Deze zussen herkennen geen gezichten (ook zichzelf niet)
De twee zussen Donna Jones en Victoria Wardley zijn door een bizarre medische aandoening niet in staat gezichten te herkennen, zelfs hun eigen gezicht of dat van hun kinderen niet.
Wanneer Donna en Victoria in de spiegel kijken, weten ze niet dat ze zichzelf aanstaren. Ook nemen ze ook geen foto's, want ze weten toch niet weten wie erop staat. De twee kampen met prosopagnosie, ook wel bekend als gezichtsblindheid, wat betekent dat ze wel objecten, maar geen gezichten kunnen herkennen. Hoewel ze dit al vanaf hun geboorte hebben, merkten ze hun aandoening pas op tijdens hun tienerjaren.
De 32-jarige Victoria legt uit: "Mijn dokter kwam vroeger in het café waar ik werkte en ik herkende hem niet. Hij liet me in zijn kantoor komen voor enkel tests en zo ontdekten we dat ik prosopagnosie had. Je kunt het vergelijken met tunnelzicht. Ik kan een oog of een neus zien, maar wanneer ik naar het geheel kijk, zie ik het verband niet." De diagnose van de 30-jarige Donna volgde niet veel later. "Het was een opluchting om te weten dat er iets mis was, ik ben in de supermarkt al op mannen afgestapt omdat ik dacht dat ze mijn partner waren, tot ik plots besefte dat ik de verkeerde had omarmd." De twee zussen hebben geleerd hun geliefden te herkennen aan de hand van hun kledij of karaktereigenschappen als de manier waarop ze wandelen.
Donna kan haar tienerdochter wel niet herkennen als ze uit school komt met hetzelfde uniform als de andere kinderen. "Ik vind het moeilijk om mijn dochter te spotten in een massa. Ik voel me zo schuldig, ik zou moeten weten hoe mijn kind eruit ziet, maar het is onmogelijk voor mij. De zussen gaan nooit met zijn tweeën op stap nadat ze elkaar al urenlang kwijtspeelden in supermarkten of nachtclubs.
Haar aandoening heeft wel een voordeel volgens Donna. "Elke keer als ik mijn partner Paul zien, dan is het alsof het onze eerste ontmoeting is. Hij is echt aantrekkelijk, dus het is elke keer een aangename verrassing voor mij." Professor Sarah Batez zegt dat deze aandoening een gevolg van een trauma kan zijn, maar het is ook erfelijk. "Soms wordt het van generatie op generatie doorgegeven. Ongeveer twee procent van de bevolking kampt hiermee, maar heel wat mensen weten niet eens dat dit bestaat." (br.hln)
|