Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Ja, helaas weer het laatste verslag uit Spanje. Morgen gaan we weer naar
Nederland. We komen na 12 uur aan en gaan dan eerst bij Imca de nacht
doorbrengen. Tot ziens zullen we maar zeggen. Jan heeft onze auto netjes gemaakt voor de reis
Gisteravond was een
hectische avond. We zaten eerste rang bij een toneelstuk dat beneden ons
werd opgevoerd. Maar omdat we geen Spaans kennen hebben we het niet
kunnen volgen. Wel de helicopter die de zee afzocht met een zoeklicht
bij een bootje. Duidelijke beelden zijn het niet helaas.
Imca is goed aangekomen hoewel er een misverstand was over de bus.
Uiteindelijk hebben we elkaar gevonden. Lang leve de mobieltjes. Ze
maakte gelijk het feest van San Juan mee op een zwoele avond met volle
maan. De bevolking ging eerst naar het strand te eten en daarna
stroomden de mensen toe om een vuurtje te stoken. Op die manier het oude
leven te vergeten en een nieuw leven te beginnen
Vrijdagavond een mooie zonsondergang. Helaas kunnen wij niet
de zon in de zee zien zinken. Maar de mooie luchten en de heldere maan komen
wel op ons netvlies.
Op veel plaatsen in Spanje, ook aan de Costa Blanca, worden
deze week de feesten ter ere van San Juan gehouden. Papier-machépoppen met
satirische achtergrond worden onder enthousiaste deelname van de bevolking
opgebouwd in de straten van Alicante. In de nacht van 24 juni, Sint Jansnacht,
gaat alle pracht en praal in vlammen op. De magische gebeurtenis wordt door
stierengevechten, vuurwerk, folkloristische processies en uitgebreide eet- en
drink gelagen begeleid.
Ook in Altea zijn er feesten. O.a. worden muziekcorpsen
gepresenteerd aan de bevolking. Vanavond waren wij getuige van vermoedelijk een
generale repetitie. De muziekcorpsen aan de Costa Blanca bestaan voornamelijk
uit slag werkers. De band Slagerij Van Kampen zal er bij het horen stil van worden.
Weer stralend weer. Toch vanmiddag een paar uurtjes bewolking. En wat doe je dan als je Luurd en Martha heet: klaverjassen. Ook nog 2 foto's van gisteren
Vanmorgen weer een mooie zonsopkomst.
Het beloofde weer een mooie dag te worden. Dat werd het ook al kwam
vanmiddag een fris windje erbij. Op balkon werd het daarom iets te koud
maar niet aan het strand.
We hebben weer een prachtige rit gemaakt van Altea via
Alicante, Alcoi naar Bocairente.
Een mooi berglandschap en een bijzonder
plaatsje. Terrasvormig aangelegd aan de voet van een rots met een kerk. In de
streek zijn veel grotten, die in prehistorische tijden dienst deden als
grafkamers.;
Feestwoordenboek: over reconquista, embajadas en entradas
Deze week kijken we eens nader naar de feesten van Moren en christenen die momenteel in veel gemeenten worden gevierd.
Deze feesten hebben allerlei vaste onderdelen, zoals de embajada en de
reconquista en in de entradas (optochten) lopen ontelbaar veel
verschillende groepen mee. Behalve Moren en christenen zijn dat onder
meer maceros, zíngaros en contrabandistas.
In het grootste
deel van de dorpen en steden in de provincie Alicante worden Moros y
Cristianosfeesten gevierd, feesten waar nog eens uitgebreid stil wordt
gestaan bij een stukje belangrijke geschiedenis. Het gaat daarbij
natuurlijk om de tijd van de reconquista, de herovering van Spanje op
de Moren door de christelijke legers. Deze uit het noorden van Afrika
afkomstige Moren zetten in het jaar 711 voet aan wal in Gibraltar en
begonnen een snelle en opvallend gemakkelijke opmars. Voor er tien jaar
voorbij waren hadden ze vrijwel het hele Iberisch schiereiland
veroverd. Deze snelle verovering wordt geweten aan het feit dat Spanje
in de decennia voor het jaar 711 in handen was van diverse Visigotische
koningen en edelen, die het onderling niet eens waren. Er heerste een
organisatorische chaos en weinig eensgezindheid en daarvan profiteerden
de Moren.De opmars van de Moren werd in het uiterste noorden een halt
toegeroepen door Don Pelayo. Hij en zijn mannen wonnen in 722 de
zogenoemde slag van Covadonga en dat was de eerste echte nederlaag die
de Moren leden. Door de christenen werd deze zege gezien als de
ommekeer en als begin van wat de herovering van Spanje door de
christenen zou moeten worden. Deze herovering zou echter ruim zes eeuwen
duren. De plaatsen in de provincie Alicante kwamen in twaalfde en
dertiende eeuw terug in christelijke handen maar de laatste Moorse
koning zou pas in 1492 uit Granada worden weggejaagd.
