Droogleever Fortuijn in onfortuijnlijke bankzaken.
mr. Cornelis Droogleever Fortuijn, directeur van de nv Nieuwe Nederlandsch Amerikaansche Hypotheekbank, en de nv. Nieuwe Internationale Hypotheekbank, geboren op 10 januari 1886 in Haarlem, is de zoon van Cornelis Droogleever Fortuijn en Geertruida Klercq. Zijn vader was gezagvoeder op de koopvaardij bij de Rotterdamse Stoomvaartmaatschppij Nederland.

Mr. Cornelis Droogleever Fortuijn aan boord van een schip, mogelijk onder gezagvoering van zijn vader, Cornelis Droogleever Fortuijn, op reis naar Amerika.

Na de lagere school en de HBS in Haarlem te hebben bezocht kreeg Cornelis door middel van het Staatsexamen toegang tot een academische opleiding. Hij studeerde 5 jaar te Leiden, waar hij promoveerde op stellingen.
In 1913 werd hij op 27-jarige leeftijd benoemd tot manager van de Holland-Texas Hypotheekbank te Port Arthur USA, en vijf jaar later werd hij aangesteld als directeur van de Nederlandsch Amerikaansche Hypotheekbank te Groningen, welke bank in 1929 overging in nv Nieuwe Nederlandsch Amerikaansche Hypotheekbank.

Hij was toen al 6 jaar getrouwd met de 3 jaar oudere Louise Donnelly, de dochter van Charles Donnelly en Roselea Rafferty, met wie hij op 22 augustus 1912 in New York in het huwelijk trad.

Tevens was Cornelis ook directeur van de nv Nieuwe Internationale Hypotheekbank. De Nederlandsch Amerikaansche Hypotheekbank was in 1893 door een aantal welgestelde Groningers opgericht, voornanelijk rijke herenboeren, die reeds eerder geld hadden gestoken in land en hypotheken in de landbouwstreken van de Mid-west en het Westen van de Verenigde Staten.

Mr. Cornelis Droogleever Fortuijn

De rijke Groningers volgden daarbij het voorbeeld van de nv Nederlandsch Amerikaansche Landmaatschappij, die reeds enige tijd eerder, en met succes, het hypotheekbedrijf overzee hadden uitgevoerd. De aanmerkelijk hogere rente die in Amerika voor hypotheken te behalen viel, in plaats van Nederland, en de regelmatig stijgende prijzen van landerijen, zorgden voor een gunstige ontwikkeling van de Nederlandse hypotheekbedrijven overzee.

Eerst in de de Wereldoorlog kwam aan het licht, dat de landwaarden niet zo stabiel bleken te zijn als vele jaren eerder was voorspeld. Terwijl toen ook de valutaproblemen een rol gingen spelen. De gevolgen van de tijdelijk vrijwel onverkoopbare landerijen, tijdens de crisis, waren tenslotte zo funest voor het hypotheekbedrijf, dat het de renteberekeningen volledig in de war bracht. Voor alle in Amerika en Canada opererende Nederlandse hypotheekbedrijven, was niet veel anders te doen dan de lopende zaken af te wikkelen.

Cornelis reisde bijna de hele wereld af in zijn hoedanigheid als directeur hypotheekzaken. Meermalen bezocht hij Amerika, Canada, Mexico en Cuba. Weinig landen in Europa heeft hij niet bezocht, met uitzondering van Rusland en de Balkan, dat voor hypotheekzaken riskante landen waren.

Zijn huwelijk moet er door geleden hebben, want in 1925 wordt de echtscheiding voor het Arrondisements Rechtbank te Groningen uitgesproken. Zijn vrouw Louise bleef in Groningen wonen en overleed daar in 1971, op 88-jarige leeftijd.