bloemen bloeien als ze de kans krijgen om te leven
Lieve bezoekers vind U mijn blog goed dan kun je hier stemmen door op de button te drukken...Dank U
aphrodite
18-12-2011
Groot-Brittannië kleurt wit
Groot-Brittannië kleurt wit
Na de zware herfststormen lijkt de winter nu toch begonnen. In Groot-Brittannië is de eerste sneeuw gevallen. Het levert mooie taferelen op. Krijgen ze over het Kanaal een Witte Kerst?
Honderd jaar geleden eerste mens op geografische Zuidpool
Honderd jaar geleden eerste mens op geografische Zuidpool
Roald Amundsen
Vandaag is het exact honderd jaar geleden dat de Noor Roald Amundson
als eerste mens de geografische zuidpool bereikte. Toch overwinterde de
Belgische ontdekkingsreiziger Adrien de Gerlache al dertien jaar vroeger
met de Belgica op het pakijs van het zesde continent.
Het is de Amerikaanse robbenjager John Davis die in 1821 als eerste mens
aan land ging op Antarctica. Sindsdien werd het zesde continent door
verschillende ontdekkingsreizigers bezocht. Het bleef echter wachten tot
de komst van de Belgica-expeditie van Adrien de Gerlache, die in de
winter van 1897-1898 als eerste op het Antarctische pakijs
overwinterde. Toch werd de geografische Zuidpool pas op 14 december
1911 bereikt door Roald Amundson, samen met vier anderen.
De
eerste Belgische expeditie op het Antarctische continent vond plaats
van 1957 tot 1959, waarbij de Koning Boudewijnbasis werd opgericht. Tot
1970 volgden verschillende andere expedities, onder meer samen met
Nederland. In 2007 werd een nieuw federaal wetenschappelijk
onderzoeksstation geopend in Antarctica, genoemd naar Prinses Elisabeth.
Op
de honderdste verjaardag van De Gerlaches overwintering, in 1997-1998,
trokken poolreizigers Dixie Dansercoer en Alain Hubert 4.000 kilometer
over Antarctica. Dansercoer doet er deze winter, tijdens een expeditie
samen met Sam Deltour, 2.000 kilometer bovenop. Het duo overschreed
intussen tijdens de expeditie al de geografische zuidpool.(br.hln - foto getty)
Slecht met namen? Met deze vijf tips onthou je ze wel
Slecht met namen? Met deze vijf tips onthou je ze wel
Het is een veelvoorkomende, maar pijnlijke situatie: iemand spreekt
je aan met je voornaam, maar jij moet zijn naam schuldig blijven. "Ik
ben slecht met namen", luidt het excuus dan meestal. Maar hoe komt het
dat vooral namen moeilijk te onthouden zijn? En wat kan je eraan doen?
"Oorspronkelijk werden namen gegeven die makkelijk te onthouden waren en
konden gelinkt worden aan de context van je leven", vertelt
geheugenexpert Tony Buzan. Zo heette een familie bakkers in een klein
dorpje simpelweg 'De Bakker'.
"Maar het liep mis toen de jonge
'De Bakker' verhuisde naar de stad en daar boekhouder werd. Het beeld en
de associatie gingen toen verloren, waardoor mensen het moeilijk kregen
om zijn naam te onthouden."
Tips Als je
moeite hebt om namen te onthouden, dan moet je terugkeren naar het idee
van beelden en associaties in je hoofd, die je kan linken aan de persoon
in kwestie. Dit zijn de vijf tips van Tony Buzan:
1. Fysieke karakteristieken Bepaal
welke fysieke karakteristieken kenmerkend zijn voor de persoon die je
leert kennen en probeer die in je hoofd te associëren met zijn naam. Als
je bijvoorbeeld merkt dat Evelien je doet denken aan een kat, noem haar
dan in je hoofd 'Evelien de kat'.
"Of als iemand dezelfde naam
heeft als een tekenfilmfiguurtje, zoals Bob De Bouwer, kan je daar ook
mee aan de slag", zegt Buzan. "Al hou je die namen wellicht beter voor
jezelf."
2. Details Kies een kenmerk uit die
de person in kwestie onderscheidt van anderen, zoals zijn job of de
manier waarop hij praat. Of maak mentale notities over de vorm van zijn
gezicht, zijn maniertjes of de geur van haar parfum. Door op die details
te letten en ze te linken aan een naam, geef je meer associaties door
aan je hersenen en versterk je de herinnering.
3. Herhalen Als
iemand zich aan jou voorstelt, herhaal zijn of haar naam dan. Doe
bijvoorbeeld alsof je het niet goed gehoord hebt, vraag of je het juist
uitspreekt of waar de naam vandaan komt. Herhaling is namelijk de
sleutel tot een goed geheugen en door dat simpele gesprek zal je de naam
dieper in je geheugen leggen.
4. Commentaar Als
je een visitekaartje krijgt, dan kan je ook commentaar geven op de
spelling. Je kan zeggen: "Dat zie je niet vaak, Rebecka met ck." Door
over de schrijfwijze te praten wordt de naam visueler en daardoor
makkelijker te onthouden.
"Uiteraard werkt dit enkel bij ongewone
namen", vertelt Buzan. "Als iemand Tim noemt, dan sta je voor gek als
je vraagt hoe die naam gespeld wordt. Kies dus de juiste techniek uit
naargelang de situatie."
