Want men moet het bezoek toch op zo’n minst wat stukjes turrón kunnen aanbieden, en het liefst ook een grote schaal met marsepein, chocola, mantecados en peladillas klaar hebben staan om het diner op kerstavond mee af te sluiten.
 
De Spaanse supermarkten liggen er al sinds november vol mee. Hele tafels met daarop uitgespreid plakken turrón in tientallen soor­ten, dozen met koekjes, mantecados en polvorones, zakjes met peladillas en ga zo maar door. Een aanzienlijk deel van deze typi­sche kerstlekkernijen wordt gefabriceerd in het nabije Jijona en het is dan ook een goed plan om in deze weken een bezoekje te brengen aan het turrónmuseum in Jijona.
 
In dat museum wordt uitgebreid uitgelegd hoe turrón gemaakt wordt, u wordt mee­genomen in de geschiedenis van dit product en bovendien kunt u in de winkel turrón proeven en kopen.Het museum maakt deel uit van het fa­briekscomplex van 1880, één van de oudste turrónfabrieken van Jijona. In de hal van het grote gebouw kunt u een kaartje kopen voor het museum en wachten op de eerstvolgende rondleiding, die op verzoek ook in het Engels plaatsvindt.
 
Het is het leukst om op een doordeweekse morgen te gaan, omdat u dan de fabriek in bedrijf kunt zien. Via grote vensters kunt u van bovenaf in de fabrieksruimten kijken en daar bijvoorbeeld zien hoe de turrón over de lopende band gaat en verpakt wordt. Ook krijgt u een interessante video te zien waarin veel verteld wordt over de geschiedenis van dit product, dat er tegenwoordig voor zorgt dat een groot deel van Jijona werk heeft. Het recept voor het maken van turrón zou door de Moren naar Spanje zijn meegeno­men. In Jijona wordt de lekkernij al sinds de vijftiende eeuw geproduceerd en het recept van de échte turrón - dat wil zeggen de soorten ‘Jijona’ en ‘Alicante’ en niet de vele chocoladevarianten die in de laatste decennia zijn ontstaan - zou sindsdien geen veranderingen hebben ondergaan.
 
Het interessantst is echter het échte mu­seumgedeelte. U komt te weten wat de precieze ingrediënten zijn van de verschillende soorten turrón en hoe ze gefabriceerd wordt. Er staan oude apparaten en gereedschappen waarmee dit vroeger gedaan werd. De originele turrón had eigenlijk maar drie ingrediënten: amandelen, honing en eiwit. Het geheim zat hem in de precieze verhoudingen tussen deze drie ingrediënten en de manier waarop ze vermengd werden. Als hele, geroosterde amandelen werden gebruikt, ontstond de harde turrón, ofwel ‘Alicante, als de amandelen werden fijngemalen en een dikke, smeuïge pasta ont­stond, werd de zachte of ‘Jijona’-soort gemaakt.
 
Pas in later eeuwen werd ook suiker en soms chocola en/of eigeel toegevoegd. Als de mengsels waren gestold werden recht­hoekige plakken afgesneden en het is deze vorm, die de naam turrón kreeg. Daarom kan het zijn dat u tegenwoordig in de winkel ook producten als ‘turrón de chocolate’ kunt kopen. Dit zijn eigenlijk gewoon plakken (gevulde) chocola maar de vorm is hetzelfde als die van de originele turrón.
 
In het museum ziet u verder oude promotiecampagnes van het product turrón, een schitterende oude auto van de fabriek 1880, kostuums, verpakkingen, een ma­quet­te van alle productiestadia die een plak turrón doorloopt en nog veel meer. Het museum is verdeeld over drie verdiepingen en u bent er zo een uurtje zoet mee.
 
En voor de échte liefhebber komt het hoog­tepunt op het laatst, als u naar de win­kel van 1880 wordt geleid. Hier mag u en­kele turrón- en chocoladesoorten proeven en kunt u er zich over verwonderen hoeveel verschillende producten de fabriek 1880 en haar goedkopere zusteronderneming fabri­ceren. Behalve de originele turrón en haar chocoladevarianten, ziet u dat er ook marsepein en peladillas verkocht worden. Deze producten hebben dezelfde ingrediënten als turrón (amandelen, honing of suiker en ei) en kunnen dus in dezelfde fabriek worden gemaakt.