De maatschappij is heel erg veranderd,
daarom ben ik mij aan het beraden. Die gedachte kwam voor het eerst bij mij op
toen ik mijn hypotheek wilde verhogen, om mijn badkamer te vernieuwen. Ruim vijf
jaar eerder had ik via tussenpersoon Meeùs al afgesproken, dat ik toen voor een
bepaald bedrag mijn hypotheek zou verhogen omwille van een fikse verbouwing en
dat een zelfde bedrag beschikbaar zou blijven, als ik op een later moment nog
eens iets aan mijn huis zou willen doen. Ach meneer Kroon, u zit er riant voor, heel
zorgeloos kunt u uw toekomst verder invullen. Natuurlijk deed die
voorspelling van een financieel deskundige mij goed. Ik zag het meer als een
goed rapportcijfer voor de wijze waarop ik mijn carrière zou
afronden.
Het beschikbare geld van
destijds wilde ik nu gebruiken voor mijn badkamer, waarvoor ik opnieuw met
financieel adviseur Meeùs contact op nam. Min of meer met het verzoek om effe
het geld over te maken. Fout! Alsof het de fysieke zorg betrof kon ik op termijn
een afspraak maken om een en ander te bespreken. Toen bleek dat er helemaal geen
geld voor mij beschikbaar was, dat ik dat vast en zeker destijds verkeerd
begrepen had (!) Maar dat zij natuurlijk genegen waren om hiervoor een aanvraag
te doen. De uiterst irritante adviseur, die volgens mij al lang de
pensioengerechtigde leeftijd was gepasseerd, had wel driekwartier nodig om uit
te leggen dat de financiële wereld door de overheid volledig aan banden was
gelegd. Zijn geblaat kwam bij mij heel erg over als een masturbatieshow, waar ik
als consument voor mij totaal geen voordeel in kon ontdekken. Dat bleek ook wel,
op het moment dat de ouwehoer vertelde dat zij geen provisie meer op een
hypotheek(verhoging) mochten ontvangen. Destijds 300 euro. In het vervolg
rekenen zij gewoon een vast bedrag, 1.750,= (?!) De provisie maar liefst bijna
6x over de kop. Ik kan niet geloven dat de overheid dat heeft bedoeld met de
consument tegen de financiële wereld in bescherming te willen nemen. De
lul-maar-raak-ouwehoer van
Meeùs heeft tijdens het gesprek, maar ook later, mij er niet van kunnen
overtuigen dat die 1.750,= gerechtvaardigd zou zijn. Eerder kwam bij mij het
begrip woekerwinst naar
boven.
Daarbij kwam ook nog eens
dat, doordat mijn vrouw was overleden en ik voor mijn pensioen stond, ik door
Meeùs, of hun geldleverancier, ineens minder draagkrachtig werd
geacht. De tekst van weleer: Ach meneer
Kroon, u zit er riant voor, heel zorgeloos kunt u uw toekomst verder invullen.
moest ik maar deleten. Nee
meneer, die overwaarde in uw huis van ruim 60% speelt geen enkele rol.
Zij waren zo goed
om de helft van het aangevraagde bedrag mij in hypotheekvorm te verlenen.
Dan ook tegen de helft van die 1.750,=
? Nee, natuurlijk niet. Omdat ik Meeùs die woekerwinst misgunde
zag ik van hun aanbod af en betaalde de verbouwing van mijn badkamer uit eigen
poeplap. Wat een hufters daar bij
Meeùs! De
maatschappij is dus erg veranderd. Maar ook in een geheel andere zin. Dat
realiseerde ik mij heel erg na het overlijden van mijn Truus. In een eerdere
blog schreef ik al dat, tenminste in mijn omgeving, de familieband anno 2012
versus de jaren 1960/1970 nauwelijks nog iets voorstelt. Er binnen mijn kring
zelfs een is die, na het overlijden van mijn Truus inmiddels acht maanden
geleden, helemaal niets meer van zich heeft laten horen. Zelfs niet een kaartje
met kerst of met Nieuwjaar. Heeft hij/zij dan recht op mijn nalatenschap?! Maar
ook komt het voor dat binnen de familiekring helemaal nooit een zin met een
vraagteken naar mij is uitgesproken. Nooit: Red je het wel of Gaat het een beetje?
Moet daar mijn nalatenschap heen?! Heel ernstig ben ik mij daarop
dus aan het beraden.
Anders gezegd, ik heb veel geld
als overwaarde in mijn huis zitten, die poen moet er uit. Verkopen? Liefst niet,
eerst maar eens kijken of ik andere mogelijkheden weet te ontdekken.
Ik ga er de aankomende
tijd maar eens goed in huishouden.
|