bloemen bloeien als ze de kans krijgen om te leven
Lieve bezoekers vind U mijn blog goed dan kun je hier stemmen door op de button te drukken...Dank U
aphrodite
31-05-2008
Bruidsmode buiten de lijntjes in Barcelona
Bruidsmode buiten de lijntjes in Barcelona
Fuentecapala.
Christian Lacroix: Smoezelig en opvallende bloemen.
Victorio & Lucchino, geïnspireerd door de commedia dell'arte.
Bruidsmode hoeft niet saai, braaf of traditioneel te zijn, dat bewees
de bruidsweek in het Spaanse Barcelona. Felle kleuren, prints, ruches
of een mannelijke toets: het kon allemaal.
Het huwelijk, pure komedie? Het
opvallendste voorbeeld was de zeer uitgebreide collectie van het
ontwerpersduo Victorio & Lucchino. Zij kozen voor een commedia dell
arte-thema, met maskerachtige gezichten en gevederde hoeden. Een teken
dat het huwelijk eerder een poppenkast is? Denk de opvallende
hoofddeksels en make-up weg en je zag eigenlijk een zeer zwierige,
vrouwelijke en traditionele collectie.
Smoezelig Het
duo werd in theatraliteit enkel overtroffen door Christian Lacroix.
Zijn bruiden zijn een beetje smoezelig, alsof ze net nog stiekem achter
een muurtje een wilde vrijpartij beleefd hebben. Evenzeer opvalled: de
nadrukkelijke aanwezigheid van bloemen in het haar - liefst één per
vijf centimeter, die ook nog een krans rond het hoofd vormde.
Veilig & traditioneel Hannibal Laguna tekende vooral veilig, maar wel elegant en vrouwelijk. Echt verrassen kon hij alleen met een ballon-ontwerp.
Ook
Rosa Clara bleef traditioneel, zowel qua kleur als qua snit, maar
slaagde er toch in om soms te verrassen. Ze wisselde heel strakke,
stijve, bijna koninklijke lijnen af met modern en smaakvol.
Vrouwen die hun mannetje staan Fuentecapala
ging voor de bruidsmode nog een stapje verder. De pompeuze bruid kreeg
een jacket, strikje en mannenhoed op het hoofd. Deze sterke combinatie
maakt van een bruid een nog groter aandachtspunt. Helaas trok hij de
logica niet door naar de mannenmode die gewone pakken showde, weliswaar
afwisselend in zwart en wit.
Kleur please! Patricia
Avendano tekende voor de kleurrijkste ontwerpen, waarbij bloemetjes,
paarse polkadots en groen niet geschuwd werden. De tijd dat een bruid
in het wit moest trouwen, is duidelijk voorbij. Ook Jeses del Pozo had
een opvallend kleurrijke creatie: een traditionele jurk in felpaars.
Voor de durvers. Tot slot had ook Cabotine redelijk wat kleur in de
collectie: bloedrood, grasgroen of een regenboog aan kleuren. De
ontwerpen waren echter eerder avondkledij, dan bruidskledij. (edp)
Van
welke geuren hielden de oude Grieken of Romeinen? Dat kan u van 7 juni
tot 30 november ontdekken in het Koninklijk Museum van Mariemont, in
Henegouwen. Tijdens een parfumwandeling maakt u kennis met de antieke
aroma's: saffraan, mirre, violet, kaneel... En een speciale plek is
voorzien voor geurtjes die een sensuele rol speelden in de antieke
teksten.
Ook alle praktische aspecten van het maken van parfum
in de oudheid worden belicht: de oogst van bloemen, het samenstellen
van recepten, het bewaren in elegante flesjes en vazen en de verkoop.
Elke fase van het productieproces wordt geïllustreerd aan de hand van
antieke fresco's en vazen.
Kers op de taart: u kan er de
parfums uit vervlogen tijden ook echt opsnuiven, dankzij een
reconstructie met synthetische ingrediënten. En parfumeur Olivier
Kummer laat het publiek tijdens de zomermaanden in ateliers kennismaken
met de grondstoffen uit de oudheid.
Parfums van de Oudheid: 7 juni tot 30 november 2008. Open elke dag
behalve maandagen die geen feestdagen zijn, juni tot september, van 10
tot 18 uur. Oktober tot december, 10 tot 17 uur. Toegang 4; 2 voor
studenten; 3 voor 60+.
Modehuis
Christian Dior maakt voor zijn reclamecampagnes in China geen gebruik
meer van het gezicht van Sharon Stone. Dior verwijderde in Peking alle
posters waarop Stone "Capture Totale" aanprijst, een antirimpelcrème
van het Franse merk.
Aanleiding zijn uitspraken van de
Amerikaanse actrice eerder deze week. Ze zei toen dat de aardbevingen
die China teisterden het gevolg kunnen zijn van "slecht karma". "Ik ben
niet gelukkig met de manier waarop de Chinezen de Tibetanen behandelen.
Ik vind dat je niet onaardig mag zijn tegen iemand anders. Toen kwam
die aardbeving er. Ik vroeg me af of dat nu karma was. Als je niet
aardig bent en er gebeuren wrede dingen", zo verklaarde ze aan een
Hongkongse televisiezender op de rode loper in Cannes. Haar uitlatingen
lokten heel wat verontwaardigde reacties uit in China.
Dior
bood zijn excuses aan voor de "overhaaste, ondoordachte" opmerkingen
van de actrice. Ook Stone zelf excuseerde zich intussen. Ze was sinds
2006 het gezicht van Dior. (br.Weekend Knack)
De bandeau is not done bij vrouwen met kleine borsten: er schiet nóg minder van over!
Lange vrouwen kunnen ook een tankini dragen.
Net als bij gewone kledij bepaalt je lichaam welk soort bikini je het
best draagt. Aan de hand van celebrities, bespreken we de vier
bodytypes: het atletische, kleine, lange of gewelfde.
