Barcelona is het populairst, maar Madrid heeft wél de hipste hotels, de coolste restaurants en beste musea van Spanje. Ga in mei, vóór de grote hitte en neem onze favoriete adresjes mee.

Ver van de Madrileense hectiek in Parque del Buen Retiro.

Snuisteren tussen antiek, vintage mode en prullaria.

Waar beginnen? Puerta del Sol, letterlijk het middelpunt van de stad. Hier ligt Kilómetro Cero, het nulpunt van de stad. Van hieruit worden alle Madrileense afstanden berekend en beginnen alle huisnummers bij één. Onder het plein het belangrijkste metroknooppunt, bovengronds zonnige terrasjes.

Het aloude Parque del Buen Retiro is misschien wel het mooiste stadspark op aarde. Een groene oase te midden van de heksenketel die Madrid de klok rond is. Roeien op de vijver, een biertje op een van de terrassen, een potje petanca of picknicken met uitzicht op het fenomenale Palacio de Cristal. De halve stad komt hier 's zondags relaxen.

In Madrid staan drie van 's werelds beroemdste musea op een kluitje: het Prado met klassieke kunst van grootmeesters als Goya en El Greco, het Museo Reina Sofia met moderne meesterwerken van Dalí en Picasso (Guernica), en het Museo Thyssen-Bornemisza met de prestigieuze privécollectie van de gelijknamige staalbaron, met onder meer Jan van Eyck en Mondriaan.

Shoppen
Madrid is een winkelwalhalla vol chique en hippe winkels van peperduur tot heel betaalbaar. Warenhuizen en grote winkels vind je tussen Plaza Callao en Sol, kleine traditionele winkeltjes rond Plaza Mayor, funky modeboetieks in Chueca en Calle Fuencarral, kunst en design in Malasaña. Voor de Louizalaan op z'n Madrileens trek je naar naar Salamanca- alleen is die hier een hele wijk groot. Op zondagochtend is El Rastro 's werelds grootste vlooienmarkt, met 3.500 stalletjes vol antiek, vintage mode en prullaria.

Tapas en restaurants
Viuda de Vacas (Calle Cava Alta 23) uit 1903: een zinken bar, haardvuur, gietijzeren wenteltrap en tapas om je vingers bij af te likken.

Alhambra (Calle Victoria 9) is een stukje Andalusië in Madrid. De antieke tapasbar uit 1929 vol kleurige azulejos, hangende hammen, stierenkoppen en puike tapas, werd beroemd door Pedro Almodóvar.

Ramses (Puerta de Alcalá 4) is champagnebar, bistro, restaurant, private dining room én nachtclub in één, door designer Philippe Starck voorzien van een eclectisch maar stijlvol interieur. (Ramses Life).

Drinken en dansen
Museo Chicote (Gran Vía 12) is een antieke cocktailbar uit 1931 en de beroemdste in Madrid. In het mahoniehouten art-deco-interieur nipten diva's als Grace Kelly, Ava Gardner en Bette Davis er aan hun manhattan naast Salvador Dalí en Ernest Hemingway. Het interieur is authentiek, de nachtelijke deejay's zijn nieuw (Museo Chicote).

Circulo de Bellas Artes (Calle Alcalá 42) opende in 1926 als besloten cultuurcentrum, maar nu is iedereen welkom. Op de begane grond een chic café, dat de locals vanwege de enorme ramen La Pecera - het aquarium - noemen. Prima voor lunch, 's avonds zijn er tapas tussen de pilaren, beelden, spiegels en kroonluchters (Circulo de Bellas Artes).

Kapital, Fabrik en Pachá zijn de populairste clubs. Denk er niet aan om voor 1 uur 's nachts te komen en hou na drieën rekening met lange rijen. Dat mag geen punt zijn: in Madrid is het 's nachts overal feest (Grupo Kapital).

Logeren
Chic: Paleishotel Gran Hotel Reina Victoria werd omgetoverd tot überhip 'personality hotel' ME. Een spectaculair stijlvolle combinatie van oud en nieuw. Boek de torensuite en kijk met een droge Martini uit over flonkerend Madrid vanuit je designbad of Eames Lounge Chair. Tweepersoonskamer vanaf 195 euro met ontbijt (Melia Madrid).

