Foto
Droom is't leven, anders niet;
'tGlijt voorbij gelijk een vliet,
Die langs steyle boorden schiet,
Zonder ooyt te keeren.
 (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Foto
Gastenboek
  • hx59he
  • tee76v
  • Prettige kerstdagen en Nieuwjaar !
  • Wensen u fijne feestdagen
  • Kerstnummers met Goude Trompetten

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Inhoud blog
  • Vreemde vondsten op vliegvelden
  • Happy Halloween
  • Spaanse likeurtjes
  • Spanje; Xabia; Cap de la Nao
  • Griekenland; Symi
  • Alleen handbagage
  • Hitte duurt voort
  • Virgen del Carmen
  • Laatste vakantiedag
  • Imca jarig
  • Laatste verslag uit Spanje
  • Spanje; San Juan
  • Vervolg Spanje
  • Vrijdag 21 juni
  • 20 juni 2013
  • Vervolg Spanje
  • Feest van de Moren en Christenen
  • Vervolg Spanje
  • Vervolg Spanje
  • Vervolg Spanje
  • Verjaardag e.a. dagen
  • Nieuw bericht
  • Spanje
  • Spanje; 26 t/m 29 mei 2013
  • Spanje; vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 mei 2013
  • 22 en 23 mei 2013; Spanje
  • Spanje Altea; 21 mei
  • Spanje Altea; 21 mei
  • Tijdelijk blogstilte
  • Amsterdam; feestjaar 2013
    Zoeken in blog

    Ga met de muis naar het poesje



    Free counters!
    Archief per maand
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 11--0001
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Zoeken met Google



    "Foto's vormen een belangrijk deel van onze souvenirs, ze zijn het geheugen van een leven."





    Het weer in Almelo



    Het weer in Alicante (Altea); Spanje
    Click for Alicante, Spanje Forecast
    .
    Mijn favorieten
  • seniorennet.nl
  • een prachtig grafisch programma
  • Blog Groningen
  • Foto
    De landen die wij bezocht hebben
     en waarvan fotoreportages zijn



    Amerika

    Canada

    Bali

    Duitsland

    Frankrijk

    Portugal

    Spanje

    Tsjechie

    Hongarije

    Oost Duitsland

    Kroatie

    Nederland

    Belgie

    Griekenland

    Zwitserland

    Oostenrijk






    Fotoreportages

    van Nederland:

    Orvelte

    Provincie Groningen

    Stad Groningen

    Herfst in het land van Peel en Maas

    Engbertdijksvenen

    Blokzijl

    Scheveningen

    Zwanenwater (Callantsoog)

    Volendam

    Vlieland

    Sallandse heuvelrug

    Amsterdam; Sail 2005

    Landgraaf (Mondo Verde)

    Hoorn

    Giethoorn

    Herfst rondom Almelo

    Egmond aan zee

    Edam

    Dwingelderveld

    Kasteel Twickel; Delden

    Delfsail 2009

    Sail 2010


    Bali

    Verslag

     

    Amerika en Canada

    Verslag van de reis

    Washington D.C.

    Canada en Amerika algemeen

    Colonial Williamsburg

    Arlington

    New York 1e ged. ; 2e ged.

     

    Duitsland

    Stein am Rhein

    Schaffhausen

    Rugen

    Hiddensee

    Oost Duitsland;

    eiland Mainau

    Berlijn 2004

    Beilstein, Cochem, Moezel

    Neckardal,Heidelberg, , Mosbach,Eberbach,Hirschhorn

    Miltenberg a.d. Main

    Hunsruck; Moezel 2009

    Uberlingen

    Obersdorf; Dingelsdorf

     

    Frankrijk

    Alassio e.o.

    Nice

    Cannes

    Vence en St.Paul de Vence

    Gorges de Loup

    Villa de Rothschild; de tuin

    Villa de Rothschild .interieur

    Cagnes sur mer

    Ramatuelle

    Port Grimaud

    Mougins en Grasse

    Amiens;Les landes;Chartres;Lot

    Corniche; Moyenne; Eze

    Cote d'Azur

    Ardeche, Cote d'Azur, Verdon, Luberon

    Drome en Vercors

    Argeles sur mer

    van Port Grimaud naar Frejus en Roque d'Argens

    Bormes les Mimosas

    Chapelle du Rosair de Vence(Matisse) enTourettes sur Loup; La Colle sur Loup en le Bar sur Loup

    Corniche d'Esterel

    St. Tropez

     

     

    Tsjechie

     