Meer dan
zeshonderd jaar lang werd er dus wel ergens in Spanje tussen Moren en
christenen gevochten en talloze plaatsen werden meerdere malen veroverd
en weer terugveroverd. Het is deze strijd die in de Moren en
christenenfeesten van vandaag de dag wordt uitgebeeld en in veel
plaatsen wordt daar ook nog een stukje lokale geschiedenis aan
toegevoegd. Zo speelt in?Alcoy de patroonheilige Sint-Joris een grote
rol in de feesten. Deze zou volgens de overlevering hebben geholpen bij
het verslaan van de Moren en tijdens de feesten verschijnt hij boven de
stad. In een aantal kustplaatsen laat men de Moren op bootjes de kust
aanvallen, hiermee ook verwijzend naar de vele eeuwen dat deze plaatsen
op hun hoede moesten zijn voor piraten uit zee.
De feesten
bestaan zoals gezegd uit een aantal vaste onderdelen. Er wordt een
kasteeltje opgebouwd in het centrum van de plaats en rond die plek
vinden de in scène gezette gevechten tussen de troepen plaats.
Tijdens het onderdeel dat de embajada wordt genoemd, eisen de
aanvallende Moren in een toneelstuk de overgave van het kasteel.?De
christenen weigeren die en er volgt een gevecht dat gewonnen wordt door
de Moren. In sommige plaatsen verschijnt na de overwinning een pop in
Moorse kledij op de torens van het kasteel. Deze wordt La Mahoma
genoemd.
Een dag later wordt het geheel nog eens over gedaan: nu
zijn het de christenen die de overgave eisen, en natuurlijk weigeren de
Moren. Nieuwe gevechten volgen en deze keer winnen de christenen zodat
de reconquista een feit is. Als dank voor de overwinning op de
heidenen volgt vaak een bloemenofferande en/of een processie. In veel
gemeenten wordt de overwinning als een soort toneelstuk nagespeeld en
daarop volgt dan soms ook nog een deel waarin de Moor bekeerd wordt tot
het christendom.Voor veel toeristen is de entrada (intocht) het
hoogtepunt van de Moren en christenenfeesten. Dit is een gala-optocht
van alle feestverenigingen, waarbij de feestgangers gekleed gaan in
prachtige kostuums. In sommige gemeenten wordt er één avond uitgetrokken
voor de optocht van de Moorse troepen en een andere avond voor de
christentroepen, in andere gemeenten voegt men dit samen en duurt de
optocht vele uren lang.
Wie denkt dat er alleen Moren en
christenen zijn, komt bedrogen uit. Dat was weliswaar vroeger zo maar in
de afgelopen halve eeuw zijn er steeds meer groepen bijgekomen. Zo
kunnen de Moren worden onderverdeeld in onder meer Almorávides, Moros
Viejos, Almohades, Beduinos, Bereberes, Tuaregs en Moros Nuevos, waarbij
gerefereerd werd aan het feit dat niet alle Moren die in de loop van de
geschiedenis in Spanje woonden, uit dezelfde streek afkomstig waren.?Er
waren Berbers bij, mensen uit het nabije oosten of zuidelijker Afrika.
