Droom is't leven, anders niet; 'tGlijt voorbij gelijk een vliet, Die langs steyle boorden schiet, Zonder ooyt te keeren. (uit gedicht Air van Jan Luyken).
de bloeiende kersenbomen en de bloesem van de sinaasappelstruiken.
Die verspreiden een zoete geur hetgeen door de inlanders azahar wordt
genoemd.
Het is prachtig om in
het voorjaar door de bergen te rijden, zo veel kleur van bloeiende
planten en bloesem. We zijn begonnen in Calossa d' en Sarria
(ten
NW van Altea) en via Orba en Sagra naar de vallei van de Ebro.(de
vallei bij Pego) Daar was het een waar feest van kersenbomen. Ik zal
proberen het een beetje over te brengen met de foto' s maar de geuren
kan ik helaas niet overbrengen.
De
kersenoogst zal dit jaar waarschijnlijk 4 keer zo groot zijn als het
afgelopen jaar. Door de gunstige weersomstandigheden zal er na 5 slechte
jaren ongeveer 8 miljoen kilo kunnen worden geoogst. Daardoor zal men
ook meer kunnen exporteren. De fruittelers zijn verheugd.
Met
ingang van vrijdag voor Palmzondag, 15 april, staan er in de palmenstad
Elche 30 kramen waar mensen hun kunstwerkjes van palmtakken kunnen
kopen.
Het
is een traditie om in Semana Santa palmtakken te kopen, al dan niet
verwerkt als kunstig stukje groen. Of eigenlijk wit, want het gaat
meestal om gebleekte palmbladeren. Behalve bewoners zijn het vooral
bezoekers van de processies die de palmtakken kopen. De eerste
geschriften over Diumenge de Rams stammen uit 1371 en de witte
palmtakken uit Elche worden al eeuwenlang geëxporteerd over de hele
wereld.
mana Santa: toerisme en devotie gaan hand in hand
Vrijwel iedereen in Spanje kijkt uit naar Pasen.
Voor velen betekent de Semana Santa de eerste vakantie sinds
begin januari. Voor horeca-ondernemers aan de kust betekent dat ze voor
het eerst sinds die moeilijke winterperiode weer eens kunnen rekenen
op veel klandizie. En voor gelovigen betekent het dat ze zich gedurende
een week met hart en ziel kunnen overgeven aan de herdenking van het
paasverhaal.
In deze economisch moeilijke tijden zijn de Paasdagen misschien nog wel
belangrijker dan ooit. Hotels en restaurants, die in de winter
gesloten waren, gaan nu weer open en ontvangen tijdens de Paasweek de
eerste stroom toeristen van het jaar. Deze toeristen vinden aan de
Costa Blanca zonder overdrijving voor elk wat wils: aangenaam weer,
strand en zee, lekker eten en voor de broodnodige paassfeer een bezoek
aan een mooie processie. Het zijn vooral steden als Alicante, Elche en
Orihuela die reclame maken met dat totaalplaatje. De processies - hoe
vroom en devoot de deelnemers ook zijn - zijn de laatste jaren meer en
meer een toeristische trekpleister geworden. Zo heeft de
palmenprocessie in Elche sinds eind jaren negentig de titel van
internationaal toeristisch belang.
Als nuchtere Noord-Europeanen kijken wij soms wat raar aan tegen al die
heiligenbeelden en processies. Toch is het bezoek aan zon processie
een unieke manier om iets dichter bij het wezen van Spanje te komen.
Het Spaanse katholieke geloof heeft iets kinderlijks en staat haaks op
het wat strengere en soberder protestantse geloof dat in delen van
Nederland de overhand voert. In Spanje is men dol op vergulde beelden,
wonderen, relieken en andere versierselen die het geloof tastbaarder
maken. Een processie waarbij een beeldengroep van een scène uit het
Nieuwe Testament wordt meegevoerd, onder begeleiding van stemmig
tromgeroffel en sfeervol kaarslicht doet vele gelovigen, die de rest
van het jaar nauwelijks in de kerk te vinden zijn, herinneren aan hun
devotie voor Jezus Christus en de maagd María.
Hoewel tot in het kleinste dorp van de provincie Alicante sfeervolle
processies bij te wonen zijn, zijn er een aantal processies die eruit
springen en die extra de moeite waard zijn om te bezoeken.
Dat is ten eerste de al genoemde palmenprocessie in Elche. Op
Palmzondag wordt herdacht dat Jezus en zijn leerlingen in de stad
Jeruzalem aankwamen en daar met veel enthousiasme werden onthaald door
de bevolking.