    Griekenland

    Kreta

     

    Kroatie

    Istrie

    Dalmatie

     

    Italie

    Ravenna

    Venetie

    Gardameer

    Ligurië; S.Margherita; Rapallo; Levanto

    Cinquterre: Riomaggiore;Manarola

    Cinqueterre:Monterosso; Manarola; Vernazza

    Lago Maggiore

    eilandjes in het Lago Maggiore

    Genua

    Assisi

    Ligurie; Albenga en rit naar Alssio

    Orvieto

    Perugia en Meer van Trasimeno

    Umbrie

    Verona

     

     

    Zwitserland

    St.Gallen

     

    Spanje

    Costa Blanca 1990

    Costa Blanca 2010

     

    Portugal

    Algarve

     

    Belgie

    Brugge en Gent



    Dit is mijn favoriet
    Spanje e.a.landen; Image and video hosting by TinyPic
    LOU TEMS PASSO PASSO LOU BEN (DE TIJD GAAT VOORBIJ GENIET ER VAN)
    25-08-2012
    Macedonie

    Maak kennis met Macedonië

    St Jovan Bogoslov is een van de vele kerkjes van Ogrid en ligt op een klif in het meer.

    Macedonië is nog geen klinkende naam als reisbestemming. Nieuwe vluchten vanuit Brussel en Eindhoven naar Ohrid - waar Europa's diepste meer zich bevindt - zouden daar wel eens verandering in kunnen brengen. Even kennismaken!

    Waar ligt Macedonië?
    In het midden van de Balkan, in Zuidoost-Europa. Het maakte ooit deel uit van Joegoslavië, en is onafhankelijk sinds 1991. Begrensd door Kosovo in het noordwesten, Servië in het noorden, Bulgarije in het oosten, Griekenland in het zuiden en Albanië in het westen. Hoofdstad is Skopje.Het is er nog heel authentiek, met meer dan vijftig meren en zestien bergen hoger dan 2.000 meter.

    Waar moet ik naartoe?
    Ohrid, aan het gelijknamige meer, is een prachtig stadje. Het heeft kronkelige, grotendeels verkeersvrije klinkerstraatjes, met overhangende etages en rode daken. De stad werd gebouwd tegen een 700 meter steile heuvel, met op de top het 11de-eeuwse fort van Tsaar Samuil. In die periode was Ohrid de hoofdstad van het Bulgaarse imperium en kreeg de stad de bijnaam 'Jeruzalem van de Balkan'. Orthodoxe kerken en kapelletjes zijn er bij de vleet. Er wordt beweerd dat er 365 gebedsplaatsen zijn, één voor elke dag. Meest fotogeniek is het St Jovan Bogoslov kerkje, even buiten de stad op een vooruitstekende klif in het meer. Vissers varen je er voor een habbekrats naartoe. Wie te voet gaat, passeert langs de visserswijk Kaneo, met leuke terrasjes aan het water.

    Het doodstille meer is een attractie op zich. Het ligt in het zuidwesten van Macedonië, op de grens met Albanië. Met 289 meter diepte wordt de 350 vierkante kilometer grote plas het diepste en oudste meer van Europa genoemd. Groene bossen, rotspartijen en ruige bergen omzomen het. Een rondrit langs de oevers levert steeds veranderende uitzichten op. In het westen doemen de woeste bergen van Albanië op en zie je 's avonds de zon ondergaan, wat voor magnifieke kleurschakeringen zorgt.

    Wanneer ga ik?
    Onze zomer: in de streek heerst een mediterraan klimaat met 260 zonnige dagen per jaar. Reken op ± 25 °C of meer. Geen tijdverschil.

    Voor wie?
    Natuurliefhebbers kunnen mooie wandelingen maken op de flanken van het meer en voor sportievelingen zijn er mountainbikeroutes. Langs de Macedonische kant ligt het Nationaal Park Galicica. Hier leven zeldzame diersoorten, zoals de Balkanlynx. De hoogste bergtop is de habitat van steenarenden, slechtvalken en vale gieren.

    Zeker een omweg waard is het orthodoxe klooster van Sint-Naun, dat vanop een rots over het meer uitkijkt. Luidruchtige pauwen heten je er welkom en in het kerkje zijn mooie fresco's te bewonderen. In de buurt van het klooster liggen bronnen en een idyllisch riviertje waarop je kan roeien.