1) Atletisch zoals Cameron Diaz of Jennifer Aniston
De
dames brengen heel wat tijd door in de fitness, want hen nogal zware
schouders geeft. Het beste wat je dan kan doen: een halterbikini! De
bandjes leiden de aandacht af van je schouders en geven de armen een
meer vrouwelijke uitstraling.
Algemeen geldt: hoe zwaarder de
schouders en het bovenlichaam, hoe dikker de bandjes. Wil je meer
steun, kies dan voor een 'gedraaid' topje. Let wel: dit is moeilijker
te dragen. Wie liever een badpak wil, kiest het best een asymmetrisch
als je dominante schouders wil verstoppen.
Als je ook een
ander soort bikinibroekje wil, kies dan zeker niet voor touwtjes die
kunnen loskomen. Een goed alternatief is een ring opzij: het is eens
iets anders en je moet geen schrik hebben dat het loskomt.
Draag
een laag uitgesneden broekje, zodat je rondingen erboven mooi uitkomen.
Wil je ook iets bredere billen 'verstoppen'? Draag dan een short, het
rechte broekje dat ook in lingerievorm bestaat.
2) Gewelfd, zoals Mariah Carey of Beyoncé
Tip:
Zo weinig mogelijk stof - want dat doet de rondingen het best uitkomen.
Trianglebikini's met felle patronen of veel decoratie zijn jouw soort
bikini: alles wat de aandacht naar het bovenlichaam in plaats van je
ronde achterwerk brengt!
Je broekje is best dunner aan de
zijkanten, wat je benen optisch verlengt, met strikjes die je zelf kan
aanpassen. Ook de hipster is hier een aanrader. Wie liever in badpak
rondloopt, kiest best een exemplaar met decolleté en gedraaide stof
over de buik.
Heb je echt zware borsten, kies dan voor een
'gewone' bikini, met gewone bandjes. Zo worden je borsten ondersteund
zonder er extra de nadruk op te leggen. Probeer ze in alle geval niet
plat te drukken: dat is geen zicht!
3) Klein en fijn, zoals Kate Huson of Eva Longoria
Kies
voor een halterbikini met extra band onderaan. Zo krijgen vrouwen met
weinig borst een soort push-up effect, zonder met een voorgevormde
bikini rond te lopen. Wil je toch een beetje vulling, hou je dan aan de
triangelbikini die een klein beetje voorgevormd is.
Wat je
absoluut niet mag doen, is een strapless bikini dragen, omdat dat je
borsten nog verkleint. Wil je dat toch, kies dan voor een opvallend
'midden', zoals een juweel of een vormpje. Draag zeker een laag
bikinibroekje, zo worden je vormen niet nog meer 'afgesneden'.
Qua
print mag je zo fel en opvallend als mogelijk gaan: het leidt de
aandacht af van je werkelijke vormen. Polkadots, ruffles, of felle
streepjes: het kan allemaal.
4) Lang zoals Heidi Klum en Paris Hilton
Lange
bonenstaken, met lange benen maar bijna geen heupen, kiezen best voor
een bikini die vormen suggereert. Een minibikini, met veel bandjes en
weinig effectieve stof, is ook voor deze types een aanrader. De
broekjes mogen best hoog zijn, in tegenstelling tot de andere
lichaamstypes, omdat het het bovenlichaam verkort.
Wie een
badpak wil dragen, kan voor de zeer experimentele kiezen, zoals de
monokini, met grote 'happen' uit het middenstuk. Durf je niet? Ook de
tankini, een topje plus short, kan je gemakkelijk hebben. Vorm is hier
belangrijker dan kleuren of trends, al kunnen horizontale strepen wel
helpen om je lichaam visueel korter te doen lijken. (edp)(br.hln)
De Antwerpse ontwerper Dries Van Noten krijgt volgende week in New York
de 'mode-Oscar' voor beste buitenlandse ontwerper. Deze maand vierde
hij ook nog eens zijn vijfstigste verjaardag.
Weetjes Redenen
genoeg voor de Amerikaanse krant The International Herald Tribune om
Van Noten in de bloemetjes te zetten. "Dries Van Noten in full bloom at
50" kopt de beroemde moderedactrice Suzy Menkes. In een regelrechte
lofzang geeft Menkes enkele wetenswaardigheden prijs die de discrete
ontwerper zelf nooit aan de grote klok zou hangen.
Kasteel De
tuin van Dries Van Noten rond zijn kasteeltje in Lier is 24 hectare
groot en staat nu vol rododendrons in roze, gele en donkerrode bosjes.
De familie van Dries Van Noten verhuisde naar het platteland toen Dries
twaalf was.
's Zondags gingen de vier kinderen, Dries, zijn
twee oudere zussen en een broer, identiek gekleed naar de mis. Op zijn
recentste verjaardagsfeest zorgden twaalf verschillende chefs voor
Aziatische en Marokkaanse hapjes en mini-hamburgers tot 4 uur 's
ochtends.
50 miljoen euro Van Noten geeft
nooit cijfers prijs, maar Menkes meent te weten dat het modehuis een
omzet heeft van 50 miljoen euro. En tot slot nog een citaat van Simon
Doonan, creatief directeur van Barneys is New York die al 20 jaar Dries
van Noten inkoopt: "Als Virginia Woolf of Isadora Duncan vandaag
leefden, zouden ze naar Antwerpen vliegen om Dries te kopen."
(belga/edp)(br.hln)
Een must deze zomer zijn de gladiator sandalen, schoenen, lange hippiejurken., bloemmotieven enz... Gespot op vele catwalks en te zien in vele zomer collecties o.a van Etro en Dries van Noten
Bij elke schoen past een hakje. Zelfs meer dan één. De nieuwste pump
van United Nude heeft maar liefst drie inwisselbare hakjes.
