"Normaal dat oudste kind favoriet van vader is"
"Ja, ik spendeer meer tijd en ben
liever bij mijn oudste kind. Ik ben zeker en vast niet de enige vader
die zo denkt." Hiermee reageert de Britse journalist Tom Skykes op het
onderzoek dat welgestelde ouders hun eerstgeboren kind voortrekken. "Ik
hou evenveel van beide kinderen, maar mijn oudste is wel mijn
favoriet."
Helpen "Ik
voel me hier al heel lang schuldig hierover. Maar toen het onderzoek
aantoonde dat deze gevoelens heel normaal zijn, moedigde dit me aan om
mijn verhaal wereldwijd te vertellen. Nu heb ik namelijk het excuus dat
we zo sociologisch geprogrammeerd zijn. Met mijn getuigenis wil ik
andere ouders helpen", aldus Tom Skykes.
Onderzoek Voor
het onderzoek werden 14.000 Britse gezinnen bestudeerd, sociologen
bekeken hoeveel aandacht ouders aan hun kinderen gaven. Daaruit bleek
dat elk tweede en derde kind minder aandacht kreeg van de ouders dan de
oudste broer of zus. Daardoor zijn oudere kinderen slimmer en gezonder.
De auteurs zeggen dat dit de geschiedenis hier de oorzaak van is.
Vroeger was het traditie dat de naam en rijkdom van rijke families werd
doorgegeven aan de oudste zoon.
Niet alleen Tom
Skykes: "Ouders met een schuldgevoel kunnen zich opgelucht voelen nu ze
weten dat ze niet alleen zijn. Ik besef dat het nog wel even zal duren
eer het hebben van een favoriet kind geen taboe meer is. Het is logisch
dat je dit niet durft toegeven. Ouders willen hun kinderen namelijk
niet kwetsen met deze informatie."
Vaders vaker schulidig "Naar
mijn eigen ervaring zijn vaders vaker schuldig aan het voortrekken van
het oudste kind dan moeders. Papa's zijn vaak heel enthousiast als ze
hun eerste kind krijgen. Ze verversen met veel liefde de luiers. Maar
als het tweede kind er is, is het nieuwe er af. Dan vervallen ze weer
in hun traditionele rolpatroon. Zo bekende een vriend van me: "Ik heb
duizenden foto's van ons eerste kind genomen, maar van mijn jongste heb
ik er maar een enkele."
Tips "Maar sinds
ik het onderzoek las, doe ik extra moeite om tijd met mijn kind te
spenderen. Het is eigenlijk ook wel logisch nu, mijn dochtertje leert
net stappen. Dus help ik haar daarbij. Ik lees mijn dochter nu ook meer
verhaaltjes voor en sta 's nachts vaker op om de luier te verversen,
net als ik vroeger bij mijn oudste zoon deed." (br.hln)
|