Design: Ondanks de wat mindere locatie is Hotel Puerta America de hemel voor designliefhebbers. Elke verdieping werd ingericht door een andere designer. Vanaf 180 euro (Hoteles Silken).

Budget: Kleiner dan de twee voorgaande designhotels, maar meteen ook prettiger geprijsd, is Room Mate Mario. Hip maar vrolijk design, lekker centraal en heel betaalbaar. De andere Room Mate-hotels - Laura, Alicia & Oscar - zijn al even fris en fruitig. Vanaf 65 euro (Room Mate Hotels).

Praktisch
Erheen: vanuit Brussel in 2 uur met Brussels Airlines, Air Europa of vanuit Charleroi met Ryanair.

Beste periode: mei en juni (nog niet te heet), of in de vroege herfst.

Reisgids: 100x Madrid, uitg. Lannoo

Volker Kraft liet zich niet afschrikken door de winterkou in Saalfeld en versierde opnieuw zijn paasboom met tienduizend eieren. Tradities zijn er om gerespecteerd te worden en daar kon het gure winterweer geen stokje voorsteken. Kraft deed zijn familienaam alle eer aan tuigde ook dit jaar weer de appelboom in zijn tuin op.

© afp.

© afp.

"Het was wel een uitdaging dit jaar. Het gure weer maakte het ons niet makkelijk maar we hebben de klus op tijd kunnen klaren", aldus Volker. De boom staat alweer te schitteren in de tuin en het hek staat open. Het Duitse stel verwacht ook dit jaar weer vijftienduizend bezoekers. In de boom hangen dit jaar exact 10.030 eieren, allemaal met de hand geschilderd of versierd. Volgens de website van Thüringen is het dan ook de "mooiste en meest spectaculaire paasboom van de wereld".

Het idee voor de boom deed Volker 45 jaar geleden op. De Duitser passeerde toen op weg naar school een struik die versierd was met paaseieren en dat trof hem. "Ik wist toen al dat ik ooit ook een paasboom wou voor mijn kinderen." De start was nog vrij bescheiden. Het eerste jaar hingen er precies 18 eieren in de appelboom. Maar de boom werd elk jaar groter en ook het aantal eieren nam gestaag toe. Halfweg de jaren negentig hing het paar duizend eieren op en vorig jaar werd de kaap van tienduizend gehaald.

Kraft is er weer helemaal klaar voor. Nu de job geklaard is, neemt hij weer plaats in zijn tuinhuisje en geeft hij rustig antwoord op de vragen van de bezoekers. En die liggen voor de hand. "Ze vragen hoelang ik er over doe, hoeveel eieren er in de boom hangen en hoe ik op het idee gekomen ben", lacht de minzame Duitser. "Neen, ik vraag geen inkomgeld. Iedereen is welkom, iedereen mag meegenieten van de kleurenpracht." Hij verkoopt wel postkaartjes van de boom en gekleurde eieren. Het laatste zijn kunstwerkjes van de hand van zijn vrouw en dochter. Soms krijgt hij ook versierde eieren van bezoekers cadeau en daar zijn ook echte pareltjes bij. Trots is hij zeker op het ei met de afbeelding van London Bridge of het presentje van een Amerikaanse toerist die hem een exemplaar met de beeltenis van Bill en Hillary Clinton schonk.

Kraft denkt nog lang niet aan stoppen. De 75-jarige heeft een grote drijfveer. "De lichtjes in de ogen van de bezoekers en het enthousiasme van de kinderen. Daarom blijf ik elk jaar opnieuw de eieren in de boom hangen", glundert hij. De poort van zijn tuin blijft nog het ganse paasverlof open. Daarna haalt hij opnieuw alle eieren uit de boom en dat is geen sinecure. Elk jaar sneuvelen er 200 tot 500 exemplaren.

© afp.

© epa.

© afp.

© getty.

© afp.

© getty.

© afp.

(Bron:H LN.be)

Feestwoordenboek: over ninots, falleras, plantà en mascletà

De regio Valencia staat de komende da­gen in het teken van de Fallas-fees­ten. Net als de woorden die we in de andere delen van het ‘feestwoordenboek’ hebben behandeld, hebben ook de Fallas vaste onderdelen en typische woorden, die wel wat uitleg kunnen gebruiken.

