Foto
Droom is't leven, anders niet;
'tGlijt voorbij gelijk een vliet,
Die langs steyle boorden schiet,
Zonder ooyt te keeren.
 (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Foto
Gastenboek
  • hx59he
  • tee76v
  • Prettige kerstdagen en Nieuwjaar !
  • Wensen u fijne feestdagen
  • Kerstnummers met Goude Trompetten

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Inhoud blog
  • Vreemde vondsten op vliegvelden
  • Happy Halloween
  • Spaanse likeurtjes
  • Spanje; Xabia; Cap de la Nao
  • Griekenland; Symi
  • Alleen handbagage
  • Hitte duurt voort
  • Virgen del Carmen
  • Laatste vakantiedag
  • Imca jarig
  • Laatste verslag uit Spanje
  • Spanje; San Juan
  • Vervolg Spanje
  • Vrijdag 21 juni
  • 20 juni 2013
  • Vervolg Spanje
  • Feest van de Moren en Christenen
  • Vervolg Spanje
  • Vervolg Spanje
  • Vervolg Spanje
  • Verjaardag e.a. dagen
  • Nieuw bericht
  • Spanje
  • Spanje; 26 t/m 29 mei 2013
  • Spanje; vrijdag 24, zaterdag 25 en zondag 26 mei 2013
  • 22 en 23 mei 2013; Spanje
  • Spanje Altea; 21 mei
  • Spanje Altea; 21 mei
  • Tijdelijk blogstilte
  • Amsterdam; feestjaar 2013
    Zoeken in blog

    Ga met de muis naar het poesje



    Free counters!
    Archief per maand
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 11--0001
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Zoeken met Google



    "Foto's vormen een belangrijk deel van onze souvenirs, ze zijn het geheugen van een leven."





    Het weer in Almelo



    Het weer in Alicante (Altea); Spanje
    Click for Alicante, Spanje Forecast
    .
    Mijn favorieten
  • seniorennet.nl
  • een prachtig grafisch programma
  • Blog Groningen
  • Foto
    De landen die wij bezocht hebben
     en waarvan fotoreportages zijn



    Amerika

    Canada

    Bali

    Duitsland

    Frankrijk

    Portugal

    Spanje

    Tsjechie

    Hongarije

    Oost Duitsland

    Kroatie

    Nederland

    Belgie

    Griekenland

    Zwitserland

    Oostenrijk






    Fotoreportages

    van Nederland:

    Orvelte

    Provincie Groningen

    Stad Groningen

    Herfst in het land van Peel en Maas

    Engbertdijksvenen

    Blokzijl

    Scheveningen

    Zwanenwater (Callantsoog)

    Volendam

    Vlieland

    Sallandse heuvelrug

    Amsterdam; Sail 2005

    Landgraaf (Mondo Verde)

    Hoorn

    Giethoorn

    Herfst rondom Almelo

    Egmond aan zee

    Edam

    Dwingelderveld

    Kasteel Twickel; Delden

    Delfsail 2009

    Sail 2010


    Bali

    Verslag

     

    Amerika en Canada

    Verslag van de reis

    Washington D.C.

    Canada en Amerika algemeen

    Colonial Williamsburg

    Arlington

    New York 1e ged. ; 2e ged.

     

    Duitsland

    Stein am Rhein

    Schaffhausen

    Rugen

    Hiddensee

    Oost Duitsland;

    eiland Mainau

    Berlijn 2004

    Beilstein, Cochem, Moezel

    Neckardal,Heidelberg, , Mosbach,Eberbach,Hirschhorn

    Miltenberg a.d. Main

    Hunsruck; Moezel 2009

    Uberlingen

    Obersdorf; Dingelsdorf

     

    Frankrijk

    Alassio e.o.

    Nice

    Cannes

    Vence en St.Paul de Vence

    Gorges de Loup

    Villa de Rothschild; de tuin

    Villa de Rothschild .interieur

    Cagnes sur mer

    Ramatuelle

    Port Grimaud

    Mougins en Grasse

    Amiens;Les landes;Chartres;Lot

    Corniche; Moyenne; Eze

    Cote d'Azur

    Ardeche, Cote d'Azur, Verdon, Luberon

    Drome en Vercors

    Argeles sur mer

    van Port Grimaud naar Frejus en Roque d'Argens

    Bormes les Mimosas

    Chapelle du Rosair de Vence(Matisse) enTourettes sur Loup; La Colle sur Loup en le Bar sur Loup

    Corniche d'Esterel

    St. Tropez

     

     

    Tsjechie

     

    Griekenland

    Kreta

     

    Kroatie

    Istrie

    Dalmatie

     

    Italie

    Ravenna

    Venetie

    Gardameer

    Ligurië; S.Margherita; Rapallo; Levanto

    Cinquterre: Riomaggiore;Manarola

    Cinqueterre:Monterosso; Manarola; Vernazza

    Lago Maggiore

    eilandjes in het Lago Maggiore

    Genua

    Assisi

    Ligurie; Albenga en rit naar Alssio

    Orvieto

    Perugia en Meer van Trasimeno

    Umbrie

    Verona

     

     

    Zwitserland

    St.Gallen

     

    Spanje

    Costa Blanca 1990

    Costa Blanca 2010

     

    Portugal

    Algarve

     

    Belgie

    Brugge en Gent



    Dit is mijn favoriet
    Spanje e.a.landen; Image and video hosting by TinyPic
    LOU TEMS PASSO PASSO LOU BEN (DE TIJD GAAT VOORBIJ GENIET ER VAN)
    10-05-2013
    Amsterdam; feestjaar 2013
    2013 is het feestjaar voor Amsterdam De Keizersgracht is de breedste gracht in het Amsterdamse centrum. © Corbis.

    De troonsbestijging van koning Willem-Alexander op 30 april is niet de enige reden om te feesten voor de Amsterdammers. 400 jaar geleden startte Amsterdam het meest ambitieuze stadsvernieuwingsplan dat Europa tot dan toe had gekend. De grachtengordel bepaalt vandaag nog steeds het majestueuze uitzicht van Nederlands belangrijkste stad.

    Amsterdam barstte in de jaren rond 1600 bijna uit zijn voegen. Om het overbevolkingsprobleem op te lossen én de handelaars meer ruimte te geven, werd in 1613 begonnen met de aanleg van de grachtengordel. Zo kon Amsterdam uitgroeien tot het Manhattan van de toenmalige wereld. Reden genoeg om 400 jaar later uitgebreid te feesten.

    Van overal in Europa kwamen ze aan het begin van de 17de eeuw naar Amsterdam, een provinciestadje dat na de val van Antwerpen in 1585 naam begon te maken met zijn relatieve godsdienstvrijheid en voorál met zijn businessvriendelijke klimaat. In 1613 werd daarom de grachtengordel aangelegd, een netwerk van vier grote kanalen in een halve cirkel rond de oude binnenstad.

    Gouden Bocht
    Het was niet alleen een geniaal plan, het werd ook het schitterende decor waarin de Amsterdamse Gouden Eeuw gedurende een zeventigtal jaren kon gedijen. Amsterdam was toen het Manhattan van de wereld. Zeventig procent van de totale wereldhandel passeerde hier - Manhattan zélf was in die tijd trouwens een kolonietje van de Amsterdamse West-Indische Compagnie en heette nog braafjes Nieuw-Amsterdam.

    Het decor van die grachtengordel, bestaande uit de Heren-, de Keizers- en de Prinsengracht en de Singel, ziet er 400 jaar later op vele plaatsen totaal anders uit, maar als je abstractie maakt van het verkeer en de bateaux mouches op het water, lijkt het op verrassend veel plaatsen nog alsof je er zo dadelijk Rembrandt, Vondel of Piet Hein tegen het lijf kan lopen. Aan de Gouden Bocht bijvoorbeeld, het meest monumentale stuk Herengracht, waar alleen de Bernard Arnaults of Lakshmi Mittals van die tijd een huis konden zetten.

    De Herengracht. © Corbis.
    Op nog verrassend veel plaatsen zou je zo Rembrandt, Vondel of Piet Hein tegen het lijf kunnen lopen. © Corbis.

    Gullit
    Een van die prachtige panden is anderhalf jaar geleden omgevormd tot Museum Het Grachtenhuis. Met behulp van indrukwekkende audiovisuele technieken krijg je een uniek beeld van de groei van én het leven in en rond de 400 jaar oude grachtengordel. Wist u trouwens dat de houten palen waarop Amsterdam gebouwd is binnen dit en enkele decennia vervangen moeten worden omdat de huizen beginnen scheef te zakken? En dat de Amsterdammers eerst de raamkozijnen zetten voor ze de muren bouwen?

    Het visuele hoogtepunt van het museum is een enorm, manshoog poppenhuis. Maar in plaats van poppen zie ik door de vensters 17de-eeuwse figuren dansen, vergaderen en werken in 3D. In een van de andere kamers sta ik dankzij de vernuftige opstelling van grote schermen op een boot in de grachten, naast Gullit, Van Basten en hun Oranje-collega's die in 1988 de Europese voetbaltitel vierden en vanop de wal door honderdduizenden fans werden toegejuicht. Een minuut later hots ik op dezelfde grachten mee in de Gay Parade of dobber ik aan de zijde van John Lennon en Paul McCartney.

    Het Amsterdamse stadsarchief huist vlakbij in De Bazel, een mastodont die boven alle grachtenpanden uittorent. Het gebouw dateert van 1926 en diende als hoofdkwartier voor de Nederlandsche Handel-Maatschappij, zeker bekend bij de fans van Max Havelaar en zijn Multatuli. De NHM werd later ABN-Amro en toen die aan het eind van de 20ste eeuw naar een modern hoofdkwartier verhuisde, bracht de gemeente het interieur weer in de oorspronkelijke staat. Het is een waanzinnig knap Frank Lloyd Wright-achtig gebouw en de rondleidingen in het weekend zijn een dikke aanrader. Vanaf 15 februari is daar ook de tentoonstelling 'Booming Amsterdam' gestart, die aan de hand van kaarten, plannen en andere documenten de groei van de stad schetst.

    Spring dan zeker ook - gratis - binnen in de kluizenkelder. De kluis van Bank Jonckheere uit de Eén-serie 'Salamander' zal nog veel boterhammetjes moeten eten voor ze ooit de weelderige grandeur zal uitstralen van dit exemplaar. In de elegante mastodont opent dit voorjaar ook het Nationaal Werelderfgoed Informatiecentrum. Precies goed gemikt, want de grachtengordel is sinds 2010 een van de acht Nederlandse Werelderfgoederen van de Unesco.

