Beste allemaal,
Toen ik hier op de buitenplaats voor het eerst kwam
zag ik haar: Jozefien.
De bliksem sloeg in. Daar stond ze.
 |
Naast het geitenpaleis. Zwart-wit gevaar, met grasbuik, te
korte poten en vooral: twee puntige hoorns.
Ze maakte een
briesend geluidje. Ik had al gelijk een oogje op haar.
Gek, dat ze twee
woningen had zo in haar eentje, dacht ik. Ik zou er dan waarschijnlijk ook twee
krijgen, of zelfs drie. Het werd er maar één... Dan ken je gelijk je plaats in
de nieuwe roedel.
Onlangs echter hoorde ik waarom ze er zo riant bij
zat.
|
 |
De moeder van Jozefien heette Géraldine. Gekregen
van een bevriend aannemer, Gerard, vandaar de naam.
Géraldine bleek drachtig te zijn. Bij aankomst hier
was ze bij een kip en een oude sierduif in het hok gegooid. Ze had een verre
reis in een doos in een kofferbak gemaakt en er was totaal niet op haar
gerekend.
(Ik ben echt blij, dat ik zo gewenst was)
|
|
Waar laat je dan zoân geit? In bed naast je is geen
optie. In een grote doos ook niet. Daar tjoept ze dan zo uit. Als jullie dat nog
niet weten: een geit is een ZZP-er in de Firma Sloop.
Welnu, de kip vond het niet prettig, dat ze in het
hok zat. De duif ook niet. Die was namelijk verliefd op de ouwe kip, een soort
Stormy Daniels, en pronkte voor haar dat het een lieve lust was. Daar moet je
geen getuigen bij hebben. Kost al gauw een grote zak voer.
Het is ook niet lekker, als je, als kip, in privé
een ei wilt leggen en zoân mekker-beest staat
naar je te gluren. De duif kon het ook niet waarderen, dat ze âs morgens heel
vroeg luid stond te schreeuwen bovenop zijn landingspaal.
Zodoende werd Villa Alie (zo heette de vrouw van
Gerard) in elkaar gezet: een gaaf chalet van duurzaam en extra dik vandaal
bestendig hout. |
 |
Met groen dak, openslaand raam en deur met ruiten.
Ook werd er nog een anti-regenverblijf op palen neergezet, omdat geiten a) een
bloedhekel hebben aan regen en b) zich duidelijk verheven willen
voelen.
Voor de bevalling was dus alles netjes in
gereedheid gebracht. Kinderkamer klaar. Stro in het ledikant en kleur bruin op
de muren.
|
|
Op de dag, dat Prinses Amalia werd geboren, 7
december 2003, werd Jamai ook geboren. Een zwart bokje, dat kon je zien, omdat
hij uit het midden van zijn buikje pieste, vernoemd naar Jamai, de winnaar van
Idols, waar toen iedereen het over had.
|
 |
Op voorhand, omdat uitbreiding van de geitenstapel
nogal ongewenst was, werd het advies van een dierenkliniek
ingewonnen.
Een te warmbloedige benadering van zoon-bok op
moeder-geit is namelijk niet netjes. Bij gebrek aan een verse geit moet je als
bok echter wat en wip je je moraal er even uit.
|
|
De (achteraf) onkundige dierenarts vond, dat Jamai
op de leeftijd van negen maanden âgeholpenâ moest worden.
Ze hebben hier maanden in de alsmaar sterkere stank
gezeten en inmiddels was er bij moeder Géraldine weer een nakomeling
onderweg.
Enfin, Jamai verloor twee edele delen op de schoot
van de dierenarts en Ince, afkorting van incest, werd geboren. Een zwart-witte
bok, die op wederom advies van de dierenarts dan maar met zes maanden onder het
mes moest.
|
 |
Jullie hebben al een vermoeden: Ince sprong al met
drie maanden op zijn moeder en toen kwam er een tweeling: de zwarte bok Leendert
en zijn zwart-witte zusje Jozefien.
|
 |
Binnen een jaar aanwas van 1 naar 5! |
 |
Door de castratie van bokje Leendert op zeer jonge
leeftijd is aan de dynasty een einde gekomen.
|
Vanaf de eerste dag, dat ik hier op de buitenplaats
kwam wonen, heb ik een blaffende liefdesrelatie met Jozefien gehad. Géraldine en
de andere bokken heb ik nooit gekend. Die waren inmiddels naar de
geitenhemel.
|
 |
Als ik Jozefien zag in haar Geitenpaleis en ze
hooghartig naar me keek, dan kwam er iets in me los. |
 |
Dan moest ik wel blaffen.
|
 |
Ik kon het niet uitstaan, dat ze haar onderkomens tot
ruïnes had gesloopt. Ze had beter een baan bij de Meesterslijpers kunnen nemen.
Kwam je te dichtbij, dan bokte ze al.
|
 |
Ze zag er ook lelijk uit, als ze aan het vervachten was.
Toch was ik wel op haar gesteld.
|
 |
Afgelopen zondagochtend stond ze nog met mooie glanzende
vacht fier naar me te kijken.
|
|
Twee dagen geleden heb ik heel stil, zonder te
blaffen, âs avonds in de grote wei, een hele poos naar haar liggen kijken. Kop
op de voorpoten. Ze had al een paar dagen geen brood meer willen eten. Dat was
wel eens meer gebeurd. Ik voelde echter aan, dat er iets met mijn Jozefien aan
de hand was.
Vanochtend lag ze dood in Villa Alie, 14 jaar
oud.
|
 |
Ik heb mogen helpen om haar te
begraven.
Het moest een diep gat worden.
|
 |
Toen ze er in lag, heb ik even liggen treuren. Costa,
onze trut, bleef op discrete afstand zitten. |
 |
Er lag al een laagje aarde over haar heen.
|
 |
We hebben gespit en de boel aangeharkt. Even een ouwe steen erop gelegd.
|
|
Er komt nog een betonnen geit op haar graf te staan.
Kunnen we haar niet vergeten.
Misschien kan ik die dan weer
aanblaffen.
Ik ben wel een beetje treurig,
poot van Falco
|
|