 

In?Valencia, maar ook in Alicantijnse plaatsen als Denia, Pego, Calp en Benidorm, worden deze week de Fallasfeesten ge­vierd. Dat feest begint met opbouwen van deze Fallas, beeldengroepen die gemaakt zijn van brandbaar materiaal en die in de nacht van 19 op 20 maart in de brand worden gestoken. Het woord Falla is Valen­ciaans en het komt van het Latijnse woord voor fakkel: facla.
 
Met de Fallasfeesten vieren de mensen het einde van de winter. Dat wordt in Va­lencia al sinds de achttiende eeuw op een feestelijke manier gedaan, waarbij in de geschiedenisboeken te lezen valt dat het de plaatselijke timmerlieden waren die de aanzet gaven tot de huidige Fallas. Zij maakten aan het einde van de winter hun werkplaatsen schoon, veegden de houtschilfers bijeen, voegden resten hout en oude rommel toe en staken het geheel in brand omdat dat een zuiverende werking zou hebben.
 
Al in 1740 gingen sommige van deze brandstapels vergezeld van een satirische bijbetekenis. Er werden poppen van gehate personages gemaakt van textiel en karton en deze bespotte personages werden meeverbrand. Toen de gemeente Valencia in 1895 prijzen begon uit te reiken voor de meest originele Falla veranderde de aard van de beelden: ze werden kunstzinniger en men ging beter materiaal gebruiken. Textiel en karton werden vervangen door papier-maché en nog veel later door piepschuim, de beeldengroepen werden steeds groter en ingenieuzer en het ontwerpen en vervaar­digen van Fallas groeide zelfs uit tot een erkend beroep. Vandaag de dag worden er alleen in de stad Valencia al 385 brandbare creaties neergezet. Dit zijn de grote beeldengroepen, de kinderbeelden (die kleiner en eenvoudiger zijn) en de entrees van de barracas, de feesttenten.
 
Wat niet veranderd is ten opzichte van vroeger eeuwen, is dat elke wijk zijn eigen falla heeft. Een wijk kan zelf bepalen in welke categorie het wil meedingen naar de prijzen voor mooiste falla. Dat hangt namelijk af van de hoeveelheid geld die de feestvereniging in die wijk eraan wil besteden. De Fallas van de hoogste categorie zijn ware monumenten die vele tientallen meters hoog zijn en die vele tienduizenden euro’s kosten. Elke wijk bedenkt ook zijn eigen thema en meestal zijn er in de beeldengroepen actuele thema’s en bekende personages uitgebeeld, op een satirische manier.
 
Een Falla is dus een beeldengroep en in die beeldengroep spelen personages de hoofdrol. Deze uitgebeelde personages zijn de zogenoemde ninots. Dit woord kan worden afgeleid van het Catalaanse woord voor pop. Elke falla heeft meerdere en soms zelfs een groot aantal ninots en de feestvereniging van elke falla kiest haar meest geslaagde ninot uit om deze tentoon te laten stellen tijdens de speciale exposities, die in zowel Va­lencia als Denia in de weken voorafgaand aan de Fallas-feesten worden georganiseerd.

 

Het publiek kan de ninots komen bekijken en bovendien via stemming laten weten welke ninot het meest in de smaak valt. De ninot met de meeste publieksstemmen krijgt de titel ‘ninot indultado’, hetgeen ‘de begenadigde ninot’ betekent. Deze piepschuimen pop zal als enige niet in de brand worden ge­stoken op 19 maart. De ninot indultado wordt uit de Falla verwijderd voordat de beeldengroep in de brand gaat en ze krijgt (in Valencia) een plekje in het plaatselijk feestmuseum.
 
Omdat de fallas tegenwoordig zo groot en ingewikkeld zijn, is het neerzetten van de beeldengroepen een hele klus. Toch is de organisatie er heel streng in en de wijken krijgen slechts één dag de tijd om de kinderbeelden neer te zetten en één dag om de grote beeldengroepen op te bouwen. Dit neerzetten van de beelden wordt de plantà genoemd. Het is duidelijk dat dit Valenciaanse woord van het werkwoord plantar (planten, neerzetten) komt. In de avond van de 16e maart moeten alle beeldengroepen opgebouwd zijn en wat er niet af is, mag ook niet meer later worden toegevoegd.
 
