Falco
Inhoud blog
  • Riffer per 10 augustus 2021
  • Falco is niet meer deel 1 / 3
  • Falco is niet meer deel 2 / 3
  • Falco is niet meer deel 3 / 3
  • Falco en de schijn.....heiligheid
  • Falco en het slagveld
  • Falco en de vrijheid
  • Falco en de bubbel
  • Falco en de tegenslagen
  • Falco en de sneeuwjacht
  • Falco en storm en regen in 2020 deel 1 / 2
  • Falco en storm en regen in 2020 deel 2 / 2
  • Falco en Halloween
  • Falco en het verlies
  • Falco en het balen
  • Falco en het hittegebeuren
  • Falco en de nieuwe wereld deel 1 / 2
  • Falco en de nieuwe wereld deel 2 / 2
  • Falco en de beeldenstorm
  • Falco en de eerste juni belevenis
  • Falco en de schapen
  • Falco's Wonderlijke Normaal deel 1 / 2
  • Falco's Wonderlijke Normaal deel 2 / 2
  • Falco en het Nieuwe Normaal
  • Falco en de knock-down
  • Falco en de algemene virusbeschouwingen
  • Falco en het voorjaar deel 1 / 2
  • Falco en het voorjaar deel 2 / 2
  • Falco en de panda's
  • Falco en de eindejaar's schaamte deel 1 / 2
    Zoeken in blog

    18-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de slipjacht deel 3 / 3












    Een vorkheftruck bood ter ondersteuning enige uitkomst bij, denk ik, wel een erg moe paard.















    Her en der lagen ruiters. Een waar slagveld. Of ze waren bezig in hun pannetje een eitje te bakken in de zon.

















    In de schuur werd gedronken en gegeten en gepraat. 

















    De laatste run zat er aan te komen.
















    Het was even wachten naast en op elkaar.
















    Met witte wijn in de benen gaat alles niet meer zo snel.















    De honden waren eerder bij de finish na de derde run dan de paarden. Het spektakelstuk van de middag kon beginnen.
















    De meute werd op een hoopje gedreven via lichte zweepaanwijzingen.















    Er werd een hele emmer met pens op de wei gegooid. (Waarom zat ik toch nog steeds op die rottige achterbank)














    De honden mochten alleen maar kijken, kijken, nog eens kijken en beslist niet aankomen. Er moest eerst nog een ruiter, die voor het eerst mee had gedaan een stuk pens adellijk over de wangen worden gestreken. Traditie noemen ze dat. Of gewoon slipfolklore. Of gewoon heel lekker.














    Na kort hoorngeschal dook de meute op de dis. Grauwen, grommen, trekken. Het ging allemaal vrij ordentelijk. Ik had er zeker een robbertje om gevochten.


















    De pannen gingen allemaal omhoog om de organisatoren te eren en te bedanken.















    Toen ging het richting stamppot.



















    Thuis wachtte mij ander voer. Mijn wolvenneus rook echter een blijde vriendin, die graag met mij zonder slip op stap wilde. Daar laat ik graag mijn voer voor staan. 



     Poot van Falco



    18-02-2019, 16:20 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    03-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en het klimaat

    Beste allemaal,
     
    We hebben vandaag de dag de bek vol van het klimaat. ik probeer mijn poot er op te leggen.













    Ik sta heel dicht bij de natuur als KwartDNA-wolf, dus ik kan er zeker over mee janken.

    Vanochtend ben ik beschouwend op mijn terrein gaan rondkijken.
     



     








    Zijn mijn aanwijzingen als Baas van de Berghoeve wel afdoende.
    Wat is er en wat zijn de verbeterpunten.














    Die pony’s moeten eigenlijk weg. Veel te veel poep. Elke ochtend een grote kruiwagen vol.
     



     











    Ik heb Saranka er hedenochtend over aangeblaft.
    Ik heb met haar geen klimaatakkoord kunnen sluiten. No way.
    Zij verweet mij ook te poepen.
















    Ze heeft daar wel een beetje gelijk in, maar ik produceer niet eens een klikobodem vol per week.
    Opeten is geen optie. Binnenwaarts recyclen kan mijn lever vast niet aan.
     



     














    Ik heb er over nagedacht. Wat moeten de vliegen en de wormen zonder onze keutels.
    Nooit meer een vlieg doodhappen geeft minder beweging en aarde zonder wormen wordt er niet beter op.













    De veestapel is hier al vervangen door een mestvarken van polystone, dat #MeTooVarken staat te doen met een uitstootloze koe.
    Onze geit is overleden en niet meer vervangen. Ook een hele goede bijdrage aan de natuur, vind ikzelf.
     



     








    Ten behoeve van elke ochtend een blij ei zijn de kippen aangeschaft.


    Ik ben daar niet tevreden over. Je stopt er van voren iets in in de hoop, dat er van achter iets waardevols uitkomt. Ze scharrelen wel in hun vrije uitloop, maar in deze winterperiode is er stremming in het leggen. Het lijkt de NS wel.
    We moeten het daarom nu doen met AH-biologische eieren. Ik weet niet, wat ze in die biologische kippen stoppen. Onze eieren prikkelen de smaakzin, zijn dieper van kleur. Janny en Robèrt: de ingrediënten zijn graan, andijvie, boerenkool, meelworm en gierst. Die eieren uit de winkel bewerkstelligen bij mij geen smaakexplosie. De overheid zou op dit punt maatregelen moeten gaan nemen en anders maar een vrije donderdag voor de leerlingen onder het motto “Geef onze kippen beter te eten” organiseren. Met als gevolg een gezondheidskipsubsidie met extra werk voor 143 ambtenaren.


     













    Wij voeren hier de vogels op zes plekken. Ze krijgen pinda’s, pindakaas, zaad, vetbollen en broodkruimels van de Coop.
    We barsten daarom van de vogels.


















    Dat komt ook omdat we heggen hebben. Wel alles bij elkaar een kilometer lang.



     







    Zelfs in de lucht.



    Ik geef toe het is veel werk. Twee keer per jaar wordt er hier suf geknipt. Dit noem ik een pijnlijke klimaatmaatregel.
    Nu we toch lekker bezig zijn vind ik een spijbelwoensdag zeer op zijn plek. “Geen puin in de tuin” vind ik een passend thema.




     










    Voor de watervoorziening van de planten hebben we 3 regentonnen.
    Is natuurlijk niet toereikend bij hittegolven. Dan sproeien we uit eigen bron. Ik hoorde, dat het water landelijk niet meer goed gezuiverd kan worden.
    De mensen schijnen geen pilbeheersing te hebben. Dat noem ik echt een reden om dinsdag ook maar als spijbeldag voor de jeugd te nemen.
    Thema: “Zuiver uw plas, blijven wij in de sas.”















    Wij kijken TV via de satelliet, dat heeft een allochtoontintje, maar het werkt wel.
    Ik hoop, dat de vliegtuigen straks niet laag gaan overkomen en ruis op ons beeld gaan geven.
    Beter voor het klimaat, dat ze wegblijven.
     



     












    Wij houden het gras groen door de sneeuw er op te laten liggen. Scheelt bemesting.
    Je moet goed gebruik maken van de seizoenen.













    Het zou ook goed voor het klimaat zijn, als alle dieren zouden verstenen.
    Wij zijn er hier al mee begonnen.
    Geen kwalijke uitstoot meer, geen actiegroepen bij boeren, nooit meer Yvon Jaspers.
    Worden alle mensen vanzelf ook van steen.
     



     
















    Bij alle betonnen beelden liggen hier mijn voorgangers begraven. Mooi in het groen.
    Klimaatneutraal.

