Het is al vijf maanden geleden, dat ik werd geboren en nog
niets kon zien.
 |
Het was toen heerlijk lebberen bij mama Ylva. Gelukkig was het geen jenever, ik
was namelijk van de blauwe knoop. Die zat om mijn nek. |
Ik denk, dat het expres zo is, dat mijn ogen 10 dagen dicht zaten. Dat
geniet je meer van wat je proeft.
|
Ik krijg nu af en toe een klein beetje
biologische geitenmelk. Jammer dat de geit er niet aan vast
zit, net zo als mijn mama, want ik schijn te knoeien als een gek.
Toen ik zo klein was, zag ik er uit als een chagrijnig varken. Als je ogen
ook open gaan, word je er soms niet vrolijk van.
|
 |
Het zien bevalt me nu
beter.Ik probeerde toen al een wit voetje te halen.
Dat probeer ik nu nog. Helaas worden mijn sokken steeds grauwer en dan
werken ze niet meer zo goed.
|
Ik mag hier ook geen bleekmiddel gebruiken, want ze poepen hier op een soort
beerput, die daarvan in de war kan raken.
Gaat de WC borrelen, overlopen en stinken. Ik vind dat
helemaal niet erg. Ik hou van zware luchten.
Gelukkig kan ik die witte geitenmelk wel drinken, ik plas
namelijk in de planten. Die groeien er goed van. Alleen als ik bij warm weer in
het gras water, wordt het daar geel. Zijn ze hier niet blij mee. Het gekke is,
dat die gele plekken uiteindelijk hartstikke mooi donkergroen worden.
Daarvoor moesten die ogen van me open, denk ik. Het zou zonde zijn, als je geen
resultaat kan zien. Ik heb een tijdlang de rubberen buitenmat getracht
donkergroen te krijgen.
Vrouwtje vond dat niet zon goed idee. Daarom is die mat
nog zwart. Ik laat hem nu maar voor wat hij is: gewoon lelijk.
| Ik was met 4 weken nog niet erg opgeknapt. Witte sik, beetje
zielig uiterlijk. En dan van die rare haaievinnen links en rechts aan mijn kop. |
 |
Toch niet te geloven, dat uit die miezerige driehoekjes zulke enorme lappen
kunnen groeien.
|
 |
Dat witte sikkie ben ik trouwens nog niet kwijt. Misschien
kan ik weer een keer mee naar de kapsalon en een kleurspoeling krijgen. Die
grote oren laat ik gewoon zitten. Ik heb zo goede ontvangst. Beter dan die
satelietschotel, die achter de heg zit. Daar is steeds wat mee.
Komt er een boer langs met een giertank en dan is het
beeld weg. Behalve als ik Oost-Indisch doof ben, blijft bij mij gewoon alles
binnen komen.
Met mijn reuk en oren kan ik heel veel. Als het vrouwtje
de koelkast opent en heel voorzichtig een ei pakt, denkt ze, dat ik dat niet
hoor.....! Bijzonder dom gedacht.
Ik zet mijn poten dan op het aanrecht, wat ik natuurlijk
weer niet mag, op weg naar het meest verrukkelijke wat er is, met of zonder dop
maakt me niet uit. Slik hem toch heel door. Dan te bedenken, dat zon ei uit de
kont van één van die mormels komt, die hier lopen te tokken in het kippenhok.
Het ei hoeft er van mij echt niet eerst van achteren uit te komen, ik lust hem
ook als hij er nog in zit. Is dus ook verboden.
|
Ik moet mij dus beperken tot vrije vogels. Afgelopen zondag heb ik er twee bij
hun eerste vlieglessen gegrepen, zo uit de lucht. Vrouwtje boos. Het waren jonge
merels. Pa en moe merel probeerden nog indruk te maken met hun hevige gekwetter.
Het is mij echter niet mogelijk gebleken mijn instincten uit te schakelen. Mijn
bazin begon daarna zo hard te kwetteren, dat ik haar mijn buit maar heb gegeven.
Heel dom van haar. Ze dacht ze nog tot leven te kunnen wekken. Niet gelukt. Nou
moet ik van haar zeggen, dat het me spijt. Doe ik niet. Had ze maar geen wolf
moeten kopen. Ik krijg best wel goed te eten, maar ik houd af en toe van een
warme hap. Dat heet natuurlijke variatie.
 |
In plaats van in mijn maag, was dit het eindstation van de vrije vogel. Leuk
plaatje, maar ik had het liever anders gezien (en geproefd).
