Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
Kleurenexplosie in Le Grand Palais te Parijs tijdens Monumenta
Monumenta is een jaarlijks artistiek evenement waarbij
elk jaar een internationaal gevierde, hedendaagse kunstenaar wordt
uitgenodigd om een speciaal hiervoor ontworpen, magistraal werk tentoon
te stellen in de middenbeuk van het Grand Palais in Parijs.
Na drie jaar gepalaver met het stadsbestuur heeft het
allereerste kattencafé in Oostenrijk de deuren geopend. Struikelblok was
vooral de hygiëne, maar nu heeft de 47-jarige Japanse Takako Ishimitsu
toch groen licht gekregen om haar droom waar te maken.
Neen, dit is geen beeld van het Schlagerfestival voor reptielen. Het lijkt wel alsof deze schildpadden het op een lustige polonaise hebben gezet, maar schijn bedriegt.
De schildpadden hebben deze merkwaardige formatie aangenomen om hun bloed op te warmen in het zonlicht en zo levensbelangrijke
vitamine D op te slaan. Deze vitamine moet dienen om hun schild aan te
sterken. Het bizarre beeld werd geschoten door fotograaf Tony Beck aan
het Opiniconmeer in Ontario, Canada.
Het kleurrijkste eiland ter wereld: Burano (Venetië)
De huisjes werden vroeger geschilderd in alle kleuren
van de regenboog, zodat de stoere vissersmannen na een lange reis op zee
al van ver naar hun vrouwtjes konden zwaaien.
Vanuit de baai van Napels heb je een grandioos uitzicht op de Vesuvius.
's Zomers haasten zich vele tienduizenden toeristen van de luchthaven
van Napels naar de gelijknamige Baai of de spectaculaire Amalfikust.
Maar heb je geen zin in al die drukte? Napels leent zich al in het
voorjaar, met zijn milde temperaturen, uitstekend tot een korte citytrip
vol verrassingen.
Een druk straatje nabij de Pignasecca-markt in het Spaans Kwartier.
De chique winkelgalerij Galleria Umberto, een prachtige architectuur van staal en glas.
Hotel San Francesco al Monte
Napels is met rechtstreekse vluchten vanuit Brussel ook 's winters vlot bereikbaar. De luchthaven ligt op 7
km van het centrum. Met een taxi ben je dus in geen tijd in het oude
centrum, dat begrensd wordt door de Via dei Tribunali en Via San Biagio
dei Librai, die verder overgaat in de Via Benedetto Croce. Daartussen
ligt een wirwar van steegjes die makkelijk te voet te ontdekken zijn.
Maar ook aan de oude haven proef je van de Napolitaanse sfeer. Neem een
stadsplan mee en ga op stap!
Laat je niet afschrikken door het vuilnis. Soms wordt het wekenlang niet opgehaald
door stakingen. Probeer erdoor te kijken, want tussen de stapels
vuilniszakken ligt een prachtige stad. Zo is er het Castel Nuovo, een
burcht aan het water met een witte triomfboog als ingang. Verscheidene
koningen hebben er gewoond, en nu is het een museum waarvan grote delen
gratis kunnen worden bezocht.
Gelato Tijd voor een gelato - een Italiaans ijsje. Waar kan je dat beter opeten dan aan de haven, een van de grootste aan de Middellandse Zee? Hier verzamelen luxejachten en cruiseschepen. Eten met een grandioos uitzicht op de Vesuvius en de Golf van Napels? Bij Antonio & Antonio maken ze de lekkerste melanzane alla parmigiana.
Vlak
bij het Castel Nuovo vind je het Palazzo Reale, het koninklijk paleis,
dat een indrukwekkende traphal heeft. De historische vertrekken kunnen
worden bezocht en zijn volgestouwd met meubels, wandtapijten,
schilderijen en porselein. Na het bezoek moet je zeker een kijkje nemen op de Piazza del Plebiscito, het meest monumentale plein van de stad.