    Voor wie niet bang is van een cultuurschokje: het zuidwestelijke deel van het meer behoort tot Albanië en de grenscontrole gebeurt hier nog erg grondig. Je rijdt er over slechte wegen en ziet overal koepelvormige bunkertjes, een erfenis van de communistische dictator Hoxha die er veertig jaar de plak zwaaide.

    Langs het water in Pogradec, het enige Albanese stadje aan het meer, zie je overal barak-restaurantjes waar Ohrid-forel wordt geserveerd. Die bedreigde vis mag niet meer in Macedonië gevangen worden, maar langs deze kant wél. Overheerlijk en voor geen geld.

    Voor wie niet?
    Strandfanaten en families met kinderen die all-inparadijzen gewend zijn. Alleen bij het stadje Struga vind je een echt strand. Elders tref je keien en kiezels aan, soms gras en riet. Veel hotels hebben pontons in het meer van waarop je een duik in het kristalheldere water kunt nemen. Ook fijnproevers zijn niet aan het juiste adres. Restaurants bieden stevige kost aan, maar niet altijd hoogstaand. Het bier en sommige wijnen zijn wél lekker. En je kan eten en drinken voor weinig geld. Een pintje kost nog geen euro (1 euro = ± 62 denars).

    Waar kan ik logeren?
    De meeste hotels in de streek liggen aan het meer. Meestal gaat het om grote hotels uit de jaren van de communistische leider Tito. Ondanks de renovaties heerst er nog steeds een Oostblok-sfeertje, waardoor gezelligheid niet meteen het sterkste punt is. Toch worden er grote inspanningen geleverd om alles op te frissen en is het comfort op de kamers aanvaardbaar. In het straatbeeld van Ohrid duiken steeds meer bed & breakfasts op en er zijn ook campings. Naast de lage prijzen voor eten en drinken, valt ook de prijs voor een hotelverblijf reuze mee.

    (Bron:HLN.be)

    » Reageer (0)
    Het schattige dier van de dag
    vorige | foto 1 van 236 | volgende

    Het schattige dier van de dag

    Een nijlpaardje van vier dagen zwemt naast zijn moeder in de zoo van Kuala Lumpur. © reuters

    (Bron: HLN.be)


    » Reageer (0)
    23-08-2012
    Frankrijk; Camarque
    De Camargue, het wilde Westen van Frankrijk
    De Plaine de la Crau met op de achtergrond de Provençaalse hoogvlakten.
    Fleur de sel, volgens fijnproevers het beste zout ter wereld.
    Het haventje van Fos-sur-Mer.

    Uitgestrekte zoutwaterbassins, roze flamingo's, elegante stieren, witte wilde paarden, het beroemde gefilterde licht dat schilders inspireerde: de Camargue in het zuiden van Frankrijk behoeft geen aanbeveling meer. Iets oostelijker ligt nog een stukje bijna onbetreden Camargue dat de omweg zeker waard is. Wij trokken, in het kielzog van gastheer Marc De Schutter op ontdekkingstocht door het wilde Westen van Frankrijk.

    De Camargue is een waterland. Overal waar je kijkt, zie je stromen, stranden, étangs of zoutmeren, de Rhônedelta met haar wirwar van waterwegen en uiteindelijk de Middellandse Zee. Een van de belangrijkste wetlands van Europa, een uniek en beschermd natuurgebied, habitat van purperreigers en roze flamingo's. Het gros van de bezoekers rijdt linea recta door naar het meest westelijke deel, waar grote toeristische trekpleisters als Arles en Les-Saintes-Marie-de-la-Mer de massa opslokken. Het oostelijke deel is relatief onbekend. "Jammer", meent Vlaming Marc De Schutter. In twee dagen loodst Marc ons langs middeleeuwse molens, onmetelijke stranden, onaangetaste dorpskernen en zijn eigen haven.

    La vie provençale
    Op Plage Napoleon trekken de kitesurfers zich niets aan van de rookpluimen van de petrochemie in de golf van Fos-sur-Mer op de achtergrond. Dit is met zijn 120 meter het mooiste en breedste strand van de Camargue. Op een boogscheut van Plage Napoleon ligt Port Napoleon. Negen jaar geleden kreeg de Antwerpse zakenman Marc De Schutter (51) de kans om deze privéjachthaven te reorganiseren en uit te baten. Booteigenaars huren hier hun standplaats of laten hun schip op de werf renoveren, maar je kan er ook een zeiljacht of motorboot huren, eventueel inclusief water- of jetski's. Bootloze bezoekers kunnen in Port Napoleon terecht voor een boottripje over de Rhône naar Arles, waar geluncht wordt in het drijvende restaurant La Péniche.