Een
Nederlandse architect D.Koolhaas en schoenmaker JC Clark, bedachten het
unieke concept voor United Nute. Dit label maakt van het ontwerpen en
vervaardigen van schoenen een ware kunst. Vanaf half maart zijn ze te
koop via de website. Goedkoop zijn ze echter niet, voor een paar pumps
betaal je al vlug 169,95 euro. Wel krijg je er drie verschillende
hakjes bij. www.unitednude.com. (lvl)(br.hln)
Na de Antwerpse ontwerpers, verkopen ook de collega's uit Brussel hun
overtollige stock aan interessante prijsjes. De voorraadverkoop gaat
door op 6 en 7 juni en is een initiatief van Mode Bruxellae, de vzw die
Brusselse mode promoot en ondersteunt.
Twee
keer per jaar, een maand voor de solden, ruimen de Brusselse
mode-ontwerpers hun voorraden op met kortingen van 30 tot 70 procent.
Ook modestudenten verkopen er hun schoolcollecties.
Info De
stockverkoop heeft voor het eerst plaats in de tentoonstellingsruimte
van De Markten en niet langer op de zolder. Ook designstukken zullen te
koop worden aangeboden. Vrijdag 6 juni, 11 tot 20 uur &
zaterdag 7 juni, 10.30 tot 18.30 uur. De Markten- Expo, Oude Graanmarkt
5, 1000 Brussel. Enkel cash te betalen. www.modobruxellae.be. (lvl) (br.hln)
Borsten en vrouwen, er valt wat over te vertellen. Geen van ons die
zich nooit zorgen maakt over de grootte, de zwaartekracht en de omvang
van onze boezem. Gelukkig vallen onze kleine frustraties te verdoezelen
met de juiste kleding.
KLEINE BORSTEN
Slim Vrouwen
met kleine borsten hoeven niet meteen naar de plastische chirurg te
lopen. Draag een balconette, een beha met een lage neklijn en cups die
lijken op een halve cirkelvorm. Hiermee ogen de borsten voller. Draag
een beha met roosjes, strikjes of bloemetjes, zij geven sexy rondingen.
Ook halterbeha's of push-ups geven een voller gevoel en een
mooi decolleté. Net als corsetjes die de taille benadrukken en de
borsten liften. Een sexy rugdecolleté is voor dit type ook zeer
geslaagd. Voordeel is dat je met een kleine cup af en toe geen beha
hoeft te dragen.
Niet zo slim Topjes en
jurkjes met een halter of laag uitgesneden rug laten je figuur goed
uitkomen. Net als topjes met draperieën en plooien op de borst. Vergeet
truitjes met een v-hals of ronde hals, die leggen teveel nadruk op de
borsten.
GROTE BORSTEN
Slim Essentieel
is een goede beha die bij je figuur en borsten past. Door een kleinere
beha te dragen worden grote borsten helaas niet kleiner, maar gaan ze
enkel sneller hangen. Kies voor een beha met sterke bandjes en stevige
cups die voor voldoende ondersteuning van je borsten zorgen. Wil je de
borsten goed laten uitkomen, draag je gerust een halterbeha. Deze lift
de borsten en zorgt voor een verleidelijke boezem. Met een gedrapeerd
bikinitopje wordt de aandacht van de borsten weggewerkt. Ook donkere
kleuren laten borsten optisch kleiner lijken.
Draag kleding
met een v-hals. Ook jasjes met een lage sluiting (één knop onder de
borst) laten je figuur goed uitkomen.Wikkelvestjes en jurkjes zijn voor
jou gemaakt.
Niet zo slim Coltruitjes en
andere hooggesloten kleding kan je beter mijden, ze leggen teveel
nadruk op de borsten. Ook haltertopjes en spaghettitopjes blijven beter
in de kleerkast, hieronder kan je geen beha verbergen. (lvl)
Op een dag gaat de pastoor naar de kerk met zijn fiets...maar hij heeft platte band. Een man had het gezien en vraagt of er wat scheelt. De pastoor antwoord:"Ik heb een platte band en ik ga te laat komen in de mis". Ik heb nog een touw in de koffer liggen zegt de man, ik bind jouw fiets vast aan mijn auto en als ik te snel ga bel je maar eens." Ok,ze waren vertrokken en alles ging goed. Opeens komt daar een wagen voorbijgereden tegen hoge snelheid waarop de man de pastoor vergeet en vol gas (zo van dat kan ik ook zunne manneke). Een klein kindje ziet alles gebeuren, loopt naar binnen en zegt: Mama,mama,weet je wat ik nu gezien heb, er zijn 2 wagens aan het racen en de pastoor zit maar te bellen en te bellen om voorbij te steken.
Meer en meer bruiden besluiten hun bruidsjurk zónder enig respect te behandelen en hem compleet te verpesten. Ná de grote dag wel te verstaan? Doel van dat alles: natuurlijke of kunstige bruidsfoto's waarbij de jurk vuil, nat of onherkenbaar mag worden.
Doel is weg "Ik was emotioneel niet gehecht aan mijn jurk. Ik heb er een mooie dag in beleefd en hij heeft me veel plezier verschaft. Maar na onze huwelijksdag merkte ik: zijn nut is weg. Waar ik voorheen heel beschermend was en schrik had voor het minste spatje, betekende de jurk nu niets meer voor mij", zo getuigt Yvonne Barrett.
Toen haar huwelijksfotografe voorstelde om een reeks te doen op de boerderij van haar man, was ze meteen weg van het idee. Haar vriendinnen echter waren gechoqueerd. "Ze leven nog met het idee dat het iets heilig is."
Gewone bruiden, ongewone plekken Een emotie die ook fotograaf John Michael Cooper herkent. Hij begon de 'antibruid'-beweging in 2000. Voor hem was het om de beelden te doen. "Ik wilde ideeën uit mode en film in de huwelijksfotografie krijgen door bruiden op ongewone plekken te fotograferen." Daartoe liet hij ze in water spelen, in modder rollen of werden de jurken gewoon in brand gestoken. Het werd, onverwacht, een gigantisch succes en de foto's gingen de wereld rond.