In de optocht ziet u dus de traditionele Moren met witte broeken,
puntschoenen en een rode fez, maar ook Moren met zwartgeschilderde
gezichten en spectaculaire kleurige pakken. Bij de christenen ziet men
onder meer cruzadas (kruisridders), almogávares (troepen die de grens
tussen Aragón en Castilla bewaakten), maceros (landarbeiders), zíngaros
(zigeuners), contrabandistas (zwarthandelaren), templarios (tempeliers)
en estudiantes (studenten). De ridders hebben maliënkolders aan en
helmen op, de maceros dragen granen, fruit en een hooivork mee en gaan
gekleed in eenvoudige kledij met kleurige versieringen en de estudiantes
gaan in het zwart gekleed en dragen reuzenpotloden mee. Bovendien zijn
er nog de piraten, een groep die vooral bij jonge feestgangers populair
is. Elk jaar wordt één van de feestverenigingen van beide kanten
aangewezen om dat jaar de aanvoerder te zijn. Dat betekent dat die groep
de optocht opent of afsluit met extra mooie kostuums, met versierde
wagens en meestal met paarden.De entradas onderscheiden zich ook omdat
achter elke feestvereniging een harmonieorkest loopt dat aanstekelijke
muziek speelt van een zeer hoge kwaliteit. De orkesten komen uit
plaatsen in de omgeving. Ze zijn elk weekend op pad om in een andere
plaats op te treden. De orkesten maken soms gebruik van traditionele
instrumenten zoals de dolçaina en de tabalet (fluit en trommel) maar
vooral van veel metalen blaasinstrumenten en percussie. De Moren krijgen
gezelschap van andere muziek dan de christenen. Waar de christenen
lopen op aangename marcheermarsen worden de Moren opgezweept door paso
dobles. De bekendste daarvan is ongetwijfeld Paquito el Chocolatero,
een paso doble die in 1937 werd geschreven door Gustavo Pascual Falcó
uit Cocentaina en die hij opdroeg aan zijn zwager die chocolademaker
was. Het muziekstuk zou uitgroeien tot een melodie die elke Alicantijn
kent en die op elk feest gespeeld wordt. In 2007 werd Paquito zelfs
benoemd tot het muziekstuk dat het meest live gespeeld wordt in heel
Spanje.
Gisteren hebben we de fam. v.d.Riet opgezoocht.
Alleen Olga was thuis. Gerard was aan het golfen. Het golfterrein ligt
vlak bij hun prachtige huis.De groeten voor Koos, Thea, Heinz en Josien.
Een indruk van hun huis.
Zondag 9 juni een prachtige tocht gemaakt door de bergen van
La Nucia naar Tormos en terug.foto's te zien op https://picasaweb.google.com/marthabos
Maandag 10 juni van Xalo (Jalon) naar Massarof en Bernia.
Schitterende natuur.foto's te zien op https://picasaweb.google.com/marthabos
Dinsdag de 11e naar het strand in Vila Joiosa.
Het was 32 °. Luurd moest erg
oppassen voor de zon en had de benen goed ingesmeerd. In het appartement waren
strandstoelen en parasols aanwezig.
Het verjaardagsgevoel begon op 5 juni met traditioneel kijken naar de film The Longest Day;
6 juni is per slot D-day.
Nu wordt de Alp du zes
traditie..25miljoen is weer een mooie score. Alle bewondering voor de fietsers
en lopers.
Maar goed, 6 juni is rustig
verlopen. Geen visite o.i.d. Wim en Hermi haalden hun dochter Kim van het
vliegveld Alicante. Daarmee hebben we zaterdag de verjaardagen van Hermi en mij
gevierd.
Luurd had om 4 uur
afgesproken bij de benedenburen om daar een verrassingsmaaltijd te nuttigen.
Dat was erg gezellig en
lekker. Michel was in Nederland. Marco runde de zaak met Ruben, ook een
bijzondere leuke jongeman.(Een Oostenrijker).
Vrijdag begon erg bewolkt.
Het was bij jullie mooier. Om een uur of 11 kwam de zon dan toch door maar
verdween weer om een uur of 4. Wij hebben ons bezighouden met weer een apparaat
dat het niet meer doet, nl. de Ereader. We zijn er uiteindelijk mee naar een
computerzaak gegaan. Die constateerde dat er niets aan het snoertje mankeerde
maar dat de ereader zelf stuk is. Leuk is dat weer.
Ik
heb het over het schoonhouden van de straten gehad. Zo worden ze iedere
dag geveegd. Ook tussen de auto's. En de prullenbakken worden met de
blote handen leeg gemaakt.
De "jongens beneden" hebben woensdags vrijaf. Ik ben dus op zoek
gegaan naar een nieuw cafe en die zijn er genoeg beneden ons.
Het is zoals de meesten van jullie weten prachtig weer hier en we zijn
blij voor jullie dat het ook voor jullie beter wordt. Geniet er allemaal
van.