    Stokvis
    De Amsterdammers laten dit jaar geen kans voorbijgaan om hun gloriejaren in de verf te zetten. Op Nederland 2 loopt een boeiende docuserie, gekoppeld aan een multimediale tentoonstelling in het Amsterdam Museum. Beiden heten simpelweg 'De Gouden Eeuw'. In het museum zie ik de piepkleine microscoop van Anthoni van Leeuwenhoek, de eerste die beestjes zag zwemmen in zijn eigen zaad. De drummer van de Nederlandstalige rockband De Dijk maakte fascinerende soundscapes met de geluiden van een 17de-eeuwse markt. En in een andere zaal hangt een 150-tal gedroogde stokvissen die ons een idee geven hoe die Gouden Eeuw eigenlijk rook. Een beetje naar de toiletten op een jongenscollege, vind ik.

    Maar hoe interessant al die tentoonstellingen ook, de ware pracht van de grachtengordel zie je vanop het water zelf, tijdens een rondvaart die je zowat overal kan boeken, en vooral gewoon wandelend langs al die kanalen en panden.

    Overigens, het koninklijk paleis mag dan wel in Amsterdam liggen, Amsterdammers zijn van nature uit niet Oranjegezind. 400 jaar geleden noemden ze de Prinsengracht, de buitenste van de vier grachten naar de toenmalige Prins van Oranje, Maurits. Waar de Heren- en de Keizersgracht voor de rijken bestemd waren, was de Prinsengracht toen vooral bedoeld voor het werkvolk en de industrie. Om maar te zeggen dat het Oranjevolk zijn plaats moest kennen.

    "Zonder de val van Antwerpen zou deze stad niet gestaan hebben waar ze nu staat." Deze opmerkelijke uitspraak komt niet van een lichtjes gefrustreerde Sinjoor, maar uit de mond van een onverdachte bron: Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam. In 1585, toen de Spaanse troepen de Schelde afsloten om de calvinistische Antwerpse rebellie op de knieën te dwingen, was Amsterdam nog een gezapig stadje met 30.000 inwoners (tegenover de 100.000 sinjoren). Honderd jaar later waren de kansen gekeerd. Toen waren er nog 40.000 Antwerpenaars en 200.000 Amsterdammers, van wie 70 procent niet in de stad geboren was.

    De Gouden Eeuw verschoof dus 150 km noordwaarts.

    Gillis Hooftman
    Antwerpenaars verhuisden massaal naar Amsterdam en in het Amsterdam Museum wordt die exodus voorgesteld aan de hand van de stamboom van Gillis Hooftman, een schatrijke Antwerpse zakenman uit de 16de eeuw die meer dan honderd schepen bezat. Hooftman, een Keizer Karel-lookalike, bleef altijd in de koekenstad wonen, maar zijn nazaten emigreerden naar Amsterdam. Daar groeiden de Hooftmans in de 17de eeuw uit tot een van de (invloed)rijkste families.

    Huidig burgemeester Van der Laan vindt dat de situatie van Amsterdam vandaag veel gelijkenissen toont met die van 400 jaar geleden: "Net als toen komen mensen vanuit de hele wereld naar hier. We hebben hier 180 nationaliteiten en allemaal brengen ze hun geld, hun talenten en hun netwerken mee. Elk jaar komen er ongeveer 120 nieuwe internationale bedrijven bij. En ze gedijen perfect in de open, tolerante sfeer die we hier al sinds de 17de eeuw koesteren. In mijn ogen staat Amsterdam aan de vooravond van een nieuwe gouden eeuw."

    De jubilea op een rijtje
    2013 biedt naast de 400ste verjaardag van de grachtengordel en de verwachte vieringen rond de troonsbestijging van koning Willem-Alexander nog genoeg andere redenen om te feesten voor de Amsterdammers en hun bezoekers.

    375 jaar - Hortus Botanicus. De botanische tuin telt meer dan 6.000 inheemse én tropische soorten, waaronder een meer dan 2.000 jaar oude agave.

    200 jaar - Monarchie. De eerste Nederlandse koning, Willem I, was ook de onze. Tot 1830 toch. Na drie Willems volgden vier vrouwen. Op 30 april kwam dus weer een Willem op de troon.

    175 jaar - Artis. De Amsterdamse dierentuin is vijf jaar ouder dan de Zoo van Antwerpen.

    150 jaar - Heineken. De op twee na grootste brouwerij ter wereld, met een eigen museum in Amsterdam.

    125 jaar - Koninklijk Concertgebouworkest. Beschouwd als een van de vier beste orkesten ter wereld, maakt dit jaar een wereldtournee op zes continenten. Het orkest speelt ook thuis, bijvoorbeeld het Prinsengrachtconcert op 24 augustus, ook live op tv. Directeur is Jan Raes, de broer van VRT-journalist Frank.

    40 jaar - Vincent Van Gogh Museum. Na een renovatie van 7 maanden kunt u vanaf 2 mei weer op het Museumplein terecht in het meest bezochte museum van Nederland.

    25 jaar - Toneelgroep Amsterdam. Het belangrijkste theatergezelschap van Nederland staat ook al meer dan 10 jaar onder leiding van een Vlaming, Ivo Van Hove.

    10 jaar - Renovatie van het Rijksmuseum. Op 13 april is het huis van onder meer 'De Nachtwacht' van Rembrandt en 'Het Melkmeisje' van Vermeer weer opengegaan.

    Praktisch
    Check de treinverbindingen met Amsterdam vanuit Brussel-Zuid en Antwerpen-Centraal op de website van de NMBS.

    Met de auto is Amsterdam vlot bereikbaar, maar parkeren is duur. In het centrum betaalt u 5 euro per uur. Er zijn wel zeven zones vlak bij de ringweg A10, waar u de auto 24 uur op een bewaakte parking kan zetten voor 8 euro. Inbegrepen zijn heen- en weertickets naar het centrum met het openbaar vervoer voor 5 mensen (website).

    Logeren kan in De Filosoof, een uniek driesterrenhotel in 19de-eeuwse panden nabij het Vondelpark. Vanaf 54,50 euro per nacht zonder ontbijt. Het Lloyd Hotel is een designhotel waarbij de kamers door diverse lokale architecten ontworpen zijn. Vanaf 89 euro per nacht.

    Het Grachtenhuis: Herengracht 386; 12 euro, kortingen voor kinderen en voor wie online bestelt.

    'Booming Amsterdam' in de Bazel: Vijzelstraat 32; 6 euro, 4 euro voor kinderen.

    Amsterdam Museum: Kalverstraat 92; 10 euro, 5 euro voor kinderen.

    Met de I Amsterdam City Card krijgt u toegang tot deze musea én nog 35 andere. 42 euro voor 24 uur, 52 euro voor 48 uur en 62 euro voor 72 uur.

    (Bron: H.LN.be)

    » Reageer (0)
    05-05-2013
    Het cruiseschip Costa Atlantica . Het is het grootste schip van de Costa-groep in deze regio van de wereld. © getty
    vorige | foto 1 van 27 | volgende

    Aan boord van de immense Costa Atlantica

    In de Marina Bay Cruise Center in Singapore is vandaag het cruiseschip Costa Atlantica voorgesteld. Het is het grootste schip van de Costa-groep in deze regio van de wereld. © getty


    » Reageer (0)
    01-05-2013
    Samenvatting van de Koningsvaart
    .

    » Reageer (0)
    Koninginnedag
    vorige | foto 1 van 67 | volgende

    Inhuldiging in de Nieuwe Kerk

    © anp


    » Reageer (0)
    30-04-2013
    Troonswisseling
    vorige | foto 1 van 43 | volgende

    Nederland in rep en roer voor troonswissel

    De Rijksvoorlichtingsdienst, de overheidsdienst die de woordvoering van de Nederlandse koninklijke familie verzorgt, heeft dit staatsieportret van koning Willem-Alexander en koningin Maxima verspreid. © anp


    » Reageer (0)
    Koninginnedag

    Laatste koninginnedag voor Beatrix.


    Lang leve het nieuwe koningspaar:
    Image and video hosting by TinyPic


      Iets na tien uur heeft koningin Beatrix na 33 jaar het koninklijke stokje overdragen aan haar oudste zoon Willem-Alexander.



    » Reageer (0)
    26-04-2013
    Lieve Koningin
    .

    » Reageer (0)
    24-04-2013
    Aapjes
    vorige | foto 1 van 6 | volgende

    Babybaviaan geniet van het zonnetje

    Een onlangs geboren baviaantje verkent het buitenverblijf op de rug van zijn moeder in dierentuin Hagenbeck bij Hamburg. © Brunopress


    » Reageer (0)
    Spanje; Avilla
    Lente-uitstapje: Middeleeuws Ávila 
     
    Het weer wordt beter en de dagen worden langer dus het wordt tijd om weer op pad te gaan en mooie plekjes in Spanje te ontdekken. Zo’n mooi plekje is de ommuurde en eeuwenoude stad Ávila, die op elke straathoek geschiedenis uitademt en die dan ook in zijn geheel tot cultureel erfgoed van de Unesco is verklaard.
     
    Hoewel Ávila de hoofdstad is van de gelijknamige provincie is het een kleine plaats: er wonen nog geen 60.000 inwoners. Ook is het een heel koude plaats: door de ligging op ruim 1100 meter is het er in de winter behoorlijk koud en de lente is daarom een meer aangewezen periode om deze boeiende stad te bezoeken.
     
    Want boeiend is Ávila zeker. Het oude centrum wordt omgeven door de best bewaard ge­bleven complete stadsmuur van heel Spanje. Het is deze muur die u het eerste ziet als u komt aanrijden en die tijdens wandelingen door het oude centrum steeds weer voor u opdoemt. Al in de Romeinse tijd stonden er op deze plek stadsmuren maar de huidige muren werden tussen de elfde en veertiende eeuw gebouwd. De muren hebben een om­trek van 2,5 km en bestaan uit 2500 kantelen, 88 torens en 9 poorten. Zoals vrijwel alle gebouwen in het oude centrum van Ávila zijn de muren en de torens van grijs en zwart graniet gebouwd, het gesteente dat in deze buurt het meeste voorkwam. Dat maakt dat de stad een koelere sfeer uitstraalt dan andere Spaanse steden, waar muren en gebouwen van beige of bruingekleurde steen zijn opgetrokken.
     
    Het is door één van de negen poorten dat u de oude stad betreedt. Het maakt niet uit aan welke kant u dat doet want het leukste is het gewoon door de stad te gaan slenteren. In vrijwel elke straat is wel een kerk, een kloos­ter of een oud paleis te vinden en op veel plaatsen ziet u verwijzingen naar één van de bekendste inwoners die Ávila ooit had: Teresa van Ávila. Deze zestiende-eeuwse gelovige vrouw werd één van de bekendste mystici uit de geschiedenis en ze werd in 1622 heilig verklaard.Als u bijvoorbeeld door de meest zuidelijke stadspoort, de Puerta de Santa Teresa, de oude stad heeft betreden, loopt u meteen tegen een kloostergebouw op. Dit klooster staat op de plaats waar de heilige Teresa ge­boren werd. Ook bij een oostelijke poort in de stadsmuur, de Puerta del Alcázar, staat een mooi beeld van Santa Teresa en het ertegenover gelegen, grote plein is zelfs helemaal naar de vrouwelijke heilige genoemd.
     
