Melanie is zwanger van tweeling én terminaal ziek
De 32-jarige jarige Melanie Jaggard verwacht op 7 november een
tweeling. Op zich niet zo bijzonder, maar in 2007 werd terminale kanker
bij haar vastgesteld, ze heeft nog maximum 15 jaar te leven. Is dit
onverantwoord of net moedig?
Melanie heeft een zeldzame en ongeneeslijke vorm van hoofdkanker. Ze is
de eerste vrouw met deze ziekte ooit die zwanger raakte. Hoewel zij en
haar man Charlie goed wisten dat haar levensverwachting minder dan 15
jaar is, wilden ze toch kinderen krijgen. Het koppel blijft optimistisc
en in plaats van haar dood af te wachten, hopen ze op een geneesmiddel
voor haar aandoening, zodat Melanie haar kinderen kan zien opgroeien.
In
2007 liet Melanie een tumor van 4 cm uit haar schedel verwijderen, de
zes weken die daarop volgden, kreeg ze radiotherapie. Een jaar later
ontmoette ze Charlie. "Ik had net de dag ervoor een scan van mijn
hersenen laten nemen, die bevestigde dat de tumor weg was. Zes weken na
hun verloving in mei 2008 bleek dat de kanker terug was, nu in haar
longen. "Ik heb overal kleine tumoren. Nadat ik het slechte nieuws
hoorden, heb ik hier lang met Charlie over gepraat en hebben we besloten
toch te trouwen. Ik kon geen behandeling ondergaan, bestraling was te
riskant en een operatie ook. Als de tumoren aan dit tempo blijven
groeien, heb ik nog tien tot vijftien jaar te leven."
Tijdens
haar zwangerschap kan ze geen scans ondergaan om de evolutie van de
ziekte te bestuderen, want dit kan schadelijk voor de kindjes zijN. "Het
is een erg onvoorspelbare ziekte, bij sommige mensen kennen de tumoren
een groeispurt, soms krimpen ze en heel soms verdwijnen ze in het niets.
Ik wil wel weten wat er nu exact gebeurt in mijn lihcaam, maar omdat
het toch niet kan, geniet ik nu volop van mijn zwangerschap." Het koppel
dacht erg lang na over hun kinderwens, ze beseft dat veel mensen dit
onverantwoord vinden. Maar de toekomstige ouders zijn overtuigd dat ze
genoeg geld zullen kunnen inzamelen om een geneesmiddel te vinden dat de
groei van de tumoren te stopt.
Het
duurde vier maand voor Melanie zwanger raakte. "De zwangerschap
verloopt probleemloos. Het was wel een shock toen we ontdekten dat het
een tweeling was. Ik word goed in de gaten gehouden en moet zeker een
keizersnede ondergaan omdat mijn longen niet sterk genoeg zijn voor de
bevalling. Door de komst van de baby's zijn we allebei extra gemotiveerd
om een geneesmiddel te vinden. Ik heb mezelf als vrijwilliger opgegeven
voor nieuwe medicatie en bestralingstechnieken. We geven niet op en
focussen ons op de tweeling, in plaats van te piekeren over wat de
toekomst gaat brengen", besluit Melanie. (br.hln)
|
