Door mijn werk heb ik in het verleden erg veel buiten de deur gegeten. Een ouderwetse manier van netwerken met je klanten. Om optimaal te kunnen verwennen liet ik meneer of mevrouw altijd het restaurant uitkiezen, zodat een eventuele misser mij niet aangerekend kon worden. Ook hield ik mij niet bezig met de menukeuze. Ik wilde gewoon het risico vermijden dat mijn keuze er op z’n minst lekkerder uitzag. Vandaar dat ik altijd meeging in de keuze van mijn tafelgenoot.

Dat heeft mijn zelfstandigheid in kiezen behoorlijk aangetast. Ik ben een menu-twijfelaar geworden. Daarbij komt dat ik ook vaak achteraf spijtgevoelens krijg als ik andere bestellingen door zie komen. Afgelopen vrijdag had ik dat ook op het zonovergoten terras. De kaart leek beperkt, waardoor ik een echt heerlijke uitsmijter speciaal nam. Maar toch, wat ik allemaal voor lekkers voorbij zag komen….. “Jemig, wat had ik moeten bestellen om dàt op m’n bord te kunnen hebben?”

Met nog even een blik werpen op de menukaart kon ik dat lekkers nog steeds geen naam geven. Een menukaart zou eigenlijk voorzien moeten zijn van foto’s, zodat de verleidingsdans al bij je ogen wordt ingezet. Of nee, toch maar niet. Die plaatjes zullen veel te veel doen denken aan de menukaart van zo’n hamburgertent. Die werkelijkheid valt altijd tegen.

16-10-2011, 18:09 Geschreven door kroontjespen
Reageren (0)

Het was gisteren weer verrekte rot thuiskomen, Ik had namelijk zo’n jofel verhaal te vertellen, nadat ik op controle was geweest bij mijn longarts. Tot twee jaar terug liep mijn longinhoud alleen maar terug, waarna er een ommekeer kwam. Ontegenzeggelijk een gevolg van mijn fanatieke bezoek aan de sportschool. Mijn arts was toen meer dan tevreden. Terloops zei ik hem nog te hopen dat mijn KNO-arts volgende week ook een positief bericht had te melden. Serieuzer dan bedoeld ging de longspecialist hier op in, las even snel mijn medische status op zijn scherm door en begreep dat ik, na zeven voorhoofdholten operaties en consulten in evenveel ziekenhuizen, niet veel meer mocht verwachten.

“Ik zou u een antibioticum voor kunnen schrijven, die min of meer ‘als bijwerking’ soms ook voorhoofdsholteontstekingen kan bestrijden”. “Uhhh, ik zou dat medicijn graag proberen, maar wil het volgende week toch maar eerst de kno-arts voorleggen”. Deze loyaliteit werd op prijs gesteld. “Ik zal de suggestie voor mijn collega in het systeem zetten’, toonde de dokter nog eens zijn grote betrokkenheid.

Nu, een jaar later, waren mijn longen nog een stukje vooruit gegaan. Opnieuw was de arts uiterst tevreden. “En heeft dat antibioticum nog op uw voorhoofdsholteontsteking effect gehad?” “U bent mij net voor. Ik wou dat ook ter sprake brengen, omdat mijn kno-arts vorig jaar dit middel niet wilde voorschrijven, om dat het neveneffect voor de voorhoofdsholte niet bewezen was. Zou u het mij alsnog willen voorschrijven?”

Ook nu las de arts nog even mijn status door en schreef het recept uit. “Alstublieft, u heeft uiteindelijk niets te verliezen, alleen maar te winnen. Weet u wat, laat nu ook even bloed prikken, dan hebben we een zogenaamde beginwaarde en bekijken we het over een halfjaartje opnieuw.” Geinig, mijn longarts neemt de handschoen op die de kno-arts liet liggen. “Stel je nou eens voor dokter, dat het medicijn aanslaat. Dat ik na decennia van mijn hoofdpijn wordt verlost…. De welwillende arts, bereid om naar meer dan alleen mijn longen te kijken, liet mij handenwrijvend uit. “Ja, stel je voor, dan is dat reden voor een feestje”.

En dat jofele verhaal kon ik bij het thuiskomen nu niet meer kwijt.

14-10-2011, 23:30 Geschreven door kroontjespen
Reageren (0)

Wow! En álle maaltijden áán boord!