Ze werden toegewuifd
met olijventakken en palmbladeren. In Elche, de palmenstad bij uitstek,
maakt men al minstens zeven eeuwen versierde palmtakken, die tijdens
de palmenprocessies in heel Spanje worden meegedragen.
In sommige plaatsen gaat de stilteprocessie vrijwel naadloos over in de
Kruisweg, die na middernacht of in de vroege ochtend van de vrijdag
gehouden wordt. Hier lopen de gelovigen langs de staties van de
plaatselijke kruisweg en herdenken zo de Via Crucis van Jezus.
Goede Vrijdag is in Spanje misschien wel de meest belangrijke dag van
de religieuze kalender. Het is dan ook een nationale feestdag. Op deze
dag vinden de grootste processies plaats. Alle broederschappen en alle
beeldengroepen gaan de straat op. Deze processie is erg mooi in
Crevillente, waar beelden van Mariano Benlliure worden meegedragen en
misschien nog wel mooier in Murcia, waar de bekende achttiende-eeuwse
beeldengroepen van Francisco Salzillo worden meegedragen. Deze laatste
processie begint al s morgens om acht uur, de andere Goede
Vrijdagprocessies zijn doorgaans s avonds.
Om half 12 luidden de kerkklokken en ging men door de straten zoals
bij ons een palmpasenoptocht is. Hier is het echter voor jong en oud.
Sommige hebben prachtige kunstwerkjes, anderen lopen met één olijftakje.
De foto' s geven misschien een indruk van het gebruik.
Zoals je kan lezen is de Cap de la
Nao het meest extreme punt van het Valenciaanse land. De foto' s geven
een beeld van de ruige kust en de prachtige plantengroei.
De vroeg gepensioneerde Johannes Klein
en Johanna Schreuder kopen een in 1996 verwaarloosde 20.000
vierkante meter grote sinaasappelplantage. Ze ontwerpen een huis dat
op het terrein wordt gebouwd. Johannes maakt een ontwerp voor een tuin
en Johanna kiest de passende bomen en struiken De tuin wordt
aangesloten op het speciaal voor de landbouw ontwikkelde
irrigatiesysteem. De eeuwenoude terrassen, de bancales, worden
gerestaureerd. De dode fruitbomen gaan er uit, het land wordt geploegd
en meer dan 800 meter wandelpad wordt aangelegd.
In
de volgende 4 jaar zijn er 400 rozenstruiken, 100 palmbomen, 60
ficusbomen, 400 cipressen, 1000 ligusters en nog veel meer bomen en
struiken geplant. Dankzij voldoende water en het milde klimaat groeit
alles buitengewoon snel.
In 2002 krijgt de eerste sculptuur een mooie plaats in de jonge maar al prachtige tuin.
Johannes
en Johanna Klein-Schreuder willen hun tuin niet enkel voor zichzelf
houden, maar het delen met anderen. In 2003 stichten zij een fundation
zonder winstoogmerk. Deze stichting is de officiële eigenaar van de gronden en waarborgt in de toekomst het behoud van de tuin.
Vele
sculpturen worden gekocht, altijd met als onderwerp mens en dier. Het
uitgangspunt van nieuwe sculpturen is, dat kunst geen uitleg vraagt.
Mens en dier vormen voldoende motief.
Alles
is aangelegd op een oppervlakte van 20.000 vierkante meter, doorkruist
met mooie wandelpaden. Je kan dan ook beter spreken van een park dan van
een tuin.
Versierde straten, optochten en processies. Vanmiddag is een bloemenofferande geweest.
Vanmorgen
was het afwisselend regen en bewolking. Aan het eind van de middag ging
de zon weer schijnen en was het warm. De foto' s geven een indruk van
de sfeer.
Alicante is zoiets als de heimelijke
hoofdstad van de Costa Blanca. Alicante wordt door veel meer toeristen
bezocht dan de grote rivaal Valencia.
Het lopen over de Explanada de Espana(een van de bekendste promenades van Spanje) is een merkwaardige gewaarwording.
Je
loopt over de golven maar het is helemaal vlak. Aan de zeekant wordt de
Esplanada begrensd door de uitgestrekte Marina de Alicante.
Daarna was de boulevard van Benidorm een enorme domper.
Benidorm
is een frappant voorbeeld van een totaal verkeerd geplande badplaats
Van het oorspronkelijke vissersdorp is nagenoeg niets meer over en de op
zichzelf attractieve baai is volledig volgestouwd met lelijke
torenhotels-toeristenbusiness ten koste van natuurbehoud. De
voorstanders hebben natuurlijk gelijk wanneer zij beweren dat Benidorm
alles te bieden heeft: uitgestrekte stranden (uiteraard overvol),
redelijk schoon water, een beschutte ligging, ontelbare
sportfaciliteiten, een leuk toeristentreintje dat langs de kust rijdt,
talloze restaurants (die de basse cuisine van heel Europa
vertegenwoordigen), tientallen discotheken en dancings,
excursiemogelijkheden, verhuur van alles wat wielen heeft, enz.
