bloemen bloeien als ze de kans krijgen om te leven
Lieve bezoekers vind U mijn blog goed dan kun je hier stemmen door op de button te drukken...Dank U
aphrodite
26-01-2014
Deze vrouw zat dan toch niet op de Titanic
Deze vrouw zat dan toch niet op de Titanic
'Het laatste mysterie van de Titanic is eindelijk opgehelderd',
koppen media wereldwijd. Decennialang hield de Amerikaanse Helen Kramer
vol dat zij eigenlijk Loraine Allison was, het tweejarige meisje dat na
het zinken van de Titanic in 1912 spoorloos was. Zo'n 22 jaar na haar
dood hebben DNA-testen aangetoond dat Kramer al die tijd heeft gelogen.
Een man zou Kramer in 1940 op zijn sterfbed hebben verteld hoe hij haar
als klein meisje op het laatste nippertje in een reddingsboot zette.
Sindsdien probeerde Kramer de rijke Allison-familie vruchteloos van haar
'ware identiteit" te overtuigen. Na haar dood zetten haar nakomelingen
de juridische strijd verder.
Het was een groepje 'Titanicologen'
dat eindelijk voor opheldering zorgde. Ze lieten het DNA-materiaal van
de familie Allison vergelijken met het DNA van de familie van Kramer. Er
bleek geen enkele genetische link te zijn. Loraine Allison zou daarmee
het enige kind in eerste klasse zijn dat het zinken van de Titanic niet
overleefde. (br.hln)
Een tentoonstelling van 'ontaarde' kunst in Berlijn, 1938
In Belgische musea bevinden zich 331 kunstobjecten die terugkeerden
uit nazigebied en van wie de originele eigenaar niet bekend is. In de
jaren na de oorlog is daar ook weinig naar gezocht. Dat schrijft De
Standaard vandaag op basis van een bijlage van een rapport uit 2008 over
de schadeloosstelling aan de joodse gemeenschap.
Het rapport focust alleen op joodse bezittingen en onderzocht een
beperkt aantal Belgische musea. Het lijdt volgens de krant geen twijfel
dat veel kunst van bij ons in buitenlandse musea en privécollecties
verzeild is.
Van de duizenden stukken die richting Duitsland
verdwenen, keerden er amper 1.155 terug naar ons land. Van de stukken
die wel terugkwamen, kwam 91 procent bij de staat terecht. Ruim een
derde werd na de oorlog in zes openbare veilingen verkocht. Dat leverde
de schatkist 3,3 miljoen toenmalige frank op.
639 stukken
werden verdeeld over vijftien musea. Daaronder ruim 120 schilderijen,
van topnamen uit onze kunstgeschiedenis, zoals Jordaens, Memling,
Metsijs, Van der Weyden, Cranach en Brueghel. (br.hln)
De Duitse producent Oliver Berben gaat het leven van Anne Frank
verfilmen. De opnames beginnen in de zomer. De film zal volgend jaar in
twee delen op televisie worden uitgezonden. Volgens Berben zijn er al
veel films over het joodse meisje gemaakt maar is er nog geen enkele
volledig Duitse productie van. (br.hln)
Sister Act 2: Back in the Habit is een Amerikaanse komische
speelfilm uit 1993, met hoofdrollen voor onder meer Lauryn Hill,
Jennifer Love Hewitt en Whoopi Goldberg. De film is een vervolg op de
film Sister Act. De film was populair vanwege de vele gospelsongs
en R&B klassiekers, net nummers als "Ain't No Mountain High Enough"
(Diana Ross en The Supremes / Marvin Gaye), "Dancing in the Street",
"Stop! In the Name of Love!" (The Supremes) en versies van kerkliederen
als "Joyful, joyful" en "Oh Happy Day". De succesvolle
showbizz-zangeres Deloris Van Cartier, (gespeeld door Whoopi Goldberg)
meldt zich wederom aan als non in het klooster uit de eerste film omdat
de andere zusters haar hulp nodig hebben. De school gaat dicht wanneer
de zusters niet genoeg geld hebben om de school te kunnen blijven
onderhouden. Deloris moet muzieklessen gaan geven op St. Francis
Highschool. Het blijkt dat de muzieklessen, pretlessen worden genoemd en
Deloris zou daar wat aan moeten veranderen. Ze wil een eis geven aan de
leerlingen, als ze deze taak volbrengen dan zullen de leerlingen
slagen. Deloris bedenkt dat de leerlingen een koor moeten vormen en op
zullen moeten treden om te slagen. Dat wordt niet echt een makkelijke
taak, omdat de leerlingen het niet makkelijk voor haar maken. Ze wil
zich inschrijven voor een wedstrijd voor koorzangers. Ze wil dan van
haar klas een koor maken. Eerst treden ze op voor de leerlingen van de
school en dat gaat goed en ze krijgen een heel groot applaus. Wanneer
ze een oude muzieklokaal aan het opruimen zijn, ontdekken de andere
nonnen dat de school al vaak meegedaan heeft aan koren wedstrijden en
dat ze die wedstrijden ook regelmatig gewonnen hebben. De nonnen melden
de school aan zonder dat de leerlingen dat weten. Deloris is daar niet
zo blij mee, maar ze doen toch mee. Wanneer ze later ook nog de
wedstrijd winnen wordt er besloten dat de school niet meer zal sluiten.
Aantal Belgen dat van geslacht wil veranderen in tien jaar verdrievoudigd
Aantal Belgen dat van geslacht wil veranderen in tien jaar verdrievoudigd
Vorig jaar heeft het UZ Gent 113 transgender patiënten, mensen die van
geslacht willen veranderen, behandeld. Hun aantal is daarmee op tien
jaar tijd verdrievoudigd, zegt het ziekenhuis vandaag in Het Nieuwsblad
en De Standaard.
"De drie jaren daarvoor telden we gemiddeld 77 patiënten per jaar",
zegt professor Guy T'Sjoen, coördinator van het genderteam van UZ Gent,
het ziekenhuis dat het merendeel van de Belgische transgenderpatiënten
behandelt. "In de jaren negentig hadden we zo'n 17 patiënten per jaar,
in de jaren 2000 al 27. We zagen meer dan een verdriedubbeling in tien
jaar tijd"
Die opmerkelijke toename leidt ook tot lange
wachtlijsten bij het ziekenhuis. Wie een transgenderoperatie wil
ondergaan, moet twee jaar geduld oefenen. Zelfs een eerste afspraak met
de psycholoog kan tot vier maanden duren. "Frustrerend voor de mensen
die bij ons terechtkomen", zegt T'Sjoen. "Want voor ze ons bellen,
hebben ze meestal al een heel parcours doorlopen en weten ze al zeer
goed wat ze willen."
"Transgenders zijn veel zichtbaarder in de
samenleving, waardoor het taboe kleiner wordt", zo verklaart T'Sjoen de
duidelijke toename. "De omstandigheden zijn ook beter dan vroeger: er
is juridisch al meer geregeld, de chirurgie staat verder. En er is het
internet, waar mensen sneller informatie vinden." (br.hln)