Shopping Uiteraard kom je ook naar Italië om te shoppen.
Een goede start is de Galleria Umberto, een chique winkelgalerij met
een indrukwekkend architectuur in glas en staal. De vlakbij gelegen Via
Toledo is dan weer de Meir van Napels, met zowel kleine boetiekjes als
kledingketens.
Napels staat uiteraard bekend om zijn
pizza, maar de simpelste is de lekkerste: met tomaat, mozzarella en
basilicum. Heel wat restaurants beweren de uitvinder ervan te zijn, maar
Brandi is wellicht
de enige echte thuishaven van de pizza. In 1889 werd hier de allereerste
pizza margherita geserveerd. En die is nog altijd enorm lekker! Maar
ook de pasta van Napels is wereldberoemd: probeer eens de klassieker
spaghetti aglio, olio e peperoncino.
Musea Het
archeologisch museum van Napels is een van de belangrijkste ter wereld.
Het dankt zijn faam aan vondsten uit Pompeii en Herculaneum, en aan de
Farnese-collectie met antieke beeldhouwwerken. Hoogtepunt is de mozaïek
van Alexander de Grote.
Om de innerlijke mens te versterken is een goede lunch welgekomen na je museumbezoek. Ristorante Bellini bestaat al meer dan twintig jaar en heeft heerlijke pizza's en pasta's op de kaart staan.
Het
historische centrum is een wirwar van straten en steegjes waar auto's
verkeerd geparkeerd staan, Vespa's rondtuffen en was te drogen hangt.
Het toppunt
is het Quartieri Spagnoli (Spaans Kwartier), een wijk die 's nachts wat
dreigend kan overkomen. Ten oosten van de Via Toledo worden de straten
iets breder. Hier vind je de belangrijkste kerken: de kathedraal (Duomo
di San Gennaro) met zijn catacomben, de Gesù Nuovo met zijn opvallende voorgevel, het klooster van Santa Chiara met zijn prachtige tuin, een groene oase in de hectische stad.
Nog
een must is het 14de-eeuwse kartuizerklooster van San Martino, dat hoog
boven het oude centrum uittorent in de gezellige wijk Vomero, te
bereiken met de funicolare.
Vomero is een wijk waar ook locals graag komen eten. Pizzeria Acunzo aan de Via Domenico Cimarosa 60/62 is een goede keuze.
Uitgaan doet de jongere garde vaak op straat en in de Calata Trinità Maggiore. Rijkere Napolitanen verkiezen de buurt rond het Piazza San Pasquale, waar je ook de Enoteca Belledonne - met meer dan 400 wijnen en grappa's - vindt.
Wie op cruise vertrekt, stapt gemiddeld zo'n zes kilo zwaarder van het schip. Dat blijkt uit een studie bij cruisepassagiers. En dat gewicht gaat er nadien maar moeizaam weer af.
Op cruise komen passagiers per dag ongeveer 450 gram aan, tenminste als
het een all-inclusive reis is. De reissite Bonvoyage.co.uk voerde een
onderzoek bij duizenden toeristen. Ongeveer 84 procent gaf toe dat ze
zich flink lieten gaan op cruise. Sommigen nemen in die periode dubbel
zoveel calorieën op als normaal. Ongeveer 9 procent komt 1,8 kilo aan, terwijl 6 procent zelfs meer dan 8 kilo's zwaarder wordt.
Een Indonesiër die
vanaf zijn vijfde af te rekenen kreeg met een zeldzame huidaandoening
hoopt nu 46 jaar later nog steeds vurig op een eerste kus. Dat wordt
echter een bijzonder lastige klus, want overdag komt Lauw Tjoan Eng
nooit buiten uit angst dat hij mensen zal doen schrikken. De bubbels die
intussen overal op zijn lichaam staan, zijn het rechtstreekse gevolg van goedaardige tumoren.