    Omgekeerd is Port Napoleon voor het varende cliënteel de ideale uitvalsbasis voor een uitstap op het land. Naar het naburige 10de-eeuwse dorpje Fos-sur-Mer bijvoorbeeld, een typisch voorbeeld van een village perché, hoog op een uitstekende rots, vanwaar je een fantastisch uitzicht hebt op de Plaine de la Crau. Op dit vlakke achterland met steenvlakten en graslanden laten herders hun schapen al sinds mensenheugenis grazen. Hier is ook de traditie van de transhumance nog springlevend, de grote schapentrek naar de Provençaalse hoogvlakten en terug, een jaarlijks terugkerende va-et-vient van duizenden schapen die onlosmakelijk verbonden is met de Provençaalse identiteit.

    Vanaf de aanlegsteigers in de drie kleine haventjes die samen de haven van Port-Saint-Louis-du-Rhône vormen, maken kleine houten bootjes zich voor dag en dauw gereed voor la pèche au gros, de tonijnvangst. Niet voor langslapers, want al om vijf uur varen ze uit. Als de bootjes zo'n veertig mijl van de kust zijn, beginnen de vissers de jacht, die vaak de hele dag duurt, met een flink ontbijt dat traditiegetrouw wordt weggespoeld met witte wijn. Wie zin heeft, mag mee. Dat valt allemaal te regelen in Port Napoleon.

    Fleur de sel
    Stel dat je van de lokale producten zou moeten leven, dan zou je zeer goed af zijn in de Camargue. Mosselen, olijven, wijn, kruiden, fruit, schapen- en stierenvlees, zelfs biologische rijst... Het land is rijk aan grondstoffen, en dat weerspiegelt zich in de streekkeuken. En dan is er nog het zout dat aan de zee wordt onttrokken. Sel de Camargue en het kostbare fleur de sel, volgens fijnproevers het beste zout ter wereld, worden gewonnen in grote, witte zoutbassins en -lagunes, onder meer in de buurt van Salin-de-Giraud. Dit werkmansdorpje werd speciaal voor de zoutwinning opgetrokken en heeft met zijn rechttoe rechtaan stratenplan een heel apart karakter.

    (Bron:HLN.be)


    » Reageer (0)
    Spanje; Benidorm
    Het eilandje voor de kust van Benidorm

     


    Een zon- en strandvakantie is pas compleet als je een boottochtje kunt maken.
     
    Dat was het idee van de exploitanten die vijftig jaar geleden de eerste boottochtjes begonnen uit te voeren tussen de haven van Benidorm en het kleine eilandje dat voor de kust ligt, een onbewoond eiland waar de meeuwen de baas zijn en waarover ook een paar leuke verhalen te vertellen vallen.

    Vanaf beide grote stranden in?Benidorm biedt het kleine eilandje dat recht tegenover het oude centrum ligt, een aantrekkelijke aanblik. Het is maar een klein stukje land van circa 350 bij 260 meter maar doordat er voor de kust van Benidorm verder geen eilanden zijn en het ‘isla de Benidorm’ op slechts twee zeemijl van de populairste stranden van zuidoost-Spanje ligt, is het een gewild doel voor een boottochtje.

    Vissers brachten al sinds jaar en dag toeristen die een paar peseta’s op tafel wilden leggen naar het eilandje. Maar het was in 1962 toen een zekere Andrés uit Valencia op het idee kwam toeristenboten uit de haven te laten varen. Het plan werd gerealiseerd door José Cervera uit?Benidorm en het familiebedrijf ‘Excursiones marítimas Benidorm’ was een feit. Het leuke is dat vandaag de dag de excursie naar het eiland nog steeds worden georganiseerd door dezelfde familie.

    Heel veel is er in de afgelopen vijftig jaar niet veranderd. De tochtjes met de ‘golondrinas‘ (zwaluwen), zoals de boten liefkozend worden ge­noemd, duurden in de beginfase circa 35 minuten en nu nog slechts een dik kwartier. En de laatste twee decennia is het mogelijk om via een boot met een glazen bodem de vissen en koralen rondom het eiland te zien. Eén van de boten die het traject haven-eiland afleggen heeft al zo’n glazen bodem. Wie op de andere boot de overtocht maakt, kan op het eiland overstappen op een kleinere boot met glazen bodem.

