Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
het is nu intussen 6 april. er is veel gebeurd. te veel. de 2e dag zijn we tot ongeveer vesoul gekomen. daar sloeg het noodlot toe. de voet van luurd vloog van de rem naar het gaspedaal. daardoor vlogen we achterop een voor ons rijdende camper. de gevolgen voor de auto zijn wel duidelijk op de foto te zien. dat we daaruit toch levend te voorschijn zijn gekomen verbaast iedereen. wij hebben zelf gebroken ribben, ik ook een gebroken middenhandsbeentje aan de rechterhand en vocht achter de longen. de hand wordt volgende week geopereerd. de hand zit nu in het gips. daarom geen hoofdletters o.i.d. het typen gaat met de linkerhand.
Woensdag 28 maart; Almelo- Hagadonge Hoera het begin is er. Alles verliep niet op rolletjes maar we zijn er. Het begon al dat we niet op de door ons vastgestelde tijd vertrokken, maar een half uur later. Zo waren er meer kleine ongemakjes. In deze plaats: Hagadonge, was natuurlijk een straat opgebroken waar we langs moesten. Maar na een paar rondjes kwamen we er. Midden in de stad is het hotel in een straat met eenrichtingsverkeer.Even verderop is een groot parkeerterrein maar om daar nu te parkeren moesten we onze bagage veel te ver slepen en konden we niets in de kofferbak laten. We zagen een poortje en zijn daar lukraak in gereden. En ja hoor, daar was de achterdeur van het hotel maar geen parkeerruimte vrij. Totdat iemand zijn auto weg ging zetten en wij er mochten staan. Oh wat is dat fijn. We moesten met een trap naar boven. Gelukkig was de hoteleigenaar zo vriendelijk onze koffers de trap op te brengen. Het is er klein, maar wel schoon. Voor 1 nacht best te doen.Als het morgen weer net zulk weer is tekenen we er voor. Kunnen we weer picniquen. Misschien tot dan.
