Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Kleding,
een bikini of zwembroek en wat leesboeken: grote kans dat jij dit
inpakt als je op vakantie gaat. Maar niet iedereen neemt standaard
spullen mee. De douane vindt de gekste dingen: acht vreemde vondsten op
vliegvelden over de hele wereld.
1. Schildpad vermomd als hamburger
Huisdieren
zijn belangrijk. Dat vond ook mr. Li, een man die per se zijn schildpad
mee wilde tijdens zijn reis. Hij hoopte langs de douane te komen door
het diertje tussen een hamburgerbroodje in een kartonnetje van een
bekende fastfoodketen bij zich te dragen. De schildpad werd ontdekt en
mocht niet mee, maar gelukkig kon mr. Li nog snel een vriend opbellen om
voor zijn huisdier te zorgen tijdens zijn reis.
2. Kilo cocaïne in pruik
Als
iets niet mee mag, word je vanzelf creatief. Zo blijkt. Een vrouw uit
Suriname verstopte een kilo cocaïne in haar pruik, in de hoop dat ze het
kostbare poeder in Nederland zou kunnen verkopen. Ze had het verpakt in
hetzelfde materiaal dat bolletjesslikkers gebruiken. Het mocht niet
baten. De haardracht van de vrouw viel op en nader onderzoek leidde tot
ontdekking van de drugs.
3. 500 lippenstiften en aanstekers met traangas
Tactisch
roze en geel gekleurde buisjes, verstopt in lippenstiften en
aanstekers. Niemand die het ziet, zou je zeggen. Gelukkig was de
Zwitserse douane alert en ontdekte de buisjes met het gas. De producten
zijn in beslag genomen en vernietigd.
4. 10.000 zeldzame schildpadden
Ze
kunnen toch niet snel wegrennen, moeten de mannen gedacht hebben toen
ze de schildpadden inpakten. In Calcutta, India, trof de douane in drie
tassen ruim 10.000 exemplaren aan, die ook nog eens met uitsterven
bedreigd werden. De arme schepsels zijn uiteraard gered van hun
ontvoerders: de mannen zijn gearresteerd, de schildpadden vrijgelaten.
5. 105 kilo ivoor
De
hoorns of slagtanden van olifant, walrus, neushoorn en narwal zijn veel
geld waard. Twee Vietnamezen begrepen dit maar al te goed en probeerden
105 kilo ivoor in te checken op de luchthaven van Bangkok, Thailand.
Een waarde van bijna 400.000, verdeeld over vier koffers. Maar het
fortuin ging aan hun neus voorbij: de douane nam alles in beslag.
6. 94 kilo dode rupsen
Voor
eigen consumptie, was de verklaring van de 22-jarige man die op
Gatwick Airport ten zuiden van Londen maar liefst 94 kilo dode rupsen
bij zich bleek te hebben. Gedroogd en wel, klaar om opgegeten te worden.
Hij probeerde de insecten die hij meegenomen had uit Burkina Faso,
verpakt in jute zakken, langs de douane te krijgen. Helaas voor hem had
hij die avond geen speciale croutons in de sla: de rupsen mochten niet
mee naar huis.
Op vliegvelden wordt
niet alleen vóór het boarden gekke bagage aangetroffen. We kennen hem
allemaal: die ene koffer die al zeker 20 keer voorbij is gekomen en door
niemand wordt opgehaald. Wat zou erin zitten? Nou, misschien wel een..
7. Rijke barbiepop
Een
Barbie met 500 dollar aan cash opgeslagen in haar hoofd, gevonden in
een achtergelaten koffer. Dit kan twee dingen betekenen: het jonge
eigenaartje van de pop heeft buitensporig veel zakgeld gehad en
beschikte zelf nog niet over een portemonnee óf een volwassene zocht een
plek om cash in te verstoppen. Om het vervolgens niet op te halen na de
vlucht. Vreemd.
8. 5.8 karaats diamant
Een diamanten ring
in een sok. Waarschijnlijk was het katoenen of geitenwollen
voetwarmertje bedoeld om de aandacht van het voorwerp, dat 46.000
Amerikaanse dollars waard bleek te zijn, af te leiden. Dit is
waarschijnlijk zó goed gelukt, dat de eigenaar het sieraad zelf niet
eens meer kon vinden.
Veel
restaurants bieden u na het nuttigen van een uitgebreide lunch of diner
een likeurtje van het huis aan. Deze likeurtjes zijn er in veel soorten
en smaken en niet alle namen zijn bij ons noorderlingen bekend. Vandaag
stel ik er een aantal aan u voor.
De functie van een
likeurtje na de maaltijd is meerledig. De restauranthouder drukt er
zijn waardering voor uw bezoek mee uit en u krijgt de kans uw aangenaam
verblijf nog eventjes te verlengen. Maar vele van deze chupitos zijn
heel goed voor de spijsvertering en het lekkere afzakkertje heeft dus
ook praktisch nut.
Twintig jaar geleden was het drankje van het
huis aan de Costa Blanca vrijwel altijd een appellikeurtje, een mistela
of een kruidenborreltje. Tegenwoordig is de variatie veel groter.