In de spiegel kijken doet Lauw al lang niet meer, zo bevreesd is hij
zelf voor wat hij te zien zou krijgen. Intussen is hij het ook gewend om
alleen te leven: shoppen doet hij enkel heel laat 's avonds, en dan nog
met het grootste deel van zijn gezicht bedekt.
"Sinds ik van die bulten begon
te krijgen, heb ik geen enkele foto meer van mezelf", klinkt het. "Ik
haat mijn uiterlijk. Mijn zussen zitten heel ver weg, dus ik voel me
echt eenzaam. Een job heb ik niet omdat niemand me wil aannemen, gelukkig krijg ik wat geld van mijn zussen om te overleven."
"Als
ik buitenga, bekijken de mensen me altijd heel vreemd. Er zijn er ook
die met mij lachen, maar ze kennen me niet. Oordelen kunnen ze dus niet.
Ik heb geen kinderen en ben zelfs nog niet in de buurt van een vrouw
geweest. Toch blijf ik hopen dat ik op een dag zal genezen en een dame
kan vinden bij wie ik gelukkig kan worden. En waarom niet trouwen? Ik
zou zo graag een normaal leven leiden, zoals al de rest."
Lauw, de eerste van vijf zonen, kwam perfect gezond ter wereld. Met de
jaren werd de aandoening echter almaar erger en op zijn twintigste was
zijn lichaam haast helemaal bedekt met de bulten.
Dankzij steun van de kerk kon hij zich toch eens een doktersbezoek
veroorloven. Daar vertelden ze hem dat hij een erfelijke ziekte had, al
heeft noch zijn moeder noch zijn vader er last van.
"Dat
was een verrassing, want voor zover bekend lijdt geen enkel ander
familielid aan deze aandoening. Ik wou dat er een therapie bestond, maar
dan nog zou ik die niet kunnen betalen. Dus leef ik maar moederziel
alleen en zal ik allicht nooit iemand ontmoeten. Maar ik heb nog steeds hoop en dat is het belangrijkste", besluit Lauw.
Bij het verlaten van een supermarkt stelt de jonge caissière aan een oudere vrouw voor, dat zij voortaan haar eigen boodschappentas maar mee moet nemen, in plaats van een plastic tas te kopen. "Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu", zo zegt ze.
De vrouw verontschuldigd zich en legt uit:"Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!" De caissière antwoordde:"Ja, en dat is nou juist ons probleem vandaag de dag, jullie generatie maakte zich niet druk om het sparen van het milieu voor de toekomstige generaties!"
Ze had gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen. Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel. De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden ècht aan recycling. Maar we deden niet aan dat groene gedoe in die tijd!
Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw. Wij liepen naar de supermarkt en hezen onszelf niet iedere keer in een 300 PK machine, elke keer als we 2 blokken verder moesten zijn. Maar ze had gelijk, wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!
Babyluiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden. We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die continue 2000-Watt verbruikt. Wind- en zonne energie droogden onze kleren echt. Vroeger, in onze dagen. Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen gloednieuwe kleren. Maar de jonge dame heeft gelijk! Wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.
In die tijd hadden we - misschien - 1 tv of radio in huis en niet 1 op elke kamer. De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van de bijenkorf. In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden.
Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie. In die tijd gebruikten we geen apparaat met een motor die op benzine het gazon maaide. We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht, waren fit, minder dik, geen dibetes-2.
Wij sporten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen die draaien op electriciteit, nu is door obesiteit, diabetes bijna volksziekte nr. één !
Maar ze heeft gelijk. Wij hadden dat groene gedoe toen niet.
Wij dronken uit een fontein wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die we na 30 slokken weggooien. Wij vulden zelf onze pennen met inkt,in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen. Wij vervingen de mesjes van het scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is. Maar wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.
Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken. Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien.
En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen en uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevind die we niet bereikten omdat we GSM-bellend de tegenligger niet zagen.....