    Een ander verschil met vroeger is het enige huisje dat er op het eiland staat. Te­gen­woordig is dit een restaurant waar u typische Spaanse ge­rechten kunt nuttigen. Maar het gebouwtje had in het begin een heel andere functie. Het was namelijk zo dat er tot 1959 behalve de vuurtoren geen enkel bouwwerk op het eiland stond. Het was in vorige eeuwen wel gebruikt als uitvalsbasis door piraten en in de negentiende eeuw zelfs door een aantal families die vluchtten voor een cholera-epidemie in Benidorm en Villajoyosa, maar toen de Spaanse regering op 8 augus­tus 1959 een wetswijziging doorvoerde, woonde er niemand en stond er ook geen huis. De wetswijziging hield in dat alle eilanden voor de Spaanse kust die niet bewoond waren, automatisch eigendom zouden worden van de staat. De gemeente Benidorm reageerde door in allerijl een wachthuisje te laten bouwen waarin een kustwacht moest gaan wonen. Zo bleef het eilandje eigendom van de gemeente.De kustwacht die in het huisje ging wonen, was Vicente Navarro, oom van de huidige burgemeester van Benidorm. Toen drie jaar later de golondrinas met toeristen naar het eilandje begonnen te komen, zag hij mogelijkheden voor een extra inkomstenbron. Eerst verkocht hij flesjes frisdrank aan de toeristen en later bouwde hij een bar in de huiskamer. Tegenwoordig is dezelfde ruimte dus restaurant.



    Waar de gemeente dus in de jaren zestig bewerkstelligde dat het eiland gemeente-eigendom bleef, ging het in 1994 door veranderingen in de kustwet toch over in handen van de staat. Sindsdien woont er niemand meer op het eilandje, hoewel de exploitatie van het restaurantje nog altijd doorgang vindt. Tegenwoordig maakt het eilandje deel uit van het natuurpark Sierra Helada en dat betekent dat de natuur beschermd wordt en er verder niet ge­bouwd mag worden.Een boottocht naar het eilandje is een echte aanrader. Hoewel het maar een korte tocht is, zult u geen plek vinden van waaraf u een mooier uitzicht heeft op Benidorm dan vanaf deze boot. Binnen enkele minuten laat u de drukte van de stranden, de hoge gebouwen en winkelstraten achter zich en hoort alleen nog het geluid van de golven en de zee. Het uitzicht op de twee stranden aan weerszijden van de rots waarop ‘het kasteel’ en het oude centrum ligt, en de honderden torenflats wordt met de minuut mooier. Ook het bergachtige achterland is steeds beter te zien. Heel opvallend is de Puig Campana, met zijn 1406 meter de op één na hoogste berg van de provincie, en kernmerkend om­dat er een brok uit lijkt te ontbreken.

    Een legende vertelt over de reus Roldán die op de hellingen van de Puig Campana woonde. Hij werd verliefd op een prachtige jonge vrouw en zij kwam bij hem wonen in zijn hut. Op een dag werd de vrouw erg ziek en de reus was radeloos. Een tovenaar vertelde hem dat de vrouw zou sterven als de laatste zonnestraal achter de berg verdwenen zou zijn.?De reus holde de Campana op en met een machtige houw sloeg hij een stuk uit de berg, zodat de zonnestralen er precies door konden en zijn geliefde nog iets langer zou leven. Toen hij terugkwam bij de hut, maakte hij nog net de laatste minuten van het leven van de vrouw mee. Het stuk steen dat de reus had weggeslagen, kwam in zee terecht en vormde daar het eiland van?Benidorm.

    Van dit verhaal bestaan verschillende versies, van een jongeling uit Benidorm die verliefd werd en de berg opholde, van een Moor en een christen die samen vochten op de top van de Puig Campana... maar de meest vertelde is die van de reus. En als u vanaf het water of vanaf het eiland naar de Puig Campana kijkt, is best te begrijpen dat men dacht dat het gat was uitgehakt en hier terecht was gekomen.

    Als u de overtocht heeft gemaakt op de boot met de glazen bodem, maakt u meteen een extra tocht naar de zogenoemde Bajo de la Llosa, een stukje zeereservaat aan de zuidkant waar de bodem op meer dan dertig me­ter diepte ligt en waar u, als u geluk heeft, veel vissen kunt zien. Als u op de boot zonder glazen bodem de overtocht maakt, stapt u zoals gezegd op het eiland over.