Creation, not destruction Foto's die vrouwen over heel de wereld raakten. Omdat ze zo'n complexe relatie hebben met hun jurk, die hen een van de mooiste dagen van hun leven heeft bezorgd, maar ook veel angsten en geld heeft gekost. Het succes van de website www.trashthatdress.com bewijst echter dat steeds meer vrouwen hun jurk een werkelijk doel willen geven. "It's about creation, not destruction' (het gaat om creatie, niet vernietiging), is de ondertitel van de website.
Respectloos Traditionalisten zijn het daar niet mee eens. Zij zien in de 'bevuiling' van de bruidsjurk als absoluut respectloos, als het negeren van de gelofte. Velen zien er ook verkwisting in. "Als ze de jurk toch niet meer willen, kunnen ze deze even goed weggeven voor het goede doel."
Traditionele rol "Zever, toch?" zegt Elizabeth Bright. "Die jurk was speciaal voor mij gemaakt, ik wil de enige zijn die hem draagt." Bright ervoer haar fotoshoot als bevrijdend. "Hoe modern je je huwelijk ook aanpakt, uiteindelijk speel je een traditionele rol en worden de 'gewone' foto's genomen. De foto's achteraf zijn veel natuurlijker en tonen mijn persoonlijkheid."
Hinderlijke jurk Galita Walls voegt er aan toe: "Op de dag zelf heb je zo weinig tijd, is alles zo strak gepland¿ je jurk gaat aanvoelen als iets hinderlijk. Iedereen loopt te roepen dat je moet oppassen voor de jurk, dat niemand er op mag gaan staan. Dan is zo'n shoot erg bevrijdend, omdat je gewoon mag leven in de jurk."
Cooper is zeer tevreden met wat hij in gang heeft gezet. "Tien jaar geleden kon je nog geen bruid zover krijgen als op nat gras te gaan staan. Nu willen ze zelfs in de modder rollen." (edp)(br.hln)
Gebroken zijn je vleugels en vervagen alle lente kleuren mijn hart spreekt zonder geluid als ik zacht je naam fluister onze kansen zijn verkeken teveel woorden nog gezwegen maar het is voorbij wentel me nu in pure stilte
Een op de drie werknemers stoort zich aan de kledingstijl van zijn
collega's in de zomer. Vijftien procent vindt dat collega's zich te
sexy kleden. Dat blijkt uit een bevraging van 750 Nederlanders.
Het
loopt vooral mis bij de twintig procent die geen kledingvoorschriften
meekrijgt van de baas. De luchtige kleding die de vrije keuze met zich
mee kan brengen schiet de collega's in het verkeerde keelgat.
Of
het daarbij gaat om spaghettibandjes, te korte rokjes of sandalen
waaruit onbestemde geuren opstijgen, is niet helemaal duidelijk.
(novum/edp)(br.hln)
Mathias Lauridsen is langer bezig, maar moet de duimen leggen voor Fuchs.
Taylor Fuchs.
Mat Gordon.
Vrouwelijke modellen kunnen een mooi spaarboekje volstouwen, maar voor
de mannen oogt het plaatje iets minder rooskleurig, zo toont de
genadeloze lijst van Forbes. Waar de best verdienende vrouwelijke
modellen elk jaar opnieuw vlot de wereldpers halen, zijn mannelijke
modellen behalve minder duur, ook véél minder bekend.
Piepjong Het
best betaalde mannelijke model luistert naar de naam 'Taylor Fuchs',
gevolgd door Mathias Lauridsen en Matt Gordon. Namen die bij niemand
een belletje doen rinkelen, modellen die ook niet in de
showbizzpagina's verschijnen of achtervolgd worden door paparazzi, laat
staan dat ze herkend worden op straat.
Fuchs is amper 21 en al
te zien in campagnes voor onder meer Dolce e Gabbana, Gianfranco Ferre
en Pringle of Scotland. Lauridsen, 24, werkt sinds 2003, voor Costume
National, Hugo Boss en Gucci. Matt Gordon, nog niet zo lang aan de
slag, poseerde voor Gucci en Escada.
Vijf nullen Mannelijke
modellen verdienen maximaal een derde van wat vrouwelijke binnenhalen
voor eenzelfde soort opdracht. Hun lonen bestaan dan ook meestal uit 5
nullen, in plaats van zes. Een deel van de verklaring is dat mannelijke
modellen niet zo vaak nodig zijn. Er zijn minder sectoren waar ze in
kunnen werken en vele acteurs en/of bekende sportlui lenen zich maar al
te graag voor een vetbetaalde campagne waar ze geen blessures mee
kunnen oplopen.
Multitasking Een mannelijk
model dat enige carrière wil maken, is dan ook beter van alle markten
thuis. Zowel catwalks als advertenties, cataloguswerk en lucratieve
magazinedeals. En nu maar hopen dat mannen zich werkelijk ook op de
verzorgingsmarkt gaan storten en dat de mannentijdschriften boomen: dat
zou meer mogelijkheden voor het ondergewaardeerde mannelijke model
scheppen. (edp)(br.hln)
Einstein noemde geloof in god "kinderlijk bijgeloof"
Een ongepubliceerde brief van die fysicus Albert Einstein, waarin hij
schrijft dat het geloof in God een "kinderlijk bijgeloof" is, wordt
donderdag in Londen te koop aangeboden. Dat meldde het veilingshuis
Bloomsbury.
Menselijke zwakte Van
de vader van de relativiteitstheorie werd eerst gedacht dat hij een
"ambivalente" houding had tegenover religie. Maar in een brief, die 3
januari 1954 gedateerd werd, aan filosoof Erik Gutkind is van enige
ambivalentie geen sprake: "Het woord Gods is voor mij niets meer dan
een expressie en het product van menselijke zwakheid. De Bijbel is een
verzamelwerk van legendes die achtenswaardig zijn maar ook primitief en
kinderachtig".
