Het is echt herfst hier op mijn terrein en daar
verdiep ik mij nu dagelijks in.
Niet alleen de blaadjes vallen in groten getale, maar ook
mijn vacht laat los.
Het is hier dus één grote bende. Net als in heel
Nederland. Er dreigen opeens allemaal gevaren.
Ik heb Kaytie gewaarschuwd: Kijk uit voor PFAS!
Order!!!!
Luisteren doet ze niet. Ze gaat helemaal op in
Natura 2000 muizen.
Ik kan het nauwelijks meer aanzien. Wat doen al die
grondverschuivingen met haar en onze gezondheid.
Ze blijft maar spitten. Ondanks de bouwstop. Ik heb geen
controle meer over haar. Er is hier namelijk een enorme instroom van illegale
immigranten, waar alleen een harde aanpak resultaat kan opleveren. Dan moet je
concessies doen.
Mijn rol hierin is slechts
die van toezichthouder.
Met beperkt vermogen, zoals te doen gebruikelijk.
Volgens sommigen lig ik te zwammen. Die doen het trouwens erg goed onder de
stikstof.
We leven gewoon in een permanente Halloween, alhoewel we
er hier op ons terrein nog geen gezicht aan hebben gegeven.
De gingko ziet het, net als ik, ook niet meer zo helder.
Hopelijk heeft ze in het voorjaar haar geheugen weer terug.
De herfst zet bij mij in deze hectische periode de
mijmerstand in.
Kijk, de ongedierte instroom houdt toch gewoon aan.
Kaytie is ons legale gifloze wapen, maar met een te klein bereik.
Het tekort aan tijdelijke huisvesting is ook nijpend,
omdat er zoveel beschermd is van overheidswege.
Het onderwijs schiet tekort. Ik kamp met een duidelijk
personeelsgebrek om alle gaten te dichten.
Ik beschik dan wel over mijn El baghdadi rechterpoot,
die, in ruil voor een balletje, Trump best in zijn tweets wil bijten, maar meer
heb ik ook niet aan haar.
Ze is in Nederland opgeleid namelijk. Bovendien
komt haar maximumsnelheid zeer binnenkort van wegenwetswege lager te
liggen.
Dus moet ik de controlewerkzaamheden, zoals het keuren
van hooi op ammoniak, helaas alleen doen
om mijn pony-vriendinnen niet teleur te stellen.
Het is wel gek, dat ondanks de boeren, die het hele jaar
rondom ons bezig zijn,
Ik geloof nog in boeren, vooral na een vleesmaaltijd.
Als het aan AH ligt moet ik aan de VEGA. Helaas spuug ik gal na een
graashap.
Straks zitten we weer met een ander klimaatprobleem, van
onderen. Ik ben blij met mijn bladerdek. Zit er een buffer tussen mij en het
grondwater.
Als de ratten en muizen de overhand gaan nemen en
wij nog verder gaan Hendrik Groenen dan vrees ik veel vervuilde grondplas. Dan
komen we tussen boven en onder knel te zitten. Raken we waarschijnlijk wat
afgeplat.
Kan ik als teckel door het leven. Een pil om dat lot te
kunnen aanvaarden mag ik helaas niet nemen. Beperking drugsafval. Ik richt mijn
blik nu maar op de autoloze zondag. Kan ik lekker los gaan.