    Het is ook aardig een wandelingetje te ma­ken over het eiland zelf. Het hoogste punt is 73 meter en vanaf dit punt ziet u een groot deel van de kust van de Marina Baixa. Door de geringe regenval van de laatste tijd is er weinig vegetatie maar er komen normaal toch enkele vrij zeldzame mediterrane planten­soorten voor. De zilvermeeuw en geelpootmeeuw zijn in groten ge­tale aanwezig maar de vogelkenner zal met een beetje geluk ook stormvogeltjes, slechtvalken en gierzwaluwen kunnen herkennen.

    En hoewel het eiland dagelijks bezocht wordt door grote aantallen toeristen, blijft het grootste deel vlak bij de aanlegsteiger. De rest van het eiland is dus relatief rustig en het is leuk het te verkennen voor een volgende boot u weer terug brengt naar het drukke Benidorm.

    Praktische informatie

    De boten naar het ‘Isla de Benidorm’ vertrekken elke dag vanaf 10.00 uur uit de haven en daarna elk uur. Wanneer de laatste boot gaat, hangt van het weer en de tijd van het jaar af. Een retourtje kost 14 euro voor volwassenen en 11 euro voor kinderen. Ook vanaf het eiland gaat er elk uur een boot.

    Door: Bea Lutje Schipholt
     (Bron:Weekblad De Week)

    » Reageer (0)
    15-08-2012
    Bloementapijt in Brussel

    Brusselse Grote Markt rolt zijn bloementapijt uit

    © photo news.

    Op de Grote Markt in Brussel zijn vanmiddag de eerste Belgische begonia's geplaatst die samen met bijna één miljoen soortgenoten het traditionele bloementapijt zullen vormen. Dit jaar staat de Afrikaanse cultuur centraal, met een motief geïnspireerd op tekeningen van volken uit Congo, Ethiopië, Nigeria, Botswana en Kameroen.

    © photo news.
    © photo news.
    © epa.
    Het uitzetten van alle plantjes moet op zo'n vier uur geklaard zijn. Honderdtwintig vrijwilligers worden ingeschakeld om de hele oppervlakte van 77 bij 24 meter op die tijd bedekt te krijgen. Vanavond om 22.00 uur volgt dan de officiële opening. Tot en met zondag 19 augustus blijft het kunstwerk liggen, met elke avond een klank- en lichtshow.

    Jarenlange traditie
    De traditie van de Brusselse bloementapijten gaat terug tot 1971. Vanaf 1984 werd beslist er een tweejaarlijks gebeuren van te maken. Intussen wordt ook vanuit het buitenland uitgekeken naar de Brusselse bloemenpracht. Dat bleek weer uit de schare Russische, Japanse en Arabische journalisten die de voorstelling door toerismeschepen Philippe Close bijwoonden.

    Toeristen
    "Het bloementapijt is het toeristische evenement met de meeste weerklank in de internationale media", aldus Close. "Het hele jaar door komen toeristen bij het stadhuis aankloppen met de vraag waar de bloemen toch gebleven zijn. Bovendien is het bloementapijt ook de meest verkochte postkaart."

    Nieuwigheid
    Opvallende nieuwigheid dit jaar zijn de tienduizend bloemen die het stadhuis langs de buitenkant opfleuren. Volgend jaar, wanneer er geen heel tapijt wordt uitgerold, zal dat nog uitgebreider gebeuren.

    De organisatie achter het tapijt hoopt alvast op meer dan 140.000 bezoekers op vijf dagen.

    (Bron:HLN.be)

    » Reageer (0)
    13-08-2012
    Ol. Spelen ;sluitingsdag

    De 100 mooiste beelden van de olympische slotceremonie

    De Olympische spelen in Londen zitten er op. De 80.000 toeschouwers in het Olympisch Stadion kregen zondagavond tijdens de sluitingsceremonie, net als ruim twee weken geleden bij de opening, een show gepresenteerd met veel dans, theater en muziek.

    Op het middenterrein was het centrum van Londen in grote lijnen nagebouwd. Zo was onder meer de Big Ben te zien, net als de Tower Bridge. Ook The London Eye, het enorme reuzenrad, ontbrak niet.


    Een indrukwekkend eerbetoon aan ex-Beatle John Lennon was een van de hoogtepunten van de avond. Terwijl het nummer 'Imagine' uit de speakers klonk, werd in het midden van het stadion het gezicht van Lennon (gevormd door een grote groep mensen) uitgebeeld. Brian May en Roger Taylor, gitarist en drummer van Queen, brachten samen met zangeres Jessie J het bekende nummer 'We will rock you'.