Joodse geloof De brief, die
in het Duits geschreven werd, behoorde een vijftigtal jaren tot de
collectie van een privé verzamelaar. Volgens de krant The Guardian kan
het schrijfsel 8.000 pond (10.000 euro) opbrengen. In de brief
schreef de beroemde Duitse fysicus dat de joden niet het verkozen volk
zijn en dat "het joodse geloof, net zoals andere religies, een
belichaming is van kinderlijk bijgeloof". Albert Einstein, die zelf
jood was, bekende dat hij een geestelijke verwantschap had met zijn
geloofsgenoten maar maakte geen enkel onderscheid tussen joden en
niet-joden.
Zonder dubbelzinnigheid Eerdere
wetenschappelijke commentaren op religie, zoals "de wetenschap zonder
religie is mank, religie zonder wetenschap is blind", zijn het object
van ontelbare uiteenlopende interpretaties. Volgens Rupert Powell,
directeur van Bloomsbury, illustreert deze nieuwe brief "zonder
dubbelzinnigheid" de visie van Einstein op religie. (afp/tdb)(br.hln)
Moederdag wordt gevierd ter ere van het moederschap. In Nederland en vele andere landen valt Moederdag op de tweede zondag in mei. In de omgeving van Antwerpen wordt Moederdag op 15 augustus (Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaart, Sainte- Marie of Moederkesdag) gevierd, sinds 1913. In Frankrijk is het Moederdag op de laatste zondag van mei - tenzij Pinksteren op die dag valt, dan is het de eerste zondag in juni. In Spanje wordt El día de la Madre de eerste zondag in mei gevierd. In het Verenigd Koninkrijk valt Moederdag op de vierde zondag van de vastenperiode, dus drie weken voor Pasen.
Moederdag werd in 1908 bedacht door Anna Jarvis uit West Virginia in de Verenigde Staten. De feestdag heeft zich in zijn huidige vorm vanuit de Verenigde Staten over de rest van de westerse wereld verspreid.
In gezinnen die Moederdag vieren staat de dag tegenwoordig in het teken van het verwennen van moeder. Ze krijgt veelal ontbijt op bed en cadeaus en huishoudelijke taken moeten, voor zover dat niet al gedaan werd, door vader en de kinderen worden verricht. Vaak hebben de kinderen op school cadeaus gemaakt.
Oorsprong
Het vereren van moeders is een veel oudere traditie dan de moderne Moederdag. Bij de oude Grieken behoorde het vereren van de moedergod Rhea tot de lenteriten. De katholieke Kerk kent een lange traditie van verering van Maria, de moeder van Jezus.
In het Verenigd Koninkrijk is Mothering Sunday een christelijke feestdag, te vieren op de vierde zondag in de Vastentijd, de aanloop naar Pasen, waaruit de huidige Britse variant van Moederdag is geëvolueerd. In 1644 was er in Engeland voor het eerst sprake van een Moederdag zonder kerkelijke achtergrond.
Pas in het midden van 19e eeuw werd Moederdag in Amerika geïntroduceerd. In 1870 startte rechter Julia Ward Howe uit Philadelphia een grote publiciteitscampagne voor Moederdag, een dag die in het teken moest staan van pacifisme en ontwapening door vrouwen. Het succes kwam echter pas nadat Anna Marie Jarvis in 1907 Moederdag begon te promoten als een dag van waardering voor moeders. In 1908 organiseerde Anna Jarvis (1864-1948) uit Grafton, West Virginia de eerste Moederdag, vooral om haar moeder Ann Reeves Jarvis te herdenken die in de Amerikaanse Burgeroorlog zogenaamde Mother's Day Work Clubs had georganiseerd om voor voedsel en medicijnen voor hulpbehoevende moeders te zorgen. Het idee sloeg aan, en Jarvis zette door om meer mensen over te halen. In 1914 besloot president Woodrow Wilson dat elke tweede zondag in mei voortaan Mother's Day zou zijn, een nationale feestdag.
De Amerikaanse moederdag was nog niet bekend, toen de Antwerpse liberaaldenkende kunstenaar en schepen Frans van Kuyck (1852-1915) in 1913 een moederdag lanceerde op 15 augustus, de feestdag van Maria, sinds 1124 de patrones van de stad. Het was de dag van de grote Mariaprocessie. Volgens de Antwerpse schepen was de sociale orde in het begin van de eeuw grondig verstoord door de ingrijpende modernisering. Zijn remedie: het herstellen en cultiveren van de waardigheid van de familie. Hiervoor moest volgens Van Kuyck alles ingezet worden op het in beeld brengen van de rol van de moeder in het gezin en de maatschappij. Een speciale dag leek hem een ideale techniek. Van Kuyck mobiliseerde de plaatselijke pers en de scholen, publiceerde een scenario en zette een propagandacomité aan het werk. De kinderen en vader moesten moeder verrassen met versieringen, gelegenheidsversjes, bloemen, speciale broodjes en zelfs juwelen.
Na de Eerste Wereldoorlog verspreidde moederdag zich over de wereld. In Nederland begon de traditie rond 1925.
Tegenwoordig wordt moeder op moederdag vrijgesteld van huishoudelijke werkzaamheden. Het is een traditie dat moeders een ontbijt op bed krijgen en verrast worden met een zelfgemaakt cadeau. De kinderen hebben dit vaak op school of op het kinderdagverblijf gemaakt. Traditioneel wordt ook oma op deze dag bezocht.
Eerstvolgende Moederdagen
2008 11 mei 2009 10 mei 2010 9 mei 2011 8 mei 2012 13 mei 2013 12 mei 2014 11 mei 2015 10 mei 2016 8 mei 2017 14 mei 2018 13 mei
Een bloem zo wonderlijk mooi opvallend middelpunt in het groen zoveel bloemen wuiven op hun kwetsbare steeltjes aan de rand van het groen maar die ene bloem in het midden voelt zich zo alleen
voorzichtig wagen de bloemen te stappen in het groen velen kunnen hun pad niet aan verwelken voor ze daar zijn dicht bij die wonderlijke bloem
een bloem zo wonderlijk mooi opvallend middelpunt in groen moet de eenzaamheid verbreken verlangend maar fier rechtop zelf schuiven naar de rand waar alle bloemen wuiven naar die wonderlijk mooie bloem.