Maar is het niet in en in triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij 'oudere mensen' waren, gewoon omdat wij dat groene gedoe niet hadden in die tijd?
het is nu intussen 6 april. er is veel gebeurd. te veel. de 2e dag zijn we tot ongeveer vesoul gekomen. daar sloeg het noodlot toe. de voet van luurd vloog van de rem naar het gaspedaal. daardoor vlogen we achterop een voor ons rijdende camper. de gevolgen voor de auto zijn wel duidelijk op de foto te zien. dat we daaruit toch levend te voorschijn zijn gekomen verbaast iedereen. wij hebben zelf gebroken ribben, ik ook een gebroken middenhandsbeentje aan de rechterhand en vocht achter de longen. de hand wordt volgende week geopereerd. de hand zit nu in het gips. daarom geen hoofdletters o.i.d. het typen gaat met de linkerhand.
Woensdag 28 maart; Almelo- Hagadonge Hoera het begin is er. Alles verliep niet op rolletjes maar we zijn er. Het begon al dat we niet op de door ons vastgestelde tijd vertrokken, maar een half uur later. Zo waren er meer kleine ongemakjes. In deze plaats: Hagadonge, was natuurlijk een straat opgebroken waar we langs moesten. Maar na een paar rondjes kwamen we er. Midden in de stad is het hotel in een straat met eenrichtingsverkeer.Even verderop is een groot parkeerterrein maar om daar nu te parkeren moesten we onze bagage veel te ver slepen en konden we niets in de kofferbak laten. We zagen een poortje en zijn daar lukraak in gereden. En ja hoor, daar was de achterdeur van het hotel maar geen parkeerruimte vrij. Totdat iemand zijn auto weg ging zetten en wij er mochten staan. Oh wat is dat fijn. We moesten met een trap naar boven. Gelukkig was de hoteleigenaar zo vriendelijk onze koffers de trap op te brengen. Het is er klein, maar wel schoon. Voor 1 nacht best te doen.Als het morgen weer net zulk weer is tekenen we er voor. Kunnen we weer picniquen. Misschien tot dan.
Vanaf zondag starten de activiteiten van de lowcostmaatschappij
Iberia Express, een dochter van het Spaanse Iberia. De focus van de
nieuwe luchtvaartmaatschappij zal liggen op binnenlandse en Europese
routes, zo maakt het bedrijf vandaag bekend.
De eerste vluchten vinden plaats naar Palma de Mallorca, Alicante,
Malaga en Sevilla. De ticketprijzen beginnen vanaf 25 euro. Tegen de
zomer wil de lowcostmaatschappij twaalf Spaanse bestemmingen aanvliegen.
De Europese bestemmingen zijn onder meer naar Dublin, Napels, Riga en
Mykonos. Iberia Express zou tegen het eind van het jaar een vloot van
dertien Airbus A320's tellen.
Iberia Express is een
dochtermaatschappij van Iberia, maar krijgt een onafhankelijk
management. De bedoeling van de dochter is om de verlieslatende korte-
en middellangeafstandsroutes uit te voeren, terwijl Iberia zich zou
toeleggen op de meer lucratieve transatlantische routes.
De
piloten voerden de voorbije maanden nog actie - er werd twaalf dagen
gestaakt - tegen de nieuwe maatschappij, uit vrees voor jobverlies.
In de nacht van zaterdag op zondag gaat de zomertijd in. Om 02.00 uur
wordt de klok vooruit gezet, waardoor de nacht een uurtje korter duurt.
Sommigen raken daardoor ontregeld.
De Engelse aannemer William Willet kwam in 1907 op het idee van
zomertijd om energie te besparen, maar het duurde nog tot de Eerste
Wereldoorlog voor het plan aansloeg. De Duitsers gebruikten het als
eersten. Andere landen volgden al snel. Vanwege de oliecrisis werd deze
in 1977 opnieuw ingevoerd. Het verzetten van de klok dient om beter te
profiteren van natuurlijk daglicht. Als de zomertijd net is ingegaan, is
het 's ochtends wat langer donker, maar 's avonds blijft het langer
licht.
