aphrodite

Eva Pauwels: "Verkracht, afgeklopt. Dát vreet aan mij"

Eva Pauwels kwam de voorbije weken vooral op beschamende wijze in het nieuws. De grote boodschap naast het hotelzwembad in Turkije, de appelflauwte in de supermarkt en haar drankprobleem. In Dag Allemaal van deze week wil ze één en ander rechtzetten en probeert ze te verklaren hoe het zo ver is kunnen komen. "Afgeklopt worden. Verkracht worden. Voilà... Die personen... (huilend) Ik wil die nóóit van m'n leven meer zien. En voor de rest zeg ik er niks meer over. Dat gáát niet. Onmogelijk. En dát is mijn grote frustratie, dát vreet aan mij. Dat ik erover moet zwijgen. En dat ik die herinneringen maar niet kwijtraak, nooit"

Het verhaal van Eva Pauwels is zonder meer tragisch. Als in een sprookje werd ze als jong prinsesje overdonderd door de oudere, rijke Jacques Vermeire. De sportwagen, de dure villa, champagne, kaviaar, droomhuwelijk: ze maakte het allemaal mee vóór haar 21ste verjaardag. Maar tegelijk waren er de afgunst, de eenzaamheid, het lege bestaan. Eva leerde hoe ze dit alles kon verdoven. Met alcohol.

Vroegrijp
"Ik was héél vroegrijp", zegt ze. "Op school werd ik ervoor uitgescholden. Die boerinnekes kwamen met de fiets naar school. Ik had m'n eigen auto, droeg tailleurkes. Omdat het móest, vond ik. Ik was samen met Jacques Vermeire, en wou me voordoen als een dametje, niet als een onnozel springkonijn. Goh, ik telde de dagen naar mijn achttiende verjaardag af!"

"Vanaf dan kon ik doen wat ik wilde. Samenwonen met Jacques, dus!". Of ze op school wisten dat Eva en Jacques een relatie hadden? "Tuurlijk, ik had op de voorpagina's van de kranten gestaan als zijn vriendin. Jacques trad op in Ertvelde, en in 't donker liepen we hand in hand naar die zaal toe. En dan plots: geflits tot en met! Daar stonden allemaal fotografen! De volgende dag in koeien van letters: 'Haar naam is Eva, ze is 25 jaar oud.' (schatert) Ik was verdorie een tienerke! Maar goed, natuurlijk lag die krant in de lerarenkamer".

Eva's vader was tegen haar relatie met Jacques Vermeire, maar die laatste suste haar moeder. Tot haar achttiende moesten de twee wel wachten om samen te slapen. "Mijn ma was doodsbang dat ik zwanger zou worden". Eva verklaart dat de komiek de eerste was met wie ze het bed deelde. Ze ging samenwonen met hem in Bonheiden, in het huis van zijn ouders. Ze moest haar middelbare school nog afmaken.

"Ik deed m'n best, maar dan die eindexamens... Weet ge hoe mijn weekends eruitzagen? Eén en al luxe, de beste restaurants, feestjes met champagne en kaviaar, álles werd aan mijn voeten gegooid. En dan zou ik op maandag m'n vingertje moeten opsteken om naar het toilet te mogen? Kom zeg! Elke dag moest ik met de auto van Bonheiden naar school in Gent. Dan pakte ik m'n gsm - die ik ook van Jacques had gekregen, bijna niemand had dat toen al. Ik belde naar het secretariaat: dat ik later zou zijn door de zogezegde file".

"Mijn ma had door dat het niet in orde zou komen. Ze is letterlijk aan m'n bureau komen zitten, dagenlang. Ik moest en zou studeren. Mét resultaat: ik was geslaagd, met grote onderscheiding!"

Maar verder studeren zat er niet in. Pauwels: "Ik was de school beu. En Jacques zei: 'Doe wat ge wilt, ik verplicht u tot niks. Maar met het leven dat ik leid, zou ik liefst van al hebben dat ge thuisblijft'. Zijn leven wás verschrikkelijk druk. 'De Kampioenen', zaalshows, optredens in discotheken. Hij was pas om twee, drie uur 's nachts thuis. En wie lag er dan klaar, in negligé, met twee glazen champagne en alle kaarsjes aangestoken? Ah! Voor mij geen probleem, ik moest er 's morgens toch niet uit, ik sliep tot de middag".

"Nu woon ik in een huurhuis dat te groot is voor Franky (haar huidige vriend, nvdr) en mij. Shoppen doe ik in de JBC, niet meer bij Gucci of zo. Ik ben allang geen luxepoes meer".

"Voor Franky staat ook altijd alles klaar: z'n aperitiefke, lekkere hapjes, vers gekookt eten. En ja, daar hoort een glazeke wijn bij, ik ben er tenminste eerlijk over. En já, ik drink wellicht wat meer dan de gemiddelde mens, so what? Piet Huysentruyt zei dat hij tot voor kort drie flessen wijn per dag dronk? Voilà!"

"Toen ik Jacques leerde kennen, was ik amper in contact gekomen met alcohol. En dan begin je iets met Jacques, een notoir wijn- en champagneliefhebber. Natuurlijk is er toen een wereld voor mij opengegaan. Op den duur dronk ik alle dagen. En dan zijt ge vertrokken".

"Ik denk dat ik pas beseft heb dat er een probleem was toen ik de eerste keer in de psychiatrie ben opgenomen. Maar voordien? Nooit. Ik deed geen vlieg kwaad, hé. Ik kan ook tegen een stootje. Je moet al met redelijk wat drank afkomen om mij zat te krijgen. Ik héb geen probleem. Anderen hebben een probleem met míj".

"Denkt ge dat ik de enige BV ben die aan de drank zit? Ben ik mezelf aan het kapotmaken? Misschien wel, maar laat mij dan maar doen. Ik zeg het toch: ik heb een destructieve kant. En daar kan ik niks aan doen. Wat moet ik? Nog meer pillen nemen? En dan dááraan verslaafd worden zeker!"

Wanneer ze wordt gevraagd naar de oorsprong van haar destructieve kant, barst Pauwels in tranen uit. "Ik kán de waarheid niet vertellen. Er zijn dingen gebeurd met mij... En da's de kern van m'n problemen. Niemand kent het volledige verhaal. Jacques niet, mijn moeder niet, Franky niet. Want als ik het volledige verhaal zou vertellen, dan vindt ge mij morgen dood terug. Ik zweer het u!" (br.hln)