Joke Van de Velde was sinds twee weken de nieuwe
vriendin van de overleden François Sterchele. Maar die liefdesrelatie
kwam woensdagnacht abrupt aan een einde.
De ex-Miss België is er het hart van in. "Ik stop maar niet met wenen",
zegt ze in Het Laatste Nieuws. "François was al vier maanden vrijgezel,
na een relatie van vier jaar. Het klikte echt tussen ons: zijn
oprechtheid, zijn attendheid, zijn humor. Ik kon zó om hem lachen."
"Maandag hebben we elkaar voor het laatst gezien. We waren nog iets
gaan drinken. Normaal hadden we donderdag om zes uur opnieuw
afgesproken", gaat Joke verder. "Toen ik wakker werd, had een vriendin
me al een sms gestuurd. Ik geloofde het niet. Een paar minuten later
kreeg ik telefoon van een goeie vriend van François: het was waar. Ik
was verbijsterd. Totaal van de kaart."
"François was een goed mens. Het was erg lang geleden dat ik dát nog
eens gevoeld had bij een man. Hij zat ook boordevol ideeën. Hij maakte
toekomstplannen, want hij wist dat hij niet eeuwig kon voetballen."(br.Het Nieuwsblad)
Een elegant streepje langs de bovenwimpers of opvallende kattenogen Wat je ook kiest, liquid liner hoort dit najaar in elke beautycase thuis. Gespot bij: Prada, Dior, Ralph Lauren en Louis Vuitton
jouw zachte woorden hebben mij stilletjes beroert even heb ik jouw eeuwigheid gevoelt jouw zachte woorden klonken in mijn hart eindeloos verzachten zij teder mijn smart jouw zachte woorden hebben mij omstrengeld,vast omarmd mijn kou even verwarmd jouw zachte woorden hebben mij eeuwig gekust intens heb ik dat gemist jouw zachte woorden geven mij grensenloze kracht dragen mij door dag en nacht spreek tot mij poezie met zachte woorden zing jouw melodie spreek tot mij met zachte woorden in alle eeuwigheid tot aan het einde van de tijd...
jij bent zo lief jij bent mijn hartedief op het moment dat ik je zag was ik verloren o wat was dat een mooie dag je keek me aan met die mooie bruine ogen en ik kon je ogen niet weerstaan vanaf dat moment hoorde je bij mij we liepen in de velden zij aan zij en dan gaf je me een dikke zoen, nu weet ik niet meer wat ik zonder jou moet je bent zo lief, jij bent mijn hartedief mijn zonneschijn mijn beste vriend
Garbo moest op haar veertiende leeftijdsjaar stoppen met school om
te gaan werken. Dit was noodzakelijk omdat haar vader, met wie ze een
hechte band had, was gestorven. Nadat ze model had gestaan voor
advertenties, begon ze figurantenwerk in films te doen.
Toen Garbo zestien jaar oud was, werd ze gecast in Luffar-Petter (1922). Dit werd haar doorbraak als actrice. Omdat ze potentie zag in een carrière als actrice, besloot ze tot en met 1924 te studeren aan het prestigieuze Kungliga Dramatiska Teatern. Tijdens haar studie ontmoette ze regisseur Mauritz Stiller. Ze groeide uit tot zijn leerling en kreeg van hem de bijnaam "Greta Garbo". Hij castte haar in Gösta Berlings saga (1924).
Voor de opnamen van haar volgende film Die Freudlose Gasse (1925), ging Garbo met Stiller naar Duitsland. In 1924 had ze hier een ontmoeting met de Amerikaanse regisseur Victor Seastrom. Seastrom stelde ze vervolgens voor aan producent Louis B. Mayer, die destijds verbleef in Berlijn.
Hoewel Mayer suggereerde dat Garbo gewicht moest verliezen, bood hij
haar een contract aan van 400 dollar per week. Garbo signeerde deze en
kwam op 25 juli1925 met Stiller aan in New York City.
Carrière in Amerika: Een slecht begin
Garbo bracht de zomer van 1925
voornamelijk door met het poseren voor fotografen. Na een mislukte
fotosessie, werd Garbo doorverwezen naar de legendarische fotograaf Arnold Genthe om toch nog een kans te maken voor een vast contact bij Metro-Goldwyn-Mayer. Dit verliep succesvol en Garbo signeerde haar contract bij Metro-Goldwyn-Mayer op 26 augustus1925.[2]
Een paar weken later vertrok Garbo met Stiller naar Los Angeles, waar ze een kleine metamorfose kreeg. Omdat rond deze tijd haar verlegenheid overnam, vroeg producent Irving Thalberg
zich af of Mayer er recht aan deed Garbo een contract aan te bieden. De
studio wist niet goed wat ze met de actrice en haar overkomen aan
moesten.[3]
Garbo kwam actrice Lillian Gish regelmatig tegen op het perceel van de studio. Ze raakten bevriend en Gish haalde cameraman Hendrik Sartov over om een screentest met de Zweedse actrice te doen. Regisseur Monta Bell was destijds aan het casten voor Ibáñez' Torrent (1926) en wilde Norma Shearer voor de hoofdrol. Omdat Shearer nog niet lang klaar was met de opnamen van Lady of the Night (1925),
wees ze de rol af. Bell zag hierna de screentest die Sartov met Garbo
had gedaan en raakte geïntrigeerd en stond erop dat Garbo de rol zou
krijgen. Garbo had hier gemengde gevoelens bij. Hoewel ze gelukkig was
dat haar een kans werd aangeboden, verlangde ze er naar dat haar eerste
Amerikaanse film door Stiller geregisseerd zou worden.