Restaurants zonder veel fantasie haken in op de populariteit van de
Italiaanse limoncello maar er zijn ook restaurants waar je kunt kiezen
uit diverse huisgemaakte drankjes of streekspecialiteiten.Het drankje
dat na de limoncello tegenwoordig het vaakst op tafel komt, is de orujo.
Deze doorzichtige borrel wordt vervaardigd van wat er over is van de
druiven na de wijnbereiding. Orujo betekent dan ook letterlijk droesem
en het is juist dit bezinksel dat het kenmerk vormt voor de originele
orujo, die vaak wordt verward met brandewijn. Orujo is oorspronkelijk
afkomstig uit Cantabrië en Galicië maar heeft zich in de laatste
decennia verspreid over heel Spanje. De druivenresten worden
gedestilleerd en er ontstaat een drank met een alcoholpercentage van 40
tot 60 procent. Hetzelfde drankje wordt ook in Italië veel gefabriceerd,
daar heet het grappa.Een variatie op de orujo is de orujo de hierbas.
Aan de resten van de druiven worden in de natuur groeiende kruiden
toegevoegd en het geheel krijgt na bereiding een lichtgroene of gele
kleur. Tijm, rozemarijn, anijs, munt en salvia zijn de meest gebruikte
kruiden voor dit drankje hoewel de samenstelling overal weer anders is.
De kruidenversie van de orujo is bijzonder
digestief en verkwikkend. In vroeger tijden werd dit drankje veel
genuttigd door mensen die het land bewerkten. Zij stonden voor dag en
dauw op, nuttigden hun ontbijt en sloten dat af met een kleine
kruidenborrel om verkwikt aan de slag te kunnen gaan.
Een ander
dessertdrankje dat van druiven wordt gemaakt, is de vooral in het
noorden van de provincie Alicante zeer populaire mistela. Mistela wordt
gemaakt door aan druivensap zoveel alcohol toe te voegen dat het sap
niet gaat fermenteren. Dat wordt bereikt bij een percentage van 15 of
hoger. Aan de originele mistela wordt geen enkel ander ingrediënt
toegevoegd maar in de loop der jaren zijn er talloze variaties op
ontstaan, sommige alleen met honing of zoetstoffen, andere met
koffiebonen, sinaasappelschillen of kruidnagel.
Een likeur die
afkomstig is uit de provincie Alicante en vooral in restaurants in Elche
veel als drankje wordt aangeboden, is de cantueso. Cantueso wordt van
de gelijknamige plant gemaakt, een familielid van de tijm (thymus
moroderi). Deze plant wordt gedestilleerd en er wordt suiker toegevoegd.
Het resultaat is een lichtbruin drankje met een alcoholpercentage van
25 tot 30 dat behalve lekker ook goed is voor de spijsvertering.
In
Monforte del Cid - in de binnenlanden van de provincie Alicante - is
men trots op de anijslikeur die hier vandaan komt en die een
kwaliteitserkenning (denominación de origen) heeft. Dit drankje, anís
paloma, wordt gemaakt door wilde anijs en/of steranijs te distilleren in
neutraal smakende alcohol van 40 tot 55 procent. Het resultaat is een
doorzichtige, zoete drank met een aangename anijssmaak.Een specialiteit
van de stad Alcoy is koffielikeur, café de Alcoy genaamd. Dit drankje
wordt aangeprezen als aperitief maar in de praktijk wordt ze ook vaak
bij de koffie na de maaltijd geserveerd. De koffielikeur wordt gemaakt
door gemalen koffie te laten weken in smaakloze alcohol met een
percentage van 15 tot 25 procent. Het resultaat is een donkerbruine,
niet al te sterke drank.Afkomstig uit Baskenland maar al decennialang
populair in heel Spanje is de pacharan, een likeur van sleedoornbessen
en anijs. De bessen worden geweekt in brandewijn met anijssmaak en het
resultaat is een zoete likeur met een alcoholpercentage van tussen de 25
en 30. Volgens de overlevering wordt pacharan vooral in de regio
Navarra al sinds de Middeleeuwen gedronken maar zijn er in vrijwel heel
Spanje recepten bekend van dranken die met behulp van de bes van de
sleedoorn worden gebrouwen.
Behalve de sleebes worden ook veel
andere vruchten- en notensoorten gebruikt voor het brouwen van
likeurtjes. De bekendste is waarschijnlijk de appel maar ook
sinaasappels, citroenen, perziken, kiwis, bananen, amandelen,
hazelnoten, bramen, allerlei soorten bessen en zelfs de vruchten van de
aardbeiboom worden gebruikt om alcoholische drankjes van te brouwen. In
de meeste gevallen gebeurt dit door het fruit een maand in een liter
brandewijn of alcohol te laten staan en vervolgens suiker toe te voegen.
In sommige restaurants maakt men de aangeboden likeurtjes zelf of heeft
men een kennis of familielid dat deze drankjes maakt. Zo hoeft de gift
aan de klant niet zo duur uit te vallen en kan men ook nog af en toe van
smaak of recept veranderen. Het hoeft u dan ook niet te verbazen als de
flessen die na de maaltijd op tafel verschijnen vaak geen etiket hebben
zodat u maar moet afwachten hoe sterk het vocht is dat u naar binnen
gooit en waar het van gemaakt is. Maar minder lekker is het er zeker
niet om!
