1947 in Den Haag geboren, knettert de meest uiteenlopende gedachtenhobbels hier neer.
Daarnaast verhaalt hij binnen zijn Kroondomein ware en bijna ware gebeurtenissen.
Publiceert gein uit zijn brein, laat dierenliefhebbers gevoelige verhaaltjes neerschrijven en stelt voor (amateur)kunstenaars een digitale expositieruimte gratis beschikbaar.
In een inspirerende omgeving was ik met Hans van Dam in gesprek, toen er een voor mij vreemde man met uitgestoken hand op ons toeliep. Hey Hans, hoe is het met jou? En ondanks dat ik wist dat het heel goed gaat met Hans, leek mij zijn reactie ingetogen. Tjee, dat is een tijd geleden, sprak de man onverstoord, kennelijk zonder Hans gelatenheid waar te nemen. Nadat zij over en weer nog wat neutrale onbelangrijkheden hadden uitgewisseld, nam de vreemdeling met een hartelijk tot ziens maar weer afscheid.
Ik heb niet het idee dat die meneer jouw meest intieme vriend is, gooide ik mijn eerste visje uit. Welnee man, ik ken m van gezicht, maar weet bij God niet waarvan, laat staan dat ik zijn naam ken. sprak Hans opgelucht dat hij niet verder op de proef was gesteld. Maar het is wel lullig, hij deed zo enthousiast en ik reageerde lauw.En je kwam er tijdens het gesprek ook niet verder achter? ging mijn tweede visje te water. Nee, hij vroeg nog wel of ik nog steeds bij dezelfde groothandel kom, maar dat was al. Weet je, ik kom dagelijks zoveel mensen tegen, dat ik vaak moeite heb om te onthouden wie wie is en namen is helemaal voor mij een ramp.Hans, dan ben ik je redder in nood .
Deze voorspelling kon ik doen, omdat ik in mijn arbeidzame leven heel vaak met hetzelfde probleem had te kampen. Beroepshalve ontmoette ik heel veel mensen en bezocht een paar keer per jaar een congres, waar de moeilijkheidsgraad van herkennen in overtreffende trap zich voordeed. Gelukkig heb ik ooit, van één van mijn leermeesters, daar een foefje op gekregen.
Zeker twintig jaar heb ik mij met succes hiervan weten te bedienen en om te voorkomen dat dit gemeengoed werd, heb ik deze truc altijd voor mijzelf gehouden. Nu ik de schijn van herkenning niet meer hoef op te houden, vond ik het prima Hans dit trucje te leren, waarvan de lezer van mijn blog nu deelgenoot wordt:
Laten we even doen alsof jij hartelijk op mij toekomt, mij bij name noemt en ik even niet weet wie jij bent of hoe je heet, startte ik mijn onthulling. Hans nam het rollenspel erg serieus, deed een vijftal stappen terug, om met uitgestoken hand op mij af te komen. Hey Arnold, leuk je te zien, hoe is het met jou? In mijzelf gniffelend had ik plezier om zijn gretige aanpak tot dit lesje leren. Hey, hallo, ging ik mee in zijn rollenspel. Het gaat prima met mij, maar hoe is jouw naam ook al weer? Nou uhh, Hans. Tja Hans, tuurlijk dat weet ik ook wel, ik bedoel je achternaam? Uhh, Van Dam. stralend van genoegen zag ik dat Hans de truc door had. Fantastisch!, maar als ik nu Van Dam had gezegd? Simpel, dan had ik gezegd: Pfff, ja Van Dam, dat weet ik ook wel, maar ik bedoel je voornaam? Hans schoot in de volgende deuk. Hans, riep hij triomfantelijk, nog niet helemaal van zijn rollenspel losgekomen.
Hij had het stuk helemaal door. Waar de voornaam werd genoemd, vraag je naar de achternaam en bij de achternaam natuurlijk om de voornaam. Dit werk perfect en heeft mijn contact met relaties altijd goed op pijl gehouden. Van Dam, uhh Hans, gaat het direct uitproberen en zal mij verslag doen.
