Vanochtend vroeg, na een halve nacht donder en
bliksem (en Kaytie hijgend onder het dekbed), was de wereld nat.
Ik dacht eerst, dat Albert Heijn alle Planet Saving
Water weg had laten lopen uit die milieuonvriendelijke pakken. Het proefde in
ieder geval niet zout.
Het is net als met die tovervloeren bij de
Eco-boeren. Zelfs al scheid je poep van pies, de groene lobby beweegt zich voort
als Rupsje Nooitgenoeg.
Alleen konden ze niet neerstrijken op de blaadjes
in de duinen van Zandvoort. Daar werd Royaal het stokje van Bernard voor
gestoken. Het zou misschien een goed idee zijn, als onze Willem ging boeren op
een tovervloer. Goed voor zijn longen en de Raad in alle State.
Kaytie moest na het onweer even bijtrekken. Ik heb haar
getroost. Ze was nog niet helemaal uit de paniekstand geschoten.
Het werd er niet beter op, toen ze de vijf dagen oude
tortelduiven zag. De beide ouderparen hadden kennelijk aan partnerruil gedaan of
eitjes gemixt. Ze konden zo in een Kneusjesbox,
als moeders minst mooiste. Kneusjes zijn goedkoper en passen goed in het
Armoedebeleid. Geen Botox, geen tattoe, gewoon onvolmaakt.
Ik hoorde gisteravond, dat veel mensen in een auto
wonen. In het bos. Misschien gaat Carola Schouten
wel laadbomen planten. Als je dan een aangevreten bloemkool met luis eet uit een
Kneusjesbox kun je hem in ieder geval warm naar binnen werken.
Met een brandnetelsoepje erbij, getrokken van het weiland van
een slordige boer, is de maaltijd bloedzuiverend compleet.
Costa had er wel oren naar. Ze keek alleen beschimmeld. Ze
bleek opeens jarig te zijn. Het is, dat ze door haar zus werd gebeld, anders
hadden wij morgen nog niet geweten, dat ze inmiddels acht is. Nog net niet in de
ouderenzorg zonder hulp.
We hebben de duiven allemaal zaadtaart gegeven om het toch nog
een beetje feestelijk te maken.
Ondanks de Europese sanctielucht. Vooral Jetten heeft hem
grijs gemaakt. Geen gas uit Rusland, toch gas uit Rusland en daardoor weer een
grotere deuk in de portemonnee van de burger.
Er zit nu ook een deuk in mijn
staart.
Mijn haren hoef ik niet te bewaren voor de koude
wintermaanden. Wij krijgen vanzelf winteraanmaak.
Ik gooi nu alles in plukjes van me af.
Het wereldprobleem zit hem dus in de mens, die de
natuur in plukjes heeft los gelaten. Vroeger was iedereen harig. Nu zit dat
grotendeels nog op de tanden.
Henk Staghouwer had zelfs dat niet. Die was gewoon
een koekenbakker, die voor de koeien werd gegooid. Politiek gezien melk je
iedereen uit, maar zelfs dat had hij nog nooit gedaan.
Benieuwd, welk Christelijk Uniek figuur de vlag
moet gaan omdraaien. Zielig voor Henk. Die kan door de hoge energiekosten niet
eens meer warme bakker worden.
Ik kijk met spanning naar Den Haag uit.
Hoe ze daar zoete broodjes gaan bakken.
Bijou trok meteen een raar gezicht naar mij.
Net Liz Truss. Stijfjes
op de damespootjes. Die heeft ook al het groen
aan haar mond.
Kaytie ging zachtjes richting Groningen. Zij wil de mensen daar waarschuwen, dat je voor 5000 euro
niet eens nieuwe dakgoten hebt.
Daar weten wij hier
inmiddels alles van.
Van alle ballonnetjes, die zijn op gelaten, hebben wij er nooit één terug gezien.
Ze snoeien gewoon door in
alles, wat al is plat geslagen.
Gewoon maar bedenken, dat het volgend jaar weer zomer wordt.
Misschien staat Poetin dan met een gebroken geweertje op de stoep.
Het weer is voor ons honden een zware bevalling.
Het is echt puffen. Normaal zoek ik de schaduwzijde niet op, maar het gras is
daar gelukkig nog vrij koel, zodat ik me staande kan houden. Zwembadjes mogen
niet meer gevuld worden, dus hier moet ik het mee doen.
