' betekend kunnen hebben. Tenslotte begon ongeveer op dat punt een onverharde weg. Of 'Blad weg': 'Programmeer je leven niet, volg het programma zoals het zich aandient.' Of 'Blad weg': 'Speel de muziek uit je hoofd, zonder boek'. Of een tip: 'Als je iets zoekt, veeg dan de bladeren weg; het ligt onder de bladeren.' Misschien is het wel de naam van deze tweestammige beuk: Bladweg.
Al met al onrust in mezelf. Op vrijdag 18 november 2011 nodig ik Mijn Lief uit mee te fietsen naar Dekkerswald. Ik wil hem de moestuin laten zien en het prachtige bos. Oh, en ik wil de bladeren weghalen bij 'Blad weg'. En ik wil contact maken met de boom die op de put leunt, want als ik de foto van deze boom bekijk, is het net of een gezicht me aankijkt, dus...
Ik wil de boom bij de put ook een vraag stellen, want terwijl ik voor WEDERWAARDIGHEDEN schrijf, verdween er namelijk een tekst over de spirituele krachten van een beuk. Precies op het moment dat ik de tekst af had en daar wil ik de boom bij de put een vraag over stellen.
Hmm, 18 november 2011 wist ik niet waarom die tekst verdween. Ondertussen is er nog een tekst verdwenen. Een tekst over de aanmoedigingen die ik kreeg waardoor ik WEDERWAARDIGHEDEN begon.
Nu 22 november 2011 denk ik het wel te weten. Ik drukte waarschijnlijk niet op 'Toevoegen' onder het schrijfblok, maar op 'Toevoegen' bovenaan. Dus werd er een nieuw schrijfblad geopend en de bestaande tekst gewist. Brr. Dit gebeurt dus door scrollen en onervarenheid op het web!
Hmm, het web en ik! Ooit werd ik in een Reis in de Andere Werelden, in de Benedenwereld, een Spin. Krachtdier Spin heeft als kwaliteit 'schrijven'. Kijk maar naar het spinnenweb, overal staat er een A, de eerste letter van het alfabet in. Hoe ik ik-Spin werd? O, dat kan ik nog wel een keer vertellen. Hahaha, pas vandaag 22 november 2011 realiseer ik me dat er tot tot twee keer een bericht verdwenen is: Tweemaal 'Blad weg'! Ik leer het wel: goed spinnen.
Een lang verhaal kort: wie schetst mijn verbazing dat, als we op 18 november bij 'Blad weg' aankomen, de verharde weg tot daar met een bladblazer van bladeren gezuiverd is en dat deze bladblazer en passant ook de bladeren in de voor tussen de twee stammen van 'Blad weg' heeft weggeblazen. Haha, het 'goede meisje' is langs gekomen. Het is stil: geen stem te horen. Ik maak geen contact (beetje bang voor lelijk gebrom!) en wandel verder.
Hmm, gericht contact maken met 'Blad weg' ben ik in de toekomst nog wel van plan. Toch een keer mijn excuses aanbieden.
Mijn Lief en ik wandelen verder. Ik ontdek de prachtigste bomen in het bos: meerstammige beuken, een eik die met een grote boog om een den heen groeit. Schitterend. Mijn Lief ontdekt een 'vuilnisbeltje'. Er is gegraven. "Waarschijnlijk naar munten," zegt Mijn Lief. Er liggen kapotte borden en flessen. Van het klooster? Het lijkt er wel op. Ook totaal verroeste blikken en verroeste kistjes. "Munitiekistjes," zegt Mijn Lief. Hmm, uitkijken geblazen hier, er kan nog oorlogsmateriaal liggen.
In de moestuin aangekomen, zien we de oorzaak van pittig lawaai. Er worden vrachtwagens gevuld met zwarte aarde. Cliënten staan er aan de andere kant met veel plezier naar te kijken. Hmm, misschien dat er gebouwd gaat worden op het oude moestuinterrein.
Ik overleg even: "Ik wil graag contact proberen te maken met de boom die op de put leunt." Mijn Lief vindt het prima en struint ondertussen verder. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, moestuin, Blad-weg
|
|
21-11-2011 |
Wederwaardigheden |
Op 17 november 2011 start ik met dit blog WEDERWAARDIGHEDEN. Een blog om mijn spirituele ervaringen te delen wilde ik al lang. Het spirituele pad zelf hoefde niet meer zo hard. Opeens liep het anders.
Jonge meiden wilden meer weten. Daarbij de ervaringen waarover ik al verteld heb, en ook de verrassende 'verschijningen' van Aapgod Hanuman. Eh, niet zo eenvoudig te vertellen.
Bij het begin beginnen. Tijdens een vakantie op La Palma maak ik op 3 mei het Fiesta de la Cruz mee. Weer thuis wil ik meer info en zo kom ik op het fotoblog van WIM-DEL-ARTE terecht. Wim maakt schitterende foto's, dus vanaf dat moment kijk ik vaker op zijn blog op het SeniorenNet van België!
Tijdens de herfstvakantie ben ik een week op La Palma. Op 25 oktober 2011 wandel ik in de gigantische vulkaankrater Caldera de Taburiente (doorsnede 9 kilometer). Er is weinig water te zien in de Caldera. Het meeste water wordt opgevangen en weggeleid ten behoeve van de huidige bananenteelt. Ik zie echter een miniem stroompje en ver in de diepte een waterplas. De lucht wordt prachtig weerspiegeld in de waterplas, dus besluit ik een foto te maken. Terwijl ik de foto maak, besef ik dat het niet zo'n mooie foto kan worden, maar de lucht fotograferen in water zo diep in de aarde onder me is de moeite waard.
Weer thuis bekijk ik de foto... en: waar is het water? Het is net of er een vrouw in de diepte ligt en of een grote zwarte hond zich over haar heen buigt. Als ik een tweede blik op de foto werp, is het net of er 'groter' een apenkop uit de grond komt. 'Hanuman,' denk ik, en daar blijft het bij.
Op vrijdag 11 november 2011 (111111 kan het gekker?) kijk ik weer op het fotoblog van WIM-DEL-ARTE. Verbijsterd kijk ik naar de tweede foto van boven. Daar staan rotsen op die gefotografeerd zijn in het gebied Los Campanarios (De Klokkentorens). De voorste rots is een staande aap! 'Hanuman!,' denk ik.
Op 12 november doe ik mijn ontdekkingen in Dekkerswald en op zondag 13 november kijk ik weer op het fotoblog. En dan zie ik dat het echt Hanuman is; op de plaats van zijn hart kust het Godenechtpaar Rama & Sita elkaar. Het vreemde is dat ik zelfs op zijn kin twee gezichten zie. Achter Hanuman loopt een Strijder (een tweede Warrior) met een oranje jas en een donkere hoed. Deze Strijder is geen aap.
Tja, en dan denk ik: De oude mythen gaan weer leven. Reuzen laten zichzelf zien op foto's. Op mijn foto werd Hanuman als het ware 'geboren' uit de Aarde. Op het fotoblog van Wim zie ik hem nu rondwandelen. De spirituele wereld klopt na jaren bij mij aan. Mij besluit staat vast: nu ga ik een blog beginnen. Bij deze: WEDERWAARDIGHEDEN.
Ga maar eens kijken op het fotoblog van WIM-DEL-ARTE. Verras jezelf. Niet vergeten: België... SeniorenNet.be Warrior Iadied
http://blog.seniorennet.be/schetsblog/
|
|
Tags:Wederwaardigheden, Hanuman, Wim-del-Arte
|
|
|
Verschijning Rozen-Maria |
Langs het hoofdgebouw wandel ik naar de andere kant. Ook daar staat een groepje bomen / coniferen bij elkaar, bijna een cirkel. Het zijn intrigerende meerstammigen met grillig gebogen takken. Ik ga op een stomp zitten en bedenk dat ik met de boom tegenover me of met de gehele groep bomen contact wil maken.
Dus sluit ik mijn ogen, luister even naar de omgeving, ontspan mezelf bewust, maak me klein en zoek een ingang in de grond naar de wortels.
Ik kom bij een soort penwortel uit, die net als de stam wat geschubd is: langwerpige schubben. In eerste instantie lijkt het niet te lukken, ik probeer het zeker drie keer. Dan besluit ik de 'boom' maar te groeten: Hallo, ik kom kennismaken, ik ben Thea Penterman. Nee, ik heb geen bijzondere Vraag. Dan gebeurt er iets moois: de Bomen blijken samen een Schaal te vormen, ze staan in een Cirkel en elke Boom vormt als het ware een Straal van deomhooggaande Schaal. In het midden van de Schaal bruist een geelgouden Bewustzijn omhoog, net een Bron. Schitterend. Uit de Bron rijst Maria omhoog. Heel verfijnd, in een witgouden Kleed en een bleekblauwe Mantel. Om haar Lichaam slingert een Krans met rozerode Rozen. Ik groet haar: 'Dag Maria'. Ik kijk mijn ogen uit: de Gouden Bron onder Haar Voeten bruist en de bleekgouden Energie die Zij uitstraalt, is weldadig. 'Mag ik me koesteren in uw Energie?' Ik zie mezelf naar Haar toegaan. Ze omhelst me en ik voel Haar Warmte. Haar Energie om me heen is helend. Haar Handen gaan over mijn Haar en Hoofd. 'Ik moet nog veel Werkstukken nakijken, hoe kan ik dat het Beste doen?' 'Gewoon rustig ademhalen,' antwoordt ze. Ik bemerk bij mezelf de bewuste, rustige, ademhaling. 'Tegelijkertijd nakijken en bewust in het hier en nu ademhalen,' denk ik. Ze glimlacht lief. 'Dank U wel,' zeg ik nog.
Ik maak nog enkele foto's van het groepje bomen. De zon schijnt nog net boven de toppen van het bos uit. De zon weerkaatst in de ramen van het hoofdgebouw en daardoor valt het licht binnen de cirkel van de bomen. Zelfs mijn schaduw is goed te zien: prachtig.
Op de Open Dag krijg ik nog uitleg over gezonde voeding. een kop koffie gaat er ook nog in. Als ik wegfiets lijk ik een tweetal sterkere leylijnen te kruisen. Hmm, die lijken van boven naar beneden, midden over 'het gezicht' te lopen. 'Het gezicht' dat ik in de overzichtsfoto van 'Ontdek Dekkerswald' zag. Terwijl ik heenfietste zou ik ze ook gevoeld moeten hebben. Vreemd, maar ik heb ze schijnbaar genegeerd omdat ik naar de ingang van de Open Dag fietste. Tja, een goede reden om nog een keer op verkenning te gaan.
Dat ik een heel bijzondere ontmoeting gehad heb... wel, het is net of dit maar langzaam tot mijn bewustzijn doordringt. Natuurlijk vond ik het geweldig, maar hoe geweldig het in werkelijkheid is, begint nog maar 'net' tot me door te dringen. Beetje eng is het ook dat ik dit op 'Wederwaardigheden' zet. Maar ja, ik wil graag doen wat ik wil... Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Rozen-Maria
|
|
|
Dekkerswald - 'Voortuin' |
Terwijl de Open Dag van het UCCZ op Dekkerswald dus nog volop aan de gang is, ben ik in 'de voortuin' terechtgekomen: een rustige plek. De vijver wordt geflankeerd door vier grote getopte taxussen. Ik had al gelezen dat deze bomen bij een storm volledig uit elkaar gewaaid waren. Nu staan ze er stevig bij.
Ik wandel over het gazon naar het Heilig Hart-beeld dat in 1938 bij het 25-jarig bestaan van het sanatorium werd ingewijd. 'Rex Misericordiæ' staat er op de voet: Genadige Koning. Jezus maakt een beschermend, zegenend gebaar met zijn rechterhand. Heeft wel iets: 'Je bent veilig.'
Knerpend grind brengt me bij de blauwgeverfde barak. Het blijkt een pottenbakkersatelier te zijn. Tussen dit atelier en het hoofdgebouw staat een cluster bomen. De op de grond rustende takken hebben een prachtige zitbank gecreëerd. De zelfontspanner van mijn camera doet het goed. Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, zitbank
|
|
20-11-2011 |
Dekkerswald - De Kapel |
Dat klimmen lukt dus niet. Haha, ik word toch een oudere dame. Soms heb ik gewoon meer tijd nodig. Door 'het ravijn aan de oude voorkant' van het sanatorium klauter ik terug naar de zandweg westelijk van het omheinde Dekkerswaldterrein.
Hmm, aan deze weg staat een dikke boom met een verfcirkel. Zou deze boom omgehakt moeten worden? Zou dat nodig zijn? Het liefst zou ik een poster ophangen met de woorden: "Ik alstublief niet!"
Ik wandel om de oude directeurswoning heen en zie de Kapel staan in het middag-zonlicht. Zo staat ze er mooi bij.
De Open Dag is nog in volle gang. Aangezien ik in de oude voortuin wil rondwandelen, ga ik het hoofdgebouw door de hoofd-achterdeur (tegenwoordig ingang C) binnen. Het is er gezellig en warm, maar ik wandel snel door het gebouw naar de andere kant en ga door de oude hoofd-voordeur naar de tuin met de vijver.
Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Kapel
|
|
|
Drakenkop |
Opgevrolijkt vervolg ik mijn weg. Door de ijzeren poort de moestuin uit en dan door het bos op zoek naar de Mariagrot. Ik loop ver naar het zuiden, maar de grot vind ik niet. Uiteindelijk wandel ik ver voor het hoofdgebouw.
Er gaat blijkbaar flink gerooid worden. Veel bomen zijn met rood of wit omcirkeld. Tja, kan goed zijn voor de andere bomen. De oude paden van Dekkerswald zijn nauwelijks meer zichtbaar. Aan de voorkant van het hoofdgebouw moeten toch echt wandelpaden geslingerd hebben. Ik fotografeer mossen, kleurige bacteriën op hout en paddestoelen. Ben gewoon wat aan het spelen.
Dan zie ik een nauwelijks zichtbare heksenkring. De paddestoeltjes zijn zo klein en het zijn er zo weinig dat het bijna not-done is om van een kring te spreken. Ik pak mijn camera, maar loop dan door. Een paar stappen verder lijk ik gemaand te worden om terug te gaan. Dus ga ik terug!
Nu bekijk ik de paddestoeltjes vanuit een ander perspectief en dan zie ik de houten drakenkop aan de rand van de kring. Of is het een slang? Het is een drakenkop met een heel lang recht slangenlijf. Het lijf is wel vier meter lang. Dit vind ik leuk! Ik heb iets met Draken en Slangen. Speciaal met de Ouroboros.
Maar dat ik met een dertiental anderen de mythe van de Ouroboros heb ontdekt, is een ander verhaal. Dat verhaal is hier niet aan de orde. Hier ben ik Dekkerswald aan het 'ontdekken'.
Haha, de meisjes bij Vrouw Holle moesten, geloof ik, ook dekbedden schudden, want dan ging het sneeuwen op aarde! Ja toch?
De chakra's van een mens vormen samen ook een slang! Prachtig vind ik dat. De heksenkring paddestoeltjes is opeens van minder belang. Deze kring heeft me bij het Houten Draakje gebracht. Dankjewel!
Ik wandel door, maar loop 'dood' op het gazen tuinhek achter het Heilig Hart-beeld. Bij een blauwgeverfde barak is een poort. Ik probeer er overheen te klimmen. Sorry!
Warrior Iadied
Penterman, Thea-Warrior (2006). Het Verhaal van de Steen. Utrecht: Uitgeverij Gopher.
|
|
Tags:Dekkerswald, draak
|
|
19-11-2011 |
Boom & Put |
Wat mij afleidde in de moestuin? Je hebt het waarschijnlijk al gezien. Op de rand van een van de putten heeft een boom zich vastgegrepen. Zelden een boom een put zien vastpakken. Eerlijk gezegd nog niet eerder gezien!
De boom intrigeert me. Ik maak er nog een foto van. Geweldig het is net of de boom zich aan het opdrukken is of dat hij in de put wil kijken.
Wat dat foto's maken betreft, dat lukt wel. Maar het op WEDERWAARDIGHEDEN zetten, levert problemen op. Soms staan de foto's er groot op en soms klein. Soms als je op een kleine foto drukt, wordt de foto vergroot en soms niet. Hoe dat komt? Geen idee, er zit vast een logica in. Ah, wordt ooit beter misschien.
Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Moestuin, Put
|
|
|
Vrouw Holle Huisje |
Ik tel drie grote vierkante putten. Een van de putten heeft een romantisch afdak. Daar komt een kraan uit de grond. Deze put staat midden voor een allerschattigst huisje, dat overigens ook een waterput heeft.
'Hans en Grietje?'
'Nee,' corrigeer ik mezelf, 'gezien de put is het Vrouw Holle.'
En dan giert de angst door me heen.
'Hoe zit het ook weer met Vrouw Holle? Kwam daar niet een goed en een slecht meisje in voor? Hoe liep het af met die meisjes? O, had ik dat blad nou maar weggehaald.'
Subliem hè, hoe ik mezelf te pakken kan nemen? Ik zou bijna terug hollen, maar doe het niet, want wordt afgeleid.
Warrior Iadied
|
|
Tags:Dekkerswald, Moestuin, Vrouw-Holle-huisje
|
|
|
|
Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
E-mail mij |
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|