We
beschreven al eerder de bijzondere boulevard met haar grillige en in de
winter vaak zo onstuimige kustlijn van Javea en de daaraan in de zomer
als mooie paddenstoelen uit de grond komende, swingende Chiringuitos,
maar over de vele kliffen, grotten en baaien die het voor de smokkelaars
en piraten in het verleden zo aantrekkelijk maakten om hier te landen
hadden we het nog niet.
En dat daar 9, voor velen onbekende, strandjes met een aantal specifieke plezierigheden bijhoren, was voor ons ook nieuw.
En natuurlijk moest ook hier have en goed beschermd worden tegen
diegenen die daar ook aanspraak op wilden maken, maar in die tijd
helemaal niet in Spanje hoorden en er om die reden, in 1855, een pracht
vuurtoren werd neergezet, die nu als baken voor de scheepvaart er mede
voor zorgt dat de schepen veilig de haven kunnen bereiken, hebben we
hiermee ook uitgelegd.
Dus hierbij een aanvulling op deze voor vele buitenlanders zo populaire verblijfplaats.
Het stadje is gebouwd rondom de Gotische Middeleeuwse vestingkerk, de Iglesia de San Bartolomé,
waar ook ooit een ommuurde Iberische nederzetting stond. Zaken die je
terug vindt in het kleine mooie museum aan de boulevard. Ook toen maakte
men al gebruik van de Tosca-zandsteen die je nu nog in veel gebouwen
terug ziet.
Er zijn nog resten van 17de en 18de-eeuwse windmolens te zien, die nu
uitkijken over de stranden en boulevards waar je op een heldere dag ook
Ibiza en het kleinere Formentera op ruime afstand (90 km) kan zien
liggen.
Aan de Noordkant beschermt de Montgo, ca. 750 hoog, met haar
grillige pieken Javea tegen de stormen uit het noorden en zorgt er
daarmee voor dat het zgn. microklimaat, wat de Costa Blanca
klimatologisch ook zo aantrekkelijk maakt, ook Javea in veel opzichten
verwarmt.
Van de vele kapen is de Cabo de La Nao (Kaap van het Schip) in geografische zin de belangrijkste. Door haar lengte is zij het meest oostelijke punt van de Provincie Valencia en markeert zij het meest zuidelijke deel van de Golf van Valencia. Daarboven op staat dus de vuurtoren en daartussen en daaraan vind je de 9 stranden (strandjes) van Javea.
Daar gaan we van noord naar zuid
Playa El Pope de Javea (Playa del Tango)
Een klein zand-, kiezels- en grind strand aan de Kaap San Antonio. Ideaal om te duiken.
Playa La Grava de Javea
Sluit aan op de bedrijvigheid van de haven. Kiezels en zand.
Playa El Muntanyar de Javea
Hier beginnen restaurants, terrassen en bars en dus de bedrijvigheid. Ook leuk als je gek bent van boten en actieve douanefunctionarissen.
Playa El Arenal de Javea
Het meest bezochte en meest toeristische deel. Hier vind je de de
meest swingende chiringuitos maar ook het lekker lopende hardloop- en
wandelparcours, terwijl de rivier Jalón o Gorgos, die het stadje doorkruist, hier de zee bereikt met op het eind een prachtig stukje wandelboulevard.
De Playa El Arenal wordt afgesloten door de Parador de Javea
met haar feeërieke Afternoon Tea-tuin en regelmatige Jazz concertjes,
ook op zondagmiddag. (kijk voor meer info op: Paradores-spain.com)
Cala Blanca (Playa)
Cala Blanca (Playa)
Een stenen strand. Maar wel een prachtige baai, die alleen te voet
bereikt kan worden. Het uitzicht op de kliffen van de witte rotspartijen
is op zijn minst zeer speciaal te noemen. Hier wordt door beginners en
gevorderden stevig gevist.
Cala Sardinera de Javea (Playa)
Een kleine baai bij Cabo Blanco en San Martin bereikbaar via een pad, dat loopt door en langs een dennebos(je). De ingang van dit pad is bij de Mirador van Portixol op de weg naar Cabo de La Nao.
La Playa del Portichol (La Barraca)
Smal, niet echt ontwikkeld strand van grof zand en stenen, helder water, stevige golven, dicht bij de Urbanisatie Portichol.
Playa Ambolo de Javea
Een natuurlijke kleine baai met heel helder water, ten zuiden van Cabo de la Nao en in de richting van het eiland Isla del Descrubridor. Heerlijke zwem- en prima snorkelplaats.
Playa La Granadella de Javea
Dankt haar naam aan een klein in de achttiende eeuw gebouwd fort,
waarvan de resten nog zichtbaar zijn, op de neus van de kaap waarvan
je een mooi zicht hebt over de hier eindigende Golf van Valencia. De
meest rustige van de baaien. Een ideale plek om te duiken. Wel een
beetje moeilijk te bereiken via een weg dwars door een dennenbos.