Vanaf de 15e maart is een groot deel van de stad dus voor verkeer afgezet. De beeldengroepen en de barracas nemen pleinen en straten in beslag en voor even is het de voetganger en niet de auto die de dienst uitmaakt. Elke wijk heeft zijn eigen feestvereniging en van elke vereniging gaat een deel van de leden tijdens de feesten ge­kleed in traditionele kledij. In deze kledij lopen de falleras en falleros in optocht door de wijk en soms bezoeken ze, begeleid door muziek, bevriende wijken. Zodoende is de stad voortdurende gevuld met deze kleine optochtjes. De kledij van de fallera bestaat uit een lange jurk met een prachtige geborduurde rok. Het haar is kunstig opgestoken in drie knotjes en wordt versierd met sierkammen. De fallero gaat eenvoudiger gekleed, zijn kostuum van pofbroek, wit overhemd en vestje heeft Moorse invloeden en is afgeleid van landbouwers uit vroeger eeuwen.
 
Elke feestvereniging vaardigt maanden voor het begin van de feesten één fallera af als kandidaat voor de verkiezing van de feestkoningin. De uiteindelijk gekozen ko­ningin neemt met haar prachtige fallera-kostuum een belangrijke rol in bij officiële feestonderdelen als de plantà, de bloemenofferande en de cremà (zie hierna).
 
Een Spaans feest is niet compleet zonder vuurwerk en dat geldt zeker voor de Fallas in Valencia. Vanaf 1 maart wordt er elke dag om 14.00 uur een zogenoemde mascletà georganiseerd. Het woord mascletà komt van het Valenciaanse woord voor een be­paald soort rotje, de masclet. Op het plein voor het stadhuis van Valencia worden lange koorden opgehangen met daaraan honderden rotjes gebonden. De koorden zijn met papier omwikkeld zodat de vonken sneller overspringen. Om precies 14.00 uur wordt het eerste rotje afgestoken en wat dan volgt is een lawaai dat kan oplopen tot 120 decibel en dat ongeveer vijf minuten duurt. De Valencianen zijn dol op dit onderdeel, ze willen er zo dicht mo­gelijk bij staan om het lawaai in hun hele lijf te voelen. De buitenlandse toeristen hebben vaak meer be­wondering voor het siervuurwerk, dat tussen 15 en 19 maart elke avond wordt afgestoken en waarvan dat van 18 maart het langste en mooiste is.
 
De Fallas eindigen met de dag van San José, in?Spanje tevens Vaderdag. Op de late avond van deze dag verzamelen de mensen zich rondom de beeldengroepen en laten zich zoals elk jaar fascineren door het vuur van de cremà. ‘Cremar’ betekent verbranden en dat is dan ook precies wat er met de prachtige piepschuimen creaties gebeurt: de één na de ander gaat in vlammen op.
 
Door: Bea Lutje Schipholt

Mogelijk zullen in de toekomst tempels op het Indonesisch eiland Bali een bordje bij krijgen, naast 'verboden te roken' en 'eten verboden': 'seks verboden'.

Op Bali ontstond een schandaal toen een stel toeristen uit Estland in een hindoetempel in Saraseda in volle seksuele actie werd betrapt. Dat gebeurde toen functionarissen de staat van herstelwerken kwamen opnemen.

De politie kwam eraan te pas. Na een kort verhoor mocht het paar beschikken. Volgens Hadi Purnomo zei het stel echt niet te weten dat het in Balinese tempels verboden is te vrijen.

De autoriteiten belisten het stel een boete van omgerekend 1.600 euro te laten betalen. Dat geld laat toe een een ceremonie te financieren om de tempel te 'zuiveren'. Voorts overwegen de autoriteiten aan de ingang van tempels een bordje 'seks verboden' te hangen.

2013 is het jaar van de Gebroeders Grimm in Duitsland. Aanleiding is de 200ste verjaardag van de sprookjesverzameling 'Kinder- und Hausmärchen', waarmee Jacob en Wilhelm Grimm wereldberoemd werden. We trokken langs de 600 km lange 'Märchenstraße', een sprookjesroute geïnspireerd door hun leven en werk.