    Zoals elk oud centrum in Spanje heeft ook Ávila een centraal gelegen plein met bogen. In dit geval is het de Plaza del Mercado Chi­co. Er zijn wat restaurantjes onder de bogen gevestigd, er zijn terrasjes en en er worden markten en evenementen georganiseerd. Ook het stadhuis is aan dit plein gevestigd. Rondom het plein zijn veel smalle straten waar autoverkeer verboden is en waar, zo­dra de zon gaat schijnen, de terrasjes als paddenstoelen uit de grond komen. Ook de overdekte markt ligt in dit gedeelte. Het is aangenaam op één van deze terrasjes neer te strijken en een dagmenu te bestellen. Een groot stuk rundvlees, de ‘chuletón de Ávila’, is de specialiteit van deze stad. Ook bonen (judías) staan veelal op het menu.

     


     
    Via bijvoorbeeld de calle de los Reyes Cató­licos kunt u van het marktplein naar de Plaza de la Catedral lopen. Het is niet vreemd dat de Reyes Católicos een straat naar zich vernoemd hebben gekregen want ook koningin Isabel werd in Ávila geboren en deze stad was in de vijftiende en zestiende eeuw heel belangrijk in het koninkrijk Castilië.
     
    De Plaza de Catedral is niet groot en de ka­thedraal zelf is oud (twaalfde tot vijftiende eeuw) maar niet zo indrukwekkend als sommige andere Spaanse kathedralen. Toch is het zeker de moeite waard het gebouw van binnen te bekijken. Het toegangskaartje geeft ook recht op het bezichtigen van enkele museumzalen en de met glas afgeschermde kloostergalerij. De achterkant van de ka­thedraal is ook interessant. Ze maakt namelijk deel uit van de stadsmuur.Misschien nog wel boeiender dan de ka­thedraal is de net buiten de muren gelegen Basílica de San Vicente. Deze Romaanse kerk dateert uit de twaalfde eeuw en alleen de laatst aangebouwde delen zijn gotisch. Het hoofdportaal is schitterend en heel in­drukwekkend is de drukbewerkte graftombe van de martelaren San Vicente de Ávila en zijn zusters. Het verhaal van hun vlucht - ze behoorden tot de eerste christenen- , gevangenname door de Romeinen, marteling en dood wordt gedetailleerd weergegeven.
     
    Liefhebbers van de Romaanse architectuur moeten ook een kijkje gaan nemen bij de Iglesia de San Pedro, die aan de eerder ge­noemde Plaza de Santa Teresa ligt. Deze kerk dateert uit circa 1100 en is één van de oudste Romaanse kerken in de regio.
     
    De stadsmuren nodigen natuurlijk ook uit om eroverheen te lopen. Dat kan op vier punten en u moet er wel toegang voor betalen. Maar het geeft een mooi perspectief op de straten en gebouwen binnen de muren en u kunt er zich ook voorstellen hoe goed de stad te verdedigen viel met dergelijke verdedigingswerken.
     
    Ook een mooi uitzicht heeft u van het punt dat ‘Los Cuatro Postes’ wordt genoemd. Het is de moeite waard hier ‘s avonds laat naartoe te rijden met de auto, als de muren en de kerken verlicht zijn. Rijd langs de buitenkant van de mu­ren naar de westelijke kant van de stad en steek de rivier de Adaja over richting Salamanca. Na een paar honderd meter en nog vóór het hoge hotel ‘Cuatro Postes’ ziet u rechts een parkeerplaats en vier zuilen. Vanaf dit zes­tiende-eeuwse religieuze mo­nument heeft u een werkelijk schitterend uitzicht over de hele oude stad.
     
    Ávila is, zoals eerder gezegd, niet groot en na één of twee dagen heeft u de stad wel bekeken. U kunt de trip nog verlengen met een bezoek aan het wandelgebied Sierra de Ávila, dat ten westen van de stad ligt, of onderweg naar Alicante stoppen bij het klooster en mausoleum van El Escorial, waar u bijna langs komt.
     
    Praktische informatie:
     
    Ávila ligt 540 km ten noordwesten van Alicante en is te bereiken door in Alicante de A-31 naar Madrid te nemen en deze te volgen tot aan de rondweg om Madrid. Via de M-50 wordt u onderlangs de hoofdstad ge­leid en weer omhoog tot u de afslag A-6 kunt nemen. De A-6 wordt na enkele tientallen kilometers tolweg maar het is de moeite waard die te nemen tot aan El Espinar, omdat u anders door heel veel dorp­jes geleid wordt. Bij El Espinar kunt u eventueel de SG-500 naar Ávila kiezen, Blijft u op de snelweg dan kiest u bij Villa­castin de AP-51 naar Ávila.In beide gevallen komt u de stad aan de oostkant binnen. U houdt het centrum aan en stuit al snel op de stadsmuren. Hier rijdt u omheen tot u de richtingaanwijzer vindt van het hotel dat u geboekt heeft, of een P die een parkeerplaats juist buiten de mu­ren aanduidt. Binnen de muren is alleen beperkt parkeren mogelijk.
     
    Tip: Een zeer sfeervol, perfect gelegen en niet duur hotel is las Leyendas: www.lasleyendas.es. Dit en andere hotels zijn te boeken via www.booking.com
     
    Door: Bea Lutje Schipholt

    » Reageer (0)
    17-04-2013
    Don Juan de Borbón: de koningszoon die nooit koning werd

    Afgelopen week was het twintig jaar geleden dat don Juan de Borbón overleed, één van de opmerkelijkste personen uit de twintigste-eeuwse Europese monarchieën. Juan de Borbón was na­melijk de zoon van een koning en ook de vader van de huidige koning. Zelf be­klom hij echter nooit de Spaanse troon.
     
    De Spaanse monarchie is in hoog tempo bezig de populariteit die het enkele tientallenjaren geleden had, te verliezen. Het jachtincident rond koning Juan Carlos, het corruptieschandaal waarbij schoonzoon Iña­ki Urdangarín en mogelijk dochter Cristina bij betrokken zijn en vorige week het bericht dat don Juan de Borbón, de vader van de huidige koning, bij zijn overlijden in 1993 een fortuin van maar liefst 1,1 miljard peseta’s achterliet. Het grootste deel van dat aanzienlijke bedrag stond op buitenlandse rekeningen.
     
    Tot vorige week bestond van don Juan de Borbón het beeld van een nogal trieste figuur: niet alleen was hij geen koning ge­weest en had hij een groot deel van zijn leven in ballingschap doorgebracht. Ook zou hij vaak hebben moeten leven zonder de bij een vorst behorende rijkdom. Dat laatste blijkt dus niet helemaal waar. Een onderzoek van ‘Crónica’ dat vorige week werd gepubliceerd, toont met alle mogelijke details dat de vader van de huidige koning twee bankrekeningen had in Lausanne en één in Genève en dat daarop ruim 725 miljoen peseta’s stond. Ook bezat don?Juan onroerend goed in Madrid en Estoril. Het fortuin werd in 1993 verdeeld over zijn drie nog levende kinderen en koning Juan Carlos had dus niet te klagen over de erfenis die hij van zijn vader kreeg.
     
    Het is een bericht dat niet bijdraagt aan het imago van het koningshuis, zeker niet in een tijd waar er al te vaak sprake is van (politieke) kopstukken die geld het land uit sluizen naar belastingparadijzen zoals Zwitserland. Maar in het geval van de familie Borbón lag het allemaal toch een beetje anders. Om dat te kunnen inschatten, moeten we wat vertellen over het leven van don Juan de Borbón.
     
    Juan de Borbón y Battenberg werd in 1913 geboren als de derde zoon van de toenmalige Spaanse koning Alfonso XIII en diens vrouw Victoria Eugenia de Battenberg. Omdat Juan de derde zoon was, werd hij in eerste instantie niet opgevoed als troonopvolger. Hij volgde een militaire opleiding in Madrid maar die opleiding werd abrupt onderbroken toen in Spanje in 1931 de republiek werd uitgeroepen en de koning met zijn gezin Spanje halsoverkop verlieten om een burgeroorlog te voorkomen.
     
    Inmiddels was de positie van Juan binnen het gezin veranderd. Zijn oudste broer Al­fonso had afstand gedaan van zijn rechten op de troon omdat hij wilde trouwen met iemand die niet van adel was. De tweede broer, Jaime, was doofstom en deed daar­om afstand van de troon.

     

    Juan werd zo­doende toch de kroonprins, zei het dan in ballingschap in Italië.
     
    Toen in 1936 in Spanje toch de gewapende strijd tussen de verschillende kampen losbarstte, gaf koning Alfonso Juan toestemming mee te vechten met de monarchisten. Toen de rechtse generaals lucht kregen van Juan’s aanwezigheid werd hij de grens weer over gezet. Juan was een jaar eerder getrouwd met de prinses María de las Mercedes de Borbón-Dos Sicilias y Orleans en hij werd tussen 1936 en 1941 vader van vier kinderen.
     
    De burgeroorlog werd in 1939 beslist in het voordeel van de rechtse troepen van generaal Franco. Deze was in voorgaande de­cennia een vriend geweest van koning Al­fonso XIII en in 1941 deed de koning vrijwillig afstand van de troon. Korte tijd later overleed hij en hij liet een uit Spanje meegenomen bedrag aan zijn opvolger na. Het was behoorlijk wat geld, dat was bedoeld als ‘potje’ voor leden van het koningshuis die in moeilijkheden verkeerden. De 28-jarige Juan de Borbón vestigde zich als troonopvolger in ballingschap met zijn vrouw en kinderen in het veilige Lausanne - de Tweede wereldoorlog was in volle gang - en begon een actieve campagne om te proberen de monarchie in Spanje terug te brengen.
     
    Na afloop van de Tweede Wereldoorlog verhuisde het gezin naar Estoril maar ook vanuit die locatie bleef don Juan lobbyen en strijden om zijn rechten op de Spaanse troon te doen gelden. Generaal Franco bleek echter geenszins bereid de macht aan hem over te dragen. Wel was de dictator geïnteresseerd in de oudste zoon van don Juan de Borbón. Hij stelde voor dat de jonge Juan Carlos in Spanje zou worden ge­schoold, onder toezicht van Franco zelf.
     