Villa Joiosa en achterland tussen Benidorm en Altea
Vila Joiosa
Vila
Joiosa (23.000 inwoners) heeft een mooi oud centrum met middeleeuwse
structuur en restanten van stadswallen zoals die maar in weinig
plaatsen aan de kust nog overeind staan. Opvallend zijn de
indigo,okergeel en groen gekleurde gevels van de huizen. Ooit dienden ze
ter oriëntatie voor van zee terugkerende vissers.
Een
prachtig zandstrand ( de naam zegt het al: Platja del Paradis) heeft
deze badplaats. En vooral de rust is een grote tegenstelling met het
dichtbij gelegen Benidorm.
Het achterland tussen Benidorm en Alicante.
Het
achterland tussen Benidorm en Alicante straalt een enorme rust uit. Er
zijn prachtige dorpjes en er is een mooie plantengroei.
Idyllisch
gelegen, door oleanderbosjes omgeven waterval en bronbekkens in
uitgesleten kalksteen. Een uitgekiend netwerk van bevloeiingskanalen
gaat terug op de moren en leidde eens het water naar de aangrenzende
boomgaarden.
Guadalest
Als
een adelaarsnest zweeft op 27 km van Benidorm Guadalest op een
rotsblok.Het ligt volledig geïsoleerd op de moeilijk toegankelijke
kalkrotsen aan de noordkant van de Serra d' Aitana Dit door de moren
gestichte kraaiennest, dat door zijn ligging een ideale vesting was,
werd
in 1744 door een aardbeving veel schade aangericht, maar het blijft een
zeer aantrekkelijk gesitueerd dorp, dat duizenden dagjesmensen trekt.
Via de Coll des Rates door het prachtige berglandschap, met zijn
vele bloemen, naar Polop . Polop is zorgvuldig voorzien van
terrassen, men wijdt zich aan de teelt van Japanse mispels en
citrusvruchten.Water schijnt er in Polop in overvloed te zijn, want de
Fuente de los Chorros stroomt via 221 bronzen leeuwenkoppen in een
bassin op een plein.
Dali
werd in deze stad geboren in 1904 en had in 1918 zijn eerste expositie
in het lokale theater. In 1974 werd dit theater door hem tot museum
verbouwd en ingericht: het Teatro Museu Dali. Met de eieren op het dak
is het een graag gefotografeerd kunstwerk van Dali
. Eenmaal binnen groeit
onze bewondering voor de veelzijdigheid van deze man. Hij wordt dan wel
kunstschilder genoemd, hij moet diverse andere ambachten hebben beheerst
voor de vele verschillende kunstwerken die hij in zijn leven heeft
gemaakt: lassen, metselen, timmeren, brons of ijzer gieten en noem maar
op. Wij zijn onder de indruk van zijn productiviteit. En dan te bedenken
dat de grootste Dali collectie niet hier te zien is, maar in het
Salvador Dali museum in Florida.Ook tal van andere musea hebben werken
van hem in bezit.
herkennen we het gezicht van de bekende actrice. Wij zijn niet alleen
onder de indruk van de getoonde werken maar ook de manier waarop alles
wordt tentoongesteld. Zeer indrukwekkend. En zeker de moeite waard om
naar Figueres te rijden.
We
zagen vele schoolklassen. Van een klas waren de kindjes heel
toepasselijk beschilderd met de Dali snor. En de kinderen leken echt geȉnteresseerd. Dali trouwde in 1934 met Gala, de vrouw die zijn minnaar, muze, manager en inspiratiebron voor zijn grootste werken zou worden.Dali overleed in 1989.
Zondag a.s. met de autotrein van Dusseldorf naar Narbonne.
Zondag is het dan eindelijk zo ver. We verlangen naar de zon. Die laat
hier nog te veel verstek gaan. We komen maandag a.s. aan in Narbonne en
rijden dan 141 km. naar L'Escala aan de Costa Brava. Daar zullen we tot
de 27e verblijven. De foto's geven een indruk van ons onderkomen. En nu
maar hopen op mooi weer.
De Kintyre
het schiereiland in het zuidwesten van Schotland dat bijna 30 jaar geleden al eens bezongen is door Paul McCartney
heeft nu ook een eigen wandelroute:
de Kintyre Way.
De route is 142 km lang
Wandelaars zien een relatief onbetreden stukje Schotland
met verlaten stranden, vissersdorpen en gemoedelijke heuvels..