5. Gezond lichaam "Als
je traint voor een geheugenwedstrijd, dan ligt de focus niet alleen op
de geheugenoefeningen zelf. Het gaat om een combinatie van voeding,
fysieke activiteiten en geheugenspelletjes", vertelt Buzan.
"Dominic
O'Brien, die 8 keer World Memory Champion werd, drinkt bijvoorbeeld
geen alcohol en neemt visoliesupplementen voor belangrijke wedstrijden."
Om
je geheugen te stimuleren, is het dus belangrijk dat je ook fysiek fit
blijft. "Mijn motto is dan ook: gezonde geest, gezond lichaam; gezond
lichaam, gezonde geest." (br.hln)
De woning waar Anne Frank verbleef voor het gezin in 1942 moest
onderduiken, wordt vandaag bij wijze van uitzondering opengesteld voor
publiek. Driehonderd mensen konden al een kijkje nemen aan het
Merwedeplein in de Amsterdamse Rivierenbuurt.
Zo onder andere in de slaapkamer van Anne en haar zus Margot, waar de
secretaire stond waaraan "de schrijverscarrière" van het Joodse meisje
begon. De familie Frank - Otto en Edith, hun dochters Margot en Anne en
oma Holländer - kwam in 1933 aan het Merwedeplein wonen.
De
open dag werd geopend door Anne's vriendin Jacqueline van Maarsen.
"Anne was geen makkelijke vriendin", zei Jacqueline. Zelf was ze
afstandelijk, terwijl Anne aanhankelijk was en alle aandacht opeiste.
"Ze wilde heel graag beroemd worden", herinnert Van Maarsen zich.
Hoewel
ze er vroeger woonde, komt Van Maarsen nu nog zelden op het
Merwedeplein. "Het roept te veel vervelende herinneringen op." Van
Maarsen verloor zelf een groot deel van de familie van haar Joodse
vader. (br.hln - foto's afp)
"Stalking steelt levens": eerste kliniek voor stalkers gesticht
Gisteren werd in Londen de eerste kliniek geopend voor het behandelen
van stalkers. Het ultieme doel van deze 'National Stalking Clinic' is
aanrandingen, verkrachtingen en moorden te voorkomen die vaak het gevolg
zijn van wat dokters omschrijven als 'psychologisch terrorisme'. Iets
dat niet efficiënt wordt aangepakt door stalkers enkel te berechten.
Miljoenen mensen wereldwijd zijn het slachtoffer van de ongewenste
aandacht van stalkers, vaak na afloop van een gefaalde relatie.
Zo terroriseren stalkers hun slachtoffers psychologisch door ziekelijk
veel te bellen of hen te bombarderen met smsjes en e-mails. Erger wordt
het wanneer mensen benaderd of gevolgd worden en soms proberen stalkers
zelfs bestellingen of diensten te saboteren door hun slachtoffer te
imiteren en de boel af te zeggen.
In het ergste geval
transformeert stalking in vreselijke vormen van geweld. Een onderzoek
toont aan dat 3 op 4 moorden op vrouwen vooraf werden gegaan door een
stalkfase, veelal door voormalige partners. Daarom wordt gesproken van
een 'moord in slow motion'.
Resultaat? Slachtoffers leven in een
permanente staat van hyperalertheid en dit is fysiek, maar vooral
mentaal uitputtend. Vaak worden stalkers slechts aangepakt met een
simpel straatverbod of een korte celstraf, maar het effectieve probleem
blijft gewoon bestaan en de kans op hervallen is groot.
Cijfers Volgens
het 'British Crime Survey' hebben 1 op 5 vrouwen en 1 op 10 mannen in
Groot-Brittannië last van stalkers, hoewel niet allemaal even ernstig.
In Amerika treft stalking meer dan 3,4 miljoen mensen.
Januari
is dan ook de 'National Stalkers Awareness Month' in de Verenigde
Staten. Slachtoffers blijken vooral tussen 18 en 24 jaar oud te zijn en
stalkers grijpen steeds meer naar moderne technologie in hun
'psychologisch terrorisme'.
4 soorten stalkers Frank
Farnham, een van de stichters van het behandelingscentrum in
Noord-Londen, onderscheidt 4 verschillende types van stalkers:
Een
eerste groep wordt benoemd als 'afgewezen en haatdragend'. Ze proberen
de relatie in eerste instantie nog te herstellen maar als dat niet lukt,
willen ze vooral hun wraakgevoelens bevredigen. Dan zijn er de
'incompetente versierders' die doorgaans licht autistisch blijken te
zijn en niet in staat om op een normale manier een relatie te beginnen.
De
derde categorie wordt omschreven als 'pathologisch verdwaasd'. Zij
hebben dan weer te kampen met waanvoorstellingen als het op liefde
aankomt. Het laatste type krijgt de naam 'roofzuchtig' met zich mee en
is dus de agressief-criminele stalker. Het is dan ook de groep bij
uitstek die een aanval plant. Bij hen worden vaak touwen en handboeien
gevonden.
Levens redden Dokter Farnham is er
zeker van dat het behandelen van stalkers meer zal doen dan ze enkel te
berechten: "Als we stalkers kunnen behandelen, kunnen we levens redden.
Er is een grote nood aan een gecoördineerde nationale dienst dat
gespecialiseerd advies en behandeling kan bieden".