Ik heb Remkes inmiddels vriendelijk toegeblaft om
zich in te zetten voor een weersverandering. Het uitvoeren van een regendans
door Winnetou mag niet meer, dus nu moet die Oude Schaterhand maar in gaan
grijpen. Misschien lukt dat hem morgen al. Ik zie de buien graag hangen. Remkes
is niet woke. Ze noemen hem een wonderdokter. De Stichting Scepsis zal hier niet
blij mee zijn. Geen punt, hoor. Excuses maken en we kunnen weer door. Misschien
kan hij ook de nog mogelijke combinaties in de familie Hazes gaan
onderzoeken.
Het zal mij worst zijn. Erg lekker, trouwens.
Ik ben wel blij, dat wij hier nog de ruimte
hebben.
Er zal toch maar een cruiseschip naast je vijver
voor anker gaan met 1000 vreemde honden aan boord.
Onze vakantievierende kikker ging er acuut van freewheelen.
Ik denk, dat er alleen op TV nog Slimste mensen
ontstaan. Er zijn winkeliers, die geen Open Deur meer willen, als de airco
aanstaat. Dan doen de klanten namelijk die deur niet meer open.
Op de televisie lukt dat nog wel. Men wil die
deuren dicht houden om energie te sparen. Is wel nodig, want zonnepanelen
leveren al minder op, omdat het extra opgewekte ondermaats vergoed wordt. Een
vis gooi je dan terug. Het is toch logisch, dat er verdiend moet worden. Geloven
we nog in sprookjes, dat de natuur boven alles moet gaan. Het gaat altijd om
verdienmodellen. Neem nou dat Fordmodel Escort. Zet er een bekende met
mogelijkheid van vóóroverlijden in en men kan weer pinnen. Hopelijk had Di een
lekker luchtje, dat nog aan de stoelen kleeft. Als ik beroemd word later is het
misschien nu zaak, dat ik vaak met mijn bazin in haar Nissan ga meereizen. Een
win-win situatie.
Alleen de natuur is nog fatsoenlijk, al beweert men van
niet.
Ik drink tenminste de bak leeg. Hoeft Kaytie dat
niet meer te doen. Ze begrijpt dat alleen nog niet echt goed.
Alles verruwd, al glij je soms uit over de
algen.
Uit nette witte boorden komen nu kreten omhoog,
zoals Fucking en Ruk. Zeker een klotebesluit genomen om ze niet meer netjes te
strijken. Een beetje stikstof erin en dat probleem is ook opgelost. Moeten er
natuurlijk geen Artsen zonder Grenzen komen toegesneld.
Bazin zonder grens heeft de bak water voor Kaytie gevuld. Ze
vond mij op de maatschappij gaan lijken. Ze vond me NONA (Niet Omkijkend Naar
Anderen). En ik deed nog wel zo mijn best om fatsoenlijk te zijn. Ik heb daarna
maar even mijn poot over die dooie schildpad getild. In geen honderd jaar kan
hij die drinkbak bereiken en een warme douche is met dit weer heel kort zeer
verantwoord.
Costa staat op mij te wachten. Ze wil, dat wij gaan helpen de
dolfijnen aftocht naar China te blokkeren. Ze heeft net een look-and-feel plant
gehad, ontworpen door Brard voor de Chinese Kruidvat. Straks liggen die
dolfijnen daar ook in de winkel. Ik denk, dat ik maar ga helpen. De buurman
heeft nog wel een ouwe trekker en anders vraag ik Remkes wel weer.
De dag begon mooi. Fris en zonnig. Kon het maar altijd zo
blijven.
Ergens daarboven zit er een steekje los, want wat goed is
moet je niet veranderen.
Hier beneden zit er ook een flinke steek los. In plaats
ons te laten te genieten van een mooie dag dreigen de weerlui nu al met
hittedagen.
Morgen kan ik wel getroffen worden door een Israëlische
mortiergranaat, een Zuid-Koreaanse kernbom, een Chinese treffer of een Russisch
ei.
Dat kan ook heel heet zijn.
Onder de bomen was het heerlijk koel.
Die
moet je ook nooit kappen, ook al ben je van natuurbeheer. Een beetje manicuren
is genoeg.
De bazin vond het nodig bamboe te verwijderen. Die planten
zich onder de grond door als ware het konijnen. Die zijn hier trouwens helemaal
niet meer. Vinden ze er één dan komt-ie vast onder Natuurmonumentenzorg te
staan.
