Net heb je alles schoon geveegd of de projectielen vallen alweer op je kop. Je poten worden zo rollend materieel.
Ik voer geen oorlog met eikels. Uiteindelijk verliezen ze toch. Parels voor de zwijnen. Er valt nog meer uit de lucht.
In de zomer hoef ik niet zoveel omhoog te kijken als nu.
Zo komt er weer een drone met walnoten naar beneden, zo weer dwarrelt er een blad op je neus.
Vanaf veilige afstand heb ik liggen kijken hoe hier de walnoten in emmers worden verzameld en in kratten worden afgevoerd.
Ze
gaan naar de eekhoornopvangvoedselbank. Die twee eekhoorns hier vreten
zich al genoeg te barsten. Over ongelijkheid gesproken.
Ik
heb toch maar even geholpen met rapen. Ben zogezegd gerecruteerd. Had
liever een valhelm gehad, maar die zijn allemaal door Nederland naar het
front gestuurd.
Portie
noten verzamelen in de bek en dan de wangen legen. Ik zal toch maar
tegen de bazin zeggen, dat ze wat voor zichzelf moet houden. Twee potjes
appelmoes en 150 rol closetpapier is niet genoeg om barre tijden door
te komen, ook al heb je overal schijt aan.
Met Kaytie heb ik een stevig Remkesgesprek gevoerd over hoe een schuilkelder gegraven moet worden.
Ze is direct begonnen. Toen ik een opmerking maakte over dat ze niet zo hoog moest graven en dat je anders piekbelasting kreeg,
liep ze kwaad weg. Ik had het nakijken.
Ik heb nog gepoogd om een beetje zielig te doen, maar ze bleef zuinig met energie.
Die van mij heb ik toen ook maar gespaard, al zat ik nog niet aan mijn plafond.
Mijn hersenen onderhand wel. Een krop sla aan de macht in Engeland, een bloeddorstige suikerbiet in Rusland, een oude onvaste Pastinaak in Amerika, een scheef gegroeide geelwortel in China, het volkstuintje is compleet aan het verleppen.
En dan mijn Amalia. Kom hier maar zitten op ons bronzen paard. Met mij erbij ben je veilig. Hier gooien ze op de asters geen rode soep en plakt niemand je vast.
Die Macronen-maffia houd ik met gemak buiten de lijntjes. Dat kan heel goed zonder advocaat.
Ik snuif tenslotte alleen herfst.
Nu maar hopen, dat de wereld heel blijft en mijn paradijs niet verwoest raakt.
En het blad nog gewoon kan verteren, al sta ik er een beetje lullig tussen.