    Als ik er ben, is het stil en hoop ik, dat ik nog jaren onbezorgd de Rova-kliko vol mag poepen, de laadpaal mag bewateren en straks met een gerust hart mijn poot zonder te verbranden op de inductiekookplaat mag leggen.
    Het is niet erg voor het klimaat, dat er straks alleen nog maar op maandag niet gespijbeld wordt.
    Een hele week studeren heeft toch geen zin. Worden de studenten alleen maar vervelend van. Burn-out, te weinig stappen per dag en van alles uitvinden, dat slecht is voor het klimaat.
     
    Ik zou zeggen, hark je tuintje en maak je niet druk. Geeft minder uitstoot.
     
    Poot van Falco


    03-02-2019, 18:26 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    24-12-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Falco's Opmaat naar Kerst deel 1 / 2

    Beste mensen,
     
    Enige dagen geleden moesten wij van de bazin naar buiten.
    Op zich is dat heel lekker. We gaan dan volledig los, alsof we drie jaar in een opvangkamp hebben gezeten.
    Dit keer verliep alles anders.
    Zij, die denkt over ons te regeren, hield vreemde dingen in haar hand.
    We krijgen eens in de zoveel tijd een nieuw tuig om buiten de poort beter in het gareel te lopen. Het was dus niet zo gek, dat ons iets werd omgedaan.












    We stormden naar de poort om buiten op de berg de krant te gaan lezen tot de bazin nogal motorclub-achtig riep, dat we terug moesten komen.



    We hadden dus helemaal geen nieuwe uitlaattuigen om. Er was ons iets omgedaan om ons iets aan te doen.


     








    Ik voelde mij in één klap diep ongelukkig. Het vrouwtje bleek bij Li Del, ik denk één of andere Alibaba chinees, hondendekjes te hebben aangeschaft om daarmee van ons edele dieren een kerstfoto te maken. Delicieux! Een wolfhond als fotomodel in een kerstmanpak.

















    Ik moest alles even goed laten indalen.




     













    Toen ik fiere Costa in haar pak bekeek, besloot ik er snel van door te gaan.
     














    Het idee om misschien wel de hele kerst in deze kleding te moeten vertoeven knelde me letterlijk om de borst.







    Costa volgde onmiddellijk, maar we liepen ons dood tegen het hek.






















    Mislukte coupe. Dan maar expres met mijn achterste op de foto.














    Ik zorgde een tijdje, dat ik daarvoor precies in de juiste pose stond. En de bazin maar roepen, dat we ons moesten gaan gedragen. We droegen wel geen gele hesjes, maar deze kleuren waren ook geschikt om de kont tegen de krib te gooien.














    We werden min of meer onder dwang naar twee strandstoelen gelokt. Strandstoelen met kerst. Hoe verknipt kun je zijn.

    Het ging er wel grappig aan toe. Als ik in een stoel bleef staan (zitten wilde ik gewoon niet), dan ging Costa heel sneaky van de andere stoel af.

















    Wisselen van plaats lukte ook al niet. WA gaat toch ook niet op Maxima’s troon zitten.



















    Toen Costa, echt slijmjurkje, zat, ben ik ertussenuit geknepen.
     
     

















    Kaytie had inmiddels een rendierpak aan. Ze zag er uit als een hert in het kerstkoelvak bij AH.


    Zij wou ook niet zitten. Het klittenband trok aan haar te dikke buik. Het Pioppi-dieet zou hier misschien wonderen kunnen verrichten.
     
















    Die muts wilde ze ook al niet op. Ze produceerde uit nijd een extra forse uitstoot
    CO2. En dat is nou net niet de bedoeling met al die klimaatmaatregelen.

















    Ze vluchtte de picknicktafel op, hautain als altijd. Muts op, kan de kachel uit, meid! Zou een goeie slogan zijn voor Wiebes.

















    Kaytie probeerde mij te paaien haar rendiervacht uit te doen. Ik keek wel uit. MeToo lag vast al op de loer in de bosjes.


















    Uiteindelijk is dit de kerstkaartfoto geworden. Volkomen inspiratieloze medewerking van onze kant.


    Ik hoop niet, dat China volgend jaar kerst ons land nog verder overspoelt met zinloze prullen. Ik stel voor daar een immigratieverbod voor in te stellen of een harde Nexit in te gaan.







    Die goedkope lampjes van het Kruidvat zorgen hier nu al dagen voor je reinste lichtvervuiling.



    Beneden in deze arme boom hangen 1000 lampjes en daarboven 768!




    24-12-2018, 17:25 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. Falco's Opmaat naar Kerst deel 2 / 2

















    Afschot uit de Oostvaardersplassen staat hier zelfs verlicht te grazen.






















    Je kunt dit toch met geen mogelijkheid verantwoorde kunst noemen. Slangen horen in Artis.



    Enfin, na de kerst nog even het banale geknal om op heidense wijze het oudejaar uit te luiden. Zitten we zo weer in een nog maagdelijk jaar te wachten op weer nieuwe fratsen.
     
    Costa, Kaytie en ikzelf wensen jullie allemaal veel vers biovlees en duurzame vis toe de komende dagen!
     
     
    Poot van Falco


    24-12-2018, 16:22 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    07-09-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's eerste plechtig(geit)

    Beste allemaal,
     
    Toen ik hier op de buitenplaats voor het eerst kwam zag ik haar: Jozefien.
    De bliksem sloeg in. Daar stond ze.

     




    Naast het geitenpaleis.
    Zwart-wit gevaar, met grasbuik, te korte poten en vooral: twee puntige hoorns.
    Ze maakte een briesend geluidje. Ik had al gelijk een oogje op haar.
    Gek, dat ze twee woningen had zo in haar eentje, dacht ik. Ik zou er dan waarschijnlijk ook twee krijgen, of zelfs drie. Het werd er maar één... Dan ken je gelijk je plaats in de nieuwe roedel.
    Onlangs echter hoorde ik waarom ze er zo riant bij zat.












    De moeder van Jozefien heette Géraldine. Gekregen van een bevriend aannemer, Gerard, vandaar de naam.
    Géraldine bleek drachtig te zijn. Bij aankomst hier was ze bij een kip en een oude sierduif in het hok gegooid. Ze had een verre reis in een doos in een kofferbak gemaakt en er was totaal niet op haar gerekend.
    (Ik ben echt blij, dat ik zo gewenst was)
    Waar laat je dan zo’n geit? In bed naast je is geen optie. In een grote doos ook niet. Daar tjoept ze dan zo uit. Als jullie dat nog niet weten: een geit is een ZZP-er in de Firma Sloop.
    Welnu, de kip vond het niet prettig, dat ze in het hok zat. De duif ook niet. Die was namelijk verliefd op de ouwe kip, een soort Stormy Daniels, en pronkte voor haar dat het een lieve lust was. Daar moet je geen getuigen bij hebben. Kost al gauw een grote zak voer.
    Het is ook niet lekker, als je, als kip, in privé een ei wilt leggen en zo’n mekker-beest staat naar je te gluren. De duif kon het ook niet waarderen, dat ze ‘s morgens heel vroeg luid stond te schreeuwen bovenop zijn landingspaal.
    Zodoende werd Villa Alie (zo heette de vrouw van Gerard) in elkaar gezet: een gaaf chalet van duurzaam en extra dik vandaal bestendig hout.


     






    Met groen dak, openslaand raam en deur met ruiten. Ook werd er nog een anti-regenverblijf op palen neergezet, omdat geiten a) een bloedhekel hebben aan regen en b) zich duidelijk verheven willen voelen.
    Voor de bevalling was dus alles netjes in gereedheid gebracht. Kinderkamer klaar. Stro in het ledikant en kleur bruin op de muren.