Mocht je dit ook uitproberen en krijg je gniffelend terug leuk geprobeerd is er alle kans dat de gesprekspartner mijn blog heeft gelezen. Dat jullie in dat verband maar veel je hoofd mag stoten.
Het valt niet te ontkennen dat Premier Rutte, tijdens zijn eerste optreden in de Tweede Kamer sympathiek overkwam. Sowieso een verademing na de, zich altijd ongemakkelijk voelende, Balkenende. Vriend Rutte spreekt klare taal, gaat heel goed met kritiek om en heeft gevoel voor humor. Mag hij, en zijn coalitie zeker niet, mijn kleur niet zijn, op voornamelijk emotionele gronden ben ik wel zover dat ik het kabinet Rutte I een kans wil geven. Zij zitten er toch.
Dat roept bij mij, vooralsnog, dan toch een vorm van loyaliteit op. Misschien komt het daardoor dat ik mij betrokken voel bij de bezuinigingsdrang van het kabinet. Of is dit een wel heel grote omweg om de hele wereld te willen laten weten, dat ik ook wel goeie plannen heb omwille van het bezuinigen?! Zou best kunnen, maar toch wil ik graag mijn bezuinigingsregenjas openzwaaien.
Het lijkt kleinschalig of, oppositietechnisch gesproken, een druppel op een gloeiende plaat. Laten ze het toch maar serieus in overweging nemen. Allereerst het feit dat het hèle kabinet twee hele lange dagen aanwezig is, lees niets zit te doen, op het moment dat Premier Rutte het regeer- en gedoogakkoord verdedigt tegenover de Kamer. Kom op dure ministers en staatssecretarissen, voortaan gewoon aan het werk gaan.
Natuurlijk geldt dat ook voor alle politieke partijen in de Tweede Kamer, want ook van hen is alleen de fractievoorzitter aan het woord ., uhh, aan het werk. Maar dat zou wel een functie kunnen hebben. Uiteindelijk hebben zij niet, zoals de Premier, een hele batterij ambtenaren van alle departementen achter zich, die zonodig dossierinformatie kunnen aanleveren. Nee laat die Tweede Kamerleden allemaal maar zitten. Het levert uiteindelijk ook leuke plaatjes op.
Maar er zijn meer functionarissen die in de Tweede Kamer onnodig geld verslinden. En dat zijn de fotografen. Het is toch van de zotte dat zij met z´n alle dagen lang plaatjes mogen schieten. Dat zou toch evenzogoed door één fotograaf gedaan kunnen worden. Want, een plaatje is een plaatje. Dit principe gaat bij heel veel evenementen op. Langs de voetbalvelden, tijdens de WK van welke sport dan ook en de geldverslindende Tour de France.
Het zal mijn benieuwen waarom mijn bezuinigingsronde geen post kan vatten?! Graag gedaan Mark, ik kom nog wel eens meer met een bezuinigingstip. Blijf mijn blog vooral lezen.
Natuurlijk is het voor mij geen verrassing dat, naast de NS, er meer bedrijven zijn die te arrogant zijn om langs natuurlijke weg klantvriendelijk te kunnen handelen. Gisteren deed UPC tot mijn ongenoegen een beroep op zon predicaat, waarbij Leg terstond die boterham uit je mond direct weer opgeld doet. (Zie hiervoor mijn blog Openbaar geouwehoer van 3 oktober.)
Vanaf het directe begin volgde ik via TV de Kamerdebatten over het regeer- en gedoogakkoord. Totdat s-middags om drie uur mijn TV op zwart ging, waarna er direct een UPC servicebeeld volgde met de melding over signaalverlies en de aansporing vooral de kabeltjes van mijn apparatuur na te lopen.
