Door de hoge temperaturen van deze winter bloeien er aan de kust al overal amandelbomen.
Ook
de gele klaverplantjes aan de voet van de sinaasappelbomen zijn volop
in bloei en veel citrusbomen hangen nog vol met kleurige vruchten. Het
is daarom momenteel erg aangenaam een ontspannen wandeling over smalle
asfaltwegen net achter de kust te maken en te genieten van de mooie
natuur.
Wandeling
U loopt naar de ingang van het Palau
en vervolgt de weg die met een bocht naar links langs de school les
Rotes en even later langs de begraafplaats loopt. Altea heeft een mooie
begraafplaats, met diverse familiegraftombes en veel bloemen. Het is
de moeite waard er een kijkje te nemen.U laat de begraafplaats achter u
en blijft rechtdoor lopen. De weg wordt smaller en gaat naar beneden. U
negeert alle zijwegen. Er volgt een smal stukje langs een witte muur
waar u goed langs de kant moet lopen. Doorgaand verkeer heeft hier
namelijk weinig zicht. Na het passeren van nog een paar huizen en
afwegen, komt u na tien minuten wandelen in de natuur terecht.
Nísperosplantages,
een prachtige olijfboom en de altijd vrolijk makende gele klavers in
de velden zorgen voor een landelijke aanblik. In vroeger tijden stonden
de terrassen hier vol met amandelbomen maar deze zijn in de loop der
tijd meer en meer verdwenen en we moeten het nu doen met hier en daar
een roze of witte bloeiende boom.
U negeert ook de volgende weg
naar links en blijft rechtdoor lopen tussen de boomgaarden door. Het
zijn rustige asfaltwegen die echter door de omwonenden wel gebruikt
worden dus u moet toch alert zijn op autos, vooral in de knik in de
weg, die hier eventjes naar links buigt. De weg loopt vervolgens in
dezelfde richting verder als waar u al de hele tijd naartoe loopt.
U
komt nu in sinaasappelland. Vanaf hier hangen aan beide kanten de
oranje bollen aan de bomen, en op een enkele plaats is er zelfs al
oranjebloesem waar te nemen. Deze witte bloesem ruikt u vaak eerder dan
u hem ziet, de geur van Azahar is verrukkelijk. Even later, bij een
verkeersspiegel en een betonnen telefoonpaal, negeert u de zijwegen naar
rechts en het grindpad naar links. U blijft dus de doorgaande weg
volgen, die Los Arcos of Els Arcs in het Valenciaans, heet en
genoemd is naar resten van een Romeins aquaduct verwijzen. Deze resten
liggen overigens een stuk terug en zijn nauwelijks het bekijken waard
omdat ze omringd worden door onkruid en vuilniscontainers.U passeert
weer een paar huizen maar verder dit is voor de zo druk bebouwde
kuststreek een opvallend rustig en landelijk gebied. Na een bocht naar
rechts komt er een plantage met ongelooflijk veel citroenbomen die
boordevol hangen met vruchten.