    Op de dag, dat Prinses Amalia werd geboren, 7 december 2003, werd Jamai ook geboren. Een zwart bokje, dat kon je zien, omdat hij uit het midden van zijn buikje pieste, vernoemd naar Jamai, de winnaar van  Idols, waar toen iedereen het over had.

     









    Op voorhand, omdat uitbreiding van de geitenstapel nogal ongewenst was, werd het advies van een dierenkliniek ingewonnen.
    Een te warmbloedige benadering van zoon-bok op moeder-geit is namelijk niet netjes. Bij gebrek aan een verse geit moet je als bok echter wat en wip je je moraal er even uit.
    De (achteraf) onkundige dierenarts vond, dat Jamai op de leeftijd van negen maanden ‘geholpen’ moest worden.
    Ze hebben hier maanden in de alsmaar sterkere stank gezeten en inmiddels was er bij moeder Géraldine weer een nakomeling onderweg.
    Enfin, Jamai verloor twee edele delen op de schoot van de dierenarts en Ince, afkorting van incest, werd geboren. Een zwart-witte bok, die op wederom advies van de dierenarts dan maar met zes maanden onder het mes moest.
















    Jullie hebben al een vermoeden: Ince sprong al met drie maanden op zijn moeder en toen kwam er een tweeling: de zwarte bok Leendert en zijn zwart-witte zusje Jozefien.
     













    Binnen een jaar aanwas van 1 naar 5!




     










    Door de castratie van bokje Leendert op zeer jonge leeftijd is aan de dynasty een einde gekomen.




     Vanaf de eerste dag, dat ik hier op de buitenplaats kwam wonen, heb ik een blaffende liefdesrelatie met Jozefien gehad. Géraldine en de andere bokken heb ik nooit gekend. Die waren inmiddels naar de geitenhemel.














    Als ik Jozefien zag in haar Geitenpaleis en ze hooghartig naar me keek, dan kwam er iets in me los.












    Dan moest ik wel blaffen.        















    Ik kon het niet uitstaan, dat ze haar onderkomens tot ruïnes had gesloopt. Ze had beter een baan bij de Meesterslijpers kunnen nemen. Kwam je te dichtbij, dan bokte ze al.















    Ze zag er ook lelijk uit, als ze aan het vervachten was. Toch was ik wel op haar gesteld.

















    Afgelopen zondagochtend stond ze nog met mooie glanzende vacht fier naar me te kijken.


    Twee dagen geleden heb ik heel stil, zonder te blaffen, ‘s avonds in de grote wei, een hele poos naar haar liggen kijken. Kop op de voorpoten. Ze had al een paar dagen geen brood meer willen eten. Dat was wel eens meer gebeurd. Ik voelde echter aan, dat er iets met mijn Jozefien aan de hand was.
     
    Vanochtend lag ze dood in Villa Alie, 14 jaar oud.


     









    Ik heb mogen helpen om haar te begraven.



    Het moest een diep gat worden.















    Toen ze er in lag, heb ik even liggen treuren. Costa, onze trut, bleef op discrete afstand zitten.













    Er lag al een laagje aarde over haar heen.












    We hebben gespit en de boel aangeharkt. Even een ouwe  steen erop gelegd.


    Er komt nog een betonnen geit op haar graf te staan. Kunnen we haar niet vergeten.
     
    Misschien kan ik die dan weer aanblaffen.
     
    Ik ben wel een beetje treurig,
     
    poot van Falco

    07-09-2018, 00:00 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    26-08-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's zondagochtend


    Beste allemaal,

     

    De ochtend begon hier vroeg en goed.










    De zon straalde voorzichtig door de bomen heen.













    Het had goed geregend en daar hou ik van. Overal plassen, vooral grote, bij Buurman Boer. We hebben hier niet te klagen, dat de Rijn bij Lobith op het laagste peil is.

     


    Helaas had ik er niet helemaal een goed oog voor. Ik had vannacht nogal rot geslapen. Ik heb namelijk aandelen in het kippenhok zitten. Althans, dat vind ik. Nu wil het geval, dat mijn bazin gisteravond een paar krielkippen heeft gekregen van iemand, die haar ergens dankbaar voor was. Ik dus ook, dacht ik. Ik ben namelijk nogal gek op iets met vleugels.











    Het is een buitenlands ras. Staat pittig op de poten. Kan ik in de toekomst mijn dividend verzilveren en de eieren zonder belasting op gaan vreten. 






    Ze moeten wel gezond blijven en daarom zette ik ze gelijk aan de ochtendgymnastiek. Opjagen, zodat ze de poten goed strekken, de spieren warmen en Maarten van der Weijden kunnen gaan begeleiden op de oever, als hij het water nog een keer induikt. Karweien dienen immers te worden afgemaakt. Ik zette dus mijn beste pootje voor. Het moet ook gezien worden als wolventraining. Komt er een vreemde wolf of wolvin op het terrein, dan weten ze zich snel te redden. Als ze een beetje aan mijn postuur gewend zijn, schrikken ze ook niet van een ander mooi beest.















    Ik maande Kaytie mee te doen. Ze zette even de spurt erin.













    En haakte af. Zeker op zoek naar Jos Brech. Die meid ontbreekt het geheel aan teamgeest met mij. Wat erger was: mijn bazin werd vals op mij. Ik mocht die twee nieuwe krielen niet aanzetten tot vliegen. Krijgen we zeker teveel fijnstof. Het werd voor mij dus een potje gehoorzaamheid-in-herhaling.













    Eerst moest ik fatsoenlijk op mijn kont blijven zitten















    en daarna moest ik afgaan en zo voelde dat ook.













    Ik mocht alleen maar naar mijn nieuwe aandelen kijken.





                                                                 
     




     










    Toen de bazin uit zicht was, heb ik toch nog lopend enige blikken kunnen werpen. Helaas werd er niet meer gefladderd. Alles went, dus ook ik bij die twee krielen als vent.
















    Ik ben toen maar bij mijn vriendinnen gaan kijken, die hooi kregen













    en bij de vogels, die net eten hadden gehad.










    Daarna ben ik hard naar huis gegaan om ook te gaan eten.














    Nu lig ik te chillen. Een beetje irritant, dat mijn aandeel in het kussen geen 100% is.



    Prettige zondag nog verder.

     

    Poot van Falco

    26-08-2018, 19:16 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    21-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de droogte deel 1 / 2

    Beste allemaal,
     
    Het is hier de Sahara. De Grote Vergeler is aan het toeslaan.











    Vanavond lag mijn immer actieve vriendin haar buik te raspen op het dorre gras. Wonderlijk, dat het weer haar één tel rustig heeft weten te krijgen. Mij is het nooit gelukt. Zet haar op een fiets en ze wint zo de Tour de France. Tong lekkend op het stuur en poten zwetend in de wind. Ik rijd dan wel mee in de volgauto.




     









    Het is hier inmiddels zo droog aan het worden, dat de pony’s nauwelijks meer vers te vreten hebben en de grasmaaiers op non-actief zijn gezet.
















    Het land van buurman boer ziet er ook al zo raar uit. Als er nu een haas zit, zie je meer dan alleen de oren. Er achteraan gaan is geen optie. Veel te warm voor mij. Ik jaag nu liever op Poolhazen.
     




     












    Ze wijzen mij misschien als dader aan, maar ik heb dit echt niet op mijn geweten.




     











    Het zou heel erg misselijk zijn om mij hier ook de schuld van te geven.














    Het is gewoon vroeg pruimentijd dit jaar!
     














    We plukken niet alleen pruimen, maar nu ook de avond. We zetten onszelf overdag in de spaarstand. Als LED-lamp: LuiEnDik. Als de bazin in de avonduren die onnatuurlijke plantenbakken water gaat geven met een zichzelf oprollende tuinslang komen wij pas in actie.
     



