    Het gezin van don Juan leefde in Estoril sober en relatief rustig. Tot op een tragische dag in 1956. De beide zoons, Juan Carlos en Alfonso, waren tijdens een schoolvakantie terug in Estoril en speelden met een kleine revolver. Het wapen ging af en een kogel raakte de veertienjarige Alfonso in het hoofd. Hij raakte zwaar gewond en hoewel zijn vader hem nog probeerde te reanimeren, overleed hij korte tijd later.
     
    Het was een enorme slag voor don Juan de Borbón en het begin van een zekere afstand tussen hem en zijn enig overgebleven zoon. Juan Carlos bracht ondertussen steeds meer tijd in?Spanje door, onder de vleugels van Franco. Hij kreeg een gedegen militaire opleiding en het leek erop dat hij zeer door Franco beïnvloed werd. In 1969 riep Franco de jonge Juan Carlos dan ook uit als zijn officiële opvolger, mocht hij komen te overlijden.
     
    Toen Franco in 1975 overleed, werd Juan Carlos inderdaad uitgeroepen tot opvolger en tot nieuwe koning van Spanje. Vader Juan was bang dat zijn zoon in de voetsporen van de overleden dictator zou treden en pas toen Juan Carlos duidelijk maakte dat hij een democratisch pad wilde gaan volgen, reisde don Juan vanuit Portugal naar Madrid om zijn zoon te ontmoeten. Korte tijd later deed hij ook officieel afstand van zijn rechten op de Spaanse troon, ten faveure van zijn eigen zoon. De monarchie van zijn voorvaderen was daarmee in ere hersteld, al had hij zelf geen enkele dag op de troon gezeten.
     
    Don Juan kreeg van zijn zoon de titel ‘Graaf van Barcelona’ en verhuisde terug naar Spanje. In 1980 werd echter kanker bij hem vastgesteld, een ziekte waar tegen hij meer dan een decennium lang bleef vechten maar waaraan hij in 1993 uiteindelijk op 79-jarige leeftijd overleed. Don Juan werd in het Escorial bij Madrid begraven met alle eerbetuigingen die een koning van Spanje volgens het protocol horen te krijgen.
     
    Pas na zijn dood bleek dat hij de geldbedragen die zijn vader ooit had meegenomen uit Spanje goed had weten te beheren en uit te breiden en dat de relatief sober levende zoon en vader van koningen in werkelijkheid een zeer welgesteld man was.
     
    Door: Bea Lutje Schipholt
    (Bron: Weekblad De Week)

    » Reageer (0)
    06-04-2013
    10 ideale vakanties
    Bodrum ligt op een schiereiland aan de zuidwestkust van Turkije. De perfecte periode voor een vakantie in deze badplaats aan de Egeïsche Zee is mei of oktober.

    Uit een Britse enquête blijkt dat een perfecte vakantie er als volgt uitziet: je vliegt vijf uur naar een bestemming waar het 24 graden is om je daar elf dagen lang in een luxehotel aan een zwembad of op een droomstrand neer te vleien. En daar heeft de gemiddelde vakantieganger best wat geld voor over: tot 2.900 euro per persoon. We selecteren 10 bestemmingen die aan al die voorwaarden voldoen.

    Aqaba in Jordanië: uitstap in de woestijn
    Ondanks zijn delicate ligging tussen Israël, Syrië, Irak en Saoedi-Arabië en zijn voornamelijk uit woestijn bestaande oppervlakte is Jordanië steeds meer in trek bij toeristen. In vergelijking met de buurlanden is het er doorgaans erg rustig en veilig. In het zuiden aan de Rode Zee heerst een warm mediterraan klimaat met temperaturen die vooral in mei en oktober rond de 24 graden schommelen. De indrukwekkendste bezienswaardigheid van het land is Petra, de tweeduizend jaar oude stad die haast volledig uit de rotsen werd gehakt en die vandaag bij de zeven nieuwe wereldwonderen wordt gerekend. Ook een jeepsafari door de Wadi Rum-vallei met zijn prachtige door de wind uitgesleten rotsformaties is een aanrader. Voor de luxehotels die bij de perfecte vakantie horen, moet je in het zuiden in en rond Aqaba zijn. Het is er heerlijk snorkelen tussen de koraalriffen.

    Hoteltip
    Kempinski Hotel Aqaba *****. Luxehotel in Aqaba met prachtige kamers met zeezicht, privézandstrand en uitgebreide spa. 1 week kamer met ontbijt vanaf 1.100 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Twee weken halfpension in een suite vanaf 2.400 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Pegase, VIP Selection

    Hurghada in Egypte: duiken naar koraalriffen
    De badplaats Hurghada is een van de grote toeristische centra van Egypte. Om piramiden en tempels te bezoeken, kan je beter voor Cairo of Luxor als reisbestemming kiezen, maar voor de perfecte vakantie is deze stad aan de Rode Zee ideaal. Van december tot maart is de temperatuur er perfect, op andere momenten is het waarschijnlijk te warm. Naast luieren op het strand of je laten verwennen met een massage in een van de vele thalassotherapiecentra kan je in Hurghada ook genieten van de onderzeese pracht. Je vindt er prachtige koraalriffen en het loont dus zeker de moeite om tijdens je vakantie duiklessen te nemen, al is een tochtje maken met een glasbodemboot ook een optie. Vanuit de stad kan je ook per terreinwagen of kameel een uitstap door de woestijn maken naar een bedoeïenendorp. Tip: wacht op de zonsondergang en geniet van de sterrenhemel.

    Hoteltip
    Kempinski Hotel Soma Bay *****. Tophotel in Moorse stijl direct aan het strand met heerlijke à-la-carterestaurants en omgeven door tal van zwembaden, watervallen, lagunes en golfterreinen. 1 week kamer met ontbijt vanaf 1.200 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten halfpension vanaf 2.100 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: VIP Selection, Pegase

    Bodrum in Turkije: rafting op kronkelende stroompjes
    Dat Turkije met zijn 6.530 km lange kustlijn en zijn warme klimaat een geschikte locatie is voor een perfecte vakantie, hoeven we je niet meer uit te leggen. Zijn Egeïsche kust, Klassieke kust en Turkse Rivièra worden het hele jaar overspoeld door toeristen van alle pluimage en puilen uit van de hotels en resorts. Het is er zo goed als het hele jaar warm, al heb je de grootste kans op de perfecte temperatuur in mei of oktober. De Turkse kust is een aaneenrijging van prachtige bezienswaardigheden met vooral veel overblijfselen van de Grieken, de Romeinen en de Lyciërs. Die laatsten zijn verantwoordelijk voor wat volgens sommigen de mooiste wandelroute ter wereld is: de Lycian Way is 500 kilometer lang en loopt langs de kust en door het binnenland tussen Dalaman en Antalya. Ook rafting is een erg populaire activiteit op de vele kronkelende stroompjes die vanuit het ruwe binnenland de zee in stromen. Maar de populairste activiteit is met voorsprong languit aan het zwembad of op het strand liggen om te bakken in de zon.

    Hoteltip
    Xanadu Island All Suite *****. Indrukwekkend all-inclusiveresort op een privéschiereiland waardoor elke kamer zeezicht heeft. Eén week vanaf 900 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten in een suite vanaf 1.250 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Corendon, Neckermann, Pegase, Sunjets

    Sozopol in Bulgarije: kunstenaars in idyllisch vissersstadje
    Bulgarije is niet meteen de eerste bestemming die in je opkomt wanneer je aan een luxueuze strandvakantie denkt. En toch heeft het land evenveel troeven als Spanje of Turkije. Aan de Zwarte Zee is het tussen juni en september perfect strandweer en de nog veelal recente hotels hoeven absoluut niet onder te doen voor hun zuidelijker gelegen concurrenten. De grootste toeristische trekpleister is Zonnestrand, een strook in de buurt van Burgas van enkele kilometers die bezaaid is met hotels, bars, discotheken en winkels, gevolgd door Goudstrand, een iets rustigere variant op hetzelfde thema in de buurt van Varna. Beide locaties zijn ideaal voor wie het nog ongerepte binnenland met zijn Romeinse en andere middeleeuwse ruïnes wil verkennen. Ook een aanrader is het mooie vissersstadje Sozopol net ten zuiden van Burgas, waar elk jaar heel wat kunstenaars neerstrijken. Ook wie houdt van shoppen, komt in het nog redelijk goedkope Bulgarije aan zijn trekken.

    Hoteltip
    Marina Royal Palace *****. Mooi all-inclusiveresort in de buurt van Sozopol, direct aan een groot zandstrand en met wellnesscentrum, watersportcentrum en faciliteiten voor kinderen. 1 week vanaf 600 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten in een kamer met zeezicht vanaf 1.300 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Sunjets, Neckermann, Jetair

    Heraklion op Kreta: door de Samariakloof
    Kreta is het grootste van de Griekse Eilanden en is een erg populaire toeristische trekpleister. Niet alleen is het er van april tot november aangenaam tot zeer warm - de grootste kans op een perfecte temperatuur heb je in mei en september -, het leven is er relatief goedkoop en er is genoeg op het eiland te doen en te zien om elke soort van toerist te bekoren. Onder de aan te raden bezienswaardigheden vind je onder meer de overblijfselen van het legendarische kolossale Minoïsche paleis van Knossos in de buurt van Heraklion, de indrukwekkende achttien kilometer lange Samariakloof in het westen van het eiland, het palmbomenstrand Vai in het oosten en het centraal gelegen Arkadi-klooster. Ook onder de zeespiegel is Kreta de moeite waard: duikers kunnen zich vergapen aan zeldzame fauna en flora, restanten uit de Griekse oudheid en zelfs wrakken van vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog.

    Hoteltip
    Sea Side Resort & Spa *****. Mooi all-inclusivehotel in de buurt van Heraklion op een rots die uitsteekt in de zee. 1 week vanaf 810 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten in een kamer met privézwembad en zeezicht vanaf 1.500 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Neckermann

    Dubrovnik in Kroatië: boottocht op de Adriatische Zee
    Ook Kroatië is zo'n land dat niet direct bij je opkomt als je aan een warme zonbestemming denkt. Onterecht, want de pracht van dit land, het mediterrane klimaat en de nog relatief rustige toeristische centra maken Kroatië tot een niet te versmaden vakantieland. Van mei tot en met september is de temperatuur er perfect. Bovendien valt er heel wat te bekijken. Vooral de meer dan duizend eilandjes en hun vele pittoreske vissersdorpjes zijn een streling voor het oog en nodigen uit tot een meerdaagse boottocht. Je kan zelf zeilen, maar ook een boot met bemanning huren. Natuurpracht vind je ook op het vasteland. Vooral de watervallen van Nationaal Park Krka, op zo'n 50 km ten noorden van Split, zijn een bezoek waard. Helemaal onderaan in de zuidpunt van Kroatië ligt de oude havenstad Dubrovnik, de parel van de Adriatische Zee, door Unesco beschermd.

