|
Dinteloord; waar het allemaal is begonnen,
Willem Klercq 1754-1801 (geb. in Willemstad) is één van de oudste stamvaders voor één van de takken van de familie Klercq. En daarmee is Dinteloord ook de geboortegrond voor zijn nakomelingen. Een korte geschiedenis van deze streek volgt.
Panorama van Dinteloord
De naam van Dinteloord;
Emmery de Lyere, de toenmalige gouverneur van de vestigingen Willemstad en Klundert, spreekt in een brief van 1 dec. 1604 al van "le village de Dindeloort," dat toen echter nog gesticht moest worden. Prinsenland werd in 1605, het land van de Prins, toen de oudste polder in dit gebied, nu Oud(e) Prinsche Polder geheten, bedijkt en tot een bewoonbaar oord gemaakt werd, waarvan de Dintel, toen nog de Dindel genoemd, de natuurlijke afwatering en boezem vormde. Uit die combinatie ontstond de dorpsnaam Dinteloord, het enige dorp (oord) in deze poldergemeente.
De Dintel wordt in de 13de eeuw vermeld als Dindel of Dindele. Dit was een onderdeel van de vaarroute tussen Holland en Brabant.
Stadhuis aan de gracht
Geschiedenis; Ontstaan van Dinteloord en Prinsenland.
Rond 1530 was het huidige gebied van Dinteloord en Prinsenland nog onbewoond, en stond het eiland ('gors') bekend als de Nyen aanwas van Nassau. De kaart uit 1530 is de oudst bekende, waarop het grondgebied van Dinteloord en Prinsenland staat afgebeeld. De prins van Oranje, aan wiens titel het oudste deel van de gemeentenaam zijn oorsprong ontleent, was Filips Willem, prins van Oranje, graaf van Nassau, Buren enz. baron van Breda enz, Heer van Steenbergen enz, die heeft geleefd van 1545-1618. Hij was de oudste zoon van prins Willem van Oranje uit diens eerste huwelijk met Anna van Egmond, vrouwe van Buren. Deze doorluchtige Oranjezoon is uit de geschiedenis onzer dynastie en natie wel het meest bekend door zijn langdurig en gedwongen verblijf in Spanje, gedurende de periode 1568-1596.
Na zijn terugkeer in de Nederlanden, in gezelschap van de aartshertogen Albertus van Oostenrijk en Isabella, de infante (kind) van de Spaanse koning Filips II, deed hij al spoedig pogingen om zijn rechten op de Brabantse heerlijkheden uit zijn vaderlijk erfdeel, inzonderheid Breda en Steenbergen officieel erkend te zien. Waarbij hij zich vooral de steun van Albertus verzekerde, wiens gemalin Isabella Clara Eugenia, Infante van Spanje, als dochter van koning Filips II, de Nederlanden als bruidsschat had verworven.
Wapen van Dinteloord-Prinsenland
Doch de Noordelijke Nederlanden waren toen reeds grotendeels vrij en dus onafhankelijk gebied geworden, terwijl de centrale regering zich bovendien door de 'verlatinge' van Koning Filips II in 1581 had afgescheiden van Spanje en de Zuidelijke Nederlanden. derhalve moesten eveneens de Algemene Staten in het Noorden hun toestemming geven aan de inbezitneming door de nieuwe Heer van Steenbergen met daaraan grenzenden gorzen, schorren en aanwassen, die in de eerste jaren der 17de eeuw door bedijking en verkaveling de polder van Prinsenland zouden vormen.
De daarbij gerezen en vaak ernstige moeilijkheden van politieke, economische en financiële aard heeft Filips Willem echter stuk voor stuk overwonnen, vooral dankzij de tussenkomst en medewerking van Johan van Olde Barneveldt, waarvoor binnen enkele jaren de ingepolderde Prinsenland en van Steenbergen afgescheiden en dus zelfstandig polderdistrict kon vormen. Daarin kon nu tussen de jaren 1605 en 1613 spoedig het dorp Dinteloord verrijzen, dus eigenlijk was de gemeentenaam "Dinteloord in Prinsenland" beter geweest.
Zicht op Dinteleoord
Eigenlijk is Dinteloord uit het water van het Volkerak verrezen. Voor de kust van Brabant werden in vroeger eeuwen tal van eilandjes gevormd, door aanslibbing van klei die eeuwenlang door de grote rivieren vanuit Zwitserland werd aangevoerd. Als je het louter geologisch bekijkt, is Dinteloord van oorsprong eigenlijk een Zwitserse enclave, die door de natuuur hier in het deltagebied voor de Brabantse kust is neergelegd, aldus de secretaris van de Heemkundekring J. Theunissen.
Willem Klercq heeft een belangrijke rol gespeeld in de samenleving van Dinteloord. Hij was gezworene voor de Waterschappen van de Koningspolder, Koningsoordpolder en de Oude Prinsenlandsche Polder. Procureur en Secretaris-Penningmeester, maar ook tol-vertaler voor de Franse taal, tot zijn dood in 1801.
Een rouwannonce in de Rotterdamsche Courant van 28 maart 1801 laat lezen;
Myn geliefde Echtgenoot, WILLEM KLERCQ, in leven Procureur, enz, enz, overleedt, heden tot myne en myner drie Kinderen groote fmerre, in den ouderdom van 47 Jaren.
Geve hiervan kennis aan Vrienden en Bekenden, en verzoeke van Rouwbeklag verfchoond te worden.
Dinteloord den 17 Maart 1801 G. SMITS, Wed. Wm. Klercq
*) Tekst in verkorte weergave van de geschiedenis
*) f = is de oude vorm van "s"
Videoclip; Dinteloord (2.42 min) http://youtu.be/bHGJaFts9YA
|
Ik ben Albert Prins