Hij gaat
verder: "Stalkers werden in het verleden zelden behandeld, tenzij op een
ad hoc basis omdat er mentale problemen werden vastgesteld. Er is
echter genoeg bewijs dat het toedienen van medicatie als
anti-depressiva, het geven van gedragstherapie en het trainen van
sociale vaardigheden een rem kunnen zetten op de ersntige gevolgen van
stalking."
De behandeling zou 18 maanden duren en heeft een
prijskaartje van 10.000 pond (een kleine 12.000 euro). Toch zou het
goedkoper en vooral veel effectiever zijn dan een korte celstraf.
Het
behandelingscentrum krijgt de steun van het Britse Ministerie van
Binnenlandse Zaken en de politie. Garry Shewan, assistent van corpschef,
benadrukt nog eens kort en krachtig waarom ze deze hulp aanbieden:
"Stalken steelt levens".
Positief onthaald Het
initatief wordt vanuit meerdere hoeken zeer positief onthaald. Alexis
Bowater, hoofd van het 'UK Charity Network for Surviving Stalking' zegt:
"De oprichting van deze kliniek is baanbrekend en maakt van
Groot-Brittannië een van de wereldleiders in het aanpakken van deze
verwoestende misdaad. Het behandelen en rehabiliteren van stalkers is
vitaal als we willen vermijden dat nog meer levens verloren gaan".
Ook
minister van Binnenlandse Zaken, Lynne Featherstone is tevreden: "Ik
geef graag mijn steun aan het lanceren van deze unieke kliniek die zal
helpen vermijden dat stalkers nieuwe slachtoffers maken. Ik heb van het
aanpakken van stalking mijn prioriteit gemaakt".
Het zal dan ook
worden opgenomen in het overheidsrapport 'Call to End Violence Against
Woman and Girls'. Ze polsen verder ook volop naar de visie van de
burgers op hoe de politie stalkers het beste zouden aanpakken en of de
huidige wetten wel adequaat genoeg zijn. Behandeling boven berechting
dus voor stalkers in Groot-Brittannië.
Zo maak je snel een einde aan de driftbui van je kind
Zo maak je snel een einde aan de driftbui van je kind
Een kind dat een driftbui krijgt in het openbaar, het is de
nachtmerrie van elke ouder. En hoewel heel wat mama's hun kind op zo'n
moment proberen te kalmeren, blijkt dat niet de goede oplossing te zijn.
Wetenschappers ontdekten dat elke woede-uitbarsting zijn eigen patroon
en ritme heeft, maar dat je kind negeren in elk geval de beste oplossing
is.
Een kind met een driftbui begint meestal te roepen, schoppen,
schreeuwen, huilen en jammeren. En het zijn precies die geluiden die een
Amerikaanse groep wetenschappers onderzocht.
Aan de ouders werd
gevraagd om de kinderen speciale kledij aan te trekken, waarin een
microfoon werd genaaid die alle geluiden opnam. De wetenschappers gingen
vervolgens aan de slag met zo'n 100 driftbui-opnames.
Uit
de analyse bleek dat er een bepaald patroon is in de driftbuien, dat
verschilt van kind tot kind. Elke woede-uitbarsting is een complexe mix
van gelijktijdige emoties, zoals verdriet en woede.
"De
opvatting dat een driftbui twee fases heeft, klopt helemaal niet", zegt
dr. Potegal van de University of Minnesota. "Het is niet zo dat élke
aanval begint met roepen en woede en eindigt met huilen en verdriet.
Integendeel: die emoties komen allemaal tegelijkertijd voor."
Het
onderzoeksteam stelde wel vast dat bepaalde handelingen vaak hand in
hand gaan. "Schreeuwen en schoppen komen meestal samen voor, net zoals
gooien met voorwerpen en trekken en duwen. Ook huilen, zich op de grond
laten vallen en troost zoeken hangen duidelijk samen", zegt dr. Potegal.
Maar
hoe moet je nu omgaan met een kind dat een driftbui krijgt? "Je moet de
'woede val' vermijden, door niets te doen en de aanval zelf te laten
wegebben", zeggen de auteurs.
"Driftbuien bereiken meestal snel
hun hoogtepunt. Door vragen te stellen en hulp te bieden, maak je de
opbouw naar die woedepiek alleen maar langer", vertelt dr. Green van de
University of Connecticut.
"Op zo'n moment kunnen ze die
informatie niet verwerken en al zeker niet antwoorden. Het is dus beter
dat je hen negeert, want dan is het einde van de driftbui sneller in
zicht", aldus dr. Green. (br.hln)
Bloeiende carrière kan ongelukkig gezinsleven niet compenseren
Bloeiende carrière kan ongelukkig gezinsleven niet compenseren
Workaholics die proberen om hun ongelukkige relatie of familieleven
te compenseren met een bloeiende carrière, houden zichzelf voor de gek.
Onderzoekers stelden namelijk vast dat er wel een link is tussen
persoonlijk geluk en jobtevredenheid, maar dat je werk niet opweegt
tegen een ongelukkige thuissituatie.
"Je algemene tevredenheid met het leven staat zeker in verband met de
voldoening die je op het werk krijgt. Gelukkig zijn thuis beïnvloedt je
job en vice versa, vooral als je de hoofdverdiener van het gezin bent",
beaamt professor Yannis Georgellis van de Kingston University in London.
"Maar hoewel er een duidelijk 'overdragingseffect' is van het
ene levensgebied naar het andere, is er geen bewijs dat mensen die thuis
ongelukkig zijn, dat op één of andere manier kunnen compenseren op het
werk."