Of er echt op energie wordt bespaard, is al jaren
onderwerp van discussie. Energiebedrijven schatten een paar jaar geleden
dat de zomertijd zo'n 0,3 procent energiebesparing oplevert, maar
critici vinden dat het amper iets oplevert. Zij zien alleen maar
nadelen. Vooral avondmensen en kinderen schijnen moeite te hebben om
zich aan de nieuwe tijd aan te passen.
Makkum
Makkum was van oudsher een haven- en vissersplaats en het centrum van de aardewerkindustrie. Er waren onder andere steenfabrieken en scheepswerven en meer dan 100 kalkovens. De grote scheepvaartactiviteiten zijn door verzanding van de Zuiderzee verdwenen, maar scheepsbouw en productie van aardewerk en tegels vormen nog de belangrijkste plaatselijke industrieën. Nog steeds is Makkum beroemd om het vier eeuwen oude aardewerk van de familie Tichelaar. (een 'tichelaer' was een tegelschilder) Midden in het centrum van Makkum staat de 17de eeuwse waag, waarin nu het VVV kantoor is gevestigd.
Workum
Workum is één van de mooiste Friese stadjes.Er is nog veel goed bewaarde cultuurschoon. Langs de gedempte Wijmerts staan prachtige geveltjes en monumentale gebouwen, zoals de St. Gertrudiskerk, de Waag en het stadhuis. Workum is ontstaan langs de Wijmerts. Al in de 14e eeuw verlieten vele schepen Workum via de Wijmerts naar de Zuiderzee en ver daar buiten. Workum had daarnaast een vissersvloot en verwierf met de palingvisserij rechten aan de Theems in Londen. Naast de maritieme activiteiten, zorgde de opbloei van veeteelt en nijverheid ook voor welvaart. Er waren industriële bedrijven zoals scheepswerven, zeilmakerijen, weverijen en spinnerijen. Er ontstond een bloeiende laken- en linnenindustrie, waarbij in 1504 de Workumer El (71 cm) als maatgegevend voor heel Friesland werd gesteld. Door de aanwezigheid van geschikte klei waren er vele pottenbakkerijtjes. De straatnaam 'Pothûswyk' herinnert nog aan die tijd. Wanneer u door het stadje wandelt vertellen de vele geveltjes de prachtige verhalen van destijds.
Hindeloopen
De houten bruggen over smalle grachtjes geven de stad Hindeloopen een bijzondere sfeer. Oud HindeloopenIn deze Friese stad (één van de Friese elfsteden) doet nog veel herinneren aan de glorietijd die Hindeloopen beleefde in de 17e en 18e eeuw. Er werd toen een levendige handel gedreven met Noorwegen, de Oostzeelanden en Rusland. Veel van de verdiensten werden in Amsterdam, waar Hindeloopen een goede relatie mee had, uitgegeven aan kostbare stoffen en voorwerpen die door de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) werden aangevoerd. Hierdoor groeide Hindeloopen uit tot een centrum van interieur- en schilderkunst. Door hun rijkdom hadden de Hindeloopers ook hun eigen kleurrijke klederdracht. In de smalle straatjes staan nog steeds enkele kapiteinshuizen met kleine ankers op de gevel, als teken dat de schipper nog vracht kon aannemen. In de zomer woonden de zeemansvrouwen met hun kinderen in de kleine huisjes achter de grote woningen, dit zijn de 'likhûzen'.
Piaam
Het komdorp Piaam telt ongeveer vijftig inwoners. Het dorp ligt prachtig, net achter de dijk. Het dorpsgezicht van Piaam is beschermd.
