Het was vandaag weer eens balen. Dat was heel
prettig. Met honderd tegelijk werden ze voor mijn poten geworpen.
Ik moest ze meteen testen. De balen lagen zo, dat
ik mijn eigen teststraat had.
De pony’s moesten uit voorzorg in quarantaine. Stel je
voor, dat er een verkeerde baal tussen zat.
Mijn neus is altijd nat, maar ondanks het afgekondigde
snotneusbesluit, kon ik blijven werken. Positief was, dat alle balen negatief
opsnoven.
Het moest allemaal wel heel diep mijn neus
in.
Ik heb daarna wat stront gezocht en even een
superspreadevent op de balen gezet.
De lucht verspreidde zich nogal, maar ik kon gelukkig
mijn bek houden.
De balen moesten de stal in, maar
Ikdeednietmeermee.
Ook niet met Costa, die wilde TikTokken. Daar word ik
toch zo moe van.
Ik kijk liever of alles wel goed gaat. Ik zou willen
solliciteren naar een baan als verkeersleider in Lelystad.
De vliegbewegingen van de laatste zwaluwen dit jaar wil
ik dan als eerste gaan controleren. Rechtdoor de stal uit en vooral niet poepen
voordat je buiten bent.
Scheelt enorm veel werk. Ik vrees alleen, dat ze
hun eigen koers bepalen. Ze zijn nog erg jong.
Het zou best leuk zijn, als de pony’s ook konden
vliegen. Lagen er vast meer keutels buiten de wei. Dan worden Costa, Kaytie en
ik echte prijsvechters.
We boden de pony’s laatst een bal en een buffelhuidje
aan om te ruilen, maar met die anderhalve meter afstand was er sprake van een
hogere overdrachtsbelasting. Ook toen we er net mee gestart waren.
Enfin, de balen zijn nu binnen. Er komt geen tweede
golf. Dat zou echt balen zijn.
Veel hangt in nevelen, dat noemt men ook wel
politiek
en soms is er opeens een zonnestraal. Dat noemt men
geluk.