Vandaag begon de dag voor mij heel vroeg 5u15(als je niet slapen kunt ga
je maar foto's maken) maar wel mooi ;
;
Het was bewolkt in de morgen en werd het strand egaal gemaakt (voor jullie Jan en Imca!)
;
;
's Middags brak de zon weer door en konden de mensen weer genieten van zon, zee en strand.
.
En wat is het hier toch heerlijk om op de schone straten te lopen.
Worden iedere dag schoongemaakt
en er ligt geen hondenpoep. De honden zijn goed opgevoed. Poepen niet op
straat maar op het zand of op het gras en dat wordt altijd netjes
opgeruimd door de eigenaren. Ze hebben allemaal plastic zakjes bij zich.
Daar kunnen de Nederlanders nog van leren.
Vandaag gaan we met Wim en Hermi bij de Chinees eten. Voor
5,- een springroll; babipangang en koffie of ijs. Daar word je niet arm van.
Eens kijken of ik dit op internet kan krijgen.
De wind komt opzetten en die is helaas koud. We besluiten
daarom de auto te
pakken en naar Quadalest te rijden. Dat
was een goed idee.
Het is nu zondag en weer is het stralend weer
Omdat
er bij Ciudad Patricia geen stroom uit het stopcontact is gekomen en er
op geen enkele stopcontact stroom blijkt te staan zijn we uitgeweken
naar een internetcafe in Benidorm waar Luurd in gesprek is met een
Schotse dame.
Een gedeelte van het antwoord van Riet zend ik hierbij.
Ja, ik kende Ingrid goed. Sinds wij in Amstelveen wonen gingen wij veel naar de wedstrijden van Martinus . Dat was later het nederlands team En Ik word altijd uitgenodigd als oud international en wij gingen ook wel eens naar die wedstrijden als het interessant was.
Zodoende ken ik die meiden. Maar juist met Ingrid had ik de klick. Heb met haar en haar moeder een keer gegeten. En ik kwam haar bij A.H. hier
wel eens tegen.
Het ned.damesteam trainde hier vlak bij in de Emergohal en tussen de middag zag ik haar dan wel in het winkelcentrum
We zijn er allemaal zo kapot van nu we bovendien weten hoe ze aan hun einde zijn gekomen.
Hier in Amstelveen, waar martinus zoveel aan Lodewijk te danken had en Ingrid ook zo bekend is in dit volleybalminded plaatsje is
is het, en waar niet, het gesprek van de dag.Ingrid is trouwens over de hele wereld bekend als topspeelster
Ik ben persoonlijk helemaal geblokkeerd geweest. Ik probeer de knop nu wat terug te draaien, maar er wordt heel wat gehuild.
Maar het leven gaat verder. Ik word net opgebeld over een website : www.denieuwepers.com
Het artikel is van Geert Hahn: Ons is ontzet.
Ik heb het zojuist gelezen. Een indrukwekkend stuk. Hij heeft helemaal gelijk. Die gruwelijkheden hadden niet zo naar buiten mogen komen.
Ik hoor ook net dat de dochters en de ex zo lang de d.n.a. niet vrijgegeven is geen herdenkingen willen.
Zoals op de fotos te zien is was het hier gisteren prachtig
weer.
Ook vandaag schijnt de zon volop. We zitten heerlijk op het
terras en genieten van een drankje en een tapa. Wat is het leven zo toch goed.
Maandag en dinsdag 27 en 28 mei 2013
Maandag lekker zonnetje. In Moraira bij Le Portet in het
zonnetje zitten eten. Om 6 uur naar huis gereden. Er kwam een git zwarte lucht
aan. Het begon ook hard te regenen. In Calpe scheen de zon en bij Altea begon
het weer een klein beetje te regenen. Mijn droge was werd wel weer nat helaas.
Dinsdag warm en zonnig. Strandweer. In Villa Joyosa gekeken
of het daar net zo lekker was als 2 jaar geleden. En het stond ons direct weer
aan: een heerlijk zandstrand en veel gratis parkeerplaatsen direct aan het
strand. Dit wordt weer ons strand.
Zoals ze op t.v. lieten zien regent het pijpenstelen aan de
Costa Brava maar niet bij ons.
Het is nu 20.45 uur en de zon schijnt nog. Luurd zit nog
lekker buiten, naar de vissersboten te kijken die weer uitvaren.
Riet, kende jij Ingrid Visser persoonlijk? Wat een vreselijk
verhaal. Murcia ligt hier niet zo ver vandaan. Dit gaat je door merg en been.