13-10-2011, 22:18 Geschreven door kroontjespen
Reageren (0)

Mijn slachtbank, ABN-AMRO, heeft op mijn klacht (zie mijn blog van 10.10) tot op heden niet anders gereageerd, dan dat ze zouden reageren. Zij zitten er niet mee dat ik al twee weken niet meer via Internet transacties kan doen. Zelfs mijn rekening niet kan inkijken. Nadat ik liet weten het hatelijke “de erven van…” uit de tenaamstelling van mijn rekening te willen hebben, heb ik het kennelijk bij ze gedaan. Ze vinden mij misschien hardvochtig?!

Ik zie het nog even aan, maar de Rabo Bank, op zich al een bank met een veel sympathiekere uitstraling, zit bij mij al op de reservebank. Mijn kruik, of eigenlijk mijn Kroon, gaat net zo lang te water tot hij barst.

Waarom begrijpen die hufters nou niet dat je, juist na het overlijden van je partner, het internetaccount hard nodig hebt om transacties te doen en betalingen te bekijken. Hoe gevoelloos is het dan dat ze hun fout niet direct herstellen. Kan dat niet, reageer dan op z’n minst. Wat mij betreft hebben zij volledig recht op hun negatieve imago.

Dan is het toch wel sympathiek van Bea Pols, die in eigen beheer boeken uitgeeft, dat zij mij toch haar i-book “Zonder strijd geen waarheid” heeft gestuurd, terwijl de betalingstransactie is mislukt. Zij laat daarbij weten dat de betaling wel goed komt, zodra ABN/AMRO weer meewerkt.

In haar laatste boek vertelt Bea over het onrecht wat haar door Sonja Bakker is aangedaan. Hoe Sonja’s plagiaat door haar, juist Bea werd verweten. Een beschuldiging die Sonja uiteindelijk introk, maar daarbij geen reden zag hiervoor haar excuses aan te bieden. Sonja maakte via de pers van Bea zelfs de kwaaie pier. Iets waartoe Popie Jopie Sonja de gelegenheid kreeg, wat dan weer de media valt aan te rekenen. Mijn mondjesmaatmevrouw, want Bea is een tijdje mijn afslankcoach geweest, heeft daar veel schade van ondervonden, wat zij in haar boek van zich af heeft geschreven.

Omdat ik respect heb voor haar geknok tegen de bierkaai, die wat mij betreft de ABN-AMRO-kaai zou kunnen heten, hoewel ik denk dat Bea die kaai liever de Sonja’s Steel Steeg zou willen noemen, krijgt Bea’s boek van mij hier het podium. Boeiend genoeg om te kopen, wat je hier kunt doen: http://www.beas-webwinkel.nl/

-o-o-o-

n.b.: Ik verhaal over mijn mondjesmaatmevrouw in mijn kroondomein:
www.kroondomein.com/kroonjuweeltjes/kaftan.html

12-10-2011, 00:00 Geschreven door kroontjespen
Reageren (0)

Met een en/of bankrekening heb je niet de ellende dat, na overlijden van je partner, de rekening tijdelijk wordt geblokkeerd, om via allerlei heisa weer over je geld te kunnen beschikken. Sof Far So Good. Maar ik ging mij er toch vrij snel aan irriteren dat en/of werd veranderd in de erven van… Op die manier wilde ik mijn Truus niet in de tenaamstelling van mijn correspondentie hebben. Dus dan toch maar op naar het bankfiliaal van ABN/AMRO.

Ja, ik moest er heen, want ondanks dat je de meest uiteenlopende transacties via Internet kan doen vindt deze, door ons geld overeind gehouden staatsbank, dat je met de originele overlijdensakte naar ze toe moet komen, zodat zij zelf een kopie kunnen maken. Ik was overigens niet alleen in mijn mening dat dat onzin is, want ook van de bankmevrouw haar gezicht viel af te lezen dat zij niet graag voor zo’n onbenullig klusje werd gestoord. Haar houding maakte mij zelfs vijandig naar haar toe, wat zij door haar arrogantie klaarblijkelijk niet in de gaten had.

Ze deed wat ze moest doen. Door de Nabestaandendesk van ABN AMRO Bank N.V. te Rotterdam, overigens met een telefoonnummer (040) uit Eindhoven?!, op 4 oktober met referentie ST/177336315/GvdZ bevestigd. De bankrekening staat alleen nog op mijn naam, dacht ik.

Want toen ik wilde Internet bankieren, iets wat ik zonder maar één moment de tussenkomst van de bank al jaren doe, zag ik tot mijn teleurstelling dat de tenaamstelling van mijn bankrekening nog steeds de toevoeging `de ervan van…´ heeft. Reden om de pest in te hebben. Maar, het werd erger. Toen ik mijn rekening wilde inkijken kreeg ik de melding dat ik niet was geautoriseerd.

10-10-2011, 23:27 Geschreven door kroontjespen
Reageren (1)