Eerste Amerikaanse filmrollen
Haar onbekwaamheid in het spreken van de Engelse taal zorgde voor conflicten met de crew van Ibáñez' Torrent en collega's. Ze kon het niet goed vinden met tegenspeler Ricardo Cortez en sprak nauwelijks met hem tijdens de opnamen.[5]
Garbo had verscheidene tegenslagen tijdens het maken van de film. Zo
werd ze nauwelijks serieus genomen en had ze regelmatig last van
heimwee. Omdat haar werd gezegd dat ze een goede vertolking neerzette,
trok ze zich niet terug. Daarnaast begon Garbo steeds sneller Engels
leren te spreken. Dit gaf haar meer zelfvertrouwen.[6]
Hoewel Mayer er tijdens de promotie enkel positief over was, lagen de verwachtingen laag. Na de preview aan het begin van 1926,
kon Stiller er ook geen goed woord over kwijt, waardoor Garbo nerveus
werd en voortaan alleen nog maar hem als haar regisseur wilde. Het
merendeel van de critici was echter meer lovend over de film. Zo
vergeleek criticus Richard Watts, Jr. haar met Norma Talmadge, Carol Dempster, Zasu Pitts en Gloria Swanson.[7] Aanzienlijk veel lovende kitieken over de actrice zouden nog volgen.
Thalberg gaf Garbo toestemming om voor haar tweede film geregiseerd te worden door Stiller. Ze werd gecast in The Temptress (1926),
met Stiller als haar regisseur. Garbo was enthousiast over de
samenwerking en dacht zichzelf nu pas werkelijk te kunnen bewijzen als
actrice.[8]
Al vanaf het begin van de opnamen kreeg Stiller onenigheid met Garbo's tegenspeler Antonio Moreno.
Daarnaast kon hij niet goed overweg met de Amerikaanse methoden van het
maken van een film. Ondertussen kreeg Garbo te horen dat haar zus Alva
was gestorven. Nadat ze de nodige scènes afmaakte, ging ze gebroken
terug naar huis. Ze was niet meer in staat te werken, maar keerde uit
respect voor haar regisseur enkele dagen later terug naar de set.
Twee dagen later werd Stiller, na veel klachten over hem, ontslagen door Thalberg. Al snel werd hij vervangen door Fred Niblo, die het volgens de studio veel beter deed. Thalberg besloot dat de film opnieuw gemaakt zou moeten worden.[9]
Ondanks alle tegenslagen bleef Garbo doorgaan met het meewerken aan
de film. Ze had moeilijkheden met Niblo, maar bouwde een vriendschap op
met cameraman William Daniels. Toen de opnamen werden afgerond, was Garbo uitgeput en beladen met emoties.[10] Thalberg vertelde tegen haar dat ze al snel samen met John Gilbert aan een nieuwe film moest gaan werken. Garbo ging hier tegenin en zei dat ze tijd nodig had om uit te rusten.
The Temptress werd in augustus1926
voor het eerst vertoond en werd na de première in oktober een daverend
succes. Garbo werd populair bij het publiek, maar kraakte zelf de film
af en suggereerde dat ze geen echte actrice zou zijn. Ze was wel bewust
van de opbrengsten van de film en was dan ook ontzet toen bleek dat zij
hier geen profijt uit zou maken.
Relatie met John Gilbert
Hoewel Garbo uitgeput was, was ze enthousiast om samen te werken met John Gilbert, die ze had gezien in The Big Parade (1925).
Ze was echter ontevreden over het script en dat ze opnieuw uitbundige
kostuums moest dragen en voor haar rol verwacht werd dat ze mannen zou
verleiden.
Mayer toonde geen sympathie voor de actrice en droeg haar op zich te
vermannen. Garbo miste verscheidene repetities voor haar derde
Amerikaanse film, Flesh and the Devil (1926).
Toen ze duidelijk maakte terug te willen gaan naar Zweden, vertelde
Mayer dat er niet verwacht werd dat Garbo nog zou meewerken aan de film.
Hoewel Garbo in contact kwam met haar advocaat, keerde ze een aantal
dagen later terug naar de studio, waar ze Gilbert voor het eerst
ontmoette. Ondanks Gilberts afgunst voor haar, besloot regisseur Clarence Brown dat Garbo mee mocht doen aan de film. Al na de eerste dagen van de opnamen, werd Gilbert verliefd op Garbo.[11] Ook Brown respecteerde de actrice.
De romantische scènes met Gilbert en Garbo waren volgens Brown zó
intens, dat er al snel geruchten ontstonden over een affaire tussen de
twee. Door de aantrekkingskrachten werd scenarioschrijver Frances Marion ingehuurd om de scènes dusdanig te herschrijven, dat het een erotische tint zou krijgen.
De geruchten bleken waar te zijn en Gilbert deed in het publiek een
huwelijksaanzoek. Garbo haastte zich echter weg en liet hem
onbeantwoord achter. Niet veel later werd Garbo 21 jaar oud. Hoewel er
geen tijd was voor een feest, werd haar salaris verhoogd naar 600
dollar per week.
Ruzie met MGM
De film werd aan het einde van 1926
uitgebracht en lokte een baanbrekend aantal publiek. Garbo kreeg
lovende kritieken en zat zonder een druk schema. Toen de studio haar
een script opstuurde van Women Love Diamonds (1927).
Garbo weigerde in te stemmen om een rol in de film te spelen, waarmee
ze opnieuw ophef veroorzaakte. Daarnaast kreeg Gilbert een affaire met Renée Adorée, zijn tegenspeler van de film The Big Parade (1925).
Garbo raakte hierdoor gedeprimeerd en ging niet in op contacten van
Thalberg. Mayer besloot haar salaris in te houden. Uiteindelijk werd Pauline Starke gecast in Women Love Diamonds.
Ze bracht haar tijd door met Stiller en leek haar relatie met Gilbert
te breken. Hij was ontzet dat Garbo niet met hem wilde huwen en
verbleef voor een lange periode in New York City.
Toen Garbo terugkeerde naar de studio eiste ze een salarisverhoging van 600 dollar naar 3.000 dollar per week.[12] Ze begon te staken tot de studio zou toegeven aan haar wensen. Dit deed de studio uiteindelijk.