    Hoteltip
    Hotel Dubrovnik Palace *****. Luxehotel op het schiereiland Lapad met eigen strand en duikcentrum, vijf restaurants en wellnesscentrum. 1 week kamer met ontbijt vanaf 1.000 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten halfpension in een suite vanaf 2.500 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Thomas Cook, VIP Selection

    St. Julians op Malta: rondkuieren in werelderfgoed
    Met amper 316 vierkante kilometer oppervlakte is het gemakkelijk om over het piepkleine dwergstaatje Malta heen te kijken wanneer je op zoek bent naar de geschikte locatie voor je perfecte vakantie. Toch vinden steeds meer toeristen hun weg naar de kleine eilandengroep in de Middellandse Zee. Terecht, want niet alleen is de temperatuur er van mei tot juni en van september tot oktober perfect, er valt ook ontzettend veel te bezichtigen. Alleen al in de hoofdstad Valletta, die al sinds 1980 op de Werelderfgoedlijst van Unesco staat, is het heerlijk rondkuieren. Nog authentieker is het centraal gelegen middeleeuwse stadje Mdina. Het is zo goed als autovrij, maar dat maakt het alleen maar leuker. En dan zijn er ook nog de duizenden jaren oude megalithische tempelcomplexen die aantonen dat zelfs onze verre voorouders al wisten dat het goed toeven is op Malta. Nog één extra bewijsstuk: de Blauwe Lagune, een prachtige lagune tussen de eilandjes Comino en Cominotto, die zo oogstrelend mooi is dat je er nooit meer weg wil.

    Hoteltip
    The Westin Dragonara Resort *****. Prachtig luxehotel op een privéschiereiland met eigen casino en verscheidene restaurants. 1 week kamer met ontbijt vanaf 850 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten halfpension in een suite met bubbelbad, aparte slaapkamer en zeezicht vanaf 2.600 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Neckermann, VIP Selection

    Costa Adeje op Tenerife: aan de voet van een slapende vulkaan
    Tenerife is het grootste eiland van de Canarische Eilanden en ook het drukst bezochte. Aan de kust is het er bijna het hele jaar door een drukte van jewelste. Maar Tenerife heeft dan ook veel meer te bieden dan de gemiddelde Spaanse costa. Niet alleen is het er zo goed als altijd aangenaam warm (in mei, juni, september en oktober is de temperatuur perfect), het binnenland van Tenerife is bovendien van een buitenaardse schoonheid. De slapende vulkaan Pico del Teide, die 3.718 meter boven de zeespiegel uittorent en het eiland domineert, heeft het landschap en de flora unieke kenmerken meegegeven die je nergens anders op de wereld terugvindt. Een bezoek aan het omringende natuurpark en - als het mooi weer is - een beklimming met de kabellift naar de ijskoude top zijn een absolute must. Ook aan de noordkant van het eiland, waar een iets milder klimaat heerst, kan je prachtige wandelingen maken. Maar voor de luxeresorts, de stranden, de golfbanen en de winkels moet je toch vooral in het tropische zuiden zijn.

    Hoteltip
    Hotel Jardines De Nivaria *****. Elegant hotel met prachtige tuin en heerlijke en gevarieerde keuken. 1 week kamer met ontbijt vanaf 1.100 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf nachten halfpension in een suite met salon en uitzicht op zee vanaf 2.500 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Jetair

    Funchal op Madeira: wandelen op het groene eiland
    Het is wat minder populair dan de zuidelijker gelegen Canarische Eilanden, maar het groene eiland Madeira hoeft niet onder te doen voor de Spaanse archipel. Het vulkanische eiland in de Atlantische Oceaan mag uitpakken met een prachtige natuur, een heerlijk zacht klimaat en temperaturen die in augustus en september de perfectie benaderen. Zandstranden vind je er niet, maar daarvoor kan je naar het eilandje Porto Santo, waar je een meer dan acht kilometer lang gouden strand vindt. In de hoofdstad Funchal is echter meer dan genoeg te zien en te beleven. Breng een bezoekje aan de kleurrijke Mercado dos Lavadores, de overdekte markt, of neem de gondelbaan naar de wijk Monte. En dan zijn er nog de honderden kilometers mooi aangelegde wandelpaden die door de laurierbossen lopen. Wandelschoenen meebrengen is een must.

    Hoteltip
    he Cliff Bay *****. Prachtig hotel op een schiereiland met privéstrand, uitzicht over de oceaan en een restaurant met Michelin-ster. 1 week kamer met ontbijt vanaf 1.100 dagen, inclusief vluchten.

    Perfectie: Negen nachten halfpension in een suite met bubbelbad vanaf 2.600 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Neckermann, Pegase

    Sal op Kaapverdië: witte zandstranden en azuurblauwe zee
    De Kaapverdische Eilanden voor de westkust van Afrika zijn de ideale bestemming voor wie niet te lang wil vliegen maar wel droomt van kilometerslange witte zandstranden en een azuurblauwe zee. Tussen december en juni zijn de temperaturen nagenoeg altijd perfect. De palmbomen moet je er wel zelf bij verzinnen, want veel groeit er niet op de twee populairste eilanden Sal en Boa Vista. Al loont het voor avontuurlijkere bezoekers de moeite om eens per boot of per binnenlandse vlucht enkele van de andere eilandjes te bezoeken waar je wel kan genieten van prachtige vergezichten en de grillige natuur.

    Naar culturele hoogtepunten of historische monumenten is het ook vruchteloos zoeken op Kaapverdië, maar in ruil krijg je de perfecte vakantiesfeer: languit genieten op het strand, dolfijnen en walvissen spotten op zee of je eerste poging wagen om overeind te blijven op een surfplank, het kan allemaal. En dat bovendien in een land dat nog niet ten prooi is gevallen aan het massatoerisme.

    Hoteltip
    Meliá Tortuga Beach Resort & Spa *****. Gloednieuw all-inclusivehotel direct aan een gigantisch zandstrand en met verschillende restaurants en een uitgebreide spa. 1 week vanaf 1.100 euro, inclusief vluchten.

    Perfectie: Elf dagen in een suite vanaf 1.700 euro, inclusief vluchten.

    Boeken: Jetair, Neckermann, Sunjets

    (Bron: HLN.be)

    » Reageer (0)
    03-04-2013
    Kopenhagen

    Kopenhagen: hippe stad op mensenmaat

    Het moderne operagebouw is bijna volledig omgeven door water, zo kan je er met de boot aanmeren.

    Kopenhagen is hip. Dankzij de topserie 'The Bridge', maar ook omdat de Deense hoofdstad als voorbeeld wordt genoemd door zowel de Gentse burgemeester Termont als zijn Antwerpse ex-confrater Janssens. Wat maakt deze noordelijke citytrip-bestemming zo bijzonder?

    Dol op terrasjes en fietsen? Dan is Kopenhagen zeker je ding.
    Kleurrijke huisjes in typische Deense architectuur op de kade van Nyhavn.
    Royal café, dé tearoom in Kopenhagen, voor een lekkere koffie en dessert.
    Strøget is Kopenhagens belangrijkste winkelstraat én voetgangersgebied.
    Het bekende bronzen standbeeld van de Kleine Zeemeermin - of Den Lille Havfrue - in de haven van Kopenhagen, genoemd naar het gelijknamige Andersen-sprookje.

    Het unieke karakter vormt het handelsmerk van Kopenhagen. De stad is er - terecht - meermaals voor bekroond: 's werelds meest leefbare stad; tophotspot in het World Happiness Report door de VN en Designhoofdstad van de Wereld. Dat heeft veel te maken met de schaal van de stad. Kopenhagen leeft op mensenmaat: nagenoeg alles ligt op wandel- en fietsafstand, de auto is grotendeels gebannen uit de binnenstad. In amper 20 minuutjes kan je de stad per fiets doorkruisen.

    Bovendien ontwikkelden Denen de kunst om gebruiksvoorwerpen en architectuur praktisch én mooi te maken. Die verfijndheid en goede smaak zijn in het straatbeeld verweven. Dat merk je meteen als je door de langste autovrije shoppingstraten van Europa wandelt, Strøget en Købmagergade. Ontdek er ook hoe (vaak futuristische) nieuwbouw in harmonie staat met historische panden vol tierelantijnen. Parken en water zijn in het stadsbeeld geïntegreerd, waardoor de sfeer zelfs op donkere dagen licht en helder aanvoelt. Misschien is het wel daardoor dat Hans Christian Andersen hier zijn 159 wondere sprookjes kon bedenken.

    In de aanloop naar de recente stembusgang liet de Gentse burgervader Daniël Termont geen kans onbenut om zijn liefde voor Kopenhagen uit te spreken. Dat heeft veel te maken met de efficiëntie waarmee bewoners en bezoekers door de stad geleid worden. Verkeerslichten zijn op zo'n manier afgestemd dat fietsers nagenoeg in één ruk door de stad kunnen trappen. Fietspaden zijn breed en opvallend van kleur. Blauw, al ziet Termont ze in zijn stad wellicht liever rood. Argeloze toeristen lopen de overvloed aan tweewielers en fietskarretjes vaak voor de voeten, maar je kan er niet naast het fietsgegeven kijken: op bijna elke straathoek staan fietsrekken, heel wat logies (ook hotels) verhuren fietsen en van april tot oktober stelt de stad er gratis meer dan tweeduizend beschikbaar.

    Je vindt ze in 110 fietsparkings, verspreid over de stad en ze zijn zo mee te nemen, mits je een kleine borg betaalt: een muntje van 20 Kronen (nog geen 3 euro) dat je terugkrijgt bij inlevering op gelijk welke andere plek. Het bekende stadsfietsensysteem dus, dat zich intussen ook bij ons heeft doorgezet. Met dat verschil dat een groot deel van de fietsen geen slot meer heeft. Het kan dus gebeuren dat je tweewieler weg is als je hem ergens achterlaat. "Neem dan gerust een andere", zeggen de Kopenhagers. Let wel op: stadshuurfietsen mogen niet buiten de toegestane zone gebruikt worden. De politie kijkt daar scherp op toe.