De vorsers, die meer dan 10.000
mensen uit 30 Europese landen ondervroegen, stelden ook vast dat de
jobtevredenheid minder belangrijk is bij vrouwen met jonge kinderen.
"Wanneer
een vrouw kinderen krijgt, komt de familie op de eerste plaats en wordt
haar geluk alleen bepaald door dat gezin", bevestigt dr. Georgellis.
"Dat verandert wanneer de kinderen tieners worden, want dan is er weer
een sterkere band tussen de algemene tevredenheid en de voldoening die
ze uit hun job halen."
Ten slotte toonde de enquête ook aan dat
de link tussen job en tevredenheid met het leven kleiner was in de
rijkere naties. Er was een veel sterkere correlatie in de armere,
Oost-Europese landen. (br.hln)
Geen tijd: (al rechtstaand) ontbijten duurt slechts 3 minuten
Geen tijd: (al rechtstaand) ontbijten duurt slechts 3 minuten
Iedereen weet dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag
is, maar toch steken we er niet veel tijd en energie in. Gemiddeld nemen
we 's morgens slechts 3 minuten en 15 seconden de tijd om te eten. En
dan nog doen we dat rechtstaand, omdat we zo snel mogelijk willen
vertrekken.
Dat blijkt althans uit een Brits onderzoek, dat uitgevoerd werd door Weetabix.
Zij
stelden vast dat de helft van de ondervraagden 's morgens zelfs
helemaal niets eten. De meeste mensen willen liever wat langer slapen,
terwijl anderen zich verplicht voelen om vroeg naar het werk te
vertrekken. Nog anderen hebben het dan weer te druk met het checken van
hun mails of kijken 's morgens liever nog wat tv.
Slechts
één derde van de ondervraagden eet 's morgens in de keuken. Anderen
ontbijten dan weer liever in de slaapkamer, of zelfs in de badkamer.
Zo'n 22 procent kleedt zich namelijk tegelijkertijd aan, doet zijn haar,
enzovoort.
Ongeveer één vijfde geeft toe dat ze slechts de helft van hun ontbijt kunnen opeten, omdat ze te weinig tijd hebben.
Eén
derde neemt zijn boterhammen dan ook mee op de bus of trein en eten,
terwijl één op vijf snel iets meegrabbelt en al lopend eet. Eén op zeven
eet dan weer minstens één keer per week aan zijn of haar bureau op het
werk.
Toch beseft drie vierde dat
het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is. Zeven op de tien
ondervraagden zeiden dan ook elke dag een warm ontbijt te nemen.
"We
vinden de resultaten bemoedigend", zegt woordvoerder Sian Porter. "Ook
al slaagt niet iedereen erin om 's morgens een warm ontbijt te nemen, de
meeste mensen beseffen wel dat het een cruciale maaltijd is. Bijna
iedereen probeert het in te passen, ook al is het op de bus of in de
badkamer."
Eerste seksschool ter wereld lokt veel protest uit: terecht?
Eerste seksschool ter wereld lokt veel protest uit: terecht?
In de Oostenrijkse hoofdstad Wenen heeft de allereerste
internationale seksschool de deuren geopend. De Zweedse directrice
Ylva-Maria Thompson wil haar studenten leren hoe ze betere minnaars
kunnen zijn.
Iedereen die zestien jaar of ouder is, kan zich inschrijven aan de
Austrian International School of Sex (AISOS). Het inschrijvingsgeld
bedraagt ongeveer 1.400 euro. Daarvoor krijg je onder meer praktische
lessen in het verleiden aan 's werelds eerste "College voor Toegepaste
Seksualiteit". De lessen zouden hoofdzakelijk in het Duits gegeven
worden, met op regelmaat Engelstalige gastsprekers.
Studenten
verblijven in een slaapzaal die voorzien is voor beide geslachten en
waar ze geacht worden hun "huiswerk" te maken, maar kunnen ook opteren
voor een kamer alleen of gedeeld met 1 ander koppel.
"Onze
kernopleiding is niet op theorie gericht, maar op praktijk", zegt
Thompson. "De nadruk ligt op hoe je een betere minnaar kan worden.
Verschillende standjes, streeltechnieken, lessen in anatomie. Alles
wordt in de praktijk uitgelegd. We zijn er zeker van dat de school een
succes wordt." Daarnaast zullen ze ook ingewijd worden in de
geschiedenis van de seksualiteit. Grappige anecdote op de website:
'Contraceptie zal beschikbaar zijn zonder extra kosten'.
In
Oostenrijk is er al een storm van protest opgedoken, of wat had u
gedacht. Reclamefilmpjes voor de school, waarin een seksend koppel te
zien is, zijn al geband op de televisie. "Het wordt allemaal mooi
aangekleed, maar in wezen is het niks meer dan het verkopen van seks",
klinkt de kritiek.
AISOS durft de
confrontatie echter aan te gaan en reageert op de verbanning van de
reclamespot: "Dit (zie onderaan artikel) is wat het Oostenrijkse publiek
niet mocht zien. Elke dag worden gemiddeld 12 moorden getoond op TV als
entertainment. Onze huiskamers krijgen een constante stroom binnen van
gewelddadige beelden, maar de prachtige beelden van een verliefd koppel
blijkt meer te zijn dan de Oostenrijkers kunnen verdragen."
Ze
gaan verder: "Of toch als de televisienetwerken hun zin blijven krijgen.