De gebroeders Grimm in Hanau Het Grimm-pad in Marburg

  Het Reinhardswald

De Bremerstadsmuzikanten

Er was eens een stadje dat Hanau heette en waar met nauwelijks één jaar verschil de gebroeders Grimm ter wereld kwamen: Jacob Grimm op 5 januari 1785, zijn broer Wilhelm op 24 februari 1786. Geen wonder dus dat Hanau, onder de rook van Frankfurt, het begin van de sprookjesroute is. Op de Neustädter Marktplatz zit de ene broer, in brons en levensgroot, met een boek op schoot, de andere leest mee. Hier woonden ze hun eerste kinderjaren.

Van de tastbare herinneringen, zoals het geboortehuis is geen steen meer overgebleven, want in 1945 werd Hanau door bommen van de kaart geveegd. Niettemin wil Hanau pronken met zijn sprookjesvertellers. Dit jaar organiseren ze dan ook een sprookjesfestival tijdens de lente in het amfitheater van het Schloss Philippsruhe.

Koning Lijsterbaard
Slechts 50 kilometer verderop, langs de weg van Frankfurt naar Leipzig, in Steinau an der Straße, sleten de broers hun jeugdjaren. Steinau sluimert al jarenlang in de schaduw van een imposante burcht met een 35 meter hoge, vierhoekige toren. Tussen de Katharinenkerk, waar grootvader Friedrich Grimm ooit pastoor was, en het schoolgebouw, waar de broertjes leerden lezen en schrijven, staat nu de Grimm-bron. Uit de kreeft uit het sprookje 'De Meesterdief' spuit water, op de sprookjeszuil te midden van de bron herken je Vrouw Holle, Repelsteeltje en de boze heks uit Hans en Grietje. "Ik vertel héél graag sprookjes", zegt stadsgids Günther Mirsch. Samen met zijn collega's, verkleed als Koning Lijsterbaard, Rapunzel of Sneeuwwitje, voeren ze dagelijks geïnteresseerden langs de belangrijkste Grimm-pleisterplaatsen in de stad. "Mijn favoriet blijft niettemin het Brüder Grimm-Haus", zegt hij (5 euro). Tussen 1791 en 1796 had vader Grimm zijn kantoor op de eerste verdieping en speelde het gezinsleven zich af op de begane grond. Nu wonen er de Gelaarsde Kat, Sneeuwwitje en Moeder de Gans, een creatie van de bekende Franse sprookjesschrijver Charles Perrault.

Geografisch houdt de Märchenstraße zich niet aan de levensloop van de gebroeders Grimm. Gingen ze eerst naar Kassel en daarna naar Marburg, dan stuit de reiziger op weg naar het noorden eerst op Marburg. Sierlijke vakwerkgebouwen sieren er de nauwe straatjes en mensen rennen de trappen op en af. Jacob Grimm schreef ooit: "Ik geloof dat er meer trappen op straat zijn dan in de huizen. Bij één huis ga je zelfs bij het dak naar binnen."

Daar, aan de Lahn, studeerde het tweetal tussen 1802 en 1806 rechten en haalden ze inspiratie voor sprookjes als Assepoester en De Gouden Vogel. Marburg trakteert dit jaar op een 'Grimm-Dich-Pfad' dat vanaf de Elisabethkirche 109 meter omhoog loopt naar het kasteel van de landgraaf. Onderweg spot je sculpturen van de Wolf en de Zeven Geitjes, pluk je Sterrendaalders aan de Universitätskirche, zoek je op het marktplein de vliegen uit Het Dappere Kleermakertje, tel je de kaboutermutsen bij de Neuer Kanzlei en probeer je misschien wel de rode Assepoesterschoen aan, die zo groot is dat hij moeiteloos elke bruid ter wereld past.

Huis van Sneeuwwitje
Verder voert de Märchenstraße door het Schwälmer Land, het Roodkapjesland, waar tijdens de Ziegenhainer Salatkirmes, de kermis vlak na Pinksteren, ongetrouwde meisjes nog steeds een rood mutsje dragen.