    The Spice Girls, de populaire meidengroep uit de jaren 90, waren speciaal voor de Spelen bij elkaar gekomen. Na de vlagoverdracht met IOC-voorzitter Jacques Rogge tussen de burgemeesters van Londen en Rio de Janeiro, de locatie voor de Spelen van 2016, en de opkomst van het Braziliaanse boegbeeld Pelé sloten Sebastian Coe, hoofd van het organisatiecomité LOCOG, en Rogge de Spelen af.

    Het feest was daarmee nog niet ten einde. Eerst was er nog een optreden van Take That. Als slotact speelde The Who hun klassieker uit de jaren 60: My Generation. Daarmee refererend aan het thema van de Spelen: Inspire a generation. © getty


    » Reageer (1)
    02-08-2012
    Spanje

    Guadalest, het dorpje op de rots


     

     
    Veel toeristen die in de zomermaanden de Costa Blanca bezoeken, komen niet veel verder dan de aangename stranden en de mooie zeeboulevards.
     
    Dat is erg jammer, want vooral de noordelijke helft van de provincie Alicante heeft een schitterend berg­achtig achterland. Om toch een idee te krijgen van dat achterland is de excursie naar Guadalest, die door vrijwel elk reisagentschap wordt aangeboden, heel geschikt. Ondanks het soms massale toerisme is en blijft Guadalest namelijk een wonderschoon en heel interessant dorp.
     
    Als jaarlijks de lijst bekend wordt gemaakt van de door toeristen meest bezochte plekken in Spanje, is de naam Guadalest altijd in de top tien te vinden. Het dorpje, dat net iets meer dan tweehonderd inwoners telt, krijgt in twaalf maanden vrijwel net zo veel bezoekers te verwerken als het Prado-museum in Madrid. De reden voor deze onafgebroken stroom bezoekers is vooral de unieke ligging. De tocht vanuit drukke kustplaatsen als Benidorm en Calp duurt maar een half uurtje en leidt bovendien door een prachtig landschap van grillige bergen en terrassen met amandel- en olijfbomen. Het dorp zelf ligt bovendien in één van de mooiste dalen van de provincie Alicante. Het wordt gedomineerd door de ruïnes van twee kastelen en kijkt uit over een azuurblauw stuwmeer.
     
    Als u met een georganiseerde excursie komt, kunt u het tijdstip van aankomst niet bepalen, maar als u zelf met de auto komt, doet u er goed aan ‘s ochtends bijtijds op pad te gaan en voor 10.00 uur in Guadalest aan te komen. De grote parkeerplaats midden in het dorp is dan nog leeg en het dorpje zelf verkeert nog in rust. Het ademt nog de sfeer uit van een authentiek Spaans bergdorpje. Een uur later is dat compleet veranderd. Achter de voordeuren van de meeste witte dorpshuisjes blijken souvenirwinkeltjes schuil te gaan, die hun waren beginnen uit te stallen in de smalle straatjes.Bij aankomst in Guadalest parkeert u (of de bus waarmee u komt) op één van de grote parkeerterreinen midden in het nieuwe gedeelte van het dorp. Vanaf die parkeerplaats is het enkele tientallen meters wandelen naar de entree van het oudere deel van het dorp, dat bestaat uit een lager deel en een hoger deel.
     
    U loopt door de straatjes met winkeltjes en komt uit op een uitzichtpunt waar u voor u een enorm steile rots met daarop een karakteristiek wit torentje en aan de rechterkant de resten van een oud kasteel ziet. Het is dit plaatje dat op tientallen folders en ansichtkaarten staat en dat is niet verwonderlijk, het blijft een schitterend gezicht. U daalt nu een stukje af en gaat dan met een zigzag omhoog naar de ingang van de tunnel.
     
    Deze tunnel was en is nog steeds de enige toegang tot het oudste deel van Guadalest. U zult begrijpen dat het voor de christelijke troepen in de dertiende eeuw niet meeviel dit dorpje te veroveren op de Moren, zij verschansten zich achter de rotsen en konden hun dorp goed verdedigen.Als u de tunnel door bent (en ondertussen één of twee keer op de foto bent gezet door ondernemers die u ertoe willen bewegen die foto bij vertrek te kopen) loopt u recht op de Casa Orduña af. Dit is een zeventiende-eeuws herenhuis dat nu onderdak biedt aan een interessant museum en bovendien de ingang vormt naar de kasteelruïnes. Het is de moeite waard dit gebouw te betreden en de entree te betalen, maar u kunt het beste eerst even linksaf slaan en het oude dorp verder inlopen. U passeert de kerk en een klein etnologisch museum en komt uit op het centrale pleintje met een leuk roestig beeld van de patroonheilige. Aan de rechterkant heeft u nu een werkelijk schitterend uitzicht over het onder Guadalest gelegen stuwmeer, dat azuurblauw is en omringd wordt door mooie natuur.