Geschiedenis
Piaam komt voor een Fries dorp laat in de bronnen voor. De eerste geschriften waarin het wordt genoemd, stammen uit 1555. Het dorp is echter ouder want de kerk dateert uit de 13de eeuw. De bron uit 1555 is een schrijven van de inwoners van het dorp over de kerk. Zij wilden het rieten dak vervangen door leistenen.
Piaam was een dorp van boeren. Het kende ooit wat kleinschalige akkerbouw, maar de veeteelt overheerste. In de buurt van het dorp, in de Polder Kooihuizen, lagen twee eendenkooien. Bekend is dat de gevangen eenden verkocht werden in Holland. De kooien zijn nu niet meer in gebruik voor de jacht. In een van de kooien worden wel eenden en andere watervogels geringd.
Cultuurlandschap
Een groot deel van Súdwest-Fryslân is aangewezen als Nationaal Landschap. Het betreft een overgangsgebied tussen het Friese laagveengebied en het zeekleigebied.Het is een uitgestrekt open gebied met verspreide bebouwing, waarvan een deel op nog gave terpen
Lemmer
Lemmer is de zeer authentieke en sfeervolle hoofdplaats van de Zuid-Friese gemeente Lemsterland. Lemmer heeft een sterke aantrekkingskracht op liefhebbers van watersport. Met zijn prachtige zandstrand, bruisende centrum en het grootste nog in werking zijnde stoomgemaal van Europa boeit de Poort van Friesland iedereen.
Het oude vissersdorp is tegenwoordig een van de gezelligste watersportcentra van Friesland. Lemmer vormt de verbinding tussen het IJsselmeer en het Friese merengebied. Voor de ingang van de haven staat De Vuurtoren die ooit schitterde in de gelijknamige, beroemde film van Pieter Verhoeff. Even verderop treedt de watersporter Lemmer binnen door de historische Lemstersluizen uit 1888 met bijbehorende sluiswachtersluisjes.
Dwars door het dorp loopt vaarwater t Dok. 't Dok
't Dok loopt dwars door het dorp. Deze vaarweg vormt de verbinding tussen het IJsselmeer en de Friese Meren. Aan deze doorgang heeft Lemmer haar bestaan voor een belangrijk deel te danken, zowel in het verleden als het heden. Rond het Dok werden in de winter van '89/'90 diverse voorzieningen getroffen om het geheel een aantrekkelijker aanzien te geven. Vooral het wandelgebied werd vergroot ten koste van het gemotoriseerd vervoer. Hiertoe werd het straatwerk geheel vernieuwd en werd nieuw straatmeubilair aangebracht. In het kader van deze vernieuwing is onthuld. Het beeld herinnert aop 2 mei 1990 door Commissaris der Koningin Hans Wiegel een beeld van de Lemster visserman an de belangrijke vissersplaats die Lemmer vroeger was.
Oudesluis
In deze nauwe doorvaart tot na de brug, is de vroegere zeesluis geweest. Deze in steen opgebouwde sluis werd in 1658 gemaakt op de plaats van een eerdere houten sluis, en werd de Lemsterzijl genoemd. Reeds in 1411 was er sprake van een zijl, waardoor schepen konden varen, maar het bestaan ervan is zonder twijfel veel ouder.
Het onderhoud van de sluis berustte vroeger bij de drie dorpen Eesterga, Follega en Lemmer. Dit heeft tot 1872 geduurd, toen de Provincie kans zag het complex in het waterschap "De Lemstersluis" onder te brengen. Omdat de lusten (tol) de lasten (onderhoud) ver overtroffen hebben de dorpen er maar moeilijk afstand van kunnen doen. In 1888 raakte de sluis buiten gebruik, omdat er een nieuwe sluis was gebouwd in de monding van de vroegere buitenhaven. De oude sluiskolk is nog lang zichtbaar geweest, maar de bezetter heeft in de Tweede Wereldoorlog de doorgang verbreed, waardoor ook de laatste herinnering aan de Oude Sluis verdween. Alleen de doorkassen van het bovenhoofd zijn nog te zien.