Symi is een klein Grieks eiland ten noordwesten van
Rhodos. Het is bergachtig met een groot aantal valleien en een
rotsachtige kust met daartussen paradijselijke stranden, die in een
aantal gevallen alleen per boot te bereiken zijn. Ook de gelijknamige
hoofdstad Symi is erg schilderachtig. Kortom, het ontdekken waard.
Tegenwoordig moet bij heel wat low cost luchtvaartmaatschappijen
extra worden betaald om bagage in te checken, waardoor steeds meer
mensen met een minimum aan kleding op vakantie vertrekken. Je haalt het
meeste uit je kleine koffertje met deze inpaktips.
- Het beste kledingstuk om rechtstreeks van het strand naar het
restaurant te gaan, is een elegante lichte kaftan. Kies een stof die
makkelijk droogt en niet te veel kreukt.
- De enige die je nodig
hebt, is een zijden hemdje. Dit geeft elk onderstuk een glamoureuze
toets. Zijde is niet makkelijk op te vouwen, dus doe dit voorzichtig en
stop het onderin in je koffer om kreukels te voorkomen.
- Een
apart tasje voor je lingerie bespaart plaats en is erg praktisch. Je kan
je lingerie hier plat in bewaren, waardoor het beter op zijn plaats
blijft.
- Zorg ervoor dat je een transparant, plastic zakje hebt
en speciale kleine flacons. Hier giet je wat van je eigen je shampoo,
zeep en gezichtscrème uit grote flessen in over. Stop dit bovenin in je
koffer zodat je het bij de veiligheidscontrole makkelijk kan bovenhalen.
- Je hebt slechts een broek en een short nodig. Kies voor
neutrale kleuren, zodat je een fel gekleurde top kunt dragen. Eentje van
een licht materiaal is verstandig, maar vermijd linnen, aangezien dit
meteen kreukt.
- Zeul geen rokjes mee, maar wel drie
multifunctionele jurken. Opteer voor een nonchalant model, een
comfortabele maxi en een glamoureuze avondjurk voor een chique diner.
Makkelijke materialen als chiffon en jersey kreuken niet en besparen je
zo heel wat zorgen. Rol de jurken op in cilindervorm, zo kun je hiermee
de gaten in je koffer opvullen. Leg een jurk uit chiffon aan de
onderkant, deze stof neemt weinig ruimte in.
- Aan twee paar
schoenen heb je genoeg. Je zit gebeiteld met platte sandalen en
sleehakken. Het eerste paar neemt weinig plaats in; kies voor een
chiquere stijl, zodat je er 's avonds ook een terrasje in kan doen. Door
je bikini in je schoenen te proppen, bespaar je plaats.
- Twee
bikini's en een badpak moeten volstaan. Kies voor een eenvoudig model
met een bandeautop, die kan ook als topje onder je transparante blouse
dienen. Met het andere exemplaar mag je modestatement maken. Eentje met
fijne touwtjes kun je makkelijk opvouwen tot een klein propje.
-
Je hebt slechts twee accessoires nodig: een zonnebril en een opvallende
ketting. Het eerste is essentieel om je ogen tegen de zon te
beschermen, stop deze in het midden van je bagage om schade te
voorkomen. Een opvallende ketting maakt je outfit meteen trendy.
-
Als laatste is het belangrijk na te denken over je reisoutfit. Trek de
zwaarste kledingstukken aan en beperk je tot neutrale stukken die je met
alles kunt combineren.
Vanaf vandaag loopt de temperatuur in het binnenland op tot boven de
dertig graden. Het wordt drie dagen tropisch warm. Regionaal levert dit
een hittegolf op. 'De hitte moeten we vanaf dinsdagavond bekopen met
regen- en onweersbuien', is te lezen op de website van Weeronline.
Vandaag wordt het 25 graden op de Wadden, 28 langs de westkust en 30
graden of meer in het binnenland. De wegen naar de kust beginnen al
aardig vol te lopen, meldde zondagmorgen de ANWB. Er staan al files
richting de Zeeuwse stranden en ook richting Zandvoort, Bloemendaal en
Scheveningen is het al behoorlijk druk. De parkeerplaatsen bij Hoek van
Holland zijn inmiddels al helemaal vol. Geadviseerd om met het openbaar
vervoer te komen.
Morgen doet het zomerweer er nog een schepje
bovenop. 'Het binnenland moet zich opmaken voor tropische hitte, met
lokaal maxima rond 34 graden'.
Goed nieuws voor barbecuefanaten,
want volgens Weeronline staat ons een zwoele zomeravond te wachten. De
temperatuur ligt om tien uur vanavond overal nog rond of boven 20
graden. De minima komen vannacht uit tussen 20 en 14 graden.
Weeronline
waarschuwt wel voor de gevaren die de hitte met zich mee kunnen
brengen. 'Drink voldoende en mijdt de volle zon op het warmste moment
van de dag. Zeker voor onze oudere medemens zijn dit zware dagen.
Migrainepatiënten moeten rekening houden met een grote kans op
klachten'.