     

    Wandelliefhebbers onder u kunnen een prachtige wandeling rondom dit meer maken, maar dan moet u wel eerst met de auto een stukje richting Callosa rijden en dan linksaf slaan naar ‘Pantano’. Bij de dam kunt u beginnen met wandelen.
     
    Aan het dorpsplein is ook het oude gemeentehuis en een twaalfde-eeuwse gevangenis gelegen. Die gevangenis kunt u bezichtigen. Erachter ligt de gemeentelijke lagere school. Rechts naast de school loopt een wandelpad over de muren. Als u tot de verste hoek loopt, kunt u de vallei van Guadalest helemaal overzien. U kunt zich nu misschien voorstellen hoe in de tijd van de Moren werd gecommuniceerd. In de verte, bovenop een grillige rotspartij, liggen de resten van het kasteel van Benifato. Meer aan de rechterkant liggen bovenop de bergwand de resten van het kasteel van Castell de Castells. Via deze twee kastelen én het kasteel van Guadalest kon men het hele dal controleren en het met signalen doorgeven als er gevaar dreigde.
     
    Als u het plein, het uitzicht, de kerker, de winkeltjes en de kerk heeft bekeken, keert u terug naar de Casa Orduña. Na het passeren van de kassa wordt u door het mooie gebouw heen geleid (waar soms ook interessante tijdelijke exposities zijn) en vervolgens een trap op die u langs de eerste kasteelruïne leidt. Het Castillo de la Alcozaiba bestaat nog maar uit één toren, die uit de elfde eeuw dateert. Via een metalen constructie wandelt u verder naar het tweede en hoger gelegen kasteel, het Castillo de San José. Dit kasteel speelde niet alleen een belangrijke rol in de strijd tussen Moren en christenen, ook in later eeuwen was het door zijn strategische en unieke ligging belangrijk. Uiteindelijk werd het kasteel door twee aardbevingen en een explosie tijdens de Successie-oorlog in 1708 ernstig beschadigd. U kunt echter nog steeds de hoogste toren beklimmen en over de muren lopen en genieten van een onvergetelijk uitzicht. U kunt zich nu misschien ook voorstellen dat Guadalest één van de plaatsen was waar de ‘Moriscos’ het langst stand hielden. Hoewel dit deel van Spanje aan het einde van de dertiende eeuw door de christenen heroverd werd, was het grootste deel van de bevolking Moors. Deze Moren hadden al eeuwenlang in dit gebied gewoond en ze piekerden er niet over om te vertrekken. De nieuwe landheer, Bernardo de Sarriá, wist dat hij geen betere mensen zou kunnen vinden om de grond te bewerken en hij liet de Moriscos (bekeerde Moren) rustig hun gang gaan. Zo kon het dat Guadalest en veel omliggende plaatsen nog tot 1609 grotendeels Moors waren. In dat jaar besloot de Spaanse koning in het kader van de inquisitie alle Moren het land uit te zetten en er vond een ware klopjacht plaats. In Guadalest verschanste de bevolking zich nog lange tijd achter de rotsen en muren van hun dorp maar uiteindelijk moesten ze zich toch gewonnen geven. Het dorp bleef na het vertrek van de Moren vrijwel verlaten achter en moest worden herbevolkt met christenen uit andere delen van Spanje.
     
    Boven bij de kasteelruïne kunt u ook nog een oude begraafplaats bekijken, met oude kruizen die in de aarde staan. In het nieuwere gedeelte zijn de nissen te zien, waar in Spanje meestal in begraven wordt.
     
    Eenmaal weer beneden kunt u nog één van de vele curieuze musea bezoeken (zoals miniatuurmuseum, martelmuseum en kerststalmuseum), op jacht gaan naar een leuk souvenir of u neerzetten op een aangenaam terrasje.
     
    Praktische informatie
     
    Guadalest ligt 25 kilometer van Benidorm. U rijdt er naartoe via Altea La Vella en Callosa d’En Sarrià (de CV-755) of via La Nucía (de CV-70).
     
    Door: Bea Lutje Schipholt

    (Bron: Weekblad de Week)

    » Reageer (0)

    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.nl - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jou eigen blog!