fashion

Weer ophef rond zorgbarend magere modellen in Londen

Model bij de Britse designer Mark Fast. © reuters

Op de Fashion Week in Londen waren weer tal van graatmagere meisjes te zien bij onder meer de catwalkshows van designers Mark Fast en Erdem. Wat heel wat ophef veroorzaakt bij journalistes en gezondheidsexperts, die er nog niets veranderd is in de modewereld om de strijd tegen anorexia tegen te gaan.

Erdem is de Britse populairste designer van het moment, hij koos het graatmagere Zweedse model Chloe Memisevic om zijn wintercollectie in Londen te showen. Zij is het it-model van nu, want ze werd ook ingezet door Mary Katrantzou, Proenza Schouler en is het gezicht van Marc Jacobs. Het meisje meet 1,80 meter en haar BMI (de verhouding tussen haar gewicht en grootte) is rond de 15. Een getal tussen 18,5 en de 24,9 is gezond. Alles wat er onder valt, is ondergewicht, zit je erboven, kamp je met overgewicht. Dit betekent dat ze risico loopt op broze botten op latere leeftijd, maar ook hartfalen en een vroegtijdige dood.

Model bij Mark Fast. © reuters

Ribben tellen
Ook de designer Mark Fast, die nog enkele seizoenen geleden meisjes met maat 40 de catwalk opstuurde, liet graatmagere modellen in zijn creaties lopen. Dat viel vooral op bij een meisje in een zwarte beha en onblote buik, waarbij je haar ribben kon tellen. Elke designer op de modeweek in Londen, van Erdem tot Christopher Kane, beweert dat ze veranderd zijn. Toch verschenen er nog steeds graatmagere meisjes op de catwalk.

Initiatieven
Toch beweert de modewereld verschillende intiatieven te nemen om gezonde meisjes de catwalk op te sturen en zo de strijd tegen gevaarlijke eetstoornissen tegen te gaan. Zo ging de Fashion Week in Londen nochtans van start met een debat over maten in de modewereld. En mogen op modeweken in verschillende steden enkel modellen met een bepaald BMI deelnemen. Verschillende politici in verschillende landen ijveren ook voor een photoshoplabel bij bewerkte foto's in magazines. Maar de modeweek in Londen bewijst nu dat er helemaal nog niks veranderd is.

Oorzaak?
Waar ligt de oorzaak van het probleem nu, bij de designers of de modellen zelf? Iedereen duidt een ander als de schuldige aan. De Britse ontwerpster Maria Grachvogel beweert dat ze al haar jurken van maat 38 moest laten innemen tot 36 omdat ze niet genoeg 'normale' modellen vond. Ze staat bekend om haar ontwerpen voor echte vrouwen en die niet enkel modellen passen. Ze vroeg de bureaus dus om meisjes met de meeste rondingen, maar die waren blijkbaar niet te vinden. De Nederlandse Lara Stone staat zogezegd bekend om haar rondingen, toch is ze slechts 2,5 cm dikker dan haar graatmagere concurrentes. Het 'dikke' model Crystal Renn die trots naakt haar rondingen toonde in Glamour in 2009, heeft nu nog slechts een maatje 34. Zelf zegt ze niets speciaal te hebben gedaan om af te vallen, maar dat haar plotse passie voor wandelen hiervoor zorgde.

De modewereld verdedigt zich door zich te verstoppen achter het feit dat dit bewijst dat vrouwen instinctief slank willen zijn, hoeveel er ook geprotesteerd wordt door gezondheidsactivisten en feministen. (br.hln)