Het is moeilijk in te schatten wat de 'schade' zou zijn als ze liefde
zouden tonen in plaats van dood op prime TV. Denk er maar eens over
na... Hoeveel doden heeft een 10-jarig kind al gezien? 100? 1000? Maar
hoeveel mensen die hun liefde uiten heeft datzelfde kind gezien?"
"Afhankelijk
van het type gezin waar kinderen in opgroeien, zal het antwoord op die
vraag allicht variëren, maar toch, ik denk dat de meerderheid toch zou
kiezen voor seks. Als we opnieuw zouden kunnen beginnen toch, en nieuwe
waarden opnemen in onze maatschappij. Plaats liever liefde boven geweld!
Het is maar een gedachte..." (br.hln)
Mooie momenten zij gaan vlug voorbij tijden die nooit terug zullen keren geluk wat als zand door je vingers verdween levenslessen waar je veel van kon leren
maak voor alles een plaatsje vrij in je hart geniet van het moment, wat er is in je leven niets op deze wereld wat blijvend kan zijn wat betekent niet nemen maar geven
wat heet geluk als je het niet wilt zien neem altijd de tijd om je te bezinnen momenten eer je het weet zijn ze voorbij pluk de dag om opnieuw te beginnen
mooie momenten die voorbij zijn gegaan vormen een schaduw in ieders leven geniet daarom volop van ieder moment om de ander wat meer liefde te geven
U krijgt een foto van een mooie vrouw te zien... waar kijkt u het
meest naar? Het cliché-antwoord is: de borsten. Mis poes: zowel mannen
als vrouwen kijken het langst naar het gezicht. Mannen kijken wél een
derde langer dan vrouwen naar de borsten, al zijn Franse vrouwen ook
opvallend geïnteresseerd in dat specifieke lichaamsgebied.
Uit 7 landen werden telkens 15 mannen en 15 vrouwen geselecteerd,
evenredig verdeeld over de verschillende leeftijdsgroepen. Zij kregen
allemaal dezelfde foto te zien voor 20 seconden, zonder dat er bij
verteld werd wat ze moesten doen. Er werd dus niet gevraagd om de foto
te bestuderen of memoriseren. Via infraroodcamera's werden de
oogbewegingen van de respondenten gevolgd en kon exact worden gemeten
waar ze naar keken en voor hoelang.
Opvallend
genoeg wordt het meest tijd gespendeerd aan het gezicht: 25 procent van
de tijd ging daar naartoe. Al is ook hier een verschil tussen mannen en
vrouwen op te merken: vrouwen kijken naar de ogen, mannen naar de
lippen. Op nummer twee staat, verrassing verrassing: de decolleté en het
bekken krijgt het derde plaatsje.
Ook bij mannen is de aandacht
voor het decolleté niet gelijk verdeeld. Deense mannen kijken het
langst (ruim 4 seconden), op de voet gevolgd door de Fransen. Spaanse
mannen zijn het minst geïnteresseerd: 2 seconden kijken ze.
Bij
de vrouwen werd iets interessants vastgesteld: Françaises kijken bijna
even lang naar de decolleté van een vrouw dan hun mannelijke
landgenoten. Zij zijn van alle vrouwen ook het meest geïnteresseerd in
de borsten (3,6 seconden). De Deense vrouwen komen ver achter en toch op
de tweede plaats met 2 seconden. Britse vrouwen zijn het minst
geïnteresseerd: zij kijken amper 1,5 seconden naar de decolleté.
Waar
vrouwen dan wel op letten? De ring die de vrouw draagt. Britse vrouwen
zijn het meest geïnteresseerd (2,5 seconde) gevolgd door de Deense en de
Spaanse. Braziliaanse vrouwen zijn het minst geïunteresseerd: 0,6
seconden.
Vrouwen kijken een goed kwart van de tijd langer naar
de ring dan mannen, die dat nooit langer dan 1,1 seconde volhielden.
Spaanse, Deense en Amerikaanse mannen kijken nog het langst van alle
mannen, Fransmannen kijken het minst.
Bij
de vraag: 'wat is je het meest bijgebleven' antwoordden mannen spontaan
'de ogen' en 'de ring', terwijl het de vrouwen zijn die het langst naar
deze keken.
Opvallend genoeg
besteden mannen en vrouwen evenveel tijd aan het rechterhand (5
seconden, het haar (6 à 7 seconden) en het bekken (11 tot 12 seconden).
Vervolgens werd
gevraagd wat de mannen en vrouwen van de vrouw op de foto vonden. De
meerderheid van de mannen en vrouwen vond de vrouw aantrekkelijk en
sexy, al was de meerderheid bij mannen meer uitgesproken.
Meer
vrouwen dan mannen vonden de vrouw 'vulgair', al was dat ook de tweede
keuze bij mannen. Elegant werd niet met de dame in kwestie geassocieerd.
