De vroeg gepensioneerde Johannes Klein
en Johanna Schreuder kopen een in 1996 verwaarloosde 20.000
vierkante meter grote sinaasappelplantage. Ze ontwerpen een huis dat
op het terrein wordt gebouwd. Johannes maakt een ontwerp voor een tuin
en Johanna kiest de passende bomen en struiken De tuin wordt
aangesloten op het speciaal voor de landbouw ontwikkelde
irrigatiesysteem. De eeuwenoude terrassen, de bancales, worden
gerestaureerd. De dode fruitbomen gaan er uit, het land wordt geploegd
en meer dan 800 meter wandelpad wordt aangelegd.
In
de volgende 4 jaar zijn er 400 rozenstruiken, 100 palmbomen, 60
ficusbomen, 400 cipressen, 1000 ligusters en nog veel meer bomen en
struiken geplant. Dankzij voldoende water en het milde klimaat groeit
alles buitengewoon snel.
In 2002 krijgt de eerste sculptuur een mooie plaats in de jonge maar al prachtige tuin.
Johannes
en Johanna Klein-Schreuder willen hun tuin niet enkel voor zichzelf
houden, maar het delen met anderen. In 2003 stichten zij een fundation
zonder winstoogmerk. Deze stichting is de officiële eigenaar van de gronden en waarborgt in de toekomst het behoud van de tuin.
Vele
sculpturen worden gekocht, altijd met als onderwerp mens en dier. Het
uitgangspunt van nieuwe sculpturen is, dat kunst geen uitleg vraagt.
Mens en dier vormen voldoende motief.
Alles
is aangelegd op een oppervlakte van 20.000 vierkante meter, doorkruist
met mooie wandelpaden. Je kan dan ook beter spreken van een park dan van
een tuin.