Ja hoor, ook bij deze kabelaar komt het geen moment in hun op, dat het signaalverlies wel eens bij UPC zelf veroorzaakt kan zijn. Ik weet wel beter, nam dus ook niet de moeite om achter mijn installatie te duiken op zoek naar verbroken aansluitingen. Maar dook weer eens ouderwets lekker achter een boek. Van Nina Brink overigens, toen hoofd van het bedrijf World On Line waar het ook alleen maar op grote winsten en cashen van aandelen ging.
Zeven uur nadat beeld en geluid uit mijn kamer was verdwenen, ging spontaan mijn radio weer spelen. UPC had toch onder eigen beheer de losse kabeltjes gevonden. De verbindingen waren opnieuw tot stand gekomen, zonder maar iets van een verontschuldiging. Het valt aan te raden dat zij hun servicebeeld met Signaalverlies tekstueel aanpassen met: Wij zullen de storing zo spoedig mogelijk verhelpen. Sorry voor het ongemak!
Na de eerste Kamerdebatten met onze nieuwe regering, is de democratie weer in alle hevigheid losgebarsten. Een mooi moment om nog eens te wijzen op het democratisch deel van het Kroondomein. Eigenlijk het publiekdomein, achter de digitale deuren van Poespas, Blaf Zelf!, Leeuwendeel en Kroon op het werk.
Deze rubrieken zijn vrij toegankelijk voor iedereen! Dierenliefhebbers kunnen hun leuke, emotionele en koddige verhaaltjes over (hun eigen) dieren zonder enige verplichting gratis plaatsen, zichtbaar voor iedereen over de gehele wereld. Schrijfvaardigheid is daarbij absoluut niet nodig. Voor plaatsing in het kroondomein wordt de tekst, waarnodig, bijgewerkt (geredigeerd). Zelfs spreektaal wordt naar lekker lezend omgezet.
Oproep: Stuur in een Word (of Works) documentje, liefst met foto(s), je verhaal op naar info@kroondomein.comDoen jôh!
Ook Amateur-kunstenaars (m/v) zijn van harte welkom in het Kroondomein. Zonder enige verplichtingen wordt er voor schilderijen, beelden e.d. gratis een digitale expositieruimte geopend. Stuur daarvoor fotos, voorzien van info, zoals gebruikte materialen en afmetingen, naar hetzelfde e-mailadres. Natuurlijk graag met persoonlijke informatie. Voorbeelden vind je in mijn kroondomein, door hier te klicken: www.kroondomein.com/kroonophetwerk.htm
Lijkt me leuk om nieuwe inbreng in mijn kroondomein van je te ontvangen.
Jemig, wat een rare vogel die Stef Blok, de nieuwe fractievoorzitter van de VVD. Bij nagenoeg elke vraag die hem bij interruptie wordt gesteld, speelt hij de bal terug, met een wazige opmerking over een gelijk speelveld , om vervolgens te jij-bakken met Ook via uw partijprogramma had het niet geluk Of woorden van soortgelijke strekking. Een uiterst merkwaardige verdediging van het regeer- en gedoogakkoord.
Eigenlijk zegt deze zelfingenomen kwast niets meer dan: "Alles wat u zegt, bent u zelf.
Tijdens het eerste optreden van de regering in de Tweede kamer wist Edith Schippers, Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, met de look van een poppenkastpop wel heel erg treffend het kabinetstheater te illustreren.
De Russische Minister van Financiën heeft door de heren journalisten laten neerschrijven, dat hij vindt dat zijn landgenoten veel meer moeten roken en drinken. Waarmee de staatskas behoorlijk wordt gespekt.
Zoiets zal hij toch wel in beschonken toestand hebben gezegd?! Hoewel, boekhoudkundig heeft hij geen ongelijk, want alleen al 65% van de mannen in Rusland rookt en drinken gemiddeld 18 liter Vodka per jaar.
Daaruit blijkt toch wel dat die Russen zich nooit dood hebben hoeven werken.