Ondertussen werd het script Anna Karenina gereed gemaakt. Het
was de bedoeling dat Garbo hier de titelrol in zou spelen. Toen Garbo
opnieuw niet kwam opdagen, werd haar salaris voor een tweede keer
ingehouden. Dit incident werd al snel vergeten toen Garbo instemde om
tegenover Aileen Pringle en Lew Cody te spelen in His Brother from Brazil. Echter, toen Pringle zich terugtrok van de film, werd Garbo ontslagen van de film, die uiteindelijk nooit gemaakt werd.
Niet veel later bood de studio Garbo aan haar salaris nog
uitbundiger te verhogen, mits ze geen ophef zou maken over een
gestuurde script en de aangewezen regisseur en cameraman. Verder werd
ze geacht interviews te doen als hiernaar werd gevraagd. Garbo stemde
in en opnieuw werden er plannen gemaakt voor een verfilming van Anna Karenina.
Rond deze tijd kwam Gilbert opnieuw in beeld. Hij viel Garbo lastig
en diende een aanklacht in bij de politie. Hier beweerde hij bijna
vermoord te zijn door Stiller. Later werd bekend dat Gilbert een
dronken aanval had en Stiller Garbo probeerde te beschermen tegen hem.
Gilbert moest een nacht de gevangenis in. Desondanks verliet Garbo hem
niet.[13]
Terwijl ze bezig was met het maken van Anna Karenina, werd Gilbert gecast in de dramafilm Twelve Miles Out (1927). Ze was voor het eerst in tijden tevreden en werd met Gish gefotografeerd op de set van The Wind (1927). Dit was voor het eerst in zes maanden dat er een foto van de actrice werd gemaakt.
Tijdens de opnamen van Anna Karenina viel op bij collega's dat Garbo sinds haar verschijning in Flesh and the Devil
en gewicht was aangekomen. Garbo's nerveuze karakter kwam weer omhoog.
Toen er twee weken van de opnamen op zat, raakte Garbo ernstig ziek.
Een dokter constateerde dat Garbo wellicht vergiftigd was. Thalberg
legde het project stil toen Garbo na een periode nog steeds niet
genezen was. Terwijl de crew en collega's van de film verder gingen met
het maken van andere films, werd de film aangepast en hernoemd naar Love (1927). Na een maand leek Garbo genezen te zijn en werd ze aangewezen om in Love te spelen, tegenover Gilbert.
Een nieuw imago
De opnamen van Love liepen vlekkeloos en zonder ophef.
Gilbert en Garbo leken opnieuw een gelukkige relatie te hebben. Mede
door hun relatie werd de film een groot succes. Het was de bedoeling
dat het koppel ook samen te zien zou zijn in The Divine Woman (1928). Hoewel Gilbert onbeschikbaar was, werd Garbo wel gecast.
Ze was tevreden met de rol in de film. Haar ruzies met Gilbert
werden echter wel hervat, aangezien Gilbert nog altijd gefrustreerd was
dat Garbo niet met hem wilde trouwen. Ondertussen ging Stiller er zowel
fysiek als emotioneel op achteruit en kondigde aan terug te gaan naar
Zweden. Tijd om hier iets aan te doen had Garbo niet, aangezien
regisseur Victor Seastrom en cameraman Oliver T. Marsh de publieke imago van de actrice probeerde te veranderen met The Divine Woman. Ze stond namelijk, tot haar ongenoegen, voorheen bekend als een femme fatale en zou zichzelf met deze film bewijzen als een simpele vrouw.[14]
Na de opnamen liet Seastrom weten het uitmuntend te vinden om samen
te hebben gewerkt met Garbo. De film werd een enorm succes en Garbo
werd geprezen voor het spelen van een (voor haar) nieuwe persona. Vlak
voordat de film werd uitgebracht nam Garbo afscheid van Stiller, die
Amerika verliet voor zijn thuisland.
Garbo werd vlak voor de distributie van The Divine Woman aangewezen om een rol te spelen in de film War in the Dark.
De film draaide in eerste instantie om een man, maar werd herschreven
op een dusdanige manier, dat Garbo's karakter de hoofdrol zou hebben.
Garbo vond het echter een belachelijk verhaal geworden en weigerde mee
te werken. Omdat de studio in de ban was van de overname van de geluidsfilm, ging Garbo's protest aan hen voorbij.
Zes maanden later werd bekend gemaakt dat Garbo wel begon mee te doen aan het project War in the Dark, nadat ze een rol in Dream of Love (1928) weigerde.[15] Bronnen uit die tijd laten weten dat ze tijdens de opnamen humeurig zou zijn geweest. Marion Davies
had haar in deze periode bezocht op de set, waar Garbo haar na een kort
gesprek op botte wijze wegstuurde. Hoewel Davies een van de meest
machtvolle actrices was van Metro-Goldwyn-Mayer, tolereerde de studio
Garbo's gedrag.[16] Garbo was afstandig tegen haar collega's en bepaalde haar eigen werktijden.
De opnamen van de film zaten er deels daardoor al na een maand op. Nadat de film de titel The Mysterious Lady werd gegeven, ging het op 4 augustus1928 in première. Ondanks haar onbereidheid om aan deze film mee te werken, werd ze wederom geprezen om haar acteerprestaties.
Nicole Kidman vertolkt de hoofdrol in een film over het leven van de
Britse popdiva Dusty Springfield, meldt filmvakblad Variety. De
40-jarige actrice tekent ook voor de productie van de biopic, die wordt
geschreven door successcenarist Michael Cunningham.
Turbulent leven De
film beschrijft het leven van een de populairste Britse zangeressen van
de jaren zestig, die in 1999 overleed. Haar drugs- en drankmisbruik
worden belicht, net als haar frequente bezoekjes aan de psychiater.
"Het zal een beeld geven van de echte Dusty, een grootse artieste met
wie niemand zich echt raad wist", zegt Cunningham. "Maar de
geschiedenis zal uitwijzen dat zij net zo groot is als The Beatles en
de Rolling Stones." (novum/vsv)(br.hln)