Dinsdag nog warmer Ook dinsdag
wordt een tropische dag. Het wordt in het zuidoosten bij voldoende zon,
lokaal 35 of 36 graden. De zon zal zich veelvuldig laten zien, maar
gedurende de dag trekt sluierbewolking binnen. In de avond en nacht die
volgen neemt vanuit het zuidwesten de kans op enkele regen- en
onweersbuien toe.
Onweer Woensdag wordt de
hitte verdreven door regen- en onweersbuien. De dagen daarna verlopen
wisselvallig. 'De kans op regen- en onweersbuien is groot en de
temperatuur zal steeds een stapje verder terugdoen, maar de eerste dagen
is het nog wel zomers warm en zal het broeierig aanvoelen'.
De
visserij is van oudsher een belangrijke bron van inkomsten in de
kustplaatsen van de provincie Alicante. Het is dan ook niet raar dat in
een land waar naamdagen van heiligen nog altijd volop worden gevierd,
uitgebreid wordt stilgestaan bij de naamdag van de beschermheilige van
de zee, de vissers en de zeevaarders: de Virgen del Carmen.
16
juli is de naamdag van de Vírgen del Carmen. In plaatsen met een
vissershaven benut men die dag om uitgebreid feest te vieren: met
folkloristische dansen, met een optocht en een bloemenofferande en
vooral met een spectaculaire processie, waarin het beeld van de heilige
Maagd wordt geplaatst op een met bloemen versierde boot en deze boot
vervolgens een rondje door de baai vaart, omringd door tientallen andere
bootjes en boten.
De Virgen del Carmen is één van de vele
verschijningsvormen van de Maagd María. In dit geval gaat het om de
Heilige Maagd Maria van de berg Karmel in Israël. De berg Karmel is een
plek die een aantal keren voorkomt in de Bijbel en waar de profeet Elia
een verschijning van de Maagd Maria zou hebben gezien. In de twaalfde
eeuw vestigde een groep gelovige christenen die een onderzoek
verrichtten naar het leven van de profeet Elia, zich op de berg en ze
richtten er een kapel voor Maria op. Ze stichtten er het begin van de
Karmelietenorde. In eerste instantie was de Karmelietenorde een groep
van kluizenaars die er zeer strenge regels op na hielden, ze leefden in
aparte cellen, in armoede en met zelfkastijding.
Toen het
Heilige Land langzaam maar zeker werd overheerst door de Islam,
vluchtten een aantal van de Karmelieten naar Europa en daar stichtten
ze hun eigen ordes. De groei van de Karmelieten nam een vlucht toen op
16 juli 1251 de Maagd van de berg Karmel aan de Engelse abt Simon Stock
verscheen en hem een scapulier overhandigde. Deze Simon werd
vervolgens één van de leiders van de karmelietenorde in Europa en hij
zou later heilig verklaard worden. Hij zorgde ervoor dat de orde minder
kluizenaarsachtig en streng werd. Er werden karmelietenkloosters
gesticht en de monniken mochten zich bezighouden met werkzaamheden
zoals het hoeden van schapen en het verzorgen van mensen. De monniken
en - vanaf de vijftiende eeuw - nonnen droegen een eenvoudige bruine pij
die leek op de scapulier die Simon Stock in ontvangst had genomen. In
de vijftiende eeuw bereikte de karmelietenorde Zuid-Amerika, waar ze
ook heel populair werd.
Al in 1386 werd 16 juli uitgeroepen tot
feestdag van de Karmelietenorde. Tot op de dag van vandaag is de hele
Rooms-katholieke kerk doorgegaan met het vieren van deze dag, hoewel het
vooral Spanje en Chili zijn waar de dag belangrijk is.
Het woord Karmel is overigens Hebreeuws
voor tuin. Mensen die wel eens in Granada zijn geweest, hebben misschien
opgemerkt dat de binnentuinen in het oude centrum daar Carmen worden
genoemd.
Deze hele geschiedenis verklaart nog altijd niet waarom
de Virgen del Carmen wordt beschouwd als de beschermvrouw van de
zeevaarders. Dit zou te maken hebben met het feit dat men in de
Middeleeuwen dacht dat het woord María afgeleid was van Stella Maris,
ster van de zee. Ook Simon Stock zou bij het zien van de Maagd hebben
uitgeroepen: Dat u al uw kinderen zult beschermen, Stella Maris.
In
de havens werden kapelletjes opgericht met de beeltenis van de Virgen
del Carmen en het werd een gewoonte voor zeevaarders om voor hun vertrek
tot de maagd te bidden voor een behouden thuiskomst. Toch was tot ver
in de achttiende eeuw San Telmo de officiële beschermheilige van de
zeevaarders. Dit veranderde door toedoen van de admiraal Antonio Barceló
Pont de la Terra, die onder zijn bemanning de verering van de Virgen
del Carmen instelde. Beetje bij beetje verving de marine San Telmo voor
de Virgen del Carmen en ook de vissers werden aangestoken. Zij hadden
zelf San Pedro maar de Virgen del Carmen werd ook voor hen elk jaar
belangrijker.Vanaf het einde van de achttiende eeuw begon men in diverse
kustplaatsen met het organiseren van processies op zee. Deze gewoonte,
die in Catalonië begon, zakte langzaam maar zeker af naar het zuiden en
tegenwoordig wordt in alle plaatsen met een vissershaven in meer of
mindere mate het feest van de Virgen del Carmen gevierd. In de provincie
Alicante zijn vooral de feesten in El Campello, Santa Pola, Altea en
het eiland Tabarca een bezoek waard, hoewel u ook in Calpe, Benidorm,
Villajoyosa, Jávea en Torrevieja terecht kunt voor de traditionele
processie op zee.