Meer vrouwen dan mannen dachten dat ze beroemd en rijk was, meer mannen
dan vrouwen vonden haar sympathiek en bescheiden. (br.hln)
geluk zit in zoveel kleine dingen, soms zomaar even de lach van een kind laat het niet aan je voorbij gaan en voel de liefde wat je daarmee ondervindt
zo je geeft .. zal je ook mogen ontvangen aanvaardt de mens, zo hij wil zijn zie om je heen leer ook te begrijpen dat niet ieder hetzelfde kan zijn
geluk straal je uit, je kunt het ook delen positief blijven denken, dat is de kracht 't zijn kleine dingen.. die waardevol blijken als het geluk komt, wat nooit werd verwacht
kleine dingen , die aan je voorbij gaan het leven van haast blijkt gewoon te zijn maar,zo je de kleine dingen nog kan waarderen zie deze dag dan ook met wat zonneschijn
Moeder liet bijna euthanasie plegen op gezonde dochter
Moeder liet bijna euthanasie plegen op gezonde dochter
Een kerngezond Nederlands meisje was bijna uit het leven gestapt.
Nina Blom dacht ruim 20 jaar geleden dat ze doodziek was. Het was haar
moeder die haar deed geloven dat ze een gruwelijke spierziekte had.
Gelukkig kon een attente kinderarts nog net ingrijpen. De vrouw onthulde
haar verhaal in een boek en in het Nederlandse AD.
Maandenlang lag de toen 14-jarige Nina met strakke zwachtels rond haar
benen en armen roerloos in bed. Nochtans was ze even gezond als de
meeste andere tienermeisjes. Haar moeder diende haar via een maagsonde
echter levensgevaarlijke medicijnen toe. Ze wist niet beter dan dat ze
binnen enkele weken zou sterven. Daarom had Nina met haar ouders en haar
huisarts al over euthanasie gesproken. "Ik kon niet verder", zegt ze
aan het AD.
Een
kinderarts in het laatste van in totaal 16 ziekenhuizen rook onraad en
hij lichtte de kinderbescherming in. Nina werd meteen uit het ouderlijk
huis gehaald. Hij was pas de eerste van de dokters die begreep dat de
moeder van Nina het syndroom van Münchhausen by proxy had. Mensen die
hieraan lijden, kennen aan iemand anders ziektes toe om zelf aandacht te
krijgen. "Je ziet je kind als object, maakt het bewust ernstig ziek en
sleept het van dokter naar dokter", zegt Nina. Een gruwelijke
vaststelling: in Nederland zouden hierdoor jaarlijks vijf kinderen
sterven.
Nina verloor door de
verzonnen ziekte steeds meer van haar vrijheid. Eerst mocht ze niet meer
buitenspelen, nadien mocht ze zelfs niet meer lopen. Haar artsen konden
niets vinden, waardoor haar ouders steeds kwader werden. Haar moeder
probeerde haar zelfs meermaals te wurgen. De buitenwereld en de dokters
hadden niets in de gaten omdat Nina's moeder zich tegenover hen
voorbeeldig gedroeg. Haar vader deed niet mee aan het 'ziek maken', maar
hij gedroeg zich erg agressief en is volgens Nina even schuldig.
Uiteindelijk
was het zelfs de vader die opperde dat euthanasie de enige optie was.
"Als ze een hond was geweest, hadden we haar al lang laten afmaken", zei
hij volgens Nina letterlijk. Nina, die om privacyredenen haar naam liet
veranderen, heeft sindsdien nooit meer contact gehad met haar ouders.
Daar heeft ze ook geen behoefte toe. Haar zus wil ze eventueel wel ooit
nog terugzien. (br.hln)
Valse verlovingsring dragen om lastige vragen te vermijden
Valse verlovingsring dragen om lastige vragen te vermijden
De feestdagen staan synoniem voor ontmoetingen met familieleden die
je al even niet meer gezien hebt en dat betekent voor singles helaas ook
een kruisverhoor over je liefdesleven. Een trend in Amerika is nu een
valse verlovingsring te dragen om deze lastige vragen af te blokken.
In Amerika wordt er overmorgen Thanksgiving gevierd, deze feestdasg
wordt vaak in familiekring gevierd. Dit veroorzaakt bij heel wat single
vrouwen stress omdat ze niet graag vragen over hun liefdesleven
beantwoorden. Nu is het er een trend voor vrouwen om een valse
verlovingsring te kopen om zo te voorkomen dat kritische familieleden
een oordeel vellen over hun burgerlijke status. Een vrouw zou namelijk
maar zoveel medelevende blikken aankunnen nadat ze zegt dat ze nog
(altijd) niet gehuwd is.
Extra tijd De
31-jarige advocate Heather: "Ik keek er enorm tegenop om mijn moeder te
bezoeken omdat ze me constant pestte met het feit dat ik en mijn vriend
nog altijd niet getrouwd waren. Ook had ik schrik dat ze mijn vriendje
weg zou jagen door haar gezeur. Ik was dertig, had een relatie van twee
jaar en was nog steeds niet verloofd. Omdat ik wist dat dit ook niet het
geval zou zijn tegen Thanksgiving, kocht ik een goedkope verlovingsring
voor mezelf. Het werkte echt en het was uiteindelijk een geweldig
bezoekje. Drie maanden later vroeg mijn vriend me wel ten huwelijk. Ik
kocht mezelf wat extra tijd en voorkwam dat mijn moeder een
zenuwinzinking kreeg."
