Aanvankelijk gaf ik met plezier een van mijn beste vrienden de ruimte op mijn digitale Kroondomein, om zijn recepten te publiceren. Ook liet ik niet na hem te prijzen voor dat lekkers hij, veel van een ander en een beetje van zichzelf, had neergeschreven of, tijdens een gezellig samen zijn, had klaargemaakt. Graag consumeerde ik datgene hij produceerde.

Dat ging niet over en weer. Nooit las (consumeerde) hij datgene ik had neergeschreven. Ik nam het hem nooit kwalijk. Het werd mij echter te gortig toen zijn gastvrijheid zichtbaar terugliep, omdat Truus niet van zijn kookkunst wist (wat later “kon” bleek te zijn) te genieten. Want dat nam hij haar wel kwalijk.

Mocht hij ooit de werkelijke reden van haar gebrek aan eetlust horen, gun ik hem de wroeging.

Die traagheid van de kanker was voor ons aanleiding om toch weer de flopbehandeling van de KNO-arts aan te halen, waarbij de arts ons kon verzekeren dat, hoe vervelend dat ook is geweest, dat geen enkele invloed op het ziektebeeld gehad kan hebben. Logischerwijs kwamen we toen ook nog op de wanprestatie, nadat de stent was geplaatst. Onze arts was hierover erg ontstemd, maar is er van overtuigd dat de internist dit niet over zijn kant zal laten gaan. “Want, dit kan natuurlijk niet. Maar denk nu alleen nog aan uzelf. Kijk nu maar niet meer terug, want aan ‘hadden ze maar’ heeft u niets. Geniet van alles waarvan te genieten valt!” Onze thuisarts had gelijk. Zeker omdat vanmiddag het gesprek met de diëtist alsnog zou volgen, wilden wij van harte het advies van de dokter opvolgen.

Tot vanmiddag twee uur. Want kort nadat we met de diëtist in gesprek waren, begrepen wij hoe desastreus het is geweest dat niet direct een diëtist aan bed heeft gezeten. Het ziekenhuis heeft verd… 4 kilo van mijn Truus gestolen! Hels was ik bij die onthulling. “Het is vreselijk belangrijk om direct na het plaatsen van de stent van een diëtist te horen wat kan en wat niet kan en hoe je het moet doen. Gewichtverlies moet op z’n minst omgezet worden in het stabiliseren van het gewicht. Kanker vraagt nu eenmaal zoveel energie dat verloren gewicht heel moeilijk valt terug te winnen”.

Erger konden de gevolgen van de wanprestatie niet worden omschreven. Alsof de garage jouw auto afleverde met niet aangedraaide wielbouten, of een niet werkende rem. Ja, zó erg is datgene Truus is overkomen. : Hoe hebben zij in zo’n essentieel iets kunnen verzaken?!  Die kl……streek heeft Truus vier vreselijk kostbare kilo´s gekost! Kilo´s die zij niet mócht verliezen. Ze is de laatste dagen dan ook niet voor niets steeds vreselijk moe en tot nog heel weinig in staat.

De consequenties van de wanprestatie zijn dan ook zo hevig, dat ik toch maar afzie van het advies van onze huisarts om niet meer terug te kijken. Niet uit rancune en zeker niet om Truus te helpen, zal ik officieel een klacht bij het MCA indienen. Want dit mag niemand ooit nog overkomen.

Truus en ik zullen ons wel herpakken, van alles doen om calorieën te verzamelen en lol maken met elkaar. Samen blijven we tegenslagen overwinnen.