De feesten gaan vaak gepaard met
sportwedstrijden en veel activiteiten voor jongeren. Van oudsher was
het ook een dag waarop vissers op zoek gingen naar een partner en de
folkloristische dansen die in sommige plaatsen op het feestprogramma
staan, hadden die achtergrond. Als gevolg van het toerisme zijn er
allerlei nieuwe elementen aan de feesten toegevoegd, zoals het
optochten met karren, dans en muziek. Maar het belangrijkste is en
blijft de verering van de Virgen del Carmen.
In Santa Pola heeft
de Maagd een prachtig eigen kapelletje in de haven. Op de ochtend van
de 16e juli is daar een speciale mis en later op de dag wordt het beeld
van de Maagd in processie naar een speciaal voor de gelegenheid
uitgekozen boot gebracht. In de vroege avond begeeft iedereen die een
bootje in de haven heeft zich naar de haven. De boot met het beeld van
de Maagd gaat voorop en omringd door ontelbare versierde vissersboten en
kleinere bootjes wordt er een rondtocht gemaakt door de baai, een
prachtig gezicht.
In Altea wordt de Virgen del Carmen vergezeld
door de traditionele beschermheilige van de vissers, San Pedro (Petrus).
Hij mag ook mee op de boot, die door de hele baai vaart. In El Campello
vertrekt de stoet met bootjes uit de haven en vaart een stuk richting
san Juan, zodat de processie vanaf het strand en boulevard goed te zien
is.
Als de Maagd weer veilig aan land is, en weer is
teruggebracht naar haar eigen onderkomen, barst boven zee het
siervuurwerk los. Een mooie afsluiting van één van de vele
aantrekkelijke tradities die Spanje rijk is.
Voor zover bekend bij sluiting van de redactie, vindt u programmas van de feesten in de culturele kalender.
Door: Bea Lutje Schipholt (Bron: Weekblad De Week)
Jan en Imca hebben ons geweldig geholpen met de koffers en de
assistentie op het vliegveld was weer grandioos. We zaten weer als
eerste in het vliegtuig.
De vlucht ging voorspoedig. Het was heel
helder weer waardoor de plaatsen aan de Costa Blanca onder je voorbij
gleden evenals Brussel, Gent, Scheveningen, Katwijk, Noordwijk,
Scheveningen en Amsterdam.De crew vertelde steeds waar we waren . We
vlogen met een snelheid van 800 km. per uur. Op Schiphol kregen we
gelukkig ook assistentie. Jan en Imca zorgden voor de koffers. Wij
werden naar de hal gereden waar een taxi klaar stond om ons naar
Amersfoort te brengen, waar we om 2uur aankwamen. Daar hebben wij de
nacht ook doorgebracht.Gistermorgen naar huis gereden waar de was wacht
en stapels post (en rekeningen). Het feest is voorbij. Bedankt voor de
belangstelling.
Ja, helaas weer het laatste verslag uit Spanje. Morgen gaan we weer naar
Nederland. We komen na 12 uur aan en gaan dan eerst bij Imca de nacht
doorbrengen. Tot ziens zullen we maar zeggen. Jan heeft onze auto netjes gemaakt voor de reis
Gisteravond was een
hectische avond. We zaten eerste rang bij een toneelstuk dat beneden ons
werd opgevoerd. Maar omdat we geen Spaans kennen hebben we het niet
kunnen volgen. Wel de helicopter die de zee afzocht met een zoeklicht
bij een bootje. Duidelijke beelden zijn het niet helaas.
Imca is goed aangekomen hoewel er een misverstand was over de bus.
Uiteindelijk hebben we elkaar gevonden. Lang leve de mobieltjes. Ze
maakte gelijk het feest van San Juan mee op een zwoele avond met volle
maan. De bevolking ging eerst naar het strand te eten en daarna
stroomden de mensen toe om een vuurtje te stoken. Op die manier het oude
leven te vergeten en een nieuw leven te beginnen
Vrijdagavond een mooie zonsondergang. Helaas kunnen wij niet
de zon in de zee zien zinken. Maar de mooie luchten en de heldere maan komen
wel op ons netvlies.
Op veel plaatsen in Spanje, ook aan de Costa Blanca, worden
deze week de feesten ter ere van San Juan gehouden. Papier-machépoppen met
satirische achtergrond worden onder enthousiaste deelname van de bevolking
opgebouwd in de straten van Alicante. In de nacht van 24 juni, Sint Jansnacht,
gaat alle pracht en praal in vlammen op. De magische gebeurtenis wordt door
stierengevechten, vuurwerk, folkloristische processies en uitgebreide eet- en
drink gelagen begeleid.