Vóór het pand Oudesluis 7 bevonden zich klippen waarin de sluisdeuren zich bevonden en van waaraf de deuren werden bediend. De klippen, onderling met elkaar verbonden door een muur, staken ruim een meter boven het straatniveau uit. De buiten-klippen, aan de zeezijde van de sluis, bevonden zich ter hoogte van het pand Oudesluis 1. De doorgang langs dit pand, van de Schulpen naar de Oudesluis bedroeg hier niet meer dan een meter. Boven op deze buitenklippen bevond zich een ophaalbrug. Deze werd in 1862 vervangen door een basculebrug, die buiten de klippen werd geplaatst op de vleugelmuren van de sluis. Deze nieuwe brug werd in de volksmond de "Blokjesbrug" genoemd. Ook de huidige brug, die weer verder naar het zuiden werd gelegd, wordt nog steeds zo genoemd.
De gedenksteen in de sluiswand herinnert aan het herstel, uitgevoerd in 1838.
Elba, na Sardinië en Sicilië het grootste van de Italiaanse eilanden,
wordt deze zomer voor het eerst aangeboden door Thomas Cook.
Voor het eerst staan hotels op Elba in een brochure van een grote
touroperator. Elba is wellicht het meest bekend als het eerste
verbanningsoord van Napoleon. Hij verbleef er net iets minder dan een
jaar om in 1815 opnieuw naar Frankrijk te trekken. Drie musea herinneren
nog aan zijn verblijf. Het bekendste is de Villa dei Mulini di
Napoleone in Portoferraio. Het was de publieke residentie van de keizer
in de belangrijkste stad van het eiland.
Wat verder buiten de
stad ligt zijn gewezen privéverblijf Villa di San Martino. Ontsnappen
van het eiland was zeker niet zo moeilijk, want Elba ligt op nauwelijks
10 km van de Toscaanse kust. Elba is nog vrij authentiek gebleven en wie
van rust houdt, zal zeker tijdens de lente en de herfst niet
teleurgesteld zijn. In het hoogseizoen mag je veel Italiaanse
vakantiegangers verwachten. De diverse jachthavens zijn dan ook heel
levendig.
Bergen en strand Naast mooie
stranden heeft het eiland ook bossen en bergen. Fietsen, surfen,
kajakken op zee, wandelen, mountainbiken en duiken horen tot de
mogelijkheden. Hoofdstad Portoferraio, met niet meer dan 12.000
inwoners, nodigt uit voor een wandeling langs de versterkte muren, de
gezellige winkels en terrasjes.
Marciana Marina is een aangenaam
havenstadje met zowel zicht op zee als op de bergen. Hotel Tamerici ligt
in een rustige wijk op vijfhonderd meter van het strand. De prijzen
zijn zeer democratisch: vanaf 47 euro per persoon per nacht inclusief
ontbijt. Het eerste kind (tot 14 jaar) logeert gratis. Iets goedkoper is
het stadshotel La Primula op honderd meter van het strand. Beide hotels
hebben een zwembad.
Elba ligt op 1.350 kilometer van Brussel.
Met het vliegtuig kan je bijvoorbeeld naar Pisa of Florence en daar een
auto huren. Vanuit Piombino zijn er geregeld veerdiensten naar
Portoferraio. Reken op een uur varen. (Bron: HLN.be)
Toeristen die deze zomer Londen aandoen zullen diep in hun portemonnee
moeten tasten. De prijzen van hotelkamers in de Britse hoofdstad liggen
voor augustus dubbel zo hoog als in dezelfde periode vorig jaar. Dat
blijkt uit een studie van de bekende reiswebsite Hotels.com, aldus de
Britse zender BBC.
Nu al worden er op de website boekingen
gedaan voor augustus, en daaruit blijkt dat de prijs van een hotelkamer
102 procent hoger ligt dan vorig jaar. De gemiddelde prijs van een
hotelkamer in Londen ligt deze zomer op maar liefst 213 pond (254 euro).
