Een pacemaker tegen migraine
Miljoenen mensen lijden aan migraine en pijnstillers zijn in veel
gevallen allesbehalve effectief. Vandaag geven we het woord aan
Alexander Green, neurochirurg aan de Oxford University Hospitals. Hij
bevrijdde recent een vrouw van 20 jaar migraineleed door het plaatsen
van een soort pacemaker (PNS).
Een migraine is iets zeer complex, het is een levenslange aandoening en
de symptomen kunnen variëren van intense, pijnlijke hoofdpijn tot
verstoord zicht, misselijkheid, braken en gevoeligheid voor licht en
geluid. Aanvallen kunnen enkele uren, maar ook enkele dagen duren.
Volgens
dokter Alexander Green hebben meer dan 50 procent van mensen met
migraine 1 of meer aanvallen per maand. Het heeft dan ook een slopend
effect op werk, familie en sociaal leven. In het Verenigd Koninkrijk
alleen al hebben meer dan 6 miljoen mensen last van migraines.
Oorzaak "Niemand
weet eigenlijk precies wat de oorzaak is van een migraine, maar in 2010
werd voor het eerste gedacht een een genetische link. We weten verder
ook dat migraines vaak voorkomen bij vrouwen die in de pre-menopauze
zitten. Anderen hebben dan weer triggers als rode wijn, kaas, chocolade,
citrusvruchten, stress, alcohol, thee en koffie die de opstoot van een
migraine bevorderen", stelt Dr. Green.
Behandeling Hierover
heeft neurochirug Alexander Green het volgende te zeggen: "Medicatie,
bekend als 'triptanen' kunnen helpen omdat een migraine gelinkt wordt
aan het verbreden van bloedvaten in de hersenen, een proces dat wordt
tegengehouden door triptaan. Ze moeten echter genomen worden bij elke
aanval en zijn behoorlijk kostelijk. Er zijn uiteraard andere opties als
anti-epilepsie medicatie en een brede waaier aan pijnstillers".
Hij
gaat verder: "Men kan ook kiezen voor Botoxinjecties in de schedel of
voor rhizolyse, waarbij de pijnlijke zenuwwortel verdoofd wordt met een
lokale verdoving en ontstekingsremmers, maar waar wel kans is op schade
aan deze zenuwen in de nek die gelinkt worden aan chronische migraine.
Bovendien werken al deze behandelingen zeker niet voor iedereen en zijn
de effecten ervan slechts tijdelijk. Veen van deze medicatie heeft
verder ook nog onaangename nevenwerkingen als duizeligheid, uitslag en
misselijkheid".
PNS "Peripheral Nerve
Stimulation of Perifere Zenuw Stimulatie werd ontwikkeld in het
Amerikaanse Seattle in de jaren '90 om een antwoord te bieden op
neuralgie, een chronische pijn in het achterhoofd, nek en achter de
ogen. In 2003 werd het voor het eerst toegepast op een patiënt met
migraine", deelt Dr. Green.
Bij PNS worden twee elektroden en
een pulsgenerator ingeplant, vergelijkbaar dus met een pacemaker voor
het hart. De pulseringen worden hierbij niet naar het hart gestuurd,
maar wel naar de zenuwen in het achterhoofd. Ze beïnvloeden vervolgens
de manier waarop zenuwen communiceren met de hersenen. Hoe het
mechanisme exact werkt is nog niet 100 procent duidelijk, maar wat wel
zeker is, is dat het de signalen verstoort die migraine veroorzaken.
"Het
werd tot nu toe toegepast op 200 patiënten in het Verenigd Koninkrijk
en blijft voorlopig beperkt tot mensen bij wie medicatie niet helpt of
de hoeveelheid medicatie op een toxisch niveau blijkt te zijn. Tot nu
toe hebben de helft van de patiënten meer dan 50 procent minder
aanvallen en voor anderen is PNS zelfs nog effectiever. De ingreep zelf
duurt ongeveer 1 uur en hoeft niet onder volledige narcose, maar kan ook
plaatselijk worden uitgevoerd".
Operatie PNS Bij
de operatie worden twee incisies gemaakt in het bovenste gedeelte van
de nek. Vervolgens worden kleine zakjes gemaakt onder de huid en de
vetlaag waarin de elektroden worden ingebracht, getest en verankerd met
een draadje. Dan worden twee dunne draadjes gelegd die de elektroden
verbinden met een batterijtje die de pulseringen genereert en eveneens
in een soort zakje onder de huid wordt ingeplant.
De pulsen
kunnen aangezet worden bij de eerste tekenen van een migraine met een
soort afstandsbediening, hoewel ze bij de meeste patiënten constant in
werking zijn. Mensen die deze behandeling ondergaan, kunnen na 1 dag al
weer naar huis en na 6 weken wordt het toestelletje nog eens verfijnd.
"We wachten een paar dagen om te zien wat de spanning, frequentie en
lengte van de puls precies is en of alles goed functioneert", aldus Dr.
Green.
Om te herladen, kunnen patiënten gebruik maken van een
herlader, die gedurende 1 uur op de huid moet worden gelegd ter hoogte
van de batterij. Ze kunnen ook opteren voor een unit die niet
heroplaadbaar is en dan wordt elke 3 tot 5 jaar een kleine operatie
gedaan om een nieuwe batterij in te brengen.
|