Woensdag 29 mei 2013
Vandaag gaan we met Wim en Hermi bij de Chinees eten. Voor
5,- een springroll; babipangang en koffie of ijs. Daar word je niet arm van.
Eens kijken of dit op internet krijgen.
Gisteren was een stralende
dag. Eindelijk weer die warme zon. En jullie maar bij de kachel met 10 °.
We hebben de beschadigde auto
op de plaats gezet. Er werd niet gecontroleerd en wij hebben ook niets gezegdwant we hadden gezien dat we
all risk verzekerd waren. De andere auto opgehaald bij een andere maatschappij.
Het is een Hyundai i20 geworden, jullie wel bekend Riet. Een lekker autootje.
Geen automaat, dus opletten geblazen.
Vandaag weer een stralende dag
met een verfrissend windje. Ja, ik schrijf verfrissend en niet fris. Want het
begint al warmer te worden: 23°. Ik ga zo naar beneden om dit
op internet te zetten en te kijken wat de mails ons zoal voor nieuws brengen.
Geen opwindend nieuws verder
van onze kant. We doen het vandaag rustig aan.
Het is geen Spanjeweer. Op de terrasjes branden bij sommige cafehouders
de terrasverwarmers. Het is 17 graden met een fris windje. We zijn blij
dat we toch een jasje hebben meegenomen. Het is ook erg rustig.Dat zal
wel veranderen als het mooie weer er aan komt. Groeten.
We
zijn dinsdag naar Imca gegaan, Luurd heeft geslapen en om 3 uur weer opgestaan
om naar Schiphol te gaan. Jan en Imca hebben ons weggebracht. Daar aangekomen
een rolstoel gehaald, koffers op de band gezet (gewicht precies goed: samen
39,8) en naar de volgende desk voor assistentie. Om 10 voor 6 werden we met een
kar opgehaald maar voor mij was geen plaats. Ik moest lopen. Bij de gate
aangekomen weer assistentie aangevraagd. Een dame bracht Luurd in de rolstoel
en ik lopend in het vliegtuig. We waren de eersten. Op rij 2 waren stoelen
gereserveerd. We vertrokken een kwartier te laat. Met een kop koffie en de
krentenbollen van Imca kwamen we de tijd wel door. In Alicante werden we in een
buitenlift naar de begane grond gebracht waar de assistenten klaar stonden met
rolstoelen. Ook ik werd gereden naar de kiosk van het autoverhuurbedrijf. De
auto stond in een garage veel hoger. Ook daarvoor kwam assistentie en werden we
allebei in een rolstoel tot de auto gebracht. Heel geweldig. s Avonds bij het
uitpakken van de koffers misten we de medicijnen die we voor 6 weken hadden
ingeslagen. Via Koos, Imca (leve het internet)en Luurds broer Wim uiteindelijk
met Wim naar een apotheek in Benidorm gegaan waar we zonder recept medicijnen
voor 6 weken meekregen. Wat waren we blij dat het opgelost was. Maar bij
terugkomst bij onze auto was de auto zwaar beschadigd. Dat gaat ons ook geld
kosten. Is kennelijk iemand tegen aan gereden en heeft geen briefje achter
gelaten.
In het restaurant beneden ons
werden we direct herkend en allerhartelijkst begroet. We waren blij elkaar weer te zien na 2 jaar
en we voelden ons onmiddellijk weer thuis.
Het weer was gisteren en
woensdag redelijk met af en toe een regenbuitje, maar daarna was het ook direct
weer warm. Dat is vandaag anders. En hele koude wind en 18gr. Maar wel een
zonnetje.
Geen Spaans weer. De
verwachting is gelukkig goed.
Voorlopig gegroet. Kijken of
we dit morgen op internet kunnen zetten. Groetjes Luurd, Martha.
Zaterdag 18 mei
De dag begon wolkenloos.
Heerlijk zonnetje op balkon. Maar tegen de middag kwamen de wolken en was het
koud in de schaduw. Later op de middag een hele dikke onweersbui. Maar het is
Spanje, de zon schijnt dan ook direct weer. Maar hoe rustig het is laat de
fotos zien. s Avonds Anouk zien optreden.
zondag 19 mei 2013
Weer een wolkenloze hemel.
Heerlijk op balkon. Gaan straks naar beneden voor internet om dit alles te
versturen.