    Al bij de deur gaan we volop in de King Kong. Dat wil zeggen: ik ben King en dat rooie ding is Kong.
     




     









    De kunst is om die Kong met haar eraan op het gras te krijgen en dan zo te draaien, dat haar kop tussen haar voorpoten doorkijkt. Ik moet bekennen: het lukt vaak niet.




     











    Ik moet dan wel overgaan tot een judo-greep om haar te vloeren. Ik moet bekennen: dat lukt ook vaak niet.

















    Er zit dan niets anders op dan aan elkaar vast op te trekken.
     















    Totdat ik het zat ben en mijn troefkaart erin gooi: even aftaaien en doen alsof ik het opgeef met die hitte. Als ze mij zeer hinderlijk hijgend staat uit te dagen, sla ik flitsend toe.
     




     











    Lekker Trumpieën noem ik dat. Zij heeft dan het nakijken en ik de trofee. Gewoon een politiek spelletje.









    Met Kaytie heb ik een heel andere relatie. Vreedzamer zou ik bijna zeggen, al zet ik wel eens een poot op haar, als ze vervelend is. We jagen samen. Bij de vijver spelen we iedere avond Ratzee. Er zit namelijk een rat en die kan veel te snel zwemmen. Met  een Thaise grot zou hij geen problemen hebben. Wij sporen met z’n 2-en de nauwe doorgangen van hem op, maar kunnen er helaas zelf niet door zonder zuurstoffles.
     




     






    Als echte man laat ik Kaytie het meeste werk doen. Ik treed pas op, als de rat toevallig langs mijn bek komt.
    Als het niet anders kan trek ik ook wel een sprintje. Verleden week heb ik nog een familielid van hem omgelegd. Hij dacht ongezien uit het water te kruipen en te ontsnappen via de heg.
    Ik was lekker sneller. 
















    Achter de kliko’s, de kussenkisten en de regentonnen schieten elke avond de muizen heen en weer.
    Ze mogen dus van ons wel heen, maar niet weer.
     















    In hecht samenwerkingsverband werpen we strategische blokkades op en stellen ons de martelende vraag: wie krijgt vanavond het sateetje?
     




     









    In mijn dooie eentje moet ik helaas de grenzen bewaken. Ongedierte graaf ik zorgvuldig en bedachtzaam uit (vooral met dit weer) of ik ga heel stil liggen (ook lekker nu).



    21-07-2018, 14:24 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de droogte deel 2 / 2

     











    Dit heet de grond uitkijken. Intussen lig ik wel op de stoppels.
     














    Ik kan me de volgende week beter als een superluie en traag vretende panda gaan gedragen. Bij 30 graden of meer wordt het uitvoeren van een regendans waarschijnlijk te vermoeiend en te pijnlijk voor mijn spieren en pezen.
    Een oxycodonnetje mag ook al niet meer, dus reken niet op enige actie van mijn kant.
     





     








    Iedere avond, als de zon verdwijnt en de duisternis gaat vallen loop ik naar de pomp.
    Ik hoop niet, dat hij droog wordt gelegd. Het is wel mijn benzine.




     









    Er zit steeds minder druk op de straal en dan neemt mijn straal ook teveel af.
    Ze krijgen hier dan last van Dubbele Grote Vergelers.




     











    Het wordt gewoon slapen met de kop op het kussen tot Piet Paulusma met beter weer komt aanzetten.
    Die Oostvaardersplassen buiten kunnen me nu echt gestolen worden.


    Poot van Falco

    21-07-2018, 14:23 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    03-06-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de hitte

    Beste allemaal,
     
     
    Het is maar goed, dat ik net mijn winterjas aan de kapstok heb gehangen. Wat een hitte de afgelopen week. Mijn poolkap is bijna gesmolten.









    Jullie weten zo onderhand wel, dat mijn lijf voor 50% uit de Noordpool komt en dan wordt het afzien bij die hoge temperaturen. De 25% slimme wolf, waaruit ik besta, heeft me gelukkig ingefluisterd vooral niet te veel te bewegen. Dat kwam me heel goed uit. Ik heb alle relaxstandjes geprobeerd.
     













    Hier ga ik er met gestrekte voorpoten in. Gras is koel en dat moet je benutten. Die half afgevreten Kong leg ik er voor de show bij. Wekt een vermoeden van enige actie. Staart iets omhoog, dan lucht het lekker door. StandjeOnderbuik noem ik dit. Mijn ogen vallen vanzelf dan dicht. Een echte aanrader.













    Dit is StandjeUithijgen. Dat moet je doen op nog koude stenen. Kan alleen maar ‘s morgens vroeg. Van belang is de zijligging. Met de billen op elkaar voel je de naden tussen de stenen niet en krijg je geen zand aan de edele delen. (Die vriendin van me wil alleen maar ballen. Niet naar kijken dus.)















    Boven de grond vang je meer wind. Dit noem ik DeHogeBomenStand. Kan ik net boven het maaiveld uitkijken. Zorg wel, dat je aan vier kanten vrij bent.














    Tegen een heg aan is namelijk dom, als die de wind vangt. Er door heenkijken of je hem ziet is nog dommer.















    Bij ernstige hitte moet je de AircoRelaxstand aannemen ‘t Is dan wel binnen, maar je hebt geen last van gekriebel en gezoem van allerlei rare beestjes.












    Dit is namelijk de VragenOmMoeilijkhedenStand. Je begeven in het natte, hoge gras. Voor je het weet heb je weer erwten op je kop, in je nek, onder je oksel. Ze zijn op je bloed uit. Krijg je die nagels van je bazin in je vel om ze eruit te trekken. Kun je weer Slachtofferhulp bellen om je beklag te doen dat je bultjes hebt.

















    Ik inspecteer vaak eerst het gras. Maar ja, dat vergeet je, als je met elkaar aan het knoeien bent.


















    En altijd maar weer die Kong, hè. Ik heb haar al ingeschreven bij een verslavingskliniek.















    Ook al fluister ik dat in haar oor, luisteren ho maar! 














    Als het ‘s avonds koel is ga ik pas uit mijn dak. Je moet toch gas geven. Kunnen ze de kraan in Groningen wat eerder dichtdraaien. Het gras groeit hier volop. Doneren aan de de Oostvaardersplassen zou een mogelijkheid zijn. Het is jammer, dat hier geen schapen grazen.













    Alleen pony’s en die kan ik niet aanvreten en mag ik niet opjagen.














    Soms moet ik overdag in de hete zon bewegen. Heb ik iets op gevonden. StandjeTrekkendStandbeeld. Lichtelijk meedeinen met het gebit. Kost weinig energie. Het zou misschien een goed idee zijn om wat zonnepanelen op mijn rug te plaatsen.


















    Je moet de schaduwzijden opzoeken om de hitte af te voeren. Contact houden met de aarde is overigens altijd aan te bevelen.

















    En drinken uit de vijvers. Er gaat namelijk niets boven water met vissenpoep en kikkerdril. Ik laat Costa voorproeven. Gebeurt er een kwartier niets, dan weet ik, dat het veilig is.



















    Ik moet stoppen. De hitte is voorbij. Ik moet achter de ratten aan met Kaytie.


    Poot van Falco


    03-06-2018, 10:37 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    22-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de balfanate deel 1 / 2

    Beste allemaal,
     
    Er is hier iemand, die mij altijd treitert. Ze daagt me uit, wil met me vechten, moordend keihard met me rennen. Ze heeft helemaal geen inlevingsvermogen hoe ik me voel. Daardoor moet ik steeds inleveren. Mijn bazin kent het probleem. Die heeft echter een heel groot inlevingsvermogen. Anders was dit portret er allang uitgevlogen. (Corendon, slechts 25 euro enkele reis België)













    Je ziet het al aan haar blik. Zo loenig als die Noord-Koreaan.




