Moeder liet bijna euthanasie plegen op gezonde dochter
Een kerngezond Nederlands meisje was bijna uit het leven gestapt.
Nina Blom dacht ruim 20 jaar geleden dat ze doodziek was. Het was haar
moeder die haar deed geloven dat ze een gruwelijke spierziekte had.
Gelukkig kon een attente kinderarts nog net ingrijpen. De vrouw onthulde
haar verhaal in een boek en in het Nederlandse AD.
Maandenlang lag de toen 14-jarige Nina met strakke zwachtels rond haar
benen en armen roerloos in bed. Nochtans was ze even gezond als de
meeste andere tienermeisjes. Haar moeder diende haar via een maagsonde
echter levensgevaarlijke medicijnen toe. Ze wist niet beter dan dat ze
binnen enkele weken zou sterven. Daarom had Nina met haar ouders en haar
huisarts al over euthanasie gesproken. "Ik kon niet verder", zegt ze
aan het AD.
Een
kinderarts in het laatste van in totaal 16 ziekenhuizen rook onraad en
hij lichtte de kinderbescherming in. Nina werd meteen uit het ouderlijk
huis gehaald. Hij was pas de eerste van de dokters die begreep dat de
moeder van Nina het syndroom van Münchhausen by proxy had. Mensen die
hieraan lijden, kennen aan iemand anders ziektes toe om zelf aandacht te
krijgen. "Je ziet je kind als object, maakt het bewust ernstig ziek en
sleept het van dokter naar dokter", zegt Nina. Een gruwelijke
vaststelling: in Nederland zouden hierdoor jaarlijks vijf kinderen
sterven.
Nina verloor door de
verzonnen ziekte steeds meer van haar vrijheid. Eerst mocht ze niet meer
buitenspelen, nadien mocht ze zelfs niet meer lopen. Haar artsen konden
niets vinden, waardoor haar ouders steeds kwader werden. Haar moeder
probeerde haar zelfs meermaals te wurgen. De buitenwereld en de dokters
hadden niets in de gaten omdat Nina's moeder zich tegenover hen
voorbeeldig gedroeg. Haar vader deed niet mee aan het 'ziek maken', maar
hij gedroeg zich erg agressief en is volgens Nina even schuldig.
Uiteindelijk
was het zelfs de vader die opperde dat euthanasie de enige optie was.
"Als ze een hond was geweest, hadden we haar al lang laten afmaken", zei
hij volgens Nina letterlijk. Nina, die om privacyredenen haar naam liet
veranderen, heeft sindsdien nooit meer contact gehad met haar ouders.
Daar heeft ze ook geen behoefte toe. Haar zus wil ze eventueel wel ooit
nog terugzien. (br.hln)
|