Als de zon weg is is het koud.
Het windje maakt het koud. Toch al meer leven op het straatbeeld is te zien op
de fotos.
De troonsbestijging van koning Willem-Alexander op 30 april is niet
de enige reden om te feesten voor de Amsterdammers. 400 jaar geleden
startte Amsterdam het meest ambitieuze stadsvernieuwingsplan dat Europa
tot dan toe had gekend. De grachtengordel bepaalt vandaag nog steeds het
majestueuze uitzicht van Nederlands belangrijkste stad.
Amsterdam barstte in de jaren rond 1600 bijna uit zijn voegen. Om het
overbevolkingsprobleem op te lossen én de handelaars meer ruimte te
geven, werd in 1613 begonnen met de aanleg van de grachtengordel. Zo kon
Amsterdam uitgroeien tot het Manhattan van de toenmalige wereld. Reden
genoeg om 400 jaar later uitgebreid te feesten.
Van overal in
Europa kwamen ze aan het begin van de 17de eeuw naar Amsterdam, een
provinciestadje dat na de val van Antwerpen in 1585 naam begon te maken
met zijn relatieve godsdienstvrijheid en voorál met zijn
businessvriendelijke klimaat. In 1613 werd daarom de grachtengordel
aangelegd, een netwerk van vier grote kanalen in een halve cirkel rond
de oude binnenstad.
Gouden Bocht Het was niet
alleen een geniaal plan, het werd ook het schitterende decor waarin de
Amsterdamse Gouden Eeuw gedurende een zeventigtal jaren kon gedijen.
Amsterdam was toen het Manhattan van de wereld. Zeventig procent van de
totale wereldhandel passeerde hier - Manhattan zélf was in die tijd
trouwens een kolonietje van de Amsterdamse West-Indische Compagnie en
heette nog braafjes Nieuw-Amsterdam.
Het decor van die
grachtengordel, bestaande uit de Heren-, de Keizers- en de Prinsengracht
en de Singel, ziet er 400 jaar later op vele plaatsen totaal anders
uit, maar als je abstractie maakt van het verkeer en de bateaux mouches
op het water, lijkt het op verrassend veel plaatsen nog alsof je er zo
dadelijk Rembrandt, Vondel of Piet Hein tegen het lijf kan lopen. Aan de
Gouden Bocht bijvoorbeeld, het meest monumentale stuk Herengracht, waar
alleen de Bernard Arnaults of Lakshmi Mittals van die tijd een huis
konden zetten.
Gullit Een van die prachtige panden is anderhalf
jaar geleden omgevormd tot Museum Het Grachtenhuis. Met behulp van
indrukwekkende audiovisuele technieken krijg je een uniek beeld van de
groei van én het leven in en rond de 400 jaar oude grachtengordel. Wist u
trouwens dat de houten palen waarop Amsterdam gebouwd is binnen dit en
enkele decennia vervangen moeten worden omdat de huizen beginnen scheef
te zakken? En dat de Amsterdammers eerst de raamkozijnen zetten voor ze
de muren bouwen?
Het visuele hoogtepunt van het museum is een
enorm, manshoog poppenhuis. Maar in plaats van poppen zie ik door de
vensters 17de-eeuwse figuren dansen, vergaderen en werken in 3D. In een
van de andere kamers sta ik dankzij de vernuftige opstelling van grote
schermen op een boot in de grachten, naast Gullit, Van Basten en hun
Oranje-collega's die in 1988 de Europese voetbaltitel vierden en vanop
de wal door honderdduizenden fans werden toegejuicht. Een minuut later
hots ik op dezelfde grachten mee in de Gay Parade of dobber ik aan de
zijde van John Lennon en Paul McCartney.
Het Amsterdamse
stadsarchief huist vlakbij in De Bazel, een mastodont die boven alle
grachtenpanden uittorent. Het gebouw dateert van 1926 en diende als
hoofdkwartier voor de Nederlandsche Handel-Maatschappij, zeker bekend
bij de fans van Max Havelaar en zijn Multatuli. De NHM werd later
ABN-Amro en toen die aan het eind van de 20ste eeuw naar een modern
hoofdkwartier verhuisde, bracht de gemeente het interieur weer in de
oorspronkelijke staat. Het is een waanzinnig knap Frank Lloyd
Wright-achtig gebouw en de rondleidingen in het weekend zijn een dikke
aanrader. Vanaf 15 februari is daar ook de tentoonstelling 'Booming
Amsterdam' gestart, die aan de hand van kaarten, plannen en andere
documenten de groei van de stad schetst.