    Nyhavn
    Begin je citytrip met een bezoek aan Nyhavn. Niet alleen zeer praktisch als je er een van de vele leuke hotelletjes geboekt hebt, maar je bent je meteen in een van de meest sfeervolle wijken. Historische huizen in diverse kleuren prijken er naast oude pakhuizen, opslagplaatsen en loodsen van 200 à 300 jaar oud die door jonge architecten zijn omgetoverd tot stijlvolle accomodaties zoals het 71 Nyhavn Hotel (150 kamers) en Admiral Hotel (360 kamers). Langs dit havenkanaal, dat in de 17de eeuw werd gegraven naar het centrum van de stad, beleef je de zo geroemde losse sfeer van Kopenhagen. Nyhavn mag dan ooit berucht geweest zijn omwille van matrozen die er bier, prostituees en vertier zochten, nu pronkt het met hippe restaurants, gezellige (verwarmde) terrassen en schepen die tot bar zijn omgebouwd. Pleziervaartuigen en rondvaartboten beginnen er hun excursies, waarmee je onder meer langs het in 2004 geopende beroemde operagebouw kan varen. Op enkele passen van Nyhavn - al meteen van over de brug naar het oude centrum - vind je de bijzonderste paleizen en musea op wandelafstand en beginnen de winkelstraten. Leuk om weten: ook de langste winkelstraat van Europa ligt hier aan je voeten.

    Hotelgastronomie
    Een andere publiekstrekker van Kopenhagen speelt zich af op je smaakpapillen. Deze stad manifeerste zich de voorbije jaren immers als een culinair Mekka. Te beginnen met het wereldberoemde Noma, het een in schitterend verbouwd pakhuis ondergebrachte toprestaurant dat al drie jaar op rij is uitgeroepen tot beste ter wereld. Maar ondanks deze keukenhegemonie pronkt Noma nog 'maar' met twee Michelinsterren. Chef René Redzepi gebruikt alleen Scandinavische ingrediënten: het huisbier is gekruid met berkensap en brandnetels, roomijs met berk en honing, garnalen met algen, terwijl het drinkwater uit Groenland komt. Uiteraard hangt aan zo'n status een erg stevig prijskaartje, en de kans dat je er zo kan binnenlopen is onbestaande. Er zijn immers maar twaalf tafels, wat maakt dat je maanden van tevoren moet reserveren.

    Maar culinair Kopenhagen is veel meer dan de wereldtop. De 'Scandinavische restaurantrevolutie' ontstond midden jaren 90 onder invloed van Torben Olsen, eigenaar van onder meer de Ketchup Cafés, Café Victor, Dan Turelles, Café Sommersko en Ultimo, en wordt gekenmerkt door de combinatie van creatieve interieurs en een internationale keuken.

    In Kopenhagen is het trouwens trendy om in hotelrestaurants te dineren. Radisson Blu, Clarion Hotel Neptun, Hilton Copenhagen Airport, Hellerup Parkhotel, Skovshoved Hotel, D'Angleterre, 71 Nyhavn, Konig Frederik en Alexandr, Marriott en Sofitel wonnen zelfs buitenlandse culinaire wedstrijden. Salt, in het Admiral Hotel (****) aan Nyhavn Waterfront staat bekend om zijn Deense (vis)keuken met Franse toets. Gastronomie en circus gaan dan weer samen bij Wallman's Dinner Show, waar acrobaten, dansers en zangers in een oud circusgebouw optreden terwijl je van een viergangenmenu geniet. De artiesten dienen op tijdens de breaks en na het diner transformeert de tent in één grote nachtclub (Wallmans).

    Lunchen is knap lekker in Lumskebugten, een taverne die al bestaat sinds 1854 en waar je visbereidingen en haringspecialiteiten eet (Lumskebugten), en Café Norden, net naast het populaire warenhuis Illum in Østergade. Ida Davidsen is tot slot al sinds 1888 dé plek om te smullen van de Deense klassieker smørrebrød. Niet zomaar een snee brood met boter en iets lekkers erop, maar een meer dan ruime keuze tussen 250 heerlijke open sandwiches. (Ida Davidsen)

    Kerst in Kopenhagen
    Op een boogscheut van het stadhuis ligt Tivoli, het eerste themapark in Europa, geopend in 1843. Op het eerste gezicht een beetje oubollig omdat het niet te vergelijken valt met de hypermoderne pretparken van vandaag, maar geloof ons als we zeggen dat het toch een bezoek waard is. Al was het maar omwille van de speciale sfeer en restaurants naar ieders beurs. Het pretpark is normaal 's winters gesloten, maar wordt voor de eindejaarsfeesten en de kerstmarkt speciaal geopend. Zodra de duisternis valt, betreed je een feeëriek verlicht park. Heel de maand december zijn er trouwens gratis kerstconcerten in onder meer de Garnisons-, Jezus- en Holmenskerk. Wie van gezellige kerstmarkten en andere festiviteiten zoals optochten, muziek en zang houdt, moet op 13 december naar het plein voor het stadhuis voor de Luciaverkiezingen. Het Lucia-feest is een van oorsprong Zweeds gebruik waarbij meisjes in witte kleding en met kaarsjes op het hoofd het gezin en de ouderen ontbijt op bed brengen. Vandaag is het een in heel Scandinavië verspreid volksfeest, met in de meeste steden een vrolijke Lucia-verkiezing, waarbij lokale meisjes naar de kerstkroon dingen.

    Logeren
    Hotel Du Nord (***): nabij centraal station en Tivoli. Tweepersoonkamer en ontbijt vanaf 76 euro per persoon per nacht, 1 kind gratis t/m 3 jaar, vanaf 4 jaar vanaf 45,90 euro.

    Hotel 71, Nyhavn (****): met ontbijt vanaf 99,90 euro per persoon per nacht, derde bed gratis t/m 2 jaar, 64,30 euro 3-11 jaar en 82,60 euro vanaf 12 jaar. Beide Jetair Citytrips.

    Wat kost wat?
    Glas bier: Veel hotels serveren 40 cl glazen tegen 45 à 65 DKK (6,03 - 8,71 euro), op andere plaatsen krijg je daar 50 cl voor. Tivoli is duurder met makkelijk 70 DKK (9,38 euro) voor 50 cl.

    Glas witte wijn: 6,70 tot 9,38 euro

    Koffie: Ruime keuze aan coffeeshop-ketens(zoals Barosso), gespecialiseerde koffiebars en café's, veelal trendy ontmoetingsplaatsen voor jong en oud. Er is zelfs een Copenhagen Coffee Academy om heel het Copenhaagse koffiegebeuren te stimuleren. Gemiddeld 30 - 40 DKK (4 tot 6,7 euro)

    IJsje: 2 bollen, ± 25 DKK (3,35 euro)

    Large Mc Menu: ± 65 DKK (8,70 euro) voor fastfood type Big Mac.

    Taxi: Instappen kost 22 DKK (3 euro), dan 8 DKK(1 euro) per km. Ritje luchthaven-stadscentrum: 250 tot 300 DKK (40 euro).

    Metro en bus: 24/24 uur metro en bus met één ticket. Prijs hangt af van aantal zones. Twee zones in 1 uur kost 24 DKK (3,216 euro), 24 uur/alle zones 125 DKK (16,75 euro). Een 3-zone multi-ride ticket (10 ritten) kost 190 DKK (25,46 euro) en kan door meerdere personen gebruikt worden. Ticketautomaten in de luchthaven en stations. Luchthaven: op ± 8 km van centrum. 14 tot 20 minuten met metro. Om de 20 minuten trein naar Central Station (36 DKK of 5 euro) in 12 minuten. Met de bus duurt het te lang (55 minuten).

    Copenhagen Card: Vrij gebruik van metro, trein en bus, en gratis toegang tot meer dan 60 attracties. Te koop bij Copenhagen Right Now, de servicebalie in de luchthaven en grotere stations, 32,90 euro/24 u. en 63,90 euro /72 u. Kids: 15,90 en 31,90 euro. Twee kids t/m 9 jaar gratis per volwassene.

    (Bron: HLN.be)

    » Reageer (0)
    Spanje; Costa Blanca

    Aan de wandel met ‘de week’: Els Frares en de Sierra de Serella


     

     
    In het binnenland van de provincie Ali­cante zijn de prachtigste plekjes te vinden. Een mooi voorbeeld daarvan is Els Frares, een strook van grillige steenformaties die doen denken aan achter elkaar aan lopende monniken. Ze liggen aan de achterkant van de Sierra de Serella en zijn via een mooie wandeling te bereiken.
     
    Praktische informatie
     
    Duur: circa 2,5 tot 3,5 uur (twee opties)
     
    Moeilijkheidsgraad: Middel tot moeilijk (schoeisel met goed profiel noodzakelijk)
     
    Beginpunt: Het beginpunt van de wandeling is het dorpje Quatretondeta in de Valle de Seta. Quatretondeta is op vele manieren te bereiken, bijvoorbeeld via Benissa, Jalón, Parcent en Castell de Castells; via Altea, Callosa d’en Sarrià, Tárbena en Castell de Castells, via Benidorm, La Nucía, Guadalest, Beniman­tell, Confrides en Benasau of via El Campello, Jijona, de Car­rasqueta-bergpas en Be­nilloba. In de eerste twee gevallen komt u de Valle de Seta bij Famorca binnen en kiest u in Facheca de afslag Quatretondeta. In het derde en vierde geval kiest u tussen Be­nilloba en Benasau de richting?Gorga en is dat de eerste plaats in de Valle de Seta die u tegenkomt. Midden in?Gorga gaat de afslag naar Quatretondeta heel schuin rechtsaf en ze is gemakkelijk voorbij te rijden. U rijdt Quatretondeta niet in maar blijft de CV-754 volgen. Precies bij kilometerpaal 5 van deze weg staat een informatiebord van routes. Hier slaat u af en u rijdt enkele honderden meters door tot u aan de kant van de weg kunt parkeren.
     
    Wandeling
     
    Op het informatiebord heeft u kunnen zien dat hier twee gemarkeerde routes lopen, de CV-23 en de CV-24. U volgt een deel van deze route en kunt zich dus enige tijd laten leiden door de geelwitte markeringen, die vrij duidelijk zijn aangegeven.Het asfalt is inmiddels overgegaan in grind en u vervolgt de grindweg al wandelend in de richting van de Sierra de Serella. Na vijf minuten ziet u aan de linkerkant van de weg een prachtige oude steeneik, de Carrasca de la tía Sofía. Deze boom is 250 jaar oud en 8 meter hoog. U heeft hier ook al een mooi uitzicht op ‘Els frares’, de rotsformaties die zich op driekwart van de berghelling bevinden.Frares is het Valenciaanse woord voor monniken en er gaat een mooie legende over de achtergrond van deze naam. In vroeger eeuwen zou er een klooster hebben gelegen in de Sierra de Serella en een groep monniken was op een koude namiddag op weg naar dit klooster. De sneeuw viel met dikke vlokken neer toen ze langs de steeneik kwamen en een bedelaar zagen zitten, die hen om een aalmoes vroeg. De monniken wilden het klooster echter voor het donker bereiken en bleven niet stilstaan. De volgende ochtend, toen het was opgeklaard, zag een herder die met haar kudde door de bergen liep, dat de groep monniken was versteend en ook het klooster was veranderd in een steenformatie.
     