In Schwalmstadt-Treysa spuwt de ezel van Tafeltje-dek-je munten, en net voor Bad Wildungen kom je nog langs een kleinood dat de magische naam Bergfreiheit draagt. Deze plaats is bij sprookjeslezers vooral bekend onder de naam 'achter de zeven bergen, bij de zeven dwergen'.

Hoe de Grimms van de kinderarbeid in de Bergfreiheiter kopermijnen tot het verhaal over Sneeuwwitje kwamen, kom je te weten in het liefdevol ingerichte huis van Sneeuwwitje (2 euro).

In Kassel is het Bellevue (3 euro) - sinds 1972 het officiële Grimm-museum - een aanrader. Meubels, gebruiksvoorwerpen, schilderijen en boeken gidsen je door het leven van de broers. Een hele verdieping is ook gewijd aan de taalwetenschappelijke arbeid van de Grimm-boers.

Tegenover het museum kun je bij de bakkerij Nenninger bij een stukje Grimm-taart even op adem komen. Of dit misschien de tongstrelende taart is die Roodkapje naar haar oma bracht? Wie weet...

Meest gekuste meisje
De Gänseliesel van Göttingen is 's werelds meest gekuste meisje. Iedere nieuwe doctor in deze studentenstad aan de Leine moet haar op de bronzen mond zoenen - hoewel dat eigenlijk verboden is. Het ganzenhoedstertje staat in een fontein op het marktplein, aan de voet van het eeuwenoude stadhuis. Voor de broers Grimm is Göttingen onlosmakelijk verbonden met het hoogleraarschap maar ook met de Göttinger Sieben, de zeven hoogleraren , onder wie de Grimms, die zich in 1837 verzetten tegen het opheffen van de vrijzinnige grondwet en daardoor werden ontslagen. Zij trokken terug naar Kassel; wij reizen verder noordwaarts.

Eindeloos lijkt de weg die zich slingert door het Reinhardswald, het grootste bos in de bondsstaat Heesen. Op een heuvel doemt opeens de Sababurg, dat ook wel het kasteel van Doornroosje zou kunnen zijn, op.

Iets verderop, in Trendelburg zie je de toren waarin Raponsje - zo vertelt de legende - jarenlang opgesloten zat.

Lang & gelukkig
Te midden van Hamelen herinnert een fontein aan de beroemdste gast van de stad: de Rattenvanger van Hamelen. Er wordt verteld dat de stad in 1284 door een vreselijke rattenplaag werd geteisterd. De burgemeester riep toen de hulp van de Rattenvanger in. Omdat de stadsraad het succesvolle werk van de muzikant niet betalen wou, lokte de Rattenvanger vervolgens alle kinderen uit de stad en verdween met hen, voor eeuwig en altijd.

Wilhelm en Jacob leefden nog een tijdje betrekkelijk lang en gelukkig. Na hun exil in Kassel verhuisden ze naar Berlijn, waar Wilhelm in 1859 en Jacob in 1863 overleed. De sprookjesroute eindigt echter niet in Berlijn, maar in Bremen, de stad van de vier stadsmuzikanten. Zowel de veel te oude ezel, hond, kat als haan ontvluchtten hun heer of dame des huizes en dromen ervan muzikant te worden in Bremen. Of ze daarin slaagden, vertelt het sprookje spijtig genoeg niet.

Pretparken vieren mee
Efteling
Wat is het geheim achter sprookjes? Wie waren de gebroeders Grimm? Op 14 maart zullen wetenschappers uit België, Nederland en Duitsland hun nieuwste inzichten delen en in de Efteling. In de siertuin wordt een standbeeld van de broers Grimm onthuld als ode aan de Efteling, die dit cultuurerfgoed al 60 jaar in leven houdt. Aanmelden kan via de website.

Europapark
Het grootste attractiepark van Duitsland, het Europa-Park, verwelkomt naar aanleiding van 200 jaar Grimm-sprookjes zes nieuwe figuren in het Grimm-dorp. Onder anderen het Dappere Snijdertje en de figuren uit Ezeltje-strek-je, Tafeltje-dek-je deden hun intrek. Het pretpark in het Zwarte Woud is niet alleen het op één na best bezochte van Europa, het werd ook al tot beste pretpark in Europa gekroond!

(Bron: HLN.be)