Spring dan zeker ook -
gratis - binnen in de kluizenkelder. De kluis van Bank Jonckheere uit de
Eén-serie 'Salamander' zal nog veel boterhammetjes moeten eten voor ze
ooit de weelderige grandeur zal uitstralen van dit exemplaar. In de
elegante mastodont opent dit voorjaar ook het Nationaal Werelderfgoed
Informatiecentrum. Precies goed gemikt, want de grachtengordel is sinds
2010 een van de acht Nederlandse Werelderfgoederen van de Unesco.
Stokvis De
Amsterdammers laten dit jaar geen kans voorbijgaan om hun gloriejaren
in de verf te zetten. Op Nederland 2 loopt een boeiende docuserie,
gekoppeld aan een multimediale tentoonstelling in het Amsterdam Museum.
Beiden heten simpelweg 'De Gouden Eeuw'. In het museum zie ik de
piepkleine microscoop van Anthoni van Leeuwenhoek, de eerste die
beestjes zag zwemmen in zijn eigen zaad. De drummer van de
Nederlandstalige rockband De Dijk maakte fascinerende soundscapes met de
geluiden van een 17de-eeuwse markt. En in een andere zaal hangt een
150-tal gedroogde stokvissen die ons een idee geven hoe die Gouden Eeuw
eigenlijk rook. Een beetje naar de toiletten op een jongenscollege, vind
ik.
Maar hoe interessant al die tentoonstellingen ook, de ware
pracht van de grachtengordel zie je vanop het water zelf, tijdens een
rondvaart die je zowat overal kan boeken, en vooral gewoon wandelend
langs al die kanalen en panden.
Overigens, het koninklijk paleis
mag dan wel in Amsterdam liggen, Amsterdammers zijn van nature uit niet
Oranjegezind. 400 jaar geleden noemden ze de Prinsengracht, de buitenste
van de vier grachten naar de toenmalige Prins van Oranje, Maurits. Waar
de Heren- en de Keizersgracht voor de rijken bestemd waren, was de
Prinsengracht toen vooral bedoeld voor het werkvolk en de industrie. Om
maar te zeggen dat het Oranjevolk zijn plaats moest kennen.
"Zonder
de val van Antwerpen zou deze stad niet gestaan hebben waar ze nu
staat." Deze opmerkelijke uitspraak komt niet van een lichtjes
gefrustreerde Sinjoor, maar uit de mond van een onverdachte bron:
Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam. In 1585, toen de
Spaanse troepen de Schelde afsloten om de calvinistische Antwerpse
rebellie op de knieën te dwingen, was Amsterdam nog een gezapig stadje
met 30.000 inwoners (tegenover de 100.000 sinjoren). Honderd jaar later
waren de kansen gekeerd. Toen waren er nog 40.000 Antwerpenaars en
200.000 Amsterdammers, van wie 70 procent niet in de stad geboren was.
De Gouden Eeuw verschoof dus 150 km noordwaarts.
Gillis Hooftman Antwerpenaars
verhuisden massaal naar Amsterdam en in het Amsterdam Museum wordt die
exodus voorgesteld aan de hand van de stamboom van Gillis Hooftman, een
schatrijke Antwerpse zakenman uit de 16de eeuw die meer dan honderd
schepen bezat. Hooftman, een Keizer Karel-lookalike, bleef altijd in de
koekenstad wonen, maar zijn nazaten emigreerden naar Amsterdam. Daar
groeiden de Hooftmans in de 17de eeuw uit tot een van de
(invloed)rijkste families.
Huidig burgemeester Van der Laan vindt
dat de situatie van Amsterdam vandaag veel gelijkenissen toont met die
van 400 jaar geleden: "Net als toen komen mensen vanuit de hele wereld
naar hier. We hebben hier 180 nationaliteiten en allemaal brengen ze hun
geld, hun talenten en hun netwerken mee. Elk jaar komen er ongeveer 120
nieuwe internationale bedrijven bij. En ze gedijen perfect in de open,
tolerante sfeer die we hier al sinds de 17de eeuw koesteren. In mijn
ogen staat Amsterdam aan de vooravond van een nieuwe gouden eeuw."