In een mum van tijd lag hier genoeg bamboe om in
Ouwenhands Dierenpark de panda’s een week te voeren.
Ik
vond het pure verwoesting. Ik weet wel, dat alles vergrast en dat bamboe tot de
grassenfamilie behoort.
Ik kijk namelijk ook wel eens naar één tegen 50. Daarna
kun je net doen, alsof je veel weet. Dat is prettig.
Ik
besloot me schuil te houden. Zonder boerenzakdoek lukt dat best. De aandacht
wordt dan niet op je gevestigd.
Alles beter dan naast die hopen afval liggen.
Of op
de vlonder en net doen alsof je de bezem niet ziet. Na vele waarschuwingen tegen
bezemhappen word ik wel eens schijnheilig.
Lief
liggen naast de kruiwagen helpt ook na verboden acties bladeren uittrekken uit
diezelfde kruiwagen.
Zogenaamd wormen zoeken leidt goed de aandacht van de aanwezigen af,
als je andere plannen hebt.
Naar
boven kijken ook. Remkes zou het kunnen proberen als er nog een vergadering
komt. Alle zegen komt toch daar vandaan. Dat valt de laatste tijd eigenlijk best
wel tegen met die watertekorten. Als het zo doorgaat ben ik benieuwd wat er bij
ons op de bodem van de vijver ligt.
Het
was na al mijn bezwaren verhogende in de weg liggende activiteiten raadzamer om
het rustige gras op te zoeken. Ligt lekker op al die stikstofpollen. Hei
kriebelt, vooral als hij dood is.
De bazin is gelukkig na een paar uurtjes vernielzucht
gestopt. Ze begon te zweten. Aangezien je maar één keer per dag 5 minuten mag
douchen was doorgaan voor haar geen optie.
Ik heb daar maling aan. Ik laat anderen graag mijn poepie
ruiken.
Daarom is Nordstream 2 hier pas aangelegd. Voor de zekerheid geeft hij
water uit diverse pijpen. De
constructie heb ik nauwkeurig bekeken om uitval voor onderhoud vakkundig in te
kunnen schatten. Stel je voor, dat hij een week in hoogzomertijd buiten
gebruik is.
Na een paar rondjes Tour de France om de installatie heen
begreep ik wat de bedoeling moest zijn.
Met de nauwkeurigheid van een houwitser moesten er voorwerpen
in de ring gelanceerd worden met de verleiding om mij onder de stralen te doen
begeven.
Ze weten hier nog steeds niet, dat ik alleen doeltreffend
verkoeling aan poten en bek nodig heb. Daarom zitten zij ook nooit in De Slimste
Mens.
Ik wel in De Slimste Hond. Door standvastig de
douche te vermijden hebben zij de installatie bovengaats moeten ontmantelen in
de hoop, dat ik er dan maar platvloers in ging liggen. Niet dus. ik hoef ook geen vrouwmens op mijn rug of een walrus in
mijn bad of er met een watertaxi doorheen. Kom je
op je kop te liggen.
Mijn
kop loopt al om van de zorgen. Ik moet hier alles al omvormen.
Vooral Kaytie. Ik had bedacht haar om te vormen in
een natuurhouten rendier, dat hier opeens weer zo nodig moest verblijven en om
vervolgens op haar een niet-Chinees zonnepaneel te monteren. Anders kan ze
gehackt worden.
De vorm past haar wel. Ze is al van nature
weerbarstig.
Het is helaas nog niet gelukt. Het model van het rendier heb
ik niet in haar kunnen krijgen. Haar staartje wou maar niet omhoog.
Ook lukt het mij niet om haar wat sneller te laten eten al duw
ik haar omarmend stukje voor stukje naar de bak toe. Tergend langzaam neemt zij
elke keer een hap om mij te tarten, Ik doe net, alsof dat vlees me geen barst
interesseert. Ik moet haar eigenlijk wat harder
aanpakken. Uiteindelijk krijg je toch wel gratie.
Ik heb van de week slechts drie dagen met haar kunnen
wandelen. De vierde dag heb ik maar afgelast.
Het leven is soms een kruis, daar doe je het ook
voor.
Mijn
kruis heb ik al. Door hem te keren kan ik beter achter mijn oren krabben. Rutte
heeft kennelijk ook zo’n beweeglijk kruis. ‘t Kan bij hem ook alle kanten keren.