Singles Een juwelier,
Ruta Fox, maakte een ring voor singles. Deze kreeg de naam de Ah-ring,
bestemd voor beschikbare, maar gelukkige vrouwen. Hij is gemaakt van
goud en bezet met diamanten. "De feestdagen zijn moeilijk voor singles,
maar deze ring is voor vrolijke, zelfzekere vrouwen, de gelukkige
vrijgezel bestaat, daar staat dit juweel symbool voor", aldus de
uitvindster. Het idee slaat aan, celebs als Tyra Banks, Teri Hatcher en
Anne Hathaway dragen deze ring. Ook Oprah Winfrey, waarschijnlijk de
bekendste ongehuwde vrouw in Amerika, is fan: "In plaats van te wachten
op de Ware om je een ring te geven, beslis je zelf dat je het waard bent
om een juweel te krijgen." Getrouwde en verloofde vrouwen hebben een
ring, waarom zouden succesvolle vrouwen zichzelf niet mogen belonen.
Kritiek Hoewel
Heather overtuigd is van de voordelen, zijn er heel wat tegenstanders
van deze trend. Ze zien het als een extreme oplossing om de familie te
plezieren. Je bouwt met zo'n ring een web van leugens om je heen, dat
gaat zicht uiteindelijk wreken. Want als je een jaar later nog steeds
niet getrouwd bent, mag je het opnieuw aan alle familieleden gaan
uitleggen, want zij wachten ondertussen wel op een huwelijksuitnodiging.
Als volwassen vrouw sta je in voor je eigen beslissingen, als je niet
wil trouwen, dan moet je je hier niet voor schamen, maar hier eerlijk
voor durven uitkomen en de verantwoordelijkheid voor opnemen.
Wie
moet liegen tegen zijn ouders om aanvaard te worden, heeft naast de
druk om te trouwen ook nog andere problemen, aldus critici. Eerder dan
te liegen kun je ook uitleggen waarom je alleen door het leven gaat dat
je hier geen verantwoording over hebt af te leggen en snel het gesprek
op een ander onderwerp brengen.
1 op de 3 meisjes neemt pil om andere reden dan anticonceptie
1 op de 3 meisjes neemt pil om andere reden dan anticonceptie
Eén op de drie tienermeisjes die de pil neemt, doet dat niet om een
zwangerschap te voorkomen. Veel meisjes gebruiken het om de menstruele
pijn te verlichten, regelmatiger te menstrueren, migraines te voorkomen
of acne te behandelen. Dat blijkt uit Britse cijfers, maar die zijn
wellicht vergelijkbaar met ons land.
Volgens studieleidster Rachel Jones van het Guttmacher Institute was dit
het eerste onderzoek dat peilde naar het gebruik van de pil om andere
redenen dan anticonceptie. "Mijn collega's en ik waren erg verbaasd over
de resultaten."
Voor het onderzoek
werden interviews gebruikt met 7.356 vrouwen tussen 15 en 44 jaar. Aan
de pilgebruikers werd gevraagd of ze die om andere redenen namen dan als
anticonceptiemiddel, zoals pijn tijdens de menstruatie, behandeling
tegen acne of tegen een onregelmatige menstruatie.
"Veel vrouwen
gebruikten het nog om andere redenen dan die in onze lijst", zegt dr.
Jones. "Sommige vrouwen in de premenopauze nemen de pil bijvoorbeeld om
de overgang naar de menopauze vlotter te doen verlopen."
In
Groot-Brittannië neemt ongeveer 18 procent van de vrouwen tussen 15 en
44 jaar de pil. Volgens het onderzoek neemt 14 procent daarvan de pil om
niet-contraceptieve redenen. Ongeveer de helft heeft zelfs nog nooit
seks gehad.
Bovendien blijft 9 procent van de seksueel actieve
vrouwen de pil ook gebruiken als ze drie maanden of langer geen seks
hebben. "Zo blijven ze voorbereid, maar genieten ze ook van de
voordelen, zoals minder menstruele pijn."
Jones
hoopt dat ze met haar onderzoek mensen bewust maakt dat tieners en
vrouwen de pil echt om gezondheidsredenen nemen en dat het niet
noodzakelijk betekent dat ze seksueel actief zijn. "Nog steeds weigeren
sommige dokters de pil voor te schrijven aan tienermeisjes die problemen
hebben met hun menstruatie, omdat ze nog geen seks hebben", aldus dr.
Jones. (br.hln)
Vrouwen hebben zeven tot tien keer meer kans op een 'gebroken hart'.
Dat is een syndroom waarbij plotse of langdurige stress, zoals een
pijnlijke breuk of sterfgeval, voor hartproblemen zorgt. Gelukkig
herstellen de patiënten meestal volledig, zonder blijvende schade.
Het klassieke geval is "een vrouw die net haar man verloren heeft",
aldus hartspecialiste Mariell Jessup van de University of Pennsylvania.
Maar het kan bijvoorbeeld ook voorkomen als je te weten komt dat je de
lotto gewonnen hebt.
Een 'gebroken
hart' ontstaat als een grote schok de adrenaline en andere
stresshormonen als een razende door je lichaam doet gieren. Dat zorgt
ervoor dat de belangrijkste pompkamer van je hart niet meer goed werkt.
Patiënten krijgen daardoor dezelfde klachten als bij een hartaanval,
zoals een drukkende pijn op de borst. Er is echter geen sprake van een
opstopping van de aderen, die meestal verantwoordelijk is voor een
infarct.
Dr. Abhishek Deshmukh
van de University of Arkansas behandelde enkele van deze gevallen en
stelde vast dat het vooral om vrouwen ging.
De gegevens van 1.000
Amerikaanse ziekenhuizen leerde hem dat er in 2007 6.229 gevallen
waren, waarvan slechts 671 mannen. Nadat hij factoren zoals een hoge
bloeddruk en roken uitsloot, kwam hij tot de vaststelling dat vrouwen
7,5 keer meer kans hebben op het syndroom dan mannen.
