Luxemerk lokt rijke Indiërs met sari's

Het luxemerk Hermès heeft het gat in de markt gevonden: luxe-sari's om haar Indische klanten te verwennen. Net als in China en de Arabische wereld zit in India een toplaag van rijken te wachten op Westerse luxeproducten, zolang de eigen tradities maar gerespecteerd worden. Voor India betekent dat sari's, voor het Midden-Oosten zou dit om hoofddoeken of zelfs boerka's kunnen gaan. Het is zo logisch, dat je je kan afvragen waarom het nog niet eerder is gebeurd.

Voor de Indiase markt werd een beperkte collectie van 27 verschillende sari's ontworpen gebaseerd op de beroemde sjaals van Hermès. Het prijskaartje dat varieert van 4.475 tot ruim 6.000 euro.  Wie wil, kan zo'n sari bemachtigen in de Hermèswinkel in Mumbai, Pune en New Delhi.

"De sari is een heel elegant, op en top vrouwelijk en toch ook sensueel kledingsstuk, gemaakt uit fijne zijde of mousseline", licht Bertrand Michaud, directeur voor het Midden-Oosten, India en Zuidoost-Azië toe.

Voorlopig is de collectie beperkt in tijd, maar als de Indiërs de sari's waarderen zou het een vast onderdeel van de Hermèscollectie in het land kunnen worden.

India, nog altijd nipt het tweede grootste land ter wereld, is flink op weg een sterke economie te worden. Hoewel de meerderheid van de Indiërs nog altijd in armoede leeft, stijgt de kapitaalkrachtige groep aan een duizelingwekkende snelheid. Vorig jaar werd voor 2,2 miljard dollar (1,6 miljard euro) aan luxegoederen verkocht. Veel, maar de groei is nog spectaculairder: 20 procent per jaar.

De Indiase markt ligt als het ware voor het grijpen en de beste manier om de rijke Indiërs te lokken is te tonen dat je hen respecteert en begrijpt. Met andere woorden: door producten af te stemmen op de afzetmarkt. Indiërs houden meer dan Chinezen en Japanners vast aan hun eigen tradities en culturen en zijn minder geneigd dan bovenstaande landen om toe te geven aan de Westerse stijl.

Of hoe regionale verschillen blijven opduiken in een geglobaliseerde wereld. Eerder moesten ook hamburgerketens of budgetwinkels zoals H&M al vaststellen dat verschillende regio's verschillende smaken blijven hebben. Een ander beroemd voorbeeld is Fanta, dat in geen enkel land hetzelfde smaakt. Vrees voor een volledig uniform smaak- en kledijpatroon hoeft er dus niet te zijn. (br.hln)