     






    Als ze geen bal of Kong of restanten van die twee in haar bek heeft is ze niet te genieten. Heeft ze wel wat in haar bek, dan loert ze op me. (Imitatie Bordergrond-Collie)




    Als ik beweeg (en ik houd me vaak heel stil)














    dan sjeest ze met een enorme vaart op me af













    om die Kong in mijn bek te douwen óf










    om naast me te lopen (waar is het handtasje?) óf





                                                                










    om samen aan de bal te trekken.





    Vandaag had ik mazzel. Het was voor zeer langdurige trekpartijen te heet.











    Zelfs ging die troela er bij zitten. (Stopzetting kern-programma)
     



















    Maar toch weer Tinderig de hele tijd naar me lonken. (Dat kan ze niet laten)



     











    Wegens uitblijven van reactie op avances ging ze er zuchtend en steunend bij liggen. Maar ja, wat wil je met zo’n Kong in je bek. Amper een gat te vinden
    om je lucht weg te krijgen.















    Toen ik mijn dorst ging lessen in de vijver begon zij onmiddellijk met de voortzetting van haar steevast liederlijke gedrag.



     












    Mept zij de bal niet in plantenbakken of emmers of kruiwagens of stoelen,
    dan mept zij hem wel in het water. (Koersgerichte projectielen)














    Ze ‘plokt’ hem er in, gaat dan vervelend lopen mechelen in de hoop, dat een ander hem er uit vist en lukt dat dan niet




     











    dan probeert ze hem tevergeefs te pakken te krijgen door als een juffertje op de rand van de vijver te staan wiebelen (er mocht eens een teennagel nat
    worden..)


















    en vervolgens te hengelen middels waterverplaatsing via poot. (Ach, gut, toch nat, wordt opnieuw zwart lakken...)














    Dan heeft ze hem weer en      














    begint het dramspelletje weer opnieuw.

















    Om aandacht te vragen legt ze de Kong dan bijna in mijn kont. Ik reageer niet. (Stroop is lekkerder)

    22-04-2018, 20:36 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de balfanate deel 2 / 2














    Ik geniet van de natuur.          




                                                                

















    Zoekt ze een ander. Jammer voor haar, dat dit geen succes had. (Bij een voorgaande plok-aanval was er al een oor af gegaan)

















    Ik sluit m’n ogen maar voor alles. Begrijp mijn bazin echt niet. Met Costa heb je hier geen rust. Er moeten toch mogelijkheden zijn voor opvang elders.









    Straks zit ik met een post-traumatisch stress syndroom.








    Gelukkig heb ik Kaytie nog. We suffen wat af met z’n 2-en.



     











    Ik ga nu maar mijn bloemetjes voor Koningsdag bewateren.




    Ik geef ze WA-extra. Doen ze het Máxima goed.
     



    Poot van Falco


    22-04-2018, 20:36 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    04-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco: "Ook Tamaskan"

    Beste allemaal!
     
    Het ras Tamaskan bestaat eigenlijk niet. Althans niet officieel. Daar ben ik wel heel blij mee.
    Ik heb geen plat geslagen neus.

     









     
    (Hooguit een fotografisch gescalpeerde kop. Hier in Overijssel zijn ze wel eens meer dronken.)



















    Had ik zo’n snorkel-neus, dan had-ie hier wel op de foto gestaan. Onhonds, als je je neus niet overal in kan steken.
     













    Ik ruik dus als de beste. Het voorjaar komt zo prettig mijn neus binnen. Ook het aroma van de Paasvuren afgelopen weekend. De cultuur stroomt zo bij je binnen. Daar zwarte pieten ze nu bij het RIVM over. Advies: meng je met het Oosten. Daar komen de wijzen vandaan.

    Mijn hersenen kan ik ook heel goed kwijt. Ik heb zoveel ruimte over, dat er nog aardig wat rek in zit. Mijn bazin is het hier niet mee eens. Ze vindt mijn schedel al genoeg gevuld.













    Ik heb ook een rechte rug. Kan ik iedere hond aanraden.

    Ik zet gewoon mijn voorpoten hoog als ik van achteren een skibaan wil. Laat ik alles van me afglijden en dan voel ik me even kyno!



     









    Dat ik tweemaal per jaar verhaar komt door mijn uitstekende lichamelijke conditie.

    Het dooie spul schud ik als een windmolen van me af en zo zorg ik voor koolmeesmatrasvulling. Eco-er kan niet.




















    Ik zie er sinds twee dagen heel anders uit. Ik moet worden geplukt. Mijn bazin is daar niet goed in. Ze laat hier de bloemen ook staan.
















    Ik ken daarom wel hartproblemen. Lentekriebels.

     













    Komt door al die bosjes narcissen. De Keukenhof heeft namelijk ook hier een dependance. Vanwege het  dicht geslibde westen. (Af en toe een beetje water geven bevordert trouwens de gele kleur)
     
















    Voor de beluchting draag ik tevens zorg. Door mijn sterke poten en gebrek aan OCD/ED veeg ik de boel zo aan de kant.

    (De verhuizing van een heel bosje vindt dan ook als bijwerking soms plaats)
















    Ik heb het vaak op mijn heupen, maar gelukkig niet aan mijn heupen.

    Mijn staart is genetisch ook niet slap, al ben ik niet gecoupeerd.




     










    Ik kan hem wuft of stoer alle kanten opdragen. Hoef hem niet te kammen en te föhnen. Ook Tamaskan.


    Ik ben dus een pure bastaard. Niet erkend door de Raad van Beheer. Die hebben gewoon een te kleine schedel. Gaan mopserig door het leven. De mensheid moet juist blij zijn met mengsmering onder honden. Best of more worlds.
    Ik voel mij er niet minder om. Polig van achter, herder van voren en wolf van binnen. (Die lammetjes, hè....)











    Ik viool me als bastaard wel door het leven!


    Prettige lente,
    poot van Falco.

    04-04-2018, 15:44 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    22-03-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's bankwereld deel 1 / 2

    Hallo allemaal,
     
    Vandaag heb ik mij op het bankwezen gestort. Overal zie ik hier banken. Ze verrijzen als paddenstoelen uit de grond. Het stomme is, dat er bijna nooit op die banken iets wordt gestort. Ze hebben hier niet eens de tijd om hun eigen lijf er op te zetten.
    Nu de winter voorbij is vond ik het vanmorgen tijd worden voor een inspectie. Omdat er nagenoeg nooit iemand op zit is het ook niet zeker, dat er iemand door gaat zakken.









    Op dus naar de eerste bank. Voelt goed zo tussen de violen. Hier wordt wel eens gezeten om met de stal in de rug naar de volière te kijken. Ik probeer iedere
    ochtend om door het gaas een kwartel naar me toe te harken, maar helaas is mijn poot te groot. Als de bazin me dan streng toespreekt ben ik gewoon even zo doof als een kwartel.













    Dit is de picknick-bank, mijn privé uitkijktoren. Als ik waak wordt hier niks gepickt. Ik vind hem wel een beetje ingesleten. Even extra gesprongen. Ik ging er niet doorheen. Kan nog een stief kwartiertje blijven staan. Gewoon Herman den Blijker nooit uitnodigen.















    Ik moet toegeven: de bazin zit hier wel eens op bij mooi weer. Kan ze mij en Costa zien klieren met ballen en takken en met elkaar.

















    Ik ga er gauw af. Te smal voor mijn getrainde torso. Ik moet wel goed uitkijken, dat ik geen krokus raak. Ben ik weer niet eco genoeg.















    Mooi bankje om naar binnen te gluren. Niemand thuis in de Herdershut, zo te zien. Voelt stevig aan. Nog maar niet aanmelden bij Bouwval gezocht.

