Daar gaat hij de boer mee op.
Kan hij zien, hoe de vlag er bij hangt.
Ik neem nog even rust. Ik ga straks met een speciale trein
naar de roze kermis in Tilburg. Met Kaytie. Ik heb haar omgevormd tot Drekqueen.
Ze ruikt dan vast heel lekker.
Poot van Riffer, al heb ik geen zin om hem met dit
hete weer een centimeter op te tillen.
Af en toe zet ik mijn antenne uit. Dat doe ik met
mijn linkeroor.
Dan probeer ik belangrijke dingen uit de lucht op te vangen.
In de cloud bevindt zich namelijk steeds meer. Men propt er van alles in en
doorheen.
Ze proberen dat inter netjes te doen. Helaas wordt
alles viezer.
Costa legde vanochtend ook al een drol op de verkeerde plek en
daar komt dus stront van.
Breek me de bek niet open.
De bek van Kaytie zit geregeld klemvast om een botje. Nu heeft
ze haar eigen tanden nog, al is ze tien. Ik maak me grote zorgen om haar om wat
ik via mijn antenne opving. Er zijn teveel oudjes. Nu ben ik bang, dat niet
alleen de veestapel wordt gehalveerd, maar ook de stapel bejaarden. Mazzel was
Covid, want toen gingen er veel vanzelf.
Als je oud wordt en je krijgt wat dan ben je de pineut. Als de
wiedeweerga heb ik voor Costa een heupvalbeveiliging aangeschaft. Als ze dan
valt over de zuig- en dweilrobot in haar bench blijft ze tenminste heel.
Nu kan ze zelf nog dienst doen als aaibare robothond, maar ze is al acht. Dan
ben je als hond al snel afgeschreven.
Kaytie heeft nog geen hulpmiddelen nodig. Ik aasde op haar
botje en kreeg in een sprintrace, waar Verstappen jaloers op zou zijn, de wind
van voren.
Ze is heel erg op eten. Ik hou goed in de gaten of ze haar bak
wel leeg eet. Omdat ze nu in een schijndracht depressie zit vreet ze niet alles
op.
Ik wacht net zo lang tot ik kan toeslaan. Eten is namelijk
heel belangrijk. Dat zie je maar aan al die vluchtelingen. In Sri Lanka is net
de president in zijn huis belegerd. Ze zitten zelfs in zijn zwembad. Ik heb in
de cloud gegooid, dat het geen zin heeft om de woning van Rutte binnen te
dringen. Zit niets in. Heeft zelfs geen pan om te koken.
Bijou is ook oud. Net als Remkes, maar ik denk, dat zij beter
kan bemiddelen. Ze zegt niet veel. Gooit wel op tijd haar kont tegen de krib.
Als Remkes dat doet, heeft hij zeker heupvalbeveiligers om zich heen nodig. Je
weet maar nooit met die dreigboeren. Remkes is zo oud, dat hij de juiste
frequentie waarschijnlijk niet zal horen, als de rook uit hun oren
komt.
Ben blij met mijn eigen strandstoel, ook al ben ik jong. De
gedachte aan reizen zonder dat mijn koffer met voer aan komt, stemt mij
droevig.
Daarom geniet ik maar thuis.
Op mijn Himalaya bladerbult.
En met mijn automatische drankvoorziening. Kan ik goed mijn
bek spoelen, als ik weer wat geks denk. Had Boris ook vaak last van. Heel
bijzonder, dat baby’s in Oekraïne naar hem vernoemd zijn. Ze schijnen daar nogal
te houden van clowns en acteurs. Vroeger werden honden ook dikwijls Boris
genoemd. Misschien wil de Nederlandse Bank de nabestaanden daarvan met vijf
miljoen compenseren om het belastende verleden te helpen verminderen.
Tegenwoordig is het verleden veel geld waard, alleen wisten ze dat toen niet.
Het heden ziet er niet zo best uit met al die staatsproblemen.
Compenseren nu is beter dan in de toekomst, als er misschien helemaal geen
nabestaanden meer zijn of oudjes. Valt er veel zorg weg. Gaan we misschien
allemaal in the cloud verder, zonder koffer. Die staat dan nog op
Schiphol.
Nu profiteer ik nog lekker van de oudjes, al pik ik hun voer
af.