Zijn ouders hadden nog een kind over. Laat die nou de
volgende ochtend net vliegles krijgen tijdens mijn ochtendwandeling. Hij vloog
gewoon te laag en zo mijn bek in. Vrouwtje was hels! Hij had gewoon een andere
vliegroute moeten kiezen, dan was er niets aan de hand geweest.
Een verkeersregelaar is misschien hier wel op zijn plaats.
|
Ik ben mesjogge van water. Gisteren heb ik een grote drinkbak,
die buiten was neergezet, tot twee keer toe vijftig meter verplaatst. Ik heb
mijn kop er helemaal in gestoken. Als iemand hier de planten buiten water geeft
met de slang, duik ik er letterlijk op. Mag ook al weer niet. Het gaat mij om de
straal. Ik kan ook niet helpen, dat die grote voorpoten van mij af en toe op de
plettour zijn. Die geraniums doen me echt helemaal niets. Er is hier op het erf
ook een pomp met zwengel. Daar komt een plomp water uit, waar je je hele kop in
kan duwen en die je bek lekker vult. Tante Costa is zon miepie. Die drinkt
liever uit een bak. Bang voor kleffe kopharen.
 |
Ik ben de afgelopen dagen al twee keer in de visvijver gesprongen. Eén keer per
ongeluk, één keer expres. Zat mn hele kop onder de kroos.
Je raadt het al:
mocht ook weer niet. Schrikken de vissen.
Er zitten een paar grote zeelten tussen. Passen vast wel
in mijn schijf van vijf. Als ze eenmaal in mijn maag zitten, hoeven ze ook niet
meer te schrikken.
|
Vandaag zag ik voor het eerst een egel. Van zon beest
krijg je acupunctuur in je bek. Je schijnt hem te moeten opgooien en dan weer te
moeten vangen. Kun je hem in zijn zachte buik pakken. Tante Costa had er echt
zin in. Met heel veel moeite was ze te stoppen. Je ziet het: we mogen hier niet
veel. Wat heb je nou aan een instinct, dat je moet negeren.
Ik heb een hele grote hekel aan de poepschep. Heb ik net
met veel moeite mijn eigen cupcakes gebakken en er als garnering nog een
druppel anaalvocht op gedaan, komt er weer iemand aan met een verdwijnstok. Daar
kan ik niet tegen. Ik probeer dat ding al grauwend te vermorzelen.
Mag ook niet. Ze gooien hem nu al op de hoge heg ver uit
mijn bereik. Wacht maar tot ik groter ben. Laat ik hem zelf verdwijnen.
Er zijn hier heel veel bomen. Ikzelf loop op eigen poten. Zij moeten
zichzelf ook maar staande houden. Stond er één aan een paal vastgebonden. Het
was echt tijd, dat die op eigen benen kwam te staan.
 |
Tante Costa wou zich er nog mee bemoeien, maar met een bal in je bek mag je niet
praten.
|
 |
Het was gewoon mijn buit. Nu goed opletten of bij noodweer de boom rechtop
blijft staan. Anders moet-ie weer terug.
|
 |
Als ik buiten niet op topsnelheid met mijn tantes kan
spelen, dan probeer ik dat binnen. Komt de boel wat scheef te staan. Als ik dat
spelen zat ben, tante houdt nooit op, dan ga ik het liefst in de stoel
liggen.
|
 |
Vindt ze niet goed. Je ziet: ik ook niet.
|
 |
Ik win altijd. Een goeie, die mij van mijn plek af krijgt. Voor een dame sta ik
echt (nog) niet op.
|
Er is een mooie rode kamer in huis, maar wij zitten altijd
in de oranje kamer. Het is daar niet koninklijk, eigenlijk een beetje honds.
Wel gezellig. Ik vind het ook zo heerlijk om op de bank te slapen of met mijn
kop op het kussen.
|
 |
Zo groot had hij van mij nou ook niet gehoeven.
|
 |
Met tante Costa kan ik heerlijk liggen klieren op de
grond. Wij zijn ware grondwerkers. Samen trekken aan een stoflap, elkaars gebit
scherp houden, oorinspectie, wij doen dat allemaal op de
kamerbodem. |
 |
Totdat we bekaf zijn.
|
 |
En net als tante Kaytie gaan slapen.
Ik zie er echt afgelebberd en verfomfaaid
uit.
|
 |
Straks haal ik er wel een kam doorheen en steek ik mijn kop in het water. |
Poot van Falco
|