    Aangenaam staan. Blik op de geitenwei. Kan ik Jozefien goed in de gaten houden. Altijd dat gemekker van die meid. Hondenbelasting eruit, geitenbelasting erin. Bij de Kieswijzer kon ik er in mijn gemeente niets over vinden.













    Laten we het hier maar niet over hebben. Brocante roesttroep. Als je opstaat heb je de gele splinters aan je achterste hangen. Een Wehkampje. Ik heb begrepen, dat-ie eerdaags in de wei wordt gesmeten en wordt vervangen voor beach-stoelen. Hoe verzin je het in het binnenland. Die krengen staan nu nog ingepakt.

















    Kijk, hier word ik nou treurig van. Typische bouwmaterialen. U-blokken en een paar planken. Niet eens een leuning. Als je per ongeluk indommelt val je er geheid af. Er staat nog zo’n mormel op het bospad.


















    Op naar het stenen gedeelte. Mooie natuurlijke vormen. Ik zie nu, dat er een paar gaten in zitten. Die zitten ook in mij. Ik kan zo niet ontdekken, waar deze toe dienen. 





     










    Deze is veel steviger. Komt uit de vorige tuin van de bazin. Heeft de bankencrisis doorstaan. Als ik er op pas, op mijn manier, krijg ik vast een vette bonus.
    Heb ik helemaal niet nodig, maar ik houd van stapelen.













    Wel klein, maar geschikt om over de uitgestrekte weiden tot de horizon te kijken. Verruimt mijn blik. Zo’n blik op het groen zouden ze ook in de Oostvaardersplassen moeten hebben. Corendon zou beter zijn vluchten naar het zuiden kunnen vullen met Koningspaarden. Kunnen ze daar net zo ver kijken als ik.














    Ik moet weer verder met mijn bankinspectie. Deze bank op de boomgaard vereist scherp toezicht. Bij het maaien wordt-ie omgegooid en dan schiet de zitting er uit. Gooien ze hem terug, dan komt het meestal wel weer goed. Niet geheel te vertrouwen. Kan het melden aan Pieter van Vollenhoven. Denk er wel over na.
     




     










    Deze bank is gewoon betrouwbaar. RVS. Ik kan goed naar binnen kijken in de rooie kamer en omhoog naar de muizen, die achter de houten bekisting in de nok zitten. Wat heeft een muis wat ik niet heb. Ik kom er niet. Zo spijtig.
     





















    Wicker-setje. Noemen ze trendy. Bij storm vliegt-ie weg.
















    Die stoelen horen er bij. Ik vind ze tamelijk laag bij de grond.




















    Heeft geen inspectie nodig. Nieuwe bank van Kees Smit. Erg in, die Kees Smit. Ik heb toch maar een rondje gelopen.
     
     

















    Dit is de ouwe boombank. Staat om de magnolia. Ik kijk wel uit om daar op te gaan staan. Verrot aan de poten. Ik wil die van mij graag heel houden..


















    Fijne stationsbank. Goede bank, slechte naam. Er is  hier nog nooit een trein gestopt. Mis dus wel een spiegelei. Morgen toch maar even bij de kippen langs.



    22-03-2018, 12:58 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's bankwereld deel 2 / 2

                                                                


    Ook een nieuwe bank. Volgens mij heeft ze een bank beroofd om er één te kopen.












     
     

    Mijn taak zit er vandaag weer op. Als jullie denken, dat ik hier alle banken heb gehad, dan hebben jullie dat mis. Ik moet er nog drie doen morgen.













    Ik vind het even belangrijker om met Kaytie op muizenjacht te gaan in het hunebed. Dat heet samenwerking tussen twee partijen. We hebben vaak een  andere visie, maar ons doel is hetzelfde: de muis in ons net slepen. Referendum overbodig. We doen het toch.


    Prettige dag nog verder,
    poot van Falco.


    22-03-2018, 12:57 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    11-02-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco en de clichés

    ‘Hallo allemaal’,
     
    Al twee jaar ben ik nu in het mensenrijk en rijk zijn ze, in woorden dan en soms snap ik er geen hout van.














    Bijvoorbeeld: ‘Sta ik zo in mijn kracht?’ Dan denk ik: “Moet ik mijn staart dan nog hoger doen?”
















    Of geef ik wel genoeg ‘feedback’? Of betekent dit, dat ik een reerug op moet gaan eten?












    Of ben ik zo wel ‘dicht genoeg bij mezelf’’? Ik ben gewoon niet korter.
















    Of doen we op deze manier ons best om te ‘scrummen’? Moet ze alleen niet zo inhalig doen.



















    Is dit mijn ‘back office’ of ben ik hier een ‘back-end developer?’ Het is anders een aardig opstapje, hoor!
















    Kom ik misschien zo ’ín mijn flow’?

















    Vormen we hier een ‘zelfsturend team’?



















    Durven we hier te ‘dromen’? (Waarom heb ik nog geen ‘papadag’...).



















    Moet ik echt met dit geval verplicht gaan ‘coachen’? Ze ziet me aankomen. Krijg vast een hakje.


















    Of moet ik op een stromat yoga gaan doen met de geit? Kom ik nooit meer in mijn flow.




















    Is dit misschien ‘brainstormen’? Krijg er wel koppijn van.
















    Doe ik zo een poging ‘mijn horizon te verbreden’? Verder dan het hek daar kom ik niet.



    Ik trek me er gewoon niets meer van aan. “Zit”, “af” en “blijf” zijn soms ook al DDOS-aanvallen voor me. Dan komt er helemaal niets meer bij mij binnen. Zeker als mijn vriendinnen loops zijn.














    Als ze zo naar me kijkt kan ik beter maar gaan liggen.
















    Al heb ik van tevoren bij “zit” alles al in stelling gebracht.















    Ik ‘blijf’ nog maar een beetje op de achtergrond.


    Met drie commando’s kom ik makkelijk aan mijn end. De Luizenmoeder moet gauw die andere luizen maar uit mijn pels verwijderen.


    Poot van Falco


    11-02-2018, 10:55 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    31-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's terugblik deel 1 / 2

    Beste allemaal,
     
    Momenteel zit ik in oorlogsgebied. Misschien wel een aanval van Noord-Korea. Over de berg en in de weilanden rondom wordt geschoten. Ik zie exploderende melkbussen, waaruit met vliegende vaart voetballen schieten en racepony’s. Die vliegen, net als die voetballen, maar dan laag om zo, denk ik, het geluid proberen voor te zijn. De belegering houdt nog wel even stand tot middernacht. Dan hakt men de tijd door. Er is dan opeens weer een ander jaar. Vreemde gewoonte, want volgens mij verandert er niks.
















    Costa is nog even vervelend als altijd.


















    Blijft erg inhalig.
                               














    Mijn bewakings-CAO is niet aangepast. Ik sta nog steeds op flex-loon.














    En de krul zit ook nog in mijn staart.



    Als er opeens vannacht een ander jaar is, moet je alles van het oude jaar nog eens goed liggen doorkauwen.

















    Al kauwende schiet dan als vuurwerk het hele jaar aan je voorbij.
















    Je moet dan zeker niet denken aan Roos, die overal met haar neusgaten bij wil zijn. En haar manen weigert te kammen. Neem extensions, meid, dan lukt die selfie vast beter.


















    Ook niet aan het aanmatigende gesis van een luchtballon, die in het afgeknipte jaar je avondrust verstoort.















    Of aan Kaytie, die zachtjes een poepje laat, dan de andere kant onschuldig uitkijkt en mij in een walm van verrotting zet. Ik denk, dat er sjoemelsoftware in haar zit.

