Ook in Altea zijn er feesten. O.a. worden muziekcorpsen
gepresenteerd aan de bevolking. Vanavond waren wij getuige van vermoedelijk een
generale repetitie. De muziekcorpsen aan de Costa Blanca bestaan voornamelijk
uit slag werkers. De band Slagerij Van Kampen zal er bij het horen stil van worden.
Weer stralend weer. Toch vanmiddag een paar uurtjes bewolking. En wat doe je dan als je Luurd en Martha heet: klaverjassen. Ook nog 2 foto's van gisteren
Vanmorgen weer een mooie zonsopkomst.
Het beloofde weer een mooie dag te worden. Dat werd het ook al kwam
vanmiddag een fris windje erbij. Op balkon werd het daarom iets te koud
maar niet aan het strand.
We hebben weer een prachtige rit gemaakt van Altea via
Alicante, Alcoi naar Bocairente.
Een mooi berglandschap en een bijzonder
plaatsje. Terrasvormig aangelegd aan de voet van een rots met een kerk. In de
streek zijn veel grotten, die in prehistorische tijden dienst deden als
grafkamers.;
Feestwoordenboek: over reconquista, embajadas en entradas
Deze week kijken we eens nader naar de feesten van Moren en christenen die momenteel in veel gemeenten worden gevierd.
Deze feesten hebben allerlei vaste onderdelen, zoals de embajada en de
reconquista en in de entradas (optochten) lopen ontelbaar veel
verschillende groepen mee. Behalve Moren en christenen zijn dat onder
meer maceros, zíngaros en contrabandistas.
In het grootste
deel van de dorpen en steden in de provincie Alicante worden Moros y
Cristianosfeesten gevierd, feesten waar nog eens uitgebreid stil wordt
gestaan bij een stukje belangrijke geschiedenis. Het gaat daarbij
natuurlijk om de tijd van de reconquista, de herovering van Spanje op
de Moren door de christelijke legers. Deze uit het noorden van Afrika
afkomstige Moren zetten in het jaar 711 voet aan wal in Gibraltar en
begonnen een snelle en opvallend gemakkelijke opmars. Voor er tien jaar
voorbij waren hadden ze vrijwel het hele Iberisch schiereiland
veroverd. Deze snelle verovering wordt geweten aan het feit dat Spanje
in de decennia voor het jaar 711 in handen was van diverse Visigotische
koningen en edelen, die het onderling niet eens waren. Er heerste een
organisatorische chaos en weinig eensgezindheid en daarvan profiteerden
de Moren.De opmars van de Moren werd in het uiterste noorden een halt
toegeroepen door Don Pelayo. Hij en zijn mannen wonnen in 722 de
zogenoemde slag van Covadonga en dat was de eerste echte nederlaag die
de Moren leden. Door de christenen werd deze zege gezien als de
ommekeer en als begin van wat de herovering van Spanje door de
christenen zou moeten worden. Deze herovering zou echter ruim zes eeuwen
duren. De plaatsen in de provincie Alicante kwamen in twaalfde en
dertiende eeuw terug in christelijke handen maar de laatste Moorse
koning zou pas in 1492 uit Granada worden weggejaagd.
Meer dan
zeshonderd jaar lang werd er dus wel ergens in Spanje tussen Moren en
christenen gevochten en talloze plaatsen werden meerdere malen veroverd
en weer terugveroverd. Het is deze strijd die in de Moren en
christenenfeesten van vandaag de dag wordt uitgebeeld en in veel
plaatsen wordt daar ook nog een stukje lokale geschiedenis aan
toegevoegd. Zo speelt in?Alcoy de patroonheilige Sint-Joris een grote
rol in de feesten. Deze zou volgens de overlevering hebben geholpen bij
het verslaan van de Moren en tijdens de feesten verschijnt hij boven de
stad. In een aantal kustplaatsen laat men de Moren op bootjes de kust
aanvallen, hiermee ook verwijzend naar de vele eeuwen dat deze plaatsen
op hun hoede moesten zijn voor piraten uit zee.
De feesten
bestaan zoals gezegd uit een aantal vaste onderdelen. Er wordt een
kasteeltje opgebouwd in het centrum van de plaats en rond die plek
vinden de in scène gezette gevechten tussen de troepen plaats.
Tijdens het onderdeel dat de embajada wordt genoemd, eisen de
aanvallende Moren in een toneelstuk de overgave van het kasteel.?De
christenen weigeren die en er volgt een gevecht dat gewonnen wordt door
de Moren. In sommige plaatsen verschijnt na de overwinning een pop in
Moorse kledij op de torens van het kasteel. Deze wordt La Mahoma
genoemd.
Een dag later wordt het geheel nog eens over gedaan: nu
zijn het de christenen die de overgave eisen, en natuurlijk weigeren de
Moren. Nieuwe gevechten volgen en deze keer winnen de christenen zodat
de reconquista een feit is. Als dank voor de overwinning op de
heidenen volgt vaak een bloemenofferande en/of een processie. In veel
gemeenten wordt de overwinning als een soort toneelstuk nagespeeld en
daarop volgt dan soms ook nog een deel waarin de Moor bekeerd wordt tot
het christendom.Voor veel toeristen is de entrada (intocht) het
hoogtepunt van de Moren en christenenfeesten. Dit is een gala-optocht
van alle feestverenigingen, waarbij de feestgangers gekleed gaan in
prachtige kostuums. In sommige gemeenten wordt er één avond uitgetrokken
voor de optocht van de Moorse troepen en een andere avond voor de
christentroepen, in andere gemeenten voegt men dit samen en duurt de
optocht vele uren lang.