    U slaat direct na de steeneik linksaf en loopt nu evenwijdig aan de bergketen.

     

    Na een paar minuten bereikt u een V-splitsing waar u de rechter ofwel onderste weg neemt. U negeert een weg linksaf en blijft het doorgaande pad volgen waar het langzamerhand stijgt. Langs het pad staan blauwe druifjes, margrietjes en gaspeldoorn. U negeert een pad rechtsaf dat naar een huisje leidt en komt na in totaal 30 minuten wandelen bij een T-splitsing. Hier slaat u rechtsaf, richting bergketen. U passeert een informatiebord over het florareservaat van de EU dat hier de planten moet beschermen en bereikt korte tijd later een bron, de Font de l’Espinal. Naast de bron, waaruit u water kunt tappen, staat een kromgebogen amandelboom die gestut wordt met een paal en ook weer een informatiebord over de plantensoorten.
     
    Omdat er aan de voet van de steenformaties plekken zijn waar niet of nauwelijks zon komt, komen hier bijzondere plantensoorten voor en ook veel loofbomen. Deze loofbomen be­ginnen nu juist uit te lopen, dat is een mooi gezicht. Na het passeren van de bron wordt het pad smaller en steiler. Het zigzagt om­hoog en komt door een stuk bos met veel omgewaaide en omgehakte bomen. Na in to­taal een uur wandelen komt u terecht op een vlakte van stenen. Het pad zigzagt nog even verder tot u op enkele tientallen meters onder een indrukwekkend steile rotswand bij een T-splitsing komt. Rechtsaf loopt een smal paadje dat niet is aangegeven maar dat u wel wat dichter bij de monniken van steen brengt. De eerste tien minuten van dit pad zijn niet zo moeilijk. U moet geen hoogtevrees hebben en u moet heel goed kijken waar u loopt om niet weg te glijden, maar de uitzichten op de formaties boven u zijn dit ongemak helemaal waard. Op het punt waar het pad flink om­hoog begint te lopen, raad ik aan om te keren. Het pad gaat wel verder maar wordt heel pittig en is soms lastig te vinden. Nadat u zich vergaapt heeft aan de spitse steenformaties, de ronde gaten en andere wonderen die de erosie hier verricht heeft, keert u dus om en loopt terug naar de genoemde T-splitsing onder de rotswand. U loopt nu de linkerkant op en ziet dat hier de geelwitte strepen weer terug zijn.
     
    Dit pad loopt nog een stukje omhoog en slaat vervolgens de hoek om. Onder u ligt een prachtige kloof, de Barranco Hondo, en ook terugkijkend is het uitzicht schitterend. De Valle de Seta wordt ge­vormd door zeven dorpjes en vanaf dit pad zijn de drie die aan de overkant liggen te zien: Balones, Beni­massot en het piepkleine Tollos.
     
    Het pad voert door een stukje steenvlakte en daalt dan gedurende enkele minuten. Circa 25 minuten na het passeren van de T-splitsing komt u uit bij een bron, de Font Roja, met enkele bankjes. Er staan hier wegwijzers van de CV-23 en 24 en van een wandeling naar Facheca, de CV-182. Ik stel echter voor om deze rustige plek te gebruiken voor een rustpauze en dan terug te keren naar Quatretondeta. Voor wie toch verder wil wandelen: naar Pla de la Casa op 1379 meter hoogte, is het een steile klim die nog ongeveer een uur in beslag neemt, naar Benasau, een dorp aan de andere kant van de Serella, is het nog ongeveer anderhalf uur. Beide tochten bieden prachtige uitzichten en zijn vrij goed aangegeven, maar u moet altijd weer terug naar Quatretondeta via dit pad.U loopt dus terug langs de rand van de kloof, slaat de bocht om naar de Frares en neemt op de splitsing aan de voet van de steile rotswand het pad dat rechtsaf naar beneden langs de planten-informatiebordjes, de bron en de steeneik loopt.
     
    Terug bij de auto is het ook leuk een kijkje te gaan nemen in Quatretondeta, een dorpje waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan.
     
    Door: Bea Lutje Schipholt

    (Bron:Weekblad De Week)
     
    .

     


    » Reageer (0)
    31-03-2013
    Madrid
    Puerta del Sol, letterlijk het middelpunt van Madrid.

    Barcelona is het populairst, maar Madrid heeft wél de hipste hotels, de coolste restaurants en beste musea van Spanje. Ga in mei, vóór de grote hitte en neem onze favoriete adresjes mee.

    Ver van de Madrileense hectiek in Parque del Buen Retiro.
    Snuisteren tussen antiek, vintage mode en prullaria.

    Waar beginnen? Puerta del Sol, letterlijk het middelpunt van de stad. Hier ligt Kilómetro Cero, het nulpunt van de stad. Van hieruit worden alle Madrileense afstanden berekend en beginnen alle huisnummers bij één. Onder het plein het belangrijkste metroknooppunt, bovengronds zonnige terrasjes.

    Het aloude Parque del Buen Retiro is misschien wel het mooiste stadspark op aarde. Een groene oase te midden van de heksenketel die Madrid de klok rond is. Roeien op de vijver, een biertje op een van de terrassen, een potje petanca of picknicken met uitzicht op het fenomenale Palacio de Cristal. De halve stad komt hier 's zondags relaxen.

    In Madrid staan drie van 's werelds beroemdste musea op een kluitje: het Prado met klassieke kunst van grootmeesters als Goya en El Greco, het Museo Reina Sofia met moderne meesterwerken van Dalí en Picasso (Guernica), en het Museo Thyssen-Bornemisza met de prestigieuze privécollectie van de gelijknamige staalbaron, met onder meer Jan van Eyck en Mondriaan.

    Shoppen
    Madrid is een winkelwalhalla vol chique en hippe winkels van peperduur tot heel betaalbaar. Warenhuizen en grote winkels vind je tussen Plaza Callao en Sol, kleine traditionele winkeltjes rond Plaza Mayor, funky modeboetieks in Chueca en Calle Fuencarral, kunst en design in Malasaña. Voor de Louizalaan op z'n Madrileens trek je naar naar Salamanca- alleen is die hier een hele wijk groot. Op zondagochtend is El Rastro 's werelds grootste vlooienmarkt, met 3.500 stalletjes vol antiek, vintage mode en prullaria.

    Tapas en restaurants
    Viuda de Vacas (Calle Cava Alta 23) uit 1903: een zinken bar, haardvuur, gietijzeren wenteltrap en tapas om je vingers bij af te likken.

    Alhambra (Calle Victoria 9) is een stukje Andalusië in Madrid. De antieke tapasbar uit 1929 vol kleurige azulejos, hangende hammen, stierenkoppen en puike tapas, werd beroemd door Pedro Almodóvar.

    Ramses (Puerta de Alcalá 4) is champagnebar, bistro, restaurant, private dining room én nachtclub in één, door designer Philippe Starck voorzien van een eclectisch maar stijlvol interieur. (Ramses Life).

    Drinken en dansen
    Museo Chicote (Gran Vía 12) is een antieke cocktailbar uit 1931 en de beroemdste in Madrid. In het mahoniehouten art-deco-interieur nipten diva's als Grace Kelly, Ava Gardner en Bette Davis er aan hun manhattan naast Salvador Dalí en Ernest Hemingway. Het interieur is authentiek, de nachtelijke deejay's zijn nieuw (Museo Chicote).

    Circulo de Bellas Artes (Calle Alcalá 42) opende in 1926 als besloten cultuurcentrum, maar nu is iedereen welkom. Op de begane grond een chic café, dat de locals vanwege de enorme ramen La Pecera - het aquarium - noemen. Prima voor lunch, 's avonds zijn er tapas tussen de pilaren, beelden, spiegels en kroonluchters (Circulo de Bellas Artes).

    Kapital, Fabrik en Pachá zijn de populairste clubs. Denk er niet aan om voor 1 uur 's nachts te komen en hou na drieën rekening met lange rijen. Dat mag geen punt zijn: in Madrid is het 's nachts overal feest (Grupo Kapital).

    Logeren
    Chic: Paleishotel Gran Hotel Reina Victoria werd omgetoverd tot überhip 'personality hotel' ME. Een spectaculair stijlvolle combinatie van oud en nieuw. Boek de torensuite en kijk met een droge Martini uit over flonkerend Madrid vanuit je designbad of Eames Lounge Chair. Tweepersoonskamer vanaf 195 euro met ontbijt (Melia Madrid).

    Design: Ondanks de wat mindere locatie is Hotel Puerta America de hemel voor designliefhebbers. Elke verdieping werd ingericht door een andere designer. Vanaf 180 euro (Hoteles Silken).

    Budget: Kleiner dan de twee voorgaande designhotels, maar meteen ook prettiger geprijsd, is Room Mate Mario. Hip maar vrolijk design, lekker centraal en heel betaalbaar. De andere Room Mate-hotels - Laura, Alicia & Oscar - zijn al even fris en fruitig. Vanaf 65 euro (Room Mate Hotels).

    Praktisch
    Erheen: vanuit Brussel in 2 uur met Brussels Airlines, Air Europa of vanuit Charleroi met Ryanair.

    Beste periode: mei en juni (nog niet te heet), of in de vroege herfst.

    Reisgids: 100x Madrid, uitg. Lannoo

    (Bron:HLN.be)

    » Reageer (0)
    30-03-2013
    In Duitsland is het strandseizoen begonnen
    vorige | foto 1 van 8 | volgende

    In Duitsland is het strandseizoen begonnen...

    Goede Vrijdag markeert traditioneel het begin van het strandseizoen in Duitsland. En dus kunnen de winterjassen uit, de zwembroeken aan en de badhanddoek mee. Er zijn althans mensen die zich door de kou niet laten tegenhouden. Hier: Strandbad Wannsee in Berlijn. © ap


    » Reageer (0)
    Gezellige Paasdagen
    .







    » Reageer (0)
    29-03-2013
    Goede Vrijdag
    vorige | foto 1 van 18 | volgende

    Indonesiërs zoals Jezus aan het kruis genageld

    Op Goede Vrijdag imiteren katholieke fanatici wereldwijd de kruisiging van Jezus en dat levert huiveringwekkende beelden op. Niet alleen op de Filipijnen namen gelovigen deel aan het ritueel, ook in Indoniëse - dat slechts drie procent katholieken telt - lietten mensen zich kruisigen. © Getty


    » Reageer (0)
    Vrolijk Pasen
    Duitser hangt 10.000 eieren in een boom.
    © getty.

