Volgens de dagelijks in het beeld heen en weer
wiebelende weermannen en –vrouwen zitten we nu in
de herfst.
Het hele jaar door zie ik op de aardbodem al veel eikels. Dat is denk ik ook de reden, dat we nu
een skeletkabinet hebben.
Gelukkig liggen er nu bij ons iets meer op de grond en je
kunt gemoedelijk met ze praten. Ze zeggen toch niks terug.
Ik vermoed, dat ze briljante breinen
hebben.
We worstelen hier
de hele zomer door plagen heen.
Het merendeel van onze buxusboompjes is op- en aangevreten
door zeer vraatzuchtige rupsjes. Eens waren het lieve vlindertjes. Mensen verpoppen ook wel eens. Wordt een lieve broer een
wraakzuchtige moordenaar.
De laatste week wordt de nacht opgeëist
door Europese hoornaars.
En dat zijn niet alleen vrouwen. Ze zwermen als
herrie makende Chinooks rond de buitenverlichting
en denderen af en toe mee naar binnen.
Je hebt dan echt het idee, dat er een Amerikaanse Buldog XXL
op je in zoemt.
Misschien een idee om er eten van te maken. Er is
al een augurkensnackbar in Zwolle. Wellicht doet een broodje hoornaar met een
augurkje erop het ook goed.
Vindt men het niet lekker: er zit geen statiegeld
op.
Nu weer is de
sleedoornbidwants in aantocht. Ik dacht vanochtend even, dat er een extra groot
exemplaar was aangeland. Een busje smurfenspray is dan zo leeg.
We zijn er moedig, doch behoedzaam op af gegaan. Hij was iets te groot voor bij het plastic afval, als
we hem klein hadden gekregen.
Ze waren aan het strippen. Morgen kunnen we de deur
niet uit. Er komt een laag asfalt op onze aan- en afvoerweg. Femke is door een
boer wel in de stikstof terecht gekomen, maar hier win je ook geen kommavlinders
mee.
‘s Nachts moeten we extra waakzaam zijn al zijn
Tippel en ik mannen. Aan de overkant is een
B&B voor schapen. Met een hek er omheen. Ze hebben tegenwoordig
springwolven.
Helpt geen omheining tegen. Zonder stok kunnen die
fierljeppen.
We vervangen daarom hier alle dieren door kunst met
een zeer minieme k.
Die ook nog eens van de weg af niet te zien zijn. Er zal maar
een wolf op het terrein komen, die een derde bril van Hans Anders heeft gemist.
Moeten de restanten bij het plastic afval en niet
in de blikjesautomaten.
Het is dus herfst voor de weerlui en nog
geen herfst voor ons gewone stervelingen. Wat is
er nou niet ingewikkeld.
We waren vanochtend zielsblij met de
regen van vannacht. Geen zand meer in de ogen bij frisbeelandingen.
Er stond zelfs water in de vogelbak.
Malse regen, daar houden we van. Plenst het, dan valt de TV
uit. Kunnen we geen Bassie en Adriaan meer zien op zoek naar de liefde of
Jean-Paul achter een bord eten.
Helaas loop ik hier ook geen vrouwtje meer tegen het lijf. Of
het nou dag of nacht is. Of het hard of zacht regent.
Of ik nou aardig ben of niet.
De enige vrouw, die ik tegenkom is Marli, maar ik wil niet
met haar samen achter een bord hooi
zitten.
Maar weer afwachten wat
de dag van morgen brengt. Misschien springt er vannacht wel een wolvin over het
hek.
