Zou ik dan toch aanleg tot koken hebben, of is het gewoon simpel? Een kipfile’ tje marineren, daarna met aardappelblokjes en wokgroenten de wokpan in, nadat de olijfolie op temperatuur is gekomen. Even goed opletten hoeveel minuten wat gewokt moet worden. Albert Hein heeft daarvoor de instructies goed op de verpakking gezet. Eerst de aardappelblokjes, vervolgens de kip en zes minuten voor moment suprême de wokgroenten. M’n tafeltje stond al gedekt.

De wokgroenten bleek een week over datum te zijn. Maar ach, dat gezever over die houdbaarheidsdatum is toch alleen maar een commerciële truc, de groenten leek mij totaal niet verlept, dus nog zes minuutjes en dan….. aan tafel!

Met nog een eventjes te gaan, toch maar even de groenten op temperatuur geproefd, want ja het moet wel lekker beetgaar blijven. “Jak!, die groenten is zuur”. Zuur?, hoe kan dat nou? Groente verlept toch alleen maar?! Zoals water niet kan schiften, kan groente toch niet zuur zijn…., dacht ik. Navraag bij kenners, van vrouwelijke kunne, en dan ben je toch écht bij de bron, leerde mij dat groente niet alleen kan verleppen, maar zeker ook zuur kan zijn.

M’n eten ging rechtstreeks de vuilnisbak in. Uit m’n noodvoorraad putte ik gestampte andijvie met twee gehaktballetjes. Nee, niet uit eigen keuken, maar van Lidl, à € 2,49. Ik heb alsnog heerlijk gegeten en door de Duitse noodhulp maar een paar centen aan leergeld betaald.