    Volker Kraft liet zich niet afschrikken door de winterkou in Saalfeld en versierde opnieuw zijn paasboom met tienduizend eieren. Tradities zijn er om gerespecteerd te worden en daar kon het gure winterweer geen stokje voorsteken. Kraft deed zijn familienaam alle eer aan tuigde ook dit jaar weer de appelboom in zijn tuin op.

    © afp.
    © afp.

    "Het was wel een uitdaging dit jaar. Het gure weer maakte het ons niet makkelijk maar we hebben de klus op tijd kunnen klaren", aldus Volker. De boom staat alweer te schitteren in de tuin en het hek staat open. Het Duitse stel verwacht ook dit jaar weer vijftienduizend bezoekers. In de boom hangen dit jaar exact 10.030 eieren, allemaal met de hand geschilderd of versierd. Volgens de website van Thüringen is het dan ook de "mooiste en meest spectaculaire paasboom van de wereld".

    Het idee voor de boom deed Volker 45 jaar geleden op. De Duitser passeerde toen op weg naar school een struik die versierd was met paaseieren en dat trof hem. "Ik wist toen al dat ik ooit ook een paasboom wou voor mijn kinderen." De start was nog vrij bescheiden. Het eerste jaar hingen er precies 18 eieren in de appelboom. Maar de boom werd elk jaar groter en ook het aantal eieren nam gestaag toe. Halfweg de jaren negentig hing het paar duizend eieren op en vorig jaar werd de kaap van tienduizend gehaald.

    Kraft is er weer helemaal klaar voor. Nu de job geklaard is, neemt hij weer plaats in zijn tuinhuisje en geeft hij rustig antwoord op de vragen van de bezoekers. En die liggen voor de hand. "Ze vragen hoelang ik er over doe, hoeveel eieren er in de boom hangen en hoe ik op het idee gekomen ben", lacht de minzame Duitser. "Neen, ik vraag geen inkomgeld. Iedereen is welkom, iedereen mag meegenieten van de kleurenpracht." Hij verkoopt wel postkaartjes van de boom en gekleurde eieren. Het laatste zijn kunstwerkjes van de hand van zijn vrouw en dochter. Soms krijgt hij ook versierde eieren van bezoekers cadeau en daar zijn ook echte pareltjes bij. Trots is hij zeker op het ei met de afbeelding van London Bridge of het presentje van een Amerikaanse toerist die hem een exemplaar met de beeltenis van Bill en Hillary Clinton schonk.

    Kraft denkt nog lang niet aan stoppen. De 75-jarige heeft een grote drijfveer. "De lichtjes in de ogen van de bezoekers en het enthousiasme van de kinderen. Daarom blijf ik elk jaar opnieuw de eieren in de boom hangen", glundert hij. De poort van zijn tuin blijft nog het ganse paasverlof open. Daarna haalt hij opnieuw alle eieren uit de boom en dat is geen sinecure. Elk jaar sneuvelen er 200 tot 500 exemplaren.

    © afp.
    © epa.
    © afp.
    © getty.
    © afp.
    © getty.
    © afp.

    (Bron:H LN.be)

    » Reageer (0)
    15-03-2013
    Pannenkoekendag
    .
    Image and video hosting by TinyPic

    » Reageer (0)
    14-03-2013
    Spanje Costa Blanca

    Feestwoordenboek: over ninots, falleras, plantà en mascletà

    De regio Valencia staat de komende da­gen in het teken van de Fallas-fees­ten. Net als de woorden die we in de andere delen van het ‘feestwoordenboek’ hebben behandeld, hebben ook de Fallas vaste onderdelen en typische woorden, die wel wat uitleg kunnen gebruiken.
     
    In?Valencia, maar ook in Alicantijnse plaatsen als Denia, Pego, Calp en Benidorm, worden deze week de Fallasfeesten ge­vierd. Dat feest begint met opbouwen van deze Fallas, beeldengroepen die gemaakt zijn van brandbaar materiaal en die in de nacht van 19 op 20 maart in de brand worden gestoken. Het woord Falla is Valen­ciaans en het komt van het Latijnse woord voor fakkel: facla.
     
    Met de Fallasfeesten vieren de mensen het einde van de winter. Dat wordt in Va­lencia al sinds de achttiende eeuw op een feestelijke manier gedaan, waarbij in de geschiedenisboeken te lezen valt dat het de plaatselijke timmerlieden waren die de aanzet gaven tot de huidige Fallas. Zij maakten aan het einde van de winter hun werkplaatsen schoon, veegden de houtschilfers bijeen, voegden resten hout en oude rommel toe en staken het geheel in brand omdat dat een zuiverende werking zou hebben.
     
    Al in 1740 gingen sommige van deze brandstapels vergezeld van een satirische bijbetekenis. Er werden poppen van gehate personages gemaakt van textiel en karton en deze bespotte personages werden meeverbrand. Toen de gemeente Valencia in 1895 prijzen begon uit te reiken voor de meest originele Falla veranderde de aard van de beelden: ze werden kunstzinniger en men ging beter materiaal gebruiken. Textiel en karton werden vervangen door papier-maché en nog veel later door piepschuim, de beeldengroepen werden steeds groter en ingenieuzer en het ontwerpen en vervaar­digen van Fallas groeide zelfs uit tot een erkend beroep. Vandaag de dag worden er alleen in de stad Valencia al 385 brandbare creaties neergezet. Dit zijn de grote beeldengroepen, de kinderbeelden (die kleiner en eenvoudiger zijn) en de entrees van de barracas, de feesttenten.
     
    Wat niet veranderd is ten opzichte van vroeger eeuwen, is dat elke wijk zijn eigen falla heeft. Een wijk kan zelf bepalen in welke categorie het wil meedingen naar de prijzen voor mooiste falla. Dat hangt namelijk af van de hoeveelheid geld die de feestvereniging in die wijk eraan wil besteden. De Fallas van de hoogste categorie zijn ware monumenten die vele tientallen meters hoog zijn en die vele tienduizenden euro’s kosten. Elke wijk bedenkt ook zijn eigen thema en meestal zijn er in de beeldengroepen actuele thema’s en bekende personages uitgebeeld, op een satirische manier.
     
    Een Falla is dus een beeldengroep en in die beeldengroep spelen personages de hoofdrol. Deze uitgebeelde personages zijn de zogenoemde ninots. Dit woord kan worden afgeleid van het Catalaanse woord voor pop. Elke falla heeft meerdere en soms zelfs een groot aantal ninots en de feestvereniging van elke falla kiest haar meest geslaagde ninot uit om deze tentoon te laten stellen tijdens de speciale exposities, die in zowel Va­lencia als Denia in de weken voorafgaand aan de Fallas-feesten worden georganiseerd.

     

    Het publiek kan de ninots komen bekijken en bovendien via stemming laten weten welke ninot het meest in de smaak valt. De ninot met de meeste publieksstemmen krijgt de titel ‘ninot indultado’, hetgeen ‘de begenadigde ninot’ betekent. Deze piepschuimen pop zal als enige niet in de brand worden ge­stoken op 19 maart. De ninot indultado wordt uit de Falla verwijderd voordat de beeldengroep in de brand gaat en ze krijgt (in Valencia) een plekje in het plaatselijk feestmuseum.
     
    Omdat de fallas tegenwoordig zo groot en ingewikkeld zijn, is het neerzetten van de beeldengroepen een hele klus. Toch is de organisatie er heel streng in en de wijken krijgen slechts één dag de tijd om de kinderbeelden neer te zetten en één dag om de grote beeldengroepen op te bouwen. Dit neerzetten van de beelden wordt de plantà genoemd. Het is duidelijk dat dit Valenciaanse woord van het werkwoord plantar (planten, neerzetten) komt. In de avond van de 16e maart moeten alle beeldengroepen opgebouwd zijn en wat er niet af is, mag ook niet meer later worden toegevoegd.
     
    Vanaf de 15e maart is een groot deel van de stad dus voor verkeer afgezet. De beeldengroepen en de barracas nemen pleinen en straten in beslag en voor even is het de voetganger en niet de auto die de dienst uitmaakt. Elke wijk heeft zijn eigen feestvereniging en van elke vereniging gaat een deel van de leden tijdens de feesten ge­kleed in traditionele kledij. In deze kledij lopen de falleras en falleros in optocht door de wijk en soms bezoeken ze, begeleid door muziek, bevriende wijken. Zodoende is de stad voortdurende gevuld met deze kleine optochtjes. De kledij van de fallera bestaat uit een lange jurk met een prachtige geborduurde rok. Het haar is kunstig opgestoken in drie knotjes en wordt versierd met sierkammen. De fallero gaat eenvoudiger gekleed, zijn kostuum van pofbroek, wit overhemd en vestje heeft Moorse invloeden en is afgeleid van landbouwers uit vroeger eeuwen.
     
    Elke feestvereniging vaardigt maanden voor het begin van de feesten één fallera af als kandidaat voor de verkiezing van de feestkoningin. De uiteindelijk gekozen ko­ningin neemt met haar prachtige fallera-kostuum een belangrijke rol in bij officiële feestonderdelen als de plantà, de bloemenofferande en de cremà (zie hierna).
     
    Een Spaans feest is niet compleet zonder vuurwerk en dat geldt zeker voor de Fallas in Valencia. Vanaf 1 maart wordt er elke dag om 14.00 uur een zogenoemde mascletà georganiseerd. Het woord mascletà komt van het Valenciaanse woord voor een be­paald soort rotje, de masclet. Op het plein voor het stadhuis van Valencia worden lange koorden opgehangen met daaraan honderden rotjes gebonden. De koorden zijn met papier omwikkeld zodat de vonken sneller overspringen. Om precies 14.00 uur wordt het eerste rotje afgestoken en wat dan volgt is een lawaai dat kan oplopen tot 120 decibel en dat ongeveer vijf minuten duurt. De Valencianen zijn dol op dit onderdeel, ze willen er zo dicht mo­gelijk bij staan om het lawaai in hun hele lijf te voelen. De buitenlandse toeristen hebben vaak meer be­wondering voor het siervuurwerk, dat tussen 15 en 19 maart elke avond wordt afgestoken en waarvan dat van 18 maart het langste en mooiste is.
     
    De Fallas eindigen met de dag van San José, in?Spanje tevens Vaderdag. Op de late avond van deze dag verzamelen de mensen zich rondom de beeldengroepen en laten zich zoals elk jaar fascineren door het vuur van de cremà. ‘Cremar’ betekent verbranden en dat is dan ook precies wat er met de prachtige piepschuimen creaties gebeurt: de één na de ander gaat in vlammen op.
     
    Door: Bea Lutje Schipholt

    (Bron:Weekblad De Week)

    » Reageer (0)

    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.nl - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jou eigen blog!