Wie denkt dat er alleen Moren en
christenen zijn, komt bedrogen uit. Dat was weliswaar vroeger zo maar in
de afgelopen halve eeuw zijn er steeds meer groepen bijgekomen. Zo
kunnen de Moren worden onderverdeeld in onder meer Almorávides, Moros
Viejos, Almohades, Beduinos, Bereberes, Tuaregs en Moros Nuevos, waarbij
gerefereerd werd aan het feit dat niet alle Moren die in de loop van de
geschiedenis in Spanje woonden, uit dezelfde streek afkomstig waren.?Er
waren Berbers bij, mensen uit het nabije oosten of zuidelijker Afrika.
In de optocht ziet u dus de traditionele Moren met witte broeken,
puntschoenen en een rode fez, maar ook Moren met zwartgeschilderde
gezichten en spectaculaire kleurige pakken. Bij de christenen ziet men
onder meer cruzadas (kruisridders), almogávares (troepen die de grens
tussen Aragón en Castilla bewaakten), maceros (landarbeiders), zíngaros
(zigeuners), contrabandistas (zwarthandelaren), templarios (tempeliers)
en estudiantes (studenten). De ridders hebben maliënkolders aan en
helmen op, de maceros dragen granen, fruit en een hooivork mee en gaan
gekleed in eenvoudige kledij met kleurige versieringen en de estudiantes
gaan in het zwart gekleed en dragen reuzenpotloden mee. Bovendien zijn
er nog de piraten, een groep die vooral bij jonge feestgangers populair
is. Elk jaar wordt één van de feestverenigingen van beide kanten
aangewezen om dat jaar de aanvoerder te zijn. Dat betekent dat die groep
de optocht opent of afsluit met extra mooie kostuums, met versierde
wagens en meestal met paarden.De entradas onderscheiden zich ook omdat
achter elke feestvereniging een harmonieorkest loopt dat aanstekelijke
muziek speelt van een zeer hoge kwaliteit. De orkesten komen uit
plaatsen in de omgeving. Ze zijn elk weekend op pad om in een andere
plaats op te treden. De orkesten maken soms gebruik van traditionele
instrumenten zoals de dolçaina en de tabalet (fluit en trommel) maar
vooral van veel metalen blaasinstrumenten en percussie. De Moren krijgen
gezelschap van andere muziek dan de christenen. Waar de christenen
lopen op aangename marcheermarsen worden de Moren opgezweept door paso
dobles. De bekendste daarvan is ongetwijfeld Paquito el Chocolatero,
een paso doble die in 1937 werd geschreven door Gustavo Pascual Falcó
uit Cocentaina en die hij opdroeg aan zijn zwager die chocolademaker
was. Het muziekstuk zou uitgroeien tot een melodie die elke Alicantijn
kent en die op elk feest gespeeld wordt. In 2007 werd Paquito zelfs
benoemd tot het muziekstuk dat het meest live gespeeld wordt in heel
Spanje.
Gisteren hebben we de fam. v.d.Riet opgezoocht.
Alleen Olga was thuis. Gerard was aan het golfen. Het golfterrein ligt
vlak bij hun prachtige huis.De groeten voor Koos, Thea, Heinz en Josien.
Een indruk van hun huis.
Zondag 9 juni een prachtige tocht gemaakt door de bergen van
La Nucia naar Tormos en terug.foto's te zien op https://picasaweb.google.com/marthabos
Maandag 10 juni van Xalo (Jalon) naar Massarof en Bernia.
Schitterende natuur.foto's te zien op https://picasaweb.google.com/marthabos
Dinsdag de 11e naar het strand in Vila Joiosa.
Het was 32 °. Luurd moest erg
oppassen voor de zon en had de benen goed ingesmeerd. In het appartement waren
strandstoelen en parasols aanwezig.
Het Nederlands Rugby team vloog met hetzelfde toestel. Zij waren nog een balletje aan het gooien om het niet te verleren.
Jan is ook aangekomen. Even de kinderen vertellen
We kwamen Jan en Imca heel toevallig tegen op de markt in Moraira
Een tochtje naar Lliber
Het beloofde weer een mooie dag te worden. Dat werd het ook al kwam
vanmiddag een fris windje erbij. Op balkon werd het daarom iets te koud
maar niet aan het strand.
Terrasvormig aangelegd aan de voet van een rots met een kerk. In de
streek zijn veel grotten, die in prehistorische tijden dienst deden als
grafkamers.
; 
Albir
Albir
Albir
Een vissersboot met een kolonie meeuwen vaart naar de haven van Joyosa
Lekker aan het strand in Joyosa
De zon komt weer prachtig op
Dode palmbladeren worden zo verwijderd
Er is vandaag ook een strandwacht ingesteld
de kleintjes krijgen zeilles