Daarnaast
bleek het 'gebroken hart' ook drie keer meer voor te komen bij
vrouwelijke 55-plussers. Maar jongere vrouwen hadden 9,5 keer meer kans
op het syndroom van mannen van hun leeftijd.
"Niemand
weet hoe dat komt", zegt cardioloog dr. Abhiram Prasad van de Mayo
Clinic, die ook al onderzoek deed naar het syndroom. "Het is de enige
hartaandoening waar vrouwen gevoeliger voor zijn."
Eén theorie
stelt dat hormonen een rol spelen, terwijl een andere suggereert dat
mannen meer adrenalinereceptoren hebben op de cellen van hun hart.
"Daardoor kunnen mannen misschien beter omgaan met stress", aldus dr.
Deshmukh.
Een krant op de tafel, rondslingerend speelgoed, een berg afwas,
vergeten kledingstukken, enzovoort. Is jouw huis ook een echt slagveld?
Dan is er een grote kans dat dit een slechte invloed heeft op jouw
eetgewoonten. Maar geen nood, want je kan er iets aan doen.
In haar nieuwe boek 'Does This Clutter Make My Butt Look Fat?" begint
psychologe Frances Childs met opvallend uitgangspunt: je dieet lijdt
onder een rommelige levensstijl. "Rommel stapelt zich op omdat we de
controle erover verliezen, net zoals gewicht zich opstapelt omdat we
onze eetgewoonten niet meer in handen hebben."
"Velen
onder ons krijgen er mee te maken: oude tijdschriften liggen op een
hoopje in de gang, lege schoendozen onder de trap, oud speelgoed op
zolder, ... De gedachte aan opruimen maakt ons moe, dus leren we met de
rommel leven, hoe zeer we die ook haten. Net zoals we doorgaan met onze
oude eetgewoonten, ook al weten we dat ze ongezond zijn."
"Gewichtsproblemen
worden volgens mij veroorzaakt door je levensstijl: rommel, chaos en
vet zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je huis is dus niet alleen
een weerspiegeling van je geest, maar ook van je lichaam."
"Als
je steeds meer post op de eettafel legt om 'later te bekijken' en naar
een chocoladereep grijpt 'om op de been te blijven", dan is het tijd om
je leven te veranderen. In een eerste stap moet je je levensstijl en je
omgeving herevalueren. Want als de voetbalspullen van je zoon op het
aanrecht liggen, dan zal je er geen groenten op snijden."
"Als je
systematisch de rommel in je leven aanpakt, zal je echter meteen
resultaten zien. Het geeft je een vrij gevoel, je krijgt controle over
je omgeving en ... over je gewicht! Plannen en routine zijn de
kernwoorden om de rommel weg te krijgen en om over te schakelen op
gezonde voeding."
1. Begin bij
de keuken. Alles wat je het voorbije jaar niet gebruikt hebt, kan je
wegsmijten. Haal alles uit je kasten en verwijder ook alle rommel van
het aanrecht.
2. Maak ruimte in je koelkast en bewaarkasten door alle producten die over tijd zijn weg te smijten.
3.
Herorganiseer je keuken en verwijder alles wat er niet hoort, dan kan
je er efficiënt werken. Je hebt bijvoorbeeld maar één vergiet nodig,
geen zes. Zorg er ook voor dat je potten en pannen binnen handbereik
staan.
4. Maak voldoende tijd vrij voor de andere kamers in
huis. Pak één ruimte per keer aan en doe dat op je gemak. Alles wat geen
plaats heeft, is rommel.
5. Doe iets aan je voedingsgewoonten.
Denk aan het lichaam dat je wil en maak een lijst van voedingsmiddelen
die je daarbij kunnen helpen. Beslis op voorhand wat je gaat eten en
zorg voor volwaardige maaltijden, geen snacks. Maak een lijstje van
alles wat je nodig hebt, en hou je bij dat lijstje.
"Als je de
rommel uit je leven bant, dan herwin je de controle en geef je jezelf
kans op een gelukkiger leven. Voor veel mensen hangt geluk samen met
slanker zijn, niet te mager, en met het behouden van dat gewicht. Rommel
maakt je dus inderdaad dik, maar dat hoeft niet zo te blijven", aldus
Frances Childs. (br.hln)
Een lach verraadt meer dan je lief is. Lach je te snel of te breed,
denken anderen al snel dat je niet te vertrouwen bent. Onderzoekers uit
Glasgow onderscheiden drie types van glimlachen die te vermijden zijn.
Heel wat mensen gebruiken een lach op een eerste vergadering als een
manier om je ideeën door te drukken tijdens een vergadering. De studie,
opgezet door een adviserend zakenkantoor, maakt duidelijk dat de manier
waarop je lacht al dan niet een positieve indruk achterlaat. Te
mijden zijn: 1. The Enthusiast: een grootse lach
waarbij je de tanden toont 2. The Robot: een kort, vriendelijk
lachje 3. The Big Freeze: een vaste grimas
Opbouwende
lach "Meteen lachen als iemand naar je toe komt, is niet de
manier om oprecht over te komen", stelt onderzoeker Lesley Meechan.
"Mensen houden eerder van een trage, natuurlijk opbouwende lach. Dat zie
je aan het ganse lichaam en lijkt meer gemeend en oprecht".