Tussen 2010 en 2011 steeg de gemiddelde prijs van een hotelkamer
wereldwijd met 4 pct, zo blijkt nog uit de studie van Hotels.com.
Opvallend:
door de crisis is een hotelkamer in Athene zo'n 10 procent goedkoper
geworden. Ook in Japanse steden als Hiroshima en Kyoto werden hotels
flink goedkoper (respectievelijk 16 en 11 pct; nvdr). Daar zijn de
tsunami en bijhorende kernramp in Fukushima uiteraard niet vreemd aan.
En ook de Arabische lente had een negatieve invloed op de hotelprijzen
in landen als Egypte (-22 pct), Tunesië (-9 pct) en Libanon (-21 pct).
De Olympische Spelen in Londen vinden plaats van 27 juli tot 12
augustus.
Autoroutes in Europa, daar zijn er veel van. Wat, waar
& hoe lang de ideale route is, dat is een kwestie van smaak. Reizen
Magazine selecteerde er 7 in Rusland, Frankrijk, Schotland, Noorwegen,
Duitsland, Portugal en Spanje.
Rusland: De Gouden Ring 800 km
Kloosters, kremlins en kathedralen tegenover heuvels vol golvend
koolzaad, dorpen van hout en vervallen kerkjes. Ten noordoosten van
Moskou schittert de Gouden Ring, een route door het historische hart van
Rusland. Klik hier voor het complete verhaal.
Frankrijk: James Bond-route 33 km Op deze korte route vanuit Nice heb je echt geen Aston Martin nodig om je als 007 in Golden Eye te voelen. Historische boulevards, bochtige bergwegen, en dan: Monaco, inclusief Casino Royal.
Schotland: Whisky Trail 145 km Alsof het meer van Loch Ness en de Hooglanden niet al genoeg reden zijn om in Schotland te gaan toeren, doet de slingerweg van de Schotland Malt Whisky Trail ook nog dertig destilleerderijen aan.
Noorwegen: Naar de Noordkaap 4000 km Langs de rafelrand van Noorwegen,
vechtend tegen (s zomers) bijna 24 uur daglicht en de stilte op de
wegen. Maar het is het waard: fjorden, gletsjers, toendras en, als je
geluk hebt, het noorderlicht.
Duitsland: Kastelenroute 1200 km
Vroeger afgelegd te paard, rond 1950 zorgvuldig uitgestippeld voor toerliefhebbers. Meer dan 1200 km, van Mannheim naar Praag, langs pakweg 90 kastelen en paleizen. Terug naar de middeleeuwen.
Portugal: Kustroute 500 km
Langs de zinderende stranden en nationale parken. Tussen Lissabon en
Faro zijn zand, zee en zon onuitputtelijk. En rijd je landinwaarts, dan
ontdek je snel groen Portugal. REIZEN Magazine reed in 2009 langs de
(st)randen van Portugal. Klik hier voor de volledige Portugese kustroute!
Spanje: Wijn & Tapas 1150 km Misvatting: voor een wijnroute móet je in Frankrijk zijn. Rij van Barcelona naar Madrid via Baskenland, en verruil de Franse kaas voor tapas. Dwars door La Rioja, de bekendste wijnstreek van Spanje.
Het pretpark Efteling heeft de eerste beelden van een
gloednieuwe watershow openbaar gemaakt. 'Aquanura' wordt de grootste
fonteinenshow van Europa en opent op 1 juni. Het spektakel wordt
ondersteund door vuur, muziek en licht. (gb)
Wie deze zomer met de auto naar Frankrijk trekt moet opletten. De
Franse regering wil iedere autobestuurder verplichten om een
alcoholtester aan boord te hebben. Daarmee willen de Fransen het aantal
ongelukken door dronken rijden verminderen. De regel zou ingaan op 1
juli, vanaf november wordt er ook beboet.