    #ikook (niet te verwarren met ik kook, alhoewel het bijna zo ver met me was) sloeg ook op mij het afgelopen jaar. Costa probeerde mij in een zeer onflatteus badpak te verleiden en ik was daar nog helemaal niet aan toe.

    Ik probeerde mij zo genderneutraal als mogelijk op te stellen om niet getraumatiseerd te raken en een psychiater nodig te hebben, want die zijn er niet genoeg.















    Het lukte me niet altijd goed om een trauma te voorkomen. Ik werd er hieperdepiep van.










    Ook die Fipronil-eieren hebben me niet lekker gezeten. Ze konden onmogelijk uit de ei-tunnels van onze kippen komen, maar wie weet wat voor troep er in hun kippenvoer zit. Ik eet graag een vers, warm, net gelegd eitje en daar moet ik geen gekke gedachtes bij krijgen. Voor hetzelfde geld zit er arsenicum of abrikozenpit in de dooier of, spaar me, in mijn vleesmaal Hepatitus E. 


    Ik kan er de meest bizarre complottheorieën over verzinnen, die dan weer nepnieuws worden. Trump heeft bijvoorbeeld getwitterd om gif in Hollandse aardbeien te doen, omdat Lubach Holland “great” heeft genoemd. Jullie zien het: ik hou alles in de gaten, doe aan researchjournalistiek.
















    Ondanks dat de stand van de bomen hier niet zal veranderen,












    Costa en ik met onze strijd door zullen gaan,












    de botten nog net zo lekker zullen smaken,












    Kaytie naar muizen zal blijven zoeken,











    ik haar daarin zal blijven steunen,

















    de visite me altijd zal willen knuffelen (help...),















    er weer een lentezonnetje zal komen,


    31-12-2017, 21:13 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's terugblik deel 2 / 2















    het weer zomer zal worden, 
     
















    daarna weer herfst,                 

















    en daarna weer winter,           

    geloof ik, dat ik me niet zo druk ga maken, als het straks opeens 2018 word. Ik krijg toch wel op tijd te eten. Ik hoop natuurlijk wel, dat alles zo lekker blijft voortkabbelen. Ook voor jullie natuurlijk. Vandaar dat ik even mijn gedachtes wilde delen.
    Het moet dan maar, maar ik meen het wel als oprechte wolfhond: een heppiedepeppie nieuwjaar!
     
    Poot van Falco

    31-12-2017, 21:12 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    26-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's kerstboodschap 2017

    Beste allemaal,
     
    Ook als wolfhond heb je je momenten.
    Die moet je niet uitvlakken, maar koesteren.
    Door de kersttoespraak van de Grote Koning ben ik vanmiddag op zoek gegaan naar een groter wei.

     









    Ik heb namelijk het hele jaar gezocht naar een breder ik door veel te eten en dat schijnt niet goed te zijn.
    Je schijnt ook aan anderen te moeten denken.
    Daarom heb ik de Kong met Costa gedeeld.



     



    Het was wel een uurtje scheuren en trekken, maar het is mij gelukt. In één keer heb ik aan de wens van de Grote Koning voldaan. Minder breed geworden door alle inspanning en in een groter wei (het koninklijk huis schijnt soms woorden eigenaardig uit te spreken).
    Ik heb Costa gevraagd volgende week even te bellen met Eikenhorst. Er lopen daar twee pauwen los rond, die ik graag wat opjaag. Schijnt koninklijk te zijn en je hebt er meer aan dan die Fipronil-loze kippen hier.

    Ik heb met twee gespitste oren (ik kan niet op tegen die lange lellen van Costa) naar WA geluisterd. Hij kwam met een kerstboodschap. Mijn vrouwtje doet die altijd bij Albert Heijn en ik op het bospad. Wij hebben nu een Appie-kerstboom staan.
















    Hij staat boven op de bench van Kaytie, die af en toe benauwd naar boven kijkt, of-ie niet door het dak zakt.

    Op de Eikenhorst hebben ze die dus niet. Kennelijk uitgeleend aan de Windsors.













    Ik heb dus ogenblikken van bezinning. Gisteren vloog daardoor zomaar een kersttoespraak door mijn kop.

    Dat heb ik gewoon in me. Noem het instinct.
     
    Gezond bijna twee jaar worden en dat met die hele rotzooi hier samen mogen vieren is een allemachtig groot geschenk. Ik ben heel dankbaar, dat ik dat dit jaar heb mogen beleven. Niet net als de meeste honden kijk ik aan het einde van het jaar terug op de vele mooie momenten, dat ik botten tussen mijn kiezen kreeg, oud-ijzer boeren uit stond te blaffen, met Kaytie op muizenjacht ging en met Costa Formule-1 races hield. Ik kijk ook terug op momenten van verdriet en gemis. Want die waren er voor mijn twee vrouwen en mij zeker ook, wanneer er een muis ontsnapte, een bot werd ontvreemd, een Kong door midden ging of dat de bazin een pestbui had. Ook vergeet ik niet die twee keren, dat mijn wijfjes loops waren en ik niet voor kindekes mocht zorgdragen.
    Ik denk ook terug aan de ontreddering, die ik zag in de tuin na een hevige storm en ik de takken niet allemaal in korte tijd kon wegslepen.


     









    Dit zijn nu donkere dagen, maar ik heb geen beschutting thuis nodig, als ik buiten lekker bezig ben met Yoga tussen de blaadjes.

    Even niets anders aan de kop dan straks staat er weer een bak eten voor me klaar en ga ik kijken naar de Top 20 leukste dierenmissers.
    De buitenwereld roert zich toch wel achter de ruiten. Dat komt omdat mijn bazin vetbollen, pindakaaspotten en pinda’s neer hangt en zo veel ellende in de vogelwereld weet te voorkomen.
    Ik noem dit een moedige aanzet tot o.a. de wederopbouw van de merel.
     
    Ik heb mij vandaag afgevraagd ‘wie ben ik’. Nou, gewoon, een Tamaskan, een mix van diverse soorten, dus eigenlijk is mijn vraag ‘wie zijn wij?’
    Er zitten heel veel verschillen in mij. Soms wil ik een slee trekken, soms wil ik bij de Vereniging Duitse Herders, soms wil ik huilen als een wolf.
    Bij het trekken van een slee moet ik samenwerken met mede-trekkers en kan ik me niet terugtrekken. Bij een vereniging zou een verbindende functie aanwezig zijn, die aan het aftakelen is en als ik huil als een wolf leg ik geen contacten met bijvoorbeeld een geit.
    Over geiten gesproken, het afgelopen jaar heb ik me reuze vermaakt met onze eigen geit Josephine.













    Zij legt zeker geen verbindende functies tussen haar keuteltjes, die er uitkomen als ware zij gedraaid in een gehaktmolen.


    Onze communicatie via de buiten-Wifi geeft fantastische duo-concerten van gemekker en geblaf. Dit geeft vast bij de buren open vensters. Wij twitteren daar niet bitter over.
     
    Ik ben heel nieuwsgierig naar de wereld achter de hekken hier. Ik kan mij natuurlijk als vrijwilliger opgeven bij de stichting Hulphond. Ik ben alleen bang, dat ik teveel gemeenschappelijks zoek door veel te hard tegen iedereen op te springen.
    Kan beter solliciteren bij de Vrouwen van Nu. Met mijn wolfsklauwen breien ze zo een foute kersttrui. Hoef ik ook niet te vrezen voor #MeToo. Ik val net als de geit op jongere blaadjes.
     
    Op de vraag ‘wie ben ik’ zoek ik maar geen antwoord. Ik ben al breed genoeg en lig, speel, loop al in een ‘groter wei’.














