1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
De keren dat ik iets win moet ik vreselijk uitkijken. Ook nu weer, met de ontvangen waardebon van maar liefst 250,=. Of ik maar even naar het buurthuis wil komen om mijn prijs persoonlijk in ontvangst te nemen. Want opsturen kan natuurlijk niet. Net als mevrouw A. Zuidam uit Woerden het vorige jaar, maak ik ook nog eens kans op een massagestoel. Woensdag 2 juni word ik, liefst met vrouw en nog eens vier familieleden, vrienden of kennissen, verwacht om kwart voor twee in de middag. Een kopje thee of koffie staat dan voor ons klaar.
Dit sinterklaasdagje heb ik, als uitverkorene van circa 160.000 consumenten, verdiend als bedankje voor het doen van mijn inkopen bij de sponsors van de gastheren, W&M uit Rheden. Ik heb geen idee over welke leveranciers zij het hebben. Maar ook daar zal ik snel achterkomen, want de sponsors zijn zo vriendelijk om ook naar de prijsuitreiking te komen. Als ze er dan toch zijn, geven zij ook nog eens gratis een ruim twee uur durende demonstratie van hun producten. Zelfs, zonder enige koopverplichting! Wat jammer nou dat mijn neefjes en nichtjes onder de 21 jaar niet welkom zijn.
O ja en als ik na zon lange zit flauw ben geworden, krijg ik na afloop ook nog eens een lekkere kop soep. Maar, zit er dan geen enkel addertje onder het gras? Reken maar! Natuurlijk ben je tot niets verplicht, maar je kunt er op rekenen dat een batterij linke verkopers je door de mangel halen. Je moet wel van heel sterke huize komen, wil je niet sufgeluld dan toch maar iets van die aardige meneren kopen.
Hun uitnodiging verklaart het gezegde op de koffie komen maar al te goed. Pas maar op, want volgens mij is het linke soep.
Vanavond werd mij bijgeleerd waarom een kelner één hand op zijn rug houdt, wanneer hij aan tafel een glas wijn inschenkt. Dit is om goed in balans (in evenwicht) te blijven. Heeft hij te vaak aan één en hetzelfde tafeltje dezelfde persoon evenwichtig het glas ingeschonken, doet de bijzonderheid zich voor dat de ontvanger volledig uit evenwicht (zwalkend) het etablissement verlaat.
Na Minister Hirsch Ballin te hebben gehoord, begrijp ik waarom de politie liever bonnen schrijft dan boeven vangt. Onder die boeven zijn er immers veel van hun eigen bazen, met hun vuige declaratiegedrag.
TV programmamakers, maar ook dagbladredacteuren, hebben er steeds meer een handje van om je voor verdere uitdieping van een bepaald programma je te verwijzen naar hun internetsite. Hoogst irritant. Laat mij alsjeblieft zelf bepalen via welk medium ik mij wil laten informeren. Wij consumenten hebben geen enkel belang bij die vorm van kruisbestuiving.
Stel je nou toch eens voor dat je via de ANWB borden met de auto naar Den Haag wilt rijden, maar dat je halverwege de melding krijgt, dat je de reis naar Den Haag verder per fiets moet vervolgen?!
Zo goed je naar Den Haag voor de auto en niet de fiets hebt gekozen, kies je met het kijken naar TV of het lezen van de krant op dàt moment niet voor internet. De digitale snelweg kies je op andere momenten.
Digitaal ben ik even buiten beeld gebleven, om mn wandeling van Maastrichts Mooiste te combineren met een paar dagen België, waar wij met Luik als uitvalbasis, de geneugten van de Walloniërs opzochten. Geheel volgens ieders verwachtingspatroon, deden wij vrij snel na aankomst, een kroeg aan om ons na zon 300 autokilometers te laven.
Hoewel wij dat natuurlijk wisten, blijft het gek om net aan 20 kilometer over de Nederlandse grens te ervaren dat niemand één woord Nederlands sprak èn het zelfs niet verstaat. Nog steeds neig ik daarover mij af te vragen: Hoe dom moet je zijn .?! Heel illustratief daarvoor is de tip die ik, die avond in een restaurant, gaf. De kelner nam uiterst vriendelijk de 20 eurocent als tip aan, waar 3,80 was bedoeld. Al was het alleen al om, nog maar net in België, ons Hollands imago niet te bevestigen, stak ik alsnog het verschil hem toe.
Grappig was wel dat, in eerder genoemde kroeg, wij door een Noord Afrikaner werden bediend die, jazeker, Hollands sprak. Hij kon zelfs ons nationaal vermoeden bevestigen, dat de Walloniërs geen woord Vlaams willen kennen, om vooral niet de indruk te willen wekken dat zij toenadering zoeken, tot hun conflicterende landgenoten. Daar zijn de Hollanders dan de dupe van,, sprak de Marokkaan. Ook onthulde hij waarom er steeds in wisselende groepjes fotos werden gemaakt. Zij vierden namelijk een verjaardag en ik denk te weten van wie. Zij is midden twintig en type niemendalletje, verre van sexy. Maar o wee, zodra er weer een groepsfoto in de maak was, ging haar brilletje af, trok ze haar koppie schuin en zette ze moeiteloos haar pose in de cheese-stand. En dat keer op keer. Heel erg deed zij mij denken aan de metamorfose van Helga van Leur.
-o-o-o-
Onze tweede dag leek de Wallonië-theorie te verbleken. Nu werden wij door een jonge vrouw met veel enthousiasme in het Hollands aangesproken. Verder in het gesprek bleek het leuke typie een Italiaanse te zijn.
-o-o-o-
Maastrichts Mooiste, een jaarlijks wandelevenement, was dit jaar met klimmen en dalen behoorlijk zwaar. Halverwege het traject stond er een tractor met aanhanger als wegversperring. Waarnaast een kudde koeien luid stonden te loeien. Niet naar ons, naar later bleek. Een drukdoende boer had het landweggetje afgezet en dirigeerde ons naar een weiland met afrastering. Er was een koe aan de aanhanger ontsnapt. Luid loeiend heeft hij zijn ontsnapping moeten opgeven, waarschijnlijk met de dood tot gevolg. De koeiengemeenschap kon loeien tot zij een ons wogen. Bij wijze van babbelen dan, want zou dat werkelijk gekund hebben, hadden zij de zielenpotenkoe ongetwijfeld van het slachthuis kunnen redden. Want ook met boerenverstand is zon rekensom snel gemaakt.
-o-o-o-
Ooit mochten de Belgen zonder rijbewijs een auto besturen, waardoor het in het land van de frietkotten erg uitkijken was geblazen. Maar anno 2010 rijden zij heel gedisciplineerd en als echte heer (m/v) in het verkeer. Dat maakt hun noorderburen tot een land vol losgeslagen automobilisten. (lees: idioten).
-o-o-o-
-o-o-o-
Het futuristische station van Luik blijft verbazen. Oké, de HSL en TGV doen op hun internationalen ritten dit station aan, maar de bedrijvigheid overtreft het reizigersaantal van treinstation Hattum niet.
Met onze auto aanvaarden wij maar weer de weg naar huis.