De jubilea op een rijtje 2013
biedt naast de 400ste verjaardag van de grachtengordel en de verwachte
vieringen rond de troonsbestijging van koning Willem-Alexander nog
genoeg andere redenen om te feesten voor de Amsterdammers en hun
bezoekers.
375 jaar - Hortus Botanicus. De botanische tuin telt
meer dan 6.000 inheemse én tropische soorten, waaronder een meer dan
2.000 jaar oude agave.
200 jaar - Monarchie. De eerste
Nederlandse koning, Willem I, was ook de onze. Tot 1830 toch. Na drie
Willems volgden vier vrouwen. Op 30 april kwam dus weer een Willem op de
troon.
175 jaar - Artis. De Amsterdamse dierentuin is vijf jaar ouder dan de Zoo van Antwerpen.
150 jaar - Heineken. De op twee na grootste brouwerij ter wereld, met een eigen museum in Amsterdam.
125
jaar - Koninklijk Concertgebouworkest. Beschouwd als een van de vier
beste orkesten ter wereld, maakt dit jaar een wereldtournee op zes
continenten. Het orkest speelt ook thuis, bijvoorbeeld het
Prinsengrachtconcert op 24 augustus, ook live op tv. Directeur is Jan
Raes, de broer van VRT-journalist Frank.
40 jaar - Vincent Van
Gogh Museum. Na een renovatie van 7 maanden kunt u vanaf 2 mei weer op
het Museumplein terecht in het meest bezochte museum van Nederland.
25
jaar - Toneelgroep Amsterdam. Het belangrijkste theatergezelschap van
Nederland staat ook al meer dan 10 jaar onder leiding van een Vlaming,
Ivo Van Hove.
10 jaar - Renovatie van het Rijksmuseum. Op 13
april is het huis van onder meer 'De Nachtwacht' van Rembrandt en 'Het
Melkmeisje' van Vermeer weer opengegaan.
Praktisch Check de treinverbindingen met Amsterdam vanuit Brussel-Zuid en Antwerpen-Centraal op de website van de NMBS.
Met
de auto is Amsterdam vlot bereikbaar, maar parkeren is duur. In het
centrum betaalt u 5 euro per uur. Er zijn wel zeven zones vlak bij de
ringweg A10, waar u de auto 24 uur op een bewaakte parking kan zetten
voor 8 euro. Inbegrepen zijn heen- en weertickets naar het centrum met
het openbaar vervoer voor 5 mensen (website).
Logeren kan in De Filosoof, een uniek driesterrenhotel in 19de-eeuwse panden nabij het Vondelpark. Vanaf 54,50 euro per nacht zonder ontbijt. Het Lloyd Hotel is een designhotel waarbij de kamers door diverse lokale architecten ontworpen zijn. Vanaf 89 euro per nacht.
Het Grachtenhuis: Herengracht 386; 12 euro, kortingen voor kinderen en voor wie online bestelt.
'Booming Amsterdam' in de Bazel: Vijzelstraat 32; 6 euro, 4 euro voor kinderen.
Amsterdam Museum: Kalverstraat 92; 10 euro, 5 euro voor kinderen.
Met de I Amsterdam City Card krijgt u toegang tot deze musea én nog 35 andere. 42 euro voor 24 uur, 52 euro voor 48 uur en 62 euro voor 72 uur.
Jan is ook aangekomen. Even de kinderen vertellen
We kwamen Jan en Imca heel toevallig tegen op de markt in Moraira
Een tochtje naar Lliber
Het beloofde weer een mooie dag te worden. Dat werd het ook al kwam
vanmiddag een fris windje erbij. Op balkon werd het daarom iets te koud
maar niet aan het strand.
Terrasvormig aangelegd aan de voet van een rots met een kerk. In de
streek zijn veel grotten, die in prehistorische tijden dienst deden als
grafkamers.
; 
Albir
Albir
Albir
Een vissersboot met een kolonie meeuwen vaart naar de haven van Joyosa
Lekker aan het strand in Joyosa
De zon komt weer prachtig op
Dode palmbladeren worden zo verwijderd
Er is vandaag ook een strandwacht ingesteld
de kleintjes krijgen zeilles
Marco. Eigenaar en kok
De loper is voor jullie uitgelegd Jan en Imca
De Altea basterds
Bevalt dit plaatje je Jan?
En bevalt deze jou Imca?
Samen op weg naar de Chinees