     
    Door overreding heb ik poot voor poot hier terrein gewonnen. Zo ben ik in die grotere wei terecht gekomen, waar eerst alleen de pony’s en de geit liepen.

    Ik zal proberen ze komend jaar met rust te laten, want laat er geen misverstand over bestaan, dat we bij elkaar horen en ook zonder Wifi met elkaar verbonden zijn.
     
    Ik ben als puppy geboren in een sluiswachtershuisje en leef nu in een groter verband. En daar moet ik het maar mee doen.
     
    Ik wens jullie allen, waar jullie je ook bevinden en hoe jullie persoonlijke omstandigheden ook zijn, een heel prettig 2018!
     
     
    Falco


    26-12-2017, 00:00 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    04-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's Sinterklaas

    Beste allemaal,
     
    Er leeft bij mijn bazin een raar feest: Sinterklaas.
    Normaal heb ik mijn oren gericht naar voren, achter en beneden, maar nu moet ik ook nog omhoog kijken. Er kan namelijk een Piet door de schoorsteen naar beneden komen donderen.
    Er is hier in huis echter een probleem: er zijn twee schoorstenen.



                                                               1 en    
                                                          


     

      2 

    Ik heb slechts één neus en daarvan mijn beklag gedaan.
    Mijn bazin heeft een oplossing gezocht en gevonden.










    Eergisteren stond er opeens in onze relax-oranje kamer een schoorsteenschacht. Piet had zeker geluidloze straalaandrijving (ideetje voor Lelystad?), want ik heb helemaal niet gehoord, dat er ‘s nachts een pakjeslanding heeft plaats gevonden.

    Het ergste is nog, dat Kaytie het kennelijk wel heeft gehoord. Ik heb nu van beschaamd vertrouwen een deuk in mijn neus gekregen. Ook heb ik niet kunnen zien, wat iedereen bezig houdt, namelijk of Piet de juiste kleur wel op had.
    In schoorsteen 1 had ik de roet laten zitten en in schoorsteen 2 had ik groene Slimey gestopt. Ik kan je wel verzekeren, dat ík toen wel groen op had.




    Er was een pak voor mij, een pak voor Costa en een pakje voor Kaytie. Bij nader inzien geloof ik toch, dat Piet-Welke-Kleur-Dan-Ook toch door de roetschoorsteen is gekomen. Die pakken bovenop en voor het gat konden er helemaal niet doorheen! en ik vond de vloer ook niet meer zo schoon als een avond daarvoor. Mijn neus rook dwars door het papier en de troep er omheen, dat er iets eetbaars in zat. Geen angst dus voor gebreide sokken, mutsen en  kerstverlichtingshalsbanden. Tegenwoordig word je als hond nauwelijks meer in je waarde gelaten.
    Er zijn zelfs loopbanden voor ons, als we obesitas hebben doordat de baas te lui is om met het dikke lijf in de regen naar buiten te gaan.
    Enfin, we hebben, schrik niet, twee dagen van die heerlijk riekende pakjes af moeten blijven, alvorens de aanval mocht beginnen. We zijn ons volledig te buiten gegaan.



     




















    Overheerlijk, die troep. Vernielzucht schuilt




        nu eenmaal in ons honden.






































    Het vergt wel wat van je energie. We waren total-loss.               

                   

    Piet heeft de vuilniszak met onze snippers echter niet meer opgehaald. Net zo slecht opgevoed als wij, denk ik.


    Groeten van Falco


    04-12-2017, 12:57 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)


    20-10-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Falco's herfst in 't Oosten

    Beste volgers,
     
    De seizoenen vliegen hier voorbij en de bladeren ook. Ik word met de dag ouder. Ik zie ze hier nu al weer voor de tweede keer in mijn leven vliegen.
     
    Vanochtend ben ik eerst begonnen met eikels rapen. Dat doe ik de laatste weken iedere dag trouw na mijn vleesontbijt en verplichte plas- en je-weet-wel gang.














    De eikels vallen en daar wacht ik op. Hoor ik “plok”, dan snel ik naar de getroffen plek, neem de eikel tussen mijn tanden en breng hem, waar-ie wezen moet: in het eikelkrat.

















    Dit is mijn oogst van hedenochtend. ‘t Is wel effe buffelen, maar dan heb je ook wat. Het is een eikel-mastjaar, maar vlaggen mag ik er niet tegen.






    Kaytie haalt vervolgens de doppen eraf. Stom werk, maar ze moet ook wat te doen hebben. Al die eikels worden geregeld weggebracht naar van die luie stinkvarkens hier vlakbij. Die zitten in een Ecozorgboerderij en weten niet, dat ze als zoethoudertje mijn eikels krijgen om na een half jaar grotendeels als karbonades in een pan te gaan liggen looizuren. Ik doe dus best nuttig werk om de nodige essence aan de daaruit voortvloeiende maaltijden te geven.


















    Na gedane eikelarbeid is het goed rusten. We hebben hier herfstwellness. Je steekt daartoe je poten en buik geheel in het bladerdeeg en denkt daarbij slechts aan niets.



     











    Als de zon dan ook nog op je kop wil schijnen is het welbevinden compleet.
    Als het aan de overheid ligt is het vanaf 2019 de bedoeling, dat ook mijn kop eronder gaat. Dan komen hier namelijk te laag prijsvechters overheen.

















    Costa moet altijd bezig zijn en kan het niet laten om mij weer in beweging te zetten. Het is af en toe gewoon een nare meid. Ze gunt niemand rust. Die klacht hoor ik hier meer.


     











    Ze wil altijd met me vechten om de Kong of bal tegen elke prijs. Ik denk, dat zij beter op haar plaats is bij Vliegveld Lelystad. Kan ze die Kong’s tegen de benen van die piloten aandouwen, zodat ze niet wegkomen.










    Ze doet het ook goed in het kruiwagenvervoer. Kan zo een reisbureau beginnen. Heel goedkoop. Die vakantiegangers zijn bovendien zeker een jaar weg, als ze in een resort in Turkije willen zitten. Scheelt in de vervoersbewegingen en doen geen aanslag op de infrastructuur. All inclusive en wij houden het hier stil.











    Ze kan met haar hele voorkomen zo het nieuwe kabinet in. Ideeën gestroomlijnd, alles opgepoetst, fel in de redevoering en zo druk, dat ze binnen vier jaar helemaal grijs is. Met haar instelling is het best mogelijk, dat ze voortijdig wordt afgezet. Stuur ik haar gewoon door naar Catalonië.




















    Ik pas dan wel op haar Kong en haar bankrekening. Een winkelhaak in de eerste en een gat in de tweede is vast niet te voorkomen.
















    Helaas moet ik voorlopig mijn bladerhopen met haar delen.


    Ik leg me er gewoon bij neer.


    Alleen is maar alleen.



















    Wordt het me allemaal te veel, dan meld ik mij bij de eekhoornopvang. Met deze staart laten ze me vast wel binnen.
     


    Groeten van Falco

    20-10-2017, 16:05 Geschreven door Falco de Tamaskan
    Reageren (0)




    Archief per week
  • 09/08-15/08 2021
  • 12/07-18/07 2021
  • 07/06-13/06 2021
  • 17/05-23/05 2021
  • 03/05-09/05 2021
  • 19/04-25/04 2021
  • 22/03-28/03 2021
  • 08/02-14/02 2021
  • 21/12-27/12 2020
  • 26/10-01/11 2020
  • 12/10-18/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 10/08-16/08 2020
  • 06/07-12/07 2020
  • 08/06-14/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 20/04-26/04 2020
  • 23/03-29/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 31/12-06/01 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 19/08-25/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 08/07-14/07 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 10/06-16/06 2019
  • 06/05-12/05 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 02/01-08/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 25/01-31/01 2016

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.nl - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jou eigen blog!