WEDERWAARDIGHEDEN

Op mijn verzoek zet de groep zich in een kring op het natte beukenblad. Met hoeveel mensen we zijn? Twaalf? Dertien? Ik heb niet echt geteld.
Kort vertel ik dat het Bewustzijn van de Boom zich daar bevindt waar de wortels in de stam overgaan en dat we ons voorafgaand aan 'de oefening' zullen afstemmen op de omgeving; op de temperatuur, de wind, de geluiden, enzovoort, en dat alles er mag zijn zoals het er is.

Ik vertel wat ik zal instrueren. Dat het de bedoeling is dat ze met het Bewustzijn van de Boom in Gesprek gaan en dat ze het Bewustzijn een Vraag mogen stellen, en dat het vooral de bedoeling is om de Processen die ze ervaren gewoon te laten gebeuren.

O ja, en dat ik eerst de Spirits in de verschillende richtingen zal aanroepen ter bescherming, begeleiding en ondersteuning.

Zo gezegd zo gedaan. Na het afstemmen op de omgeving rammel ik kort met mijn ratel en roep de Spirits aan. Achtereenvolgens in het oosten, in het zuiden, in het westen, in het noorden, boven, beneden en als laatste in het midden. Mijn ratel 'trekt steeds de Aandacht van de Spirits'.

Ik kom bijna niet meer uit mijn woorden als ik bij 'boven' ineens hoog in het Heelal sta en de Aarde in schitterend Blauw Licht waarneem.

Nadat ik aldus 'een beschermende Heilige Ruimte' heb gecreëerd, instrueer ik de anderen zich zo klein mogelijk te maken en tussen de Bladeren door een Ingang bij de Boom of bij een Wortel te zoeken. Zelf doe ik dit ook.

Als ik tussen de natte Bladeren door ritsel, wacht een Elf op me: een Spruit van de Beukenboom. Op zijn Hoofd draagt Hij een Hoedje van een Beukendop: "Kom maar, ik wandel met je mee."

Langs een Wortel gaan we naar de Holle Ruimte waar de Stam van de Boom uit de Aarde oprijst. Groen-Blauw glanst het Bewustzijn van de Beuk in het Centrum van deze Ruimte.

"Goedemorgen," zeg ik, "ik ben Thea, ooit genoemd Warrior, ik ben hier met een Groep Mensen om Contact met het Bewustzijn van de Boom te maken."

"Kom er maar in, laat je maar vallen," zegt een Stem.

Ik kijk opzij naar de Elfspruit. Hij knikt, en dus laat ik me in het Bewustzijn vallen.

'Een met het Bewustzijn,' denk ik. Het is verrukkelijk warm: een Omhelzing van Energie. Ik wentel me in de waterige Substantie en geniet van het Zweven.

"Eh," zeg ik.

"Geen woorden," zegt de Stem, "het is goed zo, kijk maar."

'Shit', denk ik, 'mijn Mond houden! Hm, wanneer is het het Moment om het Eind van dit Bezoek aan te kondigen?'

Dan zie ik hoe uit het Bewustzijn Armen uitreiken. Elke Arm gaat naar Een van de Personen die in de Kring rond de Boom zitten. Vervolgens cirkelen die Blauwgroene Armen van bovenaf om de betreffende Personen.

'Net of er aan het Eind van elke Arm een blauwgroen Tumtummetje zit. Oh, het is net een prachtige Bloem. Wat een mooi Gezicht.'

Een zachtpaarse Glans hangt over het Geheel.

"Ieder krijgt wat nodig is," zegt de Stem.
"Dankjewel," zeg ik, en blijkbaar is dit het Moment om te zeggen: "Neem Afscheid, bedank de Boom, doe het in je Eigen Tempo."

Staand in een kring wisselen we Ervaringen uit. Het lijkt er inderdaad op dat de Koningsboom eenieder voorziet van wat hij of zij nodig heeft op energetisch niveau, alsof Hij Mensen heelt.

Tja, meerdere aanwezigen vonden dat het tekort duurde en laat ik dat daar nou zelf ook vinden. Maar... toch was het het geijkte moment om te zeggen: "Neem Afscheid, bedank de Boom, doe het in je Eigen Tempo."

Hm, misschien was het voor de Koningsboom het goede Moment. Wie zal het zeggen?

O ja, wat het Bewustzijn betreft, stel je een hele eierdooier in een koekenpan voor! Heel mooi als uit die eierdooier armen komen waaraan aan de uiteinden een soort tumtummetjes groeien.

Warrior Iadied