 |
Na een potje judo met tante Costa, we hadden de worstjes niet op de
borstjes, |
heb ik met tante Kaytie een rondje over het terrein gemaakt. Tante Kaytie
is echt een krengetje, als ik in haar kuil wil mee graven. Ik heb haar gisteren goed laten weten, hoe
ik daar over denk.
Ze grauwde me weg met ontblote tanden en dat vond ik geen goed idee. Na
enige schermutselingen bij het pas gegraven gat heb ik mij fijntjes op haar gestort en haar
omklemd tussen mijn wolfspoten in wording. Daarbij heb ik ook nog mijn haren goed overeind gezet. Ik ben
dan wel een Tamaskan, maar geen doetje. Gebeten heb ik niet, ik heb alleen maar laten merken, dat
ik boven haar sta.
Ze heeft het begrepen. Vandaag waren we weer redelijk on speaking terms. Ik
mocht zelfs zonder snauw even bij een gat koekeloeren en toen vond ik het ineens niet meer zo
interessant. Ik heb besloten geen wegenbouwmaatschap meer met haar aan te gaan . Voortaan graaf ik mijn
eigen toevoerwegen naar Nieuw-Zeeland. (Ik ben al onderweg)
Na een verplichte lange dut, de maaltijd was heel lekker uit mijn
anti-schrok bak, werd het weer laden en lossen. Ik moest zo nodig weer mee in de auto en ik moet bekennen, dat
ik het leuk begin te vinden. Vooral op hobbelige, modderige zandpaden, want daar moesten we
overheen op weg naar een tehuis voor oude manegepaarden. (Je ziet het, ik ben goed
geïnformeerd)
Ik moest poseren voor de ingang en dat doe ik graag.
 |
 |
| |
Als het me te lang duurt, ga ik zitten. Ik heb die kont niet voor niets. |
Ik moest die ouwe schuur in, op zoek naar ouwe paarden. Er liepen een
heleboel mensen en dat gaf nogal oponthoud. Ik ben het aan mijn ras verplicht
om te tonen, dat ik belangstelling heb voor het sociale.
 |
Omtrekkende bewegingen brengen verwarring.
Men vond mij wel aardig. Scholden me helaas weer uit voor een Duitse
herder, ondanks mijn heerlijke zachte vacht en mijn wolvenharen.
Gelukkig komt mijn vrouwtje dan voor me op en zet het recht.
|
 |
Er was daar ook een rommelmarkt en ik heb even tussen de rotzooi heen
gelopen en mijn snuit overal in gezet.
Het pluche was wel leuk, maar ik heb thuis genoeg.
Je moet het allemaal aandacht geven en ik heb al zo weinig tijd. (Eten,
plassen, poepen, wandelen, spelen, vechten, uitgaan)
Een dag is zo om.
|
 |
Die paarden stonden allemaal in de stallen. Ik vond hun koppen (sorry,
hoofden) wel heel groot. Het deed me echter niks hoor, gewoon op tijd afstand
houden. |
 |
Die witte had vanochtend nog zn deur eruit getrapt.
|
Na dertig paarden en ponys langs te zijn gegaan, vanonder en op ooghoogte, had ik er wel even genoeg van. Thuis heb ik er ook vier en daar
kan ik tenminste mee neuzen.
Het was wel netjes onderhouden, maar een ouwe bende.
 |
Ze hebben veel geld
nodig om al die (40) hortsiks in leven te houden en daarom moest ik
namens alle Tamaskans in de wereld de hoofdverzorgster een paar euros
geven.
Toen vonden ze me nog liever. Ik mocht ook weer gauw terugkomen.
Doe ik niet, ik hou het even voor gezien.
|
Ik heb nog wel geprobeerd om bij een bak kattenvoer terug te komen, die ik
zelf had opgesnoven. Ik mocht daar van het vrouwtje niets van eten. Ik wist
echter dondersgoed de weg erheen en heb een paar keer gepoogd alle benen de goede kant op te
sturen. Tevergeefs. Men had mij door.
 |
Ik was ook wel weer heel blij, dat ik voor mijn eigen deur stond.
Dat plasje, dat je daar ziet, sorry, dat had ik vanmorgen daar gedaan.
Ik moest gewoon nodig, toen ik over de drempel liep.
|
Verder weet ik niks meer. Alleen, dat ik nog een dooie kikker heb gevonden.
Die hangt nu in een boom. De bazin wist even niet, waar ze hem kwijt moest.
Ook ben ik nog met mijn voorpoten de vijver in gestapt. Je zou toch denken,
dat je ook over water kunt lopen. Ik kon me gelukkig nog in mn achteruit
zetten.
Nou, prettig